คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3 :: หายใจไม่ทั่วท้อง (100%)
ผมรู้ว่าอนนี้
ผมเหมือนำลัะายเพราะผมแพ้เรุ่ม แ่ผมไม่มีทาเลือ ผมไม่อยาูเลือมนุษย์
อนนี้ผ่านไป2นาที แล้วสำหรับารเิพระันทร์สีเลือ เพีย2นาทีที่ผ่านไป
ราวับเป็น2ปี แสนทรมาน แสนเ็บปว ผมหายใไม่เป็นัหวะ ผมไม่สามารถัฟันทนอี่อไป
ผมพยายามที่ะไม่ส่เสียแสวามเ็บปว ผมไม่อยาให้ใรเป็นห่วผม โยเพาะป้าีอา
แเลี้ยผมมาั้แ่เ็ รัและเป็นห่วผมมาว่าใรๆ แ่… ผม็ทนไม่ไหวอีแล้ว
ผมหวัแ่เสียผม ะไม่ัพอให้ใรไ้ยิน
๊อ
๊อ ๊อ….
เสียเาะประู
ใรัน? ป้าีอาหรอ
หรือแทอู หรือเฮิน แ่พวเาถูัไว้ในห้อแล้ว แล้วใรันที่เาะห้อผม
“นายท่าน
นายท่านรับ เสียใรร้อรับ” เสียแบฮยอน เสียมนุษย์หน้าโ่
“ลับไปห้อ
ะ ะ ลับไป”
“นายท่านเป็นอะไร
นายท่านเปิประูให้ผมหน่อย ผมไ้ยินเสียใรไม่รู้ร้อโอโอยเหมือนำลัทรมาน
ผมอยา่วยเา นายท่าน เียบทำไมรับ”
ผมำลัะวบุมัวเอไม่ไ้
ผมไม่ลิ่นาวมนุษย์ มันหอมหวาน ถ้าผมไู้เลือ ผมะหายทรมาน
และมันทำให้ผมมีแรไปทำอะไรๆไ้มามาย ผมยัไม่ทันะ้าวไปเปิประู้อนรับมนุษย์หน้าโ่ที่พร้อมให้ผมลิ้มรสเลืออันหอมหวาน
แ่ประูห้ออผม็เปิออเอ
“นายท่าน
ผมอโทษที่ไุแเปิประูเอ แ่ผมอยารู้ว่าเสียนั่นเป็นอใร”
ลิ่นาวมนุษย์หอมเินผมะทน ยิ่เ้าอเสียที่ถามผมเ้าใล้ผมมาแ่ไหน
ผมยิ่มีวาม้อารไ้ลิ้มรสมันมาึ้น
“นายท่าน
ไปนั่หลบมุมไรรนั้นอ่ะ ไฟ็ไม่เปิ ั้นผมเปิไฟนะ”
“บอแล้วไม่ใ่หรอ
ว่าอย่าออมาาห้อ”
“็ผมสสัย
ผมอยาไ้ำอบ ว่าแ่ไม่ิะหันหน้าุยับผมหน่อยหรอ”
“เอาุแห้อันมาาใร”
“็ผมเป็นพ่อบ้าน
ป้าีอาเลยใหุ้แทั้บ้านไว้ับผมุนึ”
“แบฮยอน
อะ อะ ออไป”
“นายท่านเป็นอะไรอ่ะ
ทำไมัวสั่นแบบนั้น” แราฝีเท้าอมนุษยหน้าโ่
ทำให้ผมรู้สึถึารเ้าใล้ผมมาึ้น
“ันบอให้ออไป!!!”
“…”
“่อนที่ันะทำในสิ่ที่นายาไม่ถึ”
“ถ้าผมัำสั่
ะ่าผมหรอ อย่าลืมนะ ผมอ่ะเป็นน้อปลอมๆอนายท่านนะรับ” เาเ้าใล้ผมึ้นทุทีๆ
ลิ่นาวอเา ำลัทำให้ผมสับสน ผมไม่อยา่าเา แ่ลิ่นาวอเา
มันึูให้เี้ยวที่ผม่อนไว้โผล่ออมา…
“นายท่าน
ัวสั่นนานี้ ไม่สบายหรอรับ”
“ันบอให้ออไป
แ่นายเลือะยิ่เ้าใล้ัน” ผมหันไปพูับเา
“ยะ
ยะ อย่า อย่าทำอะไรผมเลย ปล่อยผมเถอะ” ผมไม่อยาทำแบบนี้ ผม็ไม่อยาับอเา
ผมไม่อยาอ้าปา ผมไม่อยาให้เาเห็นาอผม ที่เปลี่ยนาสีำเป็นสีแเลือ
แ่เา่าหาที่ทำให้ผม้อทำแบบนี้
“ผะ
ผะ ผมะออไปเี๋ยวนี้ โปรปล่อยผม” ัวอเาสั่นเทาไปหม
เาใที่เห็นผมเป็นแบบนี้
“สร้อยหายไปไหน!!!”
“ผมถอไว้ที่หัวเีย”
“ออไป”
ผมฝืนัวเอ ปล่อยเา แม้ผมำลัทรมานะาย ถ้าผมูเลือเา
ผมะไม่้อเป็นแบบนี้
“นายท่าน
อโทษนะ”
“โอ๊ยยยยยยย”
ัวผมาที่เ็บปวทรมาน ผมลับ้านา และหนาวถึั้วหัวใ นสุท้ายร่าอผม็ร่วลไปับพื้น
“นายท่าน!!! นายท่านเป็นอะไร
ผมแ่เอาเ็มียาที่วาไว้ปลายเยนายท่านิ้มที่แนนายท่านเอนะ
นายท่านทำไมไม่ยับัวอ่ะ”
“อ๊า”
ผมร้อออไป้วยวามเ็บปวที่มาว่าเิมพันเท่า หัวใอผมเ้นเร็วเินไป
เพราะฤทธิ์เรุ่มที่เาีให้ผมเมื่อสัรู่
“นายท่าน
นายท่าน นายท่าน อย่าเพิ่หลับ นายท่านนนนนนนน”
---- Scarlet Moon ---
ใระรู้ว่าเิมา้อมาแบร่าแวมไพร์มานอนบนเีย
ถ้าหลุออาที่นี่ไปไ้ ผมะไปเียนบล็อในเว็บเ็แสนี รีวิวารแบร่าแวมไพร์
ผมะเริ่มเริ่นยัไีนะ สวัสีรับ ผม บยอน แบฮยอน ผู้ายร่าเล็ธรรมานนึ
เยแบร่าแวมไพร์ที่น่าะสู 180 ว่าเ็น แบบนี้หรอรับ ็ลน่าู
ผมน่ะแบร่าไอ้แวมไพร์ปาหมาึ้นมานอนบนเีย อ้อ.. ะใ้ำว่าแบ
ำเียวไม่ไ้ เพราะผมทัุ้ ระา ลา เอาเท้าสะิ้วยแหล่ะ ็ผมในี่หน่า
ผมแ่เอาเ็มียาิ้มแนเา แล้ว็เผลอียาเ้าไป แล้วอยู่ๆ เา็่อยๆสลบ
ผม็อยาให้เาฟื้น แ่็ไม่ล้าับัวเา เลยเอาเท้าอันทรพลัอผมเี่ยๆ
แ่ไม่ว่าะทำยัไ เา็ไม่ฟื้น…
“นายท่าน
นายท่านรับ ฮัลโหล ไ้ยินผมไหม นายท่านัวหนัมาเลยนะ
ผมแบึ้นมาบนเียนี่โรอโรลำบาเลย อ่ะ ไม่ื่น อยาโนสาน้ำไหมรับ
หรือายไปแล้ว” ผมพูเสียันาไหน เา็ยันอนนิ่ ผมไม่รู้ว่าเา่วนหลับลึ
หรือเาสลบ แ่ผมเอานิ้วไปอยู่รปลายมู ็ยัมีลมหายใ
2 ั่วโม ผ่านไป
ลอเวลา 2 ั่วโม ผมไม่ไ้หลับเลย
ผมนั่ิ้มแน ิ้มมือ ิ้มา อเา หรือยาที่ผมีให้เา
ไม่ใ่ยารัษาโรแ่เป็นยาทำให้เป็นเ้าายนิทรา นี่ผมไ้ทำให้ใรนนึเป็นเ้าายนิทราอย่านั้นหรอ
แล้วถ้าเาายึ้นมา เท่าับว่า ผม่าแวมไพร์โยไม่ไ้ั้ใ
ไม่ไ้ไร่รอไว้่อน เมื่อผมายแล้วนร ผม้อบอแบบนี้็ท่านยมบาลหรอ ถึผมะเหม็นี้หน้าไอ้แวมไพร์ปาหมานี่
แ่ผม็ไ้อยาทำให้เาเป็นแบบนี้ แม้ว่าเาะเือบ่าผมเป็นรอบที่สอแล้ว็าม
ะว่าไปที่บีบอผม มันเป็นรอยแเลย
“นายท่าน!!! ไอ้นายท่าน
ื่นิวะ อย่าเพิ่าย อย่าเพิ่เป็นเ้าายนิทรา ผมไม่อยาบาปนะเว้ย”
ไม่ว่าผมะะโนแ่ไหน เา็ไม่มีปิิริยาอบรับใๆ
“ไอ้นายท่าน
ไอ้แวมไพร์ปาหมา!!!
ผมหมวามอทนแล้วนะ”
เพี้ยะ!!!
ผมบหน้าเา
าที่เานอนหน้าร แ่เมื่อผมบหน้าเา หน้าเา็หันไปทา้าน้าย
นาผมใ้วามรุนแร เา็ยัไม่ฟื้น ผมว่า ถ้าผมาย
ท่านยมบาลให้ผมลไปใ้รรมั้นอเวีแน่ๆ เพราะเาาย้วยฝีมือผมเนี่ยแหล่ะ
“นายท่าน
เมื่อี๋ผมอโทษนะ แรไปไหมนะ แ้มแเียว ผมแ่ิว่าถ้าใ้ำลั นายท่านะื่น”
ผมประอหน้าเาให้ลับมาลับมารแบบเิม ผมเพิ่สัเเห็น
หน้าเามีรอยแผลเป็น้วย
“นี่นายท่าน
เป็นแฮรี่ พอเอร์ เวอร์ั่นแวมไพร์เลยนะเนี่ย
ถ้าไม่มามอใล้ๆ็ไม่เห็นรอยแผลเป็นเลยอ่ะ” ผม้มไปมอใล้ๆ แผลเาน่าะประมาหนึ่เ็น
ะไ้ ว่าแ่ัวอะไรมาเาะไหล่ผม ผมหันไปมอ แม่เ้า แมล ผมเลียแมล
“เี่ยยยยยยยยยยยยย”
ผมหลับาปี๋ ทั้เลียทั้ลัว ะยับัวมา ็ลัวมันมาเาะส่วนอื่นอผมอี
ไอ้แมลเวร
“อะ อะ โอ๊ย”
เสียเา เาื่นแล้ว
ผมไ้แ่ิ
เอาวะ ลืมามาให้เห็นเาปลอภัย ส่วนไอ้แมล เี๋ยวมันบินไป
ผมลืมามา็้อใอีรั้และหายใไม่ทั่วท้อ รู้สึหวิวๆโหวๆแบบบอไม่ถู ใเ้นไม่เป็นัหวะ สสัยผมลัวไอ้แมลัวนั้นมาเินไปสินะ แ่ว่า อนนี้หน้าผมับหน้าเาห่าเพียไม่ถึืบเียว แล้วสายาอผม็สบับสายาอเา….
--- 100 % 2018.08.05 ---
--- TBC ---
เพี้ยะ!!!
ผมบหน้าเา าที่เานอนหน้าร แ่เมื่อผมบหน้าเา หน้าเา็หันไปทา้าน้าย นาผมใ้วามรุนแร เา็ยัไม่ฟื้น ผมว่า ถ้าผมาย ท่านยมบาลให้ผมลไปใ้รรมั้นอเวีแน่ๆ เพราะเาาย้วยฝีมือผมเนี่ยแหล่ะ
==============================
มือสวยๆู่นี้แหล่ะ่ะ ที่บหน้า นายท่านโอ 55555555
สำหรับ EXO-L ทุน สุสัน์วันเินะะ 4วบ ันแล้ว มีวามสุมาๆนะะ
แล้วเอันในอน่อไป่ะ
รั าไรท์ >.<
ความคิดเห็น