คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 โรงเรียนจ๋าพี่มาแล้วว
สถานพินิภายในโรอาหารมีนัโทษุเหมือนันแ่แถบื่อเป็นนละสีบานสีเทาสีแหรือน้ำเินบ้าอยู่มามายแ่มีอยูุ่หนึ่ที่มีนัโทษยืนุ้มันใรบานเป็นายหนุ่มสูประมา180มีลอยสัมัรเ็มแนวาำลันั่ิน้าวโยมีนัโทษอยูุ่้มันอยู่
ปั! อั!
ะที่ายหนุ่มนนั้นำลัิน้าวอยู่้านหน้าอเา็มีนัโทษสอนำลั่อยัน
"มอหน้าทำไมห่ะ!"
"แล้วะทำไม"
ปั! ปั!
นัโทษสอนเถียันและัน่อแ่นัโทษนหนึ่โน่อยเลือระเ็นมาโนานใส่้าวอายหนุ่ม
"ว๊าา~แล้วผมะิน่อยัไเนี่ย"ายหนุ่มหน้าบูใ้้อนเี่ย้าวเล่น
นัโทษสอนนั้นหยุสู้ันและัวสั่นายหนุ่มลุึ้นและเินาไป
"เ็บวา้วยล่ะ"ายหนุ่มบอพวอเา
รับ!!
พวเาเินมาหานัโทษสอนและเริ่มทำาร้อมพวมัน
ฮาว~
ายหนุ่มเินฮาว่อนะมีผูุ้มผู้หินหนึ่เินมา
"นัโทษหมายเล15684ยูยออลพรุ่นี้ะปล่อยัวแล้วนะทำัวีๆล่ะ"ผ.
"้าบๆผูุ้มนสวย"ยออลหยอล้อับผูุ้ม็ะเินไปห้อัอนเอ
"ยินี้วยนะรับที่ะไ้ปล่อยัว!!"
พอเ้ามา็พบลุ่มนำนวนหนึ่้มหัวเารพเาอยู่ยออล็ทัทายพวเาามปิ่อนะล้มัวนอนลไป
"ป๋านะป๋าออไปะฟ้อม๋าใหู้!"ยออลิย้อนไป่อนที่เาะเ้าสถานพินิ็รู้สึโรธึ้นมา
สาเหุที่เาเ้ามาอยู๋ในนี้็เพราะว่ายอเทหรือพ่ออเาให้านๆหนึ่ับเานั้นือารถล่มแ๊์ู่อริพอถล่มเสร็ำรว็ู่เ้ามาโยมีเาอยู่นเียวนในแ๊์อเาหายไปโยเป็นแผนอยอเทที่ะับลูายลอไปสถานพินินั้นแหละเป็นสาเหุที่ยออลมาอยู่ที่นี้
.
.
.
.
หน้าสถานพินิมีรถสีำมามายอเรียันเป็นแถวและมีหิสาวนหนึ่ยืนรอใรบานอยู่หน้าสถานพินิ
แร๊ แอ๊~~
ประูสถานพินิถูเปิโยผูุ้มสอนและมียออลเินออมาโยเหล่านัโทษออมาอำลาเา
"ยินี้วยนะรับท่านยออล!"เหล่านัโทษ
ยออลไม่พูอะไรแ่โบมือ่อนประูะปิ
"อืมม~ป๋าไปไหนล่ะ"ยออลมอหาพ่ออเาแ่ไม่เอ
"ิธุระนะะ"หิสาวอบ
"่าเถอะ!พี่แฮรยูพาผมไปสนามบินหน่อยถ้าำไม่ผิวันนี้เป็นวันที่ผมลับเาหลีใ่ไหม"ยออลบอหิสาว
"ไ้ะนายน้อย"แฮรยูรับำสั่่อนะเินไปเปิประูให้เา
ถ้าถามว่าแฮรยูเป็นใร็บอเลยว่าอนที่ำลัไปเมือนอยออลไ้ไปอนาแ๊์อแม่มาเป็นเลาหนึ่นนั้นือแฮรยูนั้นเอ
.
.
.
.
.
เมื่อมาถึเาหลียออล็รไปหาแม่อเาทันทีและบอเรื่อราว่าๆนแม่อเาโรธนลุเป็นไฟและโทรหาพ่ออวเาแล้ว็่าอๆและวาสายในระหว่านั้นยออล็แอบหนีออมาอนที่แม่อเาโทรหาพ่ออเา
2วันผ่านไป
"เฮ้อ~ทำไมพวพี่สอนถึใสุ่นัเรียนเหมือนผม้วยหล่ะ"ยออลมอูออและแฮรยูที่สวมุนัเรียนเหมือนน
"ปป้อนายน้อยะ/รับ"ออและแฮรยูอบพร้อมัน
เฮ้อ~~
อนนี้ยออไ้เ้าเรียนที่โรเรียนแวอนเป็นโรเรียนในเรืออบริษัทอเา้วยและเ้าลาเทอม้วยึ่อนนี้พวเา็อยู่หน้าโรเรียนแล้วพวเา็รไปที่ห้อพัอาารย์่อนที่อาารย์ะพาไปที่แผนแฟั่นีไน์
รื~
"เอาหล่ะๆเียบๆหน่อยวันนี้มีนัเรียนใหม่มาอีแล้วหล่ะ"อาาร
'เอ๊ะ?นัเรียนใหม่?มีนเ้า้าว่าเราอีั้นหรอ'ฮยออ
"ผู้หิหรือผู้ายั้นนะ?"
"อีแล้วั้นหรอ"
"เ้ามาไ้"อาาร
พอพวยออลเ้ามาทั้ห้อ็อยู่ในวามเียบเพราะหน้าาอแ่ล่ะนอยู่ในระับสุยอทั้นั้น
"ยูยออลยินีที่ไ้รู้ันะ"ยออลยิ้มทัทาย
"ิมออ"ออแนะนำัวแบบเรียบๆ
"อุนแฮรยู"แฮรยูแนะนำัวเหมือนออ
หลัาทั้สามแนะนำัวอาาร็ให้พวเาไปนั่หลัห้อที่มีโ๊ะสามัวิันพอี่อมา็เรียนามปิ่อนพัลาวันะมาถึ
"นี้ๆนายไปทาน้าว้วยันไหม"ยออลเินไปวนฮยออโยมีออและแฮรยูเินามหลัมา
'เอ๋!?นนี้ท่าทาหน้าลัวัถ้าเิไม่อบรับะโนอะไรรึปล่าว'ฮยออระวนระวาย
"น่าๆไม่เป็นไรหรอแ่วนไปทาน้าวเอ"ยออลยิ้มอย่าเป็นันเอทำให้ฮยอออุ่นใ
และพวเาทั้สี่็เินไปโรอาหารโยมีนทั้โรอาหารมอพวเาและุบิบอะไรัน
'าราั้นหรอ'
'ูสิๆผู้ายสามนนั้นหล่อมาอ่ะแ'
'ใ่ๆส่วนผู้หินนั้น็ูเท่เป็นบ้าอ่ะรี๊~'
้วยวามหูีอยออลทำให้เาไ้ยินไม่ใ่แ่ยออลออับแฮรยู็ไ้ยินเหมือนันแ่พวเา็เลือที่ะปล่อยไป
พอิน้าวไปัพั็มีเ็เเรสามนเินมาหาพวเาและวนไปไหนสัที่ออะพูปิเสธแ่ยออลยมือห้ามไว้ะที่ำลัั้าวินอยู่
"รอพวันินเสร็่อน"
พอพวเาินเสร็็เินามสามหน่อนั้นไปหลัโรอาหาร
เ็เเรนหนึ่ยื่นบุหรี่มาให้พวยออลและพูาถาถาแฮรยู
ยออลยื่นมือไปับอบุหรี่และำมันแน่นนมันเละและ่อยไปที่หน้าอเ็เเรร่าอ้วนนนั้นนมันเ
"แลอพูเสียๆหายๆับพี่แฮรยูอีทีสิ"ใบหน้าอยออลมืลำพร้อมระเบิทุเมื่อ
"ะอโทษ"
"หึ!็ีอย่าลืมอย่าพูาเสียๆหายๆับผู้หิหรือใรอีหล่ะไม่ั้น…าย"ยออลทำท่าปาอ
านั้นพวเาทั้สี่็ลับเ้าห้อเรียนและเรียนามปิเหมือนไม่มีอะไรเิึ้น
.
.
.
.
อนลาืน
ยออลแอบออและแฮรยูออมาเินเล่นแ่บัเอิไปเห็นายร่าอ้วนหน้าาเหมือนถู่อยมานั่ร้อไห้้าๆร้านายอ
"เฮ้ๆนายเป็นอะไรรึปล่าว"ยออลเินไปูอาารอฮยออร่าอ้วน
'หืม!?นี้มันยออลห้อเรานี้น่า'ฮยออเยหน้าึ้นมา็พบับยออล
"ไปโนอะไรมาล่ะ"อนแรฮยออไม่ยอมอบแ่ยออล็พยายามปลอบนฮยออเล่าออมาทั้หม
"มัน็เป็นแบบนี้แหละ---!!"ฮยออหันมาพบับใบหน้าอยออลที่ำลัเือไ้ที่
"เป็นอะไรรึปล่าวยออล"ฮยออ
"อ๋อปล่าวๆไม่มีอะไรหรอ"ยออลลับมายิ้มแบบเิม
"อืมมัน็ึมาแล้วล่ะไป่อนนะ"พูบยออล็เินาไปทันที
'อระเบิอีสัรั้ะเป็นไรไป'
------------------------------------
เลาอยออล
อุนแฮรยู(แฮ-ระ-ยู)
ปาร์ฮยออร่าอ้วน/ร่าperfect
ลับมาา่าัหวัแล้ว้าาาาาาาาาาาา
ความคิดเห็น