คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Unexpected Ringing Again
ผมพยักหน้าให้กรีน แต่มันพูดแปลกๆ เหมือนมันชอบผมงั้นแหละ ช่างมันเถอะ กับกรีนน่ะเพื่อนที่
แสนดีคงพอแล้วนะ กรีนยิ้มพร้อมขี่รถกลับไป ผมยืนมองจนมองไม่เห็นแล้วค่อยหันหลังกลับเข้า
บ้าน ผมเปิดประตูรั้วเข้าไป ในบ้านไม่ได้เปิดไฟแต่มีแสงจากทีวีอยู่ ไอ้นี่แม่งบ้าอยู่ได้ยังไงมืดๆ
ผมเปิดประตูเข้าไป
คนที่นั่งตรงโซฟาหันขวับมาทันที ไนท์ตาโตที่เห็นผม แล้วกระโจนเข้ามากอดผมไว้แน่น ผมก็ได้
แต่ยืนนิ่งให้กอดอยู่อย่างนั้น
" หายไปไหนมา โทรไปก็ไม่รับ ออฟไลน์มือถืออีก เป็นห่วงนะเนี่ย " ไนท์กอดผมแน่นกว่าเดิม ผม
เอื้อมมือไปกอดไนท์ตอบ
" อืม " ผมตอบไป จะว่าไปไม่รู้จะตอบอะไรอ่ะ ไม่ได้โกรธแล้วมันเลยไม่มีอะไรจะพูด
" หายโกรธไนท์นะ ไนท์ขอโทษ "
" ไม่ได้โกรธแล้วล่ะครับไนท์ "
" ขอบคุณนะใหม่ ไนท์ขอบคุณจริงๆ ที่ไม่โกรธไนท์ เรื่องของฟินส์น่ะ..."
ผมผลักตัวไนท์ออก มองหน้าไนท์แค่ได้ยินชื่อฟินส์ ความขุ่นเคืองมันก็มา แต่ครั้งนี้คงจะเป็นหึง
มากกว่า ผมคล้องคอไนท์เพราะมันตัวสูงกว่าผมอีก ค่อยโน้มลงมา ผมยื่นหน้าเข้าไปจูบไนท์อย่าง
แผ่วเบา ไนท์จับหน้าผมราวกับคว้าสิ่งที่หวงมากๆเอาไว้ไม่ยอมปล่อยให้ไปไหน
แต่แล้ว....
ผมผลักไนท์ออก ก่อนจะหายใจหอบถี่ๆ
" พอๆ หายใจไม่ทัน " รู้สึกแบบว่าไงไม่รู้ แต่หายใจไม่ทั่วท้องเลย
" อื้ม " ไนท์ยิ้ม หยิกแก้มผม
" คนเนี๊ยะ รักที่สุดเลยน้า "
" อื้ม คนเนี๊ยะก็รักที่สุดเหมือนกันแหละ ต่อไปนี้ผมสัญญานะว่าจะไม่ถามเรื่องในอดีตของไนท์อีก
แค่เรามีเราในปัจจุบันก็พอแล้ว " ผมพูด
เราสองคนสวมกอดกันไว้อีกครั้ง แต่คราวนี้จับตัวผมอุ้มตัวลอย แล้วเอาไปโยนทิ้งบนโซฟา จุกเลย
อ่ะ ห่านี่
" คิดถึงมากมาย ไม่ได้เจอกันนาน "
" ไอ้บ้า วันสองวันเนี่ยนะ "
" นั่นแหละน่า คิดถึงจะบ้าตายอยู่แล้ว " ไนท์ขึ้นมาคร่อมตัวผมไว้ แล้วจูบที่หน้าผาก อย่าว่าแต่ไนท์
เลยผมก็คิดถึงมันจนจะบ้าตายอยู่แล้ว แต่อย่างว่านะผมเป็นผู้ชายคงแสดงออกไรมากมันคงจะไม่ดี
" แล้วหนีไปเนี่ย ไปนอนที่ไหนอ่ะ เสื้อผ้าก็ไม่เอาไป "
" ไปอยู่กับกรีน นอนกับกรีน กินกับกรีนไง ทำอะไรกะกรีน " ผมพูดแหย่ไนท์ที่ลุกขึ้นหนีผมไปเลย
" อ้าวไนท์ ไปไหนอ้ะ "
" ไปฆ่าไอ้กรีน " ไนท์หันมาทำหน้าเหี้ยม
" พูดเล่นๆ จะบ้าเหรอ ฮ่าๆๆๆ " ผมปล่อยก๊ากเลย ไนท์ก็ขำเหมือนกัน กลับแล้วสินะความสุข ขอให้
ความสุขแบบนี้อยู่นานๆนะ
ผมเล่นกับไนท์ตลอดคืน ยันนอนหลับตื่นมาก็ยังแกล้งกันไม่เลิก จะไปโรงเรียนยังไม่หยุดเลย ไนท์
บอกว่าเมื่อวานไนท์ไปแต่ได้ได้เข้าเรียน เนื่องจากตรอมใจ
คิดว่าผมหนีตามไอ้กรีนไป แม่งปัญญาอ่อนสิ้นดี มันเลยบอกอาจารย์ห้องผมว่ามีงานบำเพ็ญ
ประโยชน์แต่เช้า ผมเลยไม่ถูกเช็คขาด อย่างว่าแฟนผมเป็นใครรู้ซะมั่ง ผมนั่งยิ้มหัวเราะคนเดียวไป
จนถึงคาบที่ 4 ของคาบเช้าแล้ว หมดคาบสังคมที่ผมชอบและไม่ชอบในเวลาเดียวกันไป ในห้อง
แม่งกวนตีนไปบอกอาจารย์ว่าที่ผมไม่มาโรเรียนเพราะหนีตามผู้ชายหรือประธานฯไป เล่นเอา
อาจารย์แซวไม่หยุด ทั้งชั่วโมงเลยไม่เป็นอันเรียน
กลางวันที่โรงอาหาร ผมซื้อข้าวมานั่งกินอยู่ที่โต๊ะเอากระเป๋าจองที่ไว้ให้ไอ้หื่นคนเดียวของผมเนี่ย
ห้องมันก็เลิกแล้วนี่ป่านนี้ยังไม่มาอีก เจอแต่กรีนแต่เหมือนคนหลงทางอยู่หน้ามึนๆ เห็นแล้วขำ เรียก
มานั่งดีกว่าจะได้ช่วยจองที่
" กรีนๆ กรีนโว๊ยยย " ผมลุกขึ้นตะโกนเรียก กรีนหันมาหน้ามึนๆ มาทางผมก่อนจะยิ้มอวดเหล็กดัดฟัน
เดินมานั่ง
" เออ ขอบใจโว๊ย แม่งไม่มีที่พอดี " กรีนมานั่งฝั่งตรงข้ามผมในแนวทแยง เหมือนจะรู้ว่าตรงข้ามผม
อ่ะไว้ให้ไนท์นั่ง แหม่ รู้ใจดีจริงๆ
" แหม่ มึงนั่งข้างหน้าก็ได้ รังเกียจกูงั้นดิ " เรื่องของเรื่องคือผมเห็นเดย์เดินมาพอดี และพนันกันไหม ว่ามันต้องเดินมาที่โต๊ะผมแน่ ถ้าไนท์เห็นคงจะวุ่นวาย
ยังดีที่มีกรีนมาเป็นไม้กันหมาเพราะข้างๆ ผมคือกระเป๋า ตรงข้ามคือกรีนมีที่เหลือคือทแยงมุมเนี่ยล่ะ
" อ้าว นั่งด้วยดิ๊ " เดย์เดินมาถึงก็มานั่งแหมะลงข้างกรีนแล้วยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มๆตอบไปงั้นๆล่ะ
" อ้ะ ซื้อน้ำมาให้ " เดย์วางขวดน้ำลงตรงหน้าผม
อ่ะแฮ่มๆ แค่กๆ
กรีนที่ทำท่าเหมือนข้าวติดคอเริ่มทุรนทุรายคว้าน้ำไปดื่มเฉยเลย ไอ้เดย์หันไปทำท่าไม่พอใจ ไม่เท่า
นั้นไอ้นี่ยังโชว์ความสารถเหนือคนกระดกทีเดียวหมดขวดเลย ดีเลย ไม่อยากกินน้ำแม่งอยู่เผื่อใส่ยา
อะไรมา ฮ่าๆ กรีนโดนแทนไปแล้วกัน
" ไอ้เหี้ย กูไม่ได้ซื้อให้มึงนะโว๊ย "
" กูติดคออ่ะ จะให้กูติดคอตายเลยไง เอาไปป่ะมึงถ้ากูไม่ติดคอกูไม่แดกของมึงหรอก " กรีนแอบ
หลิ่วตาให้ผม ผมรู้อยู่แล้วล่ะว่ามันแกล้ง
" ไงเนี่ยใหม่ " ไนท์เดินมามองหน้าเดย์ กรีน ผมทีละคน ผมหลิ่วตาให้บอกให้มานั่งเร็วๆ เดี๋ยวจะเล่า
ให้ฟัง ไนท์ก็หยักหน้าหงึกๆ มาข้างๆผม
เท่านั้นล่ะ
บรรยากาศในโต๊ะเหมือนใครราดน้ำมันใส่กองไฟเลย แม่งร้อนรุ่มซะ ไอ้นี่เขม่นไอ้นู่น ไอ้นู่นเขม่นไอ้
นั่น วนกันไปมา
" อ่ะแฮ่ม หงุดหงิดว่ะแม่งอยากเททิ้งแม่งหมดเลย " ผมพูดขึ้นไนท์กับเดย์ชะงัก กรีนมองด้วยสายตา
งงๆ ไม่แปลกที่ไอ้สองคนนั้นมันจะชะงัก รู้ฤทธิ์ผมแล้วนี่
" เออ สองคนเมื่อวานที่พวกมึงไม่มากันอ่ะ เค้ามีโครงการไปบำเพ็ญประโยชน์กันที่ระยอง กูเลยใส่
ชื่อไปแล้ว ไปวันมะรืนนี้นะโว๊ย " ไนท์บอกผมกับกรีนเน้นหนักที่คำว่าสองคน
" กูก็ไป " เดย์บอก
" ใครถามมึง ไอ้สัตว์ " ไนท์กวนตีน ด้วยสีหน้าที่กวนตีนที่สุด
" กูคุยกับใหม่ มึงอ่ะเสือก " เดย์ไม่ยอมแพ้ เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยทำสีหน้ากวนตีนไม่แพ้กัน
สุดท้ายผมกับกรีนก็แยกมันสองคนออกจากกัน แม่งกัดกันเหมือนหมา บ้านอยู่ตรงข้ามกันแค่เนี๊ยะ
และแล้วตอนบ่ายเราสองคนก็มาอยู่ในห้องแอร์เย็นฉ่ำเช่นเคย ชีวิตม.ปลายเนี่ยช่างสบายดีจริงๆ ไม่
ต้องเรียนแค่ตามงานเป็นพอ
" แล้วไป........บำเพ็ญประโยชน์ที่ไหนเหรอ " ชักเกลียดคำว่าบำเพ็ญประโยชน์จัง แต่ถ้าไม่มีมันก็คง
ไม่ตอนนี้ ต้องขอบใจมากกว่า
" หาดสนกระซิบ ไม่รู้จักอ่ะดิ "
" อืม "
" มันเป็นหาดเล็กๆ อ่ะไม่ค่อยมีคนไป เราเอาป้ายบอกทางไปติดกันแล้วก็ไปสร้างศาลาที่พักที่ยัง
สร้างไม่เสร็จ ไปซ่อมอะไรนักหนาไม่รู้ล่ะ แต่หาโอกาสไปเที่ยวด้วยในตัวล่ะ "
ชักอยากไปแล้วดิ
" แปปนะ ปวดท้องว่ะเดี๋ยวมา "
ไนท์พูดวางมือถือลงกับโต๊ะแล้ววิ่งจู๊ดไปเข้าห้องน้ำจริงๆ ผมส่ายหน้า สงสัยแดกเยอะไปล่ะมั้ง ผม
นั่งลอกงานลงสมุดต่อทำไมแม่งเยอะชิบหายเลยวะ เฮ้อ
" ก็น่ารักได้ใจเหลือเกิน~ ที่สุดแล้วชอบใจเหลือเกิน~ ก็ต้องขอเอาสักหน่อย " เสียงเรียกเข้ามือถือ
ดัง
ผมหยิบโทรศัพท์ของผมมาดูก็ไม่ใช่นี่หว่า เป็นของไอ้ไนท์ที่ดังขึ้น ใช้เสียงเดียวกันอีก เพลงนี้เค้าดี
จริงอ่ะ ผมหยิบมาดูว่าใครโทรเข้า แต่เมื่อเห็นปุ๊บ ความดันเลือดก็เพิ่มขึ้นกระทันหัน มือสั่นในทันที
หัวใจเต้นถี่รัว
ข้อความบนหน้าจอคือ
♥ ฟินส์ ♥ : )
สายเข้า....
___________________________________________
ง่ะ เสร็จๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อัพทุกวัน รักทุกวัน NC ทุกวัน ?
55+
ความคิดเห็น