อย่างนี้ไม่...รักได้ไง

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2

    "เอ้าพวกเธอ นั่งที่ได้แล้ว ครูจะแน่ะนำนักเรียนใหม่นะจ๊ะ^^" ครูวิวพูด พลางไล่นักเรียนที่ยังไม่เข้าห้องเรียน "บีม แกว่านักเรียนใหม่เนี่ยจะป๊อปไหมว่ะ" ฉันถามบีมเพราะเห็นบีมบอกว่าหน้าตาหล่อเหลา เหมือน ทอมครู๊ด อ่ะจะคิดไงดีอ่า^^ "ไม่รู้สิ ฉันกะว่าจะไม่สนใจไปสนใจนินนินของฉันดี่กว่าO.Q" บีมว่าพลางหันไปมองนินซะงั้น "ของแกตั้งแต่เมื่อไหร่ย่ะ-*-" ยัยซิงเกอร์ เดินมาพูดกัยบีมอย่างรังเกียจ แหมจะไม่รังเกียจได้ไงยัยนั่นนะคุณหนู แถมยังป๊อปอีกแต่ก็แอบชอบนินอยู่เหมือนกันกับบีม "หึ นินของฉันไม่มีทางมองคนอย่างเธอหรอกบีม" ซิงพูดอย่างดูถูกเหยียดหยาม "แล้วไงละฉันไม่แคร์ แล้วที่พูดเมื่อกี๊อ่ะ นินไปเป็นของเธอเมื่อไหร่ละ*-*" บีมตีหน้าสื่อกลับไปเรื่องแบบนี้ต้องยกให้บีมเพราะเธอจะไม่ค่อยแคร์อะไรทั้งสิ้นจึงเป็นแบบนี้ "ชิ ไปดีกว่าเหม็นพวกสกปรก" ซิงพูดพลางทำท่าหน้ารังเกียจ นี่จะบอกให้เธอน่ารังเกียจกว่าเพื่อนฉันอีกย่ะ *-* "จะไปก็ไปซิ มาบอกทำซากอะไรละ" บีมพูดกลับไปทำซิงเบ้หน้าใส่อย่างเหลืออด และแล้วเธอก็เดินจากไป ไปไหนน่ะหรือ อ่อยนินไง กิจวัตรประจำวันของยัยนี่หละ "เอ้า!หยุดคุยได้แล้ว" ครูวิวตะโกนสั่งไปทำเอาทั้งห้องเงียบกริบแบบที่มดตดยังได้ยิน เวลาเจ๊แกโหดก็โหดเจ๊แกใจดีก็ใจดี "เอ้า เธอเข้ามาได้แล้วจ๊ะ" ครูพูดเชิญนักเรียนใหม่ "ครับ ผมชื่อ ธนดล พลวรุจครับ ชื่อเล่น อินครับ" หมอนั่นแน่ะนำ แต่ฉันไม่ค่อยได้ยินซะเท่าไหร่เพราะอยู่หลังห้อง เอ่อได้ยินแว่วๆ ชื่อ อินมั้ง อินเขาผอม หน้าตาดีใช่ได้ ผมซอยลากไทรประบ่า เท่ๆสีน้ำตาลเกือบแดงสูงเหมือนเปรตเลย "เอา ธนดลเธอไปนั่งข้าง ปิ่นพิรานะ" ครูวิวพูดพลางเอ่ยชื่อ ฉัน เวรรร แล้วทำไมต้องมานั่งข้างตรูด้วยฟร่ะมานั่งนี้ก็เท่ากับฉันเป้นพี่เลี้ยงนายอินนี่นะสิ อ๊ากไม่น๊าชีวิตฉัน "ครับ" แล้วเขาก็เดินมานั่นลงข้างฉัน "ปิ่นพิรา ช่วยเป็นพี่เลี้ยงเขาหน่อยนะจ๊ะ^^" นั่นไงว่าแล้วไม่มีผิด เฮ้ออออ