คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Sweet Sea...
เวลาสองทุ่มกว่าๆ โดยประมาณ
ผมกอดและซบบนหลังไนท์อยู่อย่างนั้นจนมาถึงทะเล เสียงคลื่นดังแต่ไกลเหมือนเป็นสัญญาณ
บอกว่าจวนจะถึงทะเลแล้ว กลิ่นของทะเลมากระทบจมูก นานแล้วสินะที่ผมไม่ได้มาเที่ยวทะเล ทั้งๆ
ที่บ้านอยู่ใกล้ทะเลแค่นี้ น่าตลกเนาะ ครั้งสุดท้ายที่มาก็ตอนสงกรานต์นู่น
" ถึงแล้วววววว " ไนท์จอดรถข้างต้นไม้ล็อคกุญแจเดินตามผมที่ลิ่วมาก่อนอยู่แล้ว
ทะเลไม่ว่าจะนานแค่ไหนมันก็ไม่เคยเปลี่ยน คลื่นยังคงซัดเข้าฝั่งเช่นเดิม ลมยังคงพัดเข้าฝั่งทำให้
อากาศเย็นสบาย ผมนั่งลงบนแนวกำแพงปูนที่กั้นไว้ มีบันไดลงไปเล่นน้ำ แต่ในเวลานี้น้ำได้ขึ้นสูง
จนท่วมบันไดมิด
ไนท์ได้ลงมานั่งข้างๆ ผมวางถุงขนมที่ซื้อมาตอนระหว่างทางเข้ามาไว้ โทรศัพท์ที่เปิดเพลงได้
บรรยากาศเป็นอย่างดี
" ทะเลตอนกลางคืนเนี่ย มีเสน่ห์แปลกๆ เนาะ " ผมพูด สายตามองไปยังแสงไฟจากเรือในทะเล
" อืม แต่ถ้ามาคนเดียวมันก็ไม่สวยอย่างงี้หรอกนะ " ไนท์บอกโยกตัวตามจังหวะเพลง
" เหรอ " ก็จริงนะมาทะเลคนเดียวตอนกลางคืนก็น่ากลัวตายดิ
" แต่ตอนนี้มีเราสองคนเองนะที่อยู่บนหาดทรายตอนเนี๊ยะ " ไนท์พูดเอนลงมาซบไหล่ผม
" ใช่ล่ะ คงไม่มีใครบ้าเหมือนไนท์หรอก " ผมหัวเราะเบาๆ
" บ้าแล้วรักป้ะล่ะ ? "
" รัก..สิ " ผมตอบไปอย่างแผ่วเบา ไนท์คงไม่ได้ยินหรอก
" อะไรนะไอ้ดื้อ ? "
" เปล่าๆ ไม่ได้พูดอะไรนี่ "
" เหรอ ได้ยินแล้วล่ะ แกล้งถามไปงั้น " ผมหน้าแดงแปร๊ดทันที ดีนะที่มืดอยู่เลยไม่เป็นอะไรมาก
" ไนท์ดีใจนะ ที่มีใหม่ ขอแค่มีใหม่ ไนท์ก็ไม่ต้องการอะไรแล้วล่ะ เพราะใหม่เนี่ย...คือทุกๆอย่างของ
ไนท์ "
ผมยิ้ม ไม่รู้จะตอบอะไรแล้วล่ะ
กำแพงในใจผมแต่ก่อนมันก็เหมือนกำแพงปูนเนี่ยแหละ ที่ไม่ว่าคลื่นจะซัดเท่าไหร่ ก็ไม่สึกหรอ ไม่
พัง ตั้งตระหง่านอยู่ได้ แต่ตอนนี้....ผมเต็มใจที่กระโดดลงจากกำแพงนี้ลงสู่เกลียวคลื่นนะ...
" ขอนอนตักหน่อยดิ " ผมเอ่ยปากขอไนท์
" นึกครึ้มอะไรเนี่ย เอาดิ " ไนท์มีท่าทีงงๆ
" ไม่รู้ดิ " ผมนอนลงบนตักของคนๆ นึงที่เฝ้าบอกว่ารักผมนักรักผมหนา คนที่เดี๋ยวก็หอมแก้มผม
เดี๋ยวก็จูบ คนที่ทำให้ผมมีความรู้สึกดีๆ ตลอด
ไนท์ยังคงฮัมเพลงไปเรื่อยๆ ลมทะเลที่พัดแรงทำให้เส้นผมปลิว หน้าตาที่เคยถูกผมปกปิดก็เห็นชัดๆ
คนคนนี้แหละที่อาสาจะช่วยผม....
คนคนนี้แหละที่ไม่เคยขัดใจผมเลย...แม้แต่ครั้งเดียว....
คนคนนี้แหละที่สอนให้ผมรู้จักอะไรใหม่ๆ ....
คนคนนี้แหละที่ปกป้องผมได้ ในยามที่ผมอ่อนแอจริงๆ....
คนที่ทำให้ผมได้เข้าใจความหมายของคำว่ารักมากขึ้น ว่ารักไม่ใช่เพียงแค่การเป็นเจ้าของซึ่งกัน
และกัน แต่รักนั้นคือ....การที่เราได้เห็นคนที่เรารัก...มีความสุขเท่านั้นก็เพียงพอแล้วล่ะ
" ไนท์ " ผมเอ่ยชื่อไนท์ ผมควรทำยังไงดี ถึงจะตอบแทนความรักอันมากมายที่คนๆ นี้มอบให้ผมได้
" อะไรคร้าบ ดื้อ " นัยน์ตาที่แสดงให้เห็นถึงความรักความห่วงใยแบบนี้เสมอจ้องมาที่ผม รอยยิ้มที่
เต็มใจปราศจากการเสแสร้ง
" บอกรักเค้าหน่อยดิ " ผมบอกไป
" เป็นอะไรไปเนี่ย ?? " ไนท์งงๆ ลูบหัวผมเล่นไป
" อยากฟังเฉยๆ " ผมบอกไป ช่วยทำให้มั่นใจอีกหน่อยเถอะนะ ว่าไนท์รักผมจริงๆ
" รักนะครับ " คำว่ารักถูกพูดออกมา พร้อมกับมือหยิกแก้มผมเบาๆ
" รักเท่าไหนเหรอ " ผมถามต่อ
" เท่าฟ้าา " ไนท์ทำแก้มป่องเหมือนเด็กๆ
" โหย ไม่เอาอ่ะ เชยแล้ว อย่างอื่นดิ " ผมหน้าเบ้
" ก็ได้ๆ " ไนท์คิดยิ้มๆ
" ไนท์รักใหม่เท่า.........มากเท่าที่คนๆ นึงจะรักคนๆ นึงได้ "
ไนท์มองตาผม และค่อยๆโน้มลงมาใกล้ๆ หลับตาจูบผมที่หน้าผากเบาๆ
" พอแล้วล่ะ " จู่ๆไนท์ ก็พูดขึ้น
" ทำไมล่ะ ? "
" ไนท์เขินอ่ะ ไอ้ดื้อวันนี้เป็นอะไรเนี่ย ทำตัวแปลกๆ อ่ะ"
" ไม่ชอบเหรอ แบบนี้อ่ะ "
" ชอบสิคร้าบบ ไม่ว่าแบบไหนเป็นใหม่ ไนท์ก็ชอบหมดล่ะ "
" จริงป้ะ ? พูดแบบนี้มาให้หอมทีดิ๊ "
" ให้จริงเห๊อะ ไนท์รู้ใหม่ไม่กล้าหรอก "
" ดูถูกกันไปแล้วว่ะไนท์ "
ฟอดด !!!
ผมยกตัวขึ้นไปหอมแก้มเจ้าของตักที่ผมนอนอยู่ แล้วลงมานอนยิ้ม ซึ่งทำให้เจ้าตัวหันมามองหน้า
ผมด้วยสายตาอึ้งๆ
" ใหม่รักไนท์นะ ไอ้หื่น "
พูดไปแล้วสินะ ความในใจของคนๆนึง คนที่ตัดสินใจจะเลือกคนที่รักเรา โดยไม่สนว่าจะเป็นอย่าง
ไร
ไนท์ตาโต อ้าปากหวอ
" ไม่ใช่ใหม่แล้วเนี่ย ตัวปลอมแน่ๆ เลย " ไนท์โวยวายแต่ถึงแม้จะไม่มีแสงสว่าง แต่ผมก็รู้ว่าตอนนี้ไนท์หน้าแดง
" ใช่ดิ จะพิสูจน์ป้ะล่ะ " ผมลุกขึ้นยิ้มมองหน้าไอ้คนที่บอกว่ารักผม...และผมพึ่งจะบอกรักไป
" พิสูจน์ดิ "
" ยังไงล่ะ "
" ถ้าเป็นใหม่ต้องรู้ดิ " ไนท์ยิ้ม
" งั้นหลับตา "
" ได้ๆ "
" อย่าแอบดูนะ "
" ไม่แอบดูหรอก "
" แอบดูโกรธจริงๆด้วย "
ผมค่อยเอียงหน้าโน้มตัวเข้าไปหาไนท์ มือนึงก็กุมมือของไนท์ไว้ ปากของผมจูบกับไนท์ โดยที่ไม่
เหมือนครั้งอื่น เนิ่นนานที่สุด
เราสองคนผละออกจากกัน ผมยิ้มหวาน เหมือนกันกันไนท์ที่ยิ้มหวาน มองหน้าผมแบบเขินๆ
" เชื่อหรือยังว่าเป็นใหม่จริงๆ "ผมถามไป
" เชื่อแล้วคร้าบ " ผมยิ้ม หันหน้าหนี ตอนนี้ผมยังเขินคนตรงหน้าอยู่แฮะ
" ไนท์ดีใจนะ ที่ใหม่รักไนท์ ไม่ต้องกลัวนะว่าไนท์จะทำให้ใหม่เสียใจอ่ะ "
" ครับ "
" ช่วยยืนยันอีกทีได้ป้ะใหม่ ? ว่าใหม่รักไนท์เหมือนที่ไนท์รักใหม่ "
" จะให้ยืนยันกี่พันครั้งก็เหมือนเดิม ใหม่รักไนท์ที่สุดเลยคร้าบ "
" อะไรนะ ? ไม่ได้ยิน "
" ใหม่รักไนท์ที่สุดในโลกเลยคร้าบบ !! "
" ดังๆ ดิ๊ ไม่ได้ยินเลย " กวนประสาท
" ใหม่ รัก ไนท์ คร้าบบบบบบ !!!!!! " ผมตะโกนก้องทะเลก่อนจะหันหน้ามองคนที่ทำให้ผมเหมือน
คนบ้าตะโกนแบบนี้และซบลงตรงไหล่ วงแขนที่อบอุ่นที่สุดแล้วตอนนี้ก็โอบกอดผมไว้
ดวงดาวบนท้องฟ้า ถ้าได้ยินคำขอของผม ช่วยทำให้ผมรักคนๆ นี้นานที่สุด ขอให้ช่วงเวลาแบบนี้อยู่กับเรานานๆ ไม่ให้มีสิ่งใดมาพรัดพรากเราทั้งสองคนไปจากกันได้
เพลงทะเลหวานยังคงเล่นซ้ำต่อ โดยที่เราสองคนไม่เบื่อ ผมยังนอนหนุนตักไนท์โดยไม่รู้สึกเบื่อ
หรือง่วง
" เราอยู่ทะเลนานแล้วนะ ถ้าไม่รีบกลับบ้านปลาคงตายหมดแน่เลย " ไนท์พูดออกมาแล้วยิ้มให้ผม
" ทำไมล่ะคร้าบบ ?? "
" ก็ทะเลหวานหมดแล้วไง ปลาก็ตายหมดพอดี " ไนท์ยิ้มหวานจับแก้มผมไว้
" อ่ะเหรอออ " ผมลุกขึ้นมานั่งแล้วกอดไนท์ไว้
" ถ้าเป็นไปได้ ขอกอดไนท์ไว้อย่างนี้ตลอดไปแล้วกันนะ "
" ก็เหมือนกันนะ ถ้าเป็นไปได้ขอให้ใหม่กอดไนท์อยู่อย่างนี้ตลอดกาลเลย "
ความคิดเห็น