นิทานทศชาติชาดก

"ทศชาติชาดก" 

เป็นยอดแห่งชาดก ถือเป็นสิบชาติสุดท้ายของพระบรมศาสดา ก่อนจะทรงบรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

เมื่อพระโพธิสัตว์ เสวยพระชาติ เพื่อบำเพ็ญบารมีอีก 10 ประการ ที่มนุษย์ปุถุชนกระทำได้ยากยิ่ง เช่น ความอดทนอดกลั้นของพระเตมีย์ใบ้ ความพากเพียรของพระมหาชนก หรือความกตัญญูอันยิ่งใหญ่ของพระสุวรรณสาม

และในชาติภพสุดท้ายที่ทรงเสวยพระชาติเป็นพระเวสสันดร ซึ่งถือกันว่าเป็นมหาชาติ เพราะทรงบำเพ็ญทานบารมีอันมีความสำคัญและประพฤติได้ยากที่สุด

จากนั้นเสด็จสู่สวรรค์ชั้นดุสิต ก่อนจะจุติเป็นพระพุทธเจ้า ณ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ประเทศอินเดีย

การเสวยพระชาติ 10 ชาติสุดท้าย เพื่อบำเพ็ญบารมี 10 ประการ ของพระโพธิสัตว์ ก่อนตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประกอบด้วย

1.พระเตมีย์ บำเพ็ญเนกขัมมบารมี คือ การออกบวช

2.พระมหาชนก บำเพ็ญวิริยะบารมี คือ สำแดงความเพียรอันแรงกล้า

3.พระสุวรรณสาม บำเพ็ญเมตตาบารมี คือ ความมีเมตตาจิตต่อทุกสรรพชีวิต

4.พระเนมิราช บำเพ็ญอธิษฐานบารมี คือ รักษาความประพฤติชอบโดยตั้งใจ

5.พระมโหสถ บำเพ็ญปัญญาบารมี คือ มีปัญญาอันเลิศล้ำและประพฤติชอบด้วยปัญญานั้น

6.พระภูริทัตต์ บำเพ็ญศีลบารมี คือ การรักษาอุโบสถศีลโดยเคร่งครัด

7.พระจันกุมาร บำเพ็ญขันติบารมี คือ มีความอดทนเป็นที่ตั้ง

8.พระนารทฤาษี บำเพ็ญอุเบกขาบารมี คือ กรรมของการทำดีย่อมได้ดี ทำผิดบาปย่อมได้ชั่วเป็นผล

9.พระวิธูรบัณฑิต บำเพ็ญสัจจะบารมี คือ ถือความสัตย์ ยอมสละชีวิตได้

10.พระเวสสันดร บำเพ็ญทานบารมี คือ บริจาคทานประกอบคุณความดี โดยไม่ท้อถอย