สิงห์ปราบมาร

ต้องย้อนเรื่องกลับไปเมื่อสมัยก่อนในป่าดงลึกที่มีชื่อว่าขุนเขาพสุธา มีพญาราชสีห์กับพญานาคราช ที่เป็นเพื่อนรัก กันมาก ก็ได้ แบ่งเขตกัน ปกครอง พญาราชสีห์ ได้ปกครอง บนบกพื้นป่าทั้งหมดช่วนพญานาคราช ได้ ปกครองพื้นแม่น้ำ ที่ไหลรอบขุนเขา พสุธา ทั้งหมดต่างคนต่างอยู่ไม่เคย บีบเวร และ มีปัญหาหรือเรื่องบาดหมางกันมาก่อนอยู่มาวันหนึ่งทั้งสองพญาก็ได้มีบุตรเหมือนกันที้งคู่ฝ่ายพญานาคราชได้บุตรสาวมา ซึ่งมีนามว่า ศุภศานาคี ช่วนฝ่ายพญาราชสีห์ ได้บุตรชายมา ซึ่งมีนามว่า ท้าวศรชัย ท้าวพญา ทั้งสองรักและเอ็นดูลูกของตนเองมากเมื่อบุตรสาวและบุตรชายของพญาทั้งสอง  ได้เติบโตขึ้นมาเป็นหนุ่มสาว กันทั้งสองเพราะเกิดวันเดียวกันเวลาเดียวกัน,,ฝ่ายพญาราชสีห์เมื่อเห็นลูกของตนเติบโตขึ้นมาทุกวันจริงแอบคิดในใจว่าจะไปเสาะหาสาวงามที่ไหนมาให้ลูกชายได้ครอบครองและเหมาะสมที่จะมาเป็นลูกสะใภ้ของตน,, พญาราชสีห์ คนคิดอยู่สักพัก ก็เลยนึกขึ้นได้ ว่าท้าวพญานาคราช มีลูกสาวอยู่คนนึง มีรูปงามที่สะสวย เหมาะที่จะมาเป็นสะใภ้ และคู่ครองลูกของเรา ดังนั้นวันพรุ่งเราต้องออกเดินทาง ไปเมืองใต้บาดาล พญาราชสีห์ คิดออกแล้วว่าจะหาใครมาเป็นลูกสะใภ้ ดังนั้นจึงเรียกลูกชาย ของตนเข้ามาพบ ลูกชายของพ ญาลราชสีห์ มีนามว่าศรชัย ธิดาของพญานาคราชมีนามว่า ศุภสานาคี พญาทั้งสอง ได้ตั้งชื่อลูกๆของตน ตามนามของ มารดาทั้งสอง ซึ่งมารดาของทั้งสอง ได้สิ้นอายุขัยไปแล้ว ตั้งแต่ลูกทั้งสอง ยังพะเยาอยู่( ขอโทษนะครับท่านทุกคนที่ได้เข้ามาอ่านนิยาย นับตั้งแต่ท่อนนี้ไป ผมจะไม่ใช้คำศัพท์ ผมจะใช้คำศัพท์เฉพาะ ที่จำเป็น ต้องใช้เท่านั้นนะครับ) พอเท้าศรชัย ได้ยิน บิดา ตนเรียก จึงรีบเดินเข้าถ้ำไป( พอมาถึงตรงนี้ผมจะอธิบายหน่อยนะครับ ว่าทำไมพญาราชสีห์ถึง อาศัยอยู่ในถ้ำ พญาราชสีห์ ต้นกำเนิดก็อยู่ในถ้ำ อยู่แล้วนะครับ พอบำเพ็ญ มานาน จึงมีวิชาแก่กล้า เนรมิต ร่างกายของตนเป็นมนุษย์ได้ ดังนั้น พญาราชสีห์ ถึงจะมีร่างกายเป็นมนุษย์ ตนเองก็ต้องจำศีลอยู่ในถ้ำเหมือนเดิมครับ มาต่อกันเลยครับ) พอท้าวศรชัย เข้าไปถึงในถ้ำแล้ว จึงก้มกราบ บิดาของตน แล้วได้เอ่ยถาม บิดาตนเองว่า มีเรื่องอันใด จะให้ลูกรับใช้ รอท่านพ่อ พญาราชสีห์ ได้ตอบกลับลูกของตนว่า ไม่มีเรื่องอันใดนักหนาหรอกลูก พอดีพ่อได้มาทบทวนดูแล้ว ว่าลูกของพ่อก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว ดังนั้นพ่อจึงจะหาคู่ครองมาให้ลูก พ่อก็แก่ลงทุกวัน ดังนั้นพ่อจึงอยากให้เจ้ามีลูก ให้พ่อได้เลี้ยงดูหลานก่อนตาย พอ ท้าวศรชัยได้ยินดังนั้น จึงพูดขึ้นมาว่า ลูกยังไม่อยากมีคู่ครอง หลอกท่านพ่อ อีกอย่างท่านพ่อ ยังมีสุขภาพแข็งแรงอยู่เลย พญาราชสีห์ ได้ยินดังนั้น จึงตอบลูกของตนว่า ในโลกใบนี้ มันไม่มีอะไรยั่งยืนหรอกลูกเอ๊ย พญาราชสีห์รู้ตัวดี ว่า บุญ ของคนใกล้จะหมดแล้ว ดังนั้นจึงอยาก เห็นลูกของตน ได้มีคู่ครอง ก่อนบุญของตนจะหมด พญาราชสีห์ ได้ข้นคิดอยู่สักพัก จึงเอ่ยปากบอกลูกของตนว่า พอได้หมายปองคนที่จะมาเป็นคู่ครอง ของเจ้าไว้แล้ว ดังนั้น อีกสองวัน ลูกต้องเตรียมตัว เดินทางไปเมืองบาดาลกับพ่อ เพื่อที่จะไปสู่ขอ ที่ด่าของพญานาคราช ที่มีนามว่า ศุภสานาคี เห็นเขาลือกันว่า ธิดาของพญานาคราช งดงาม หาใครที่จะมาเปรียบเทียบได้ พอท้าวศรชัย ได้ยินพ่อของตนลั่นวาจาออกมาแบบนั้น จึงได้ตอบรับคำขอของพ่อ อีกสองวัน ลูกค่อยเข้ามาพบท่านพ่ออีกครั้ง แต่ตอนนี้ลูกขอลา พอท้าวศรชัยพูดจบ ก็ลุกเดินออกจากถ้ำทันที[ ตอนที่ 1 จบตรงนี้นะครับ] ไว้อ่านต่อตอนที่ 2 นะครับผมขอบคุณที่อ่านนิยายของผมครับ ผมได้พิมพ์ผิดพลาดตรงไหนไปก็ติชมกันได้นะครับ ขอบคุณครับ..........