ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    #$#%^!Love Story in Koren%^&* รักวุ่นๆลุ้นหัวใจนายเย็นชา$%^&

    ลำดับตอนที่ #9 : เวลาแห่งความสุขกำลังจะหมดไป YoY @#$%^^&!~~~

    • อัปเดตล่าสุด 5 ต.ค. 49


    หลังจากวันนั้นแจจุงกับ 4 หนุ่ม ไม่กลับคอนโดหลายวันแล้ว
    ดง บัง ชิน กิ มีคอนเสิร์ตตระเวนไปทั่วเกาหลี

    ฉันทำความสะอาดและจัดข้าวของที่ห้องครัวเสร็จแล้ว เตรียมตัวกลับบ้าน

    " เหลืออีกไม่กี่วันแล้วสิ "

    ปฎิทินบนผนัง.....บอกถึงเวลาอีกไม่กี่วันที่ฉันต้องกลับไทย

    "เวลาแห่งความสุขกำลังจะหมดไป"

    หลังจากที่ฉันหย่อนกุญแจลงในตู้จดหมาย ฉันเดินไปยังสถานี
    ฉันรู้สึกว่าใช้เวลานานมากกว่าจะถึงสถานี

    แต่ในตอนที่มีแจจุงเดินอยู่ข้างๆ .....กลับเหมือนเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น

    ฉันนั่งมองออกไปนอกหน้าต่างรถไฟ โปสเตอร์ ดง บัง ชิน กิ มีอยู่ทั่วทุกสารทิศ

    ทำให้ชั้นรู้สึกใจหายขึ้นมา - -

    "นายจะดังไปถึงไหนกัน" ฉันหันไปบอกกับรูปแจจุงในโปสเตอร์ - -+

    เฮ้อ....ฉันเดินกลับเข้าไปในหอพัก

    พวกเพื่อนๆวิ่งหน้าตาตื่นมาทันนทีที่เห็นฉัน

    " นี่ แย่แล้ว..."เพื่อนๆฉันพากันกอดฉัน

    " ทำไมเหรอ" ฉันตอบกลับไป - - ?

    " แม่เธอ.......แม่เธอเข้า รพ. !!!!!!!!"

    เพื่อนคนหนึ่งฉันพูดขึ้นมา

    " ไม่จริง " ฉันพูดด้วยเสียงสั่นเครือ น้ำตาไหลออกมา แม่ที่ฉันรักจะเป็นอะไรไปไม่ได้ T-T

    "ทางครอบครัวเธอติดต่อมาที่หอพัก.....พวกเราจะกลับเมืองไทยด้วยกันพรุ่งนี้เช้า"

    ขณะที่ฉันนั่งจัดกระเป๋าอยู่ ฉันหยิบสร้อยไม้กางเขนที่ใส่ติดตัวขึ้นมามอง

    "ฉันจะไปแล้วนะ " ฉันบอกกับเจ้าสร้อยไม้กางเขน

    แต่แล้วน้ำตาชั้นไหลออกมาไม่รู้ตัว

    ฉันลุกขึ้นวิ่งออกไปจากหอพัก

    "เธอจะไปไหน ???!!!"
    พวกเพื่อนๆของฉันตะโกนไล่หลังมา

    ปลายทางที่ฉันไปคือ คอนโดของดงบังชินกิ
    ฉันไม่ได้หวังหรอกนะว่าจะมีใครอยู่ที่นั่น แต่ฉันอยากไปที่นั่นแค่อีกครั้งเท่านั้น

    พอฉันเดินไปถึงหน้าคอนโด...
    .
    .
    .
    "เอ๊ะ"
    มีใครคนหนึ่งนั่งอยู่
    นี่ไม่ใช่ความฝันใช่มั๊ย T_T

    "อ้าว ทำไมเธอกลับมาคอนโดละ O_๐ เฮ้ย !!!! เธอร้องไห้ทำไม ??!!!"
    แจจุงรีบวิ่งเข้ามาที่ฉัน แล้วดึงเสื้อตัวเองมาซับน้ำตาฉัน

    " T-T หิมะมันเข้าตานะ นายกลับมาทำไมละ"ฉันเช็ดน้ำตาตัวเอง

    " ยัยบ้า - -" ฉัน...แค่อยากเจอเธอ" แจจุงก้มหน้าพูดด้วยท่างทางอายๆ

    ฉันพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา T^T

    ฉันคิดว่าแจจุงคงสังเกตเห็นว่ามันผิดปกติ

    ทันใดนั้น แจจุงกันลากฉันเดินไป

    " นี่นายจะพาฉันไปไหน.... " ฉันพยายามรั้งตัวเองไว้

    "ไปที่สตูดิโอกัน " ตาบ้านั้นหันมายิ้มให้ฉัน

    แจจุงลากฉัน โดยไม่สนใจเสียงห้ามของฉันเลยแม้แต่น้อย - -"

    เราทั้ง 2 เข้ามาในสตูดิโอที่ไร้ผู้คน

    แจจุงให้ฉันนั่งที่เก้าอี้เปียโน แล้วเขาก็นั่งลงข้างๆฉัน

    " ฟังนะ ฉันแต่งเพลงนี้ให้เธอ" แจจุงเอามือทั้งสองข้างวางลงบนลงคีย์บอร์ด

    แต่งเพลงให้ฉัน O_๐ แจจุงนั่งที่เก้าอี้เปียโน เริ่มบรรเลง

    *Bright lights
    แสงไฟที่สาดส่อง.....

    *Fancy restaurants
    ....ร้านอาหารที่หรูหรา

    *Everything in this world that a man could want
    ทุกสิ่งในโลกที่ผู้คนนั้นต้องการ

    *Got a bank account bigger than the law should allow
    ฉันมีเงินมากกว่าที่กฎหมายกำหนด (เงินมากนั่นเอง)

    *Still I'm lonely now
    แต่ฉันก็ยัง ไม่มีใครคอยเคียงข้าง

    *Even though it seems I have everything
    ถึงแม้จะดูเหมือนว่าฉันมีทุกสิ่ง

    *I don't wanna be a lonely fool
    แต่ฉันก็ไม่อยากเป็นแค่ คนที่ไม่มีใครเคียงข้าง

    *All of the women
    ผู้หญิงทุกคน....

    *All the expensive cars
    รถราคาแพงทุกคัน....

    *All of the money don't amount to you
    เงินทั้งหมด.......ไม่มีค่าไปมากกว่าเธอเลย

    *I can make believe I have everything
    ฉันเชื่อว่า ฉันมีทุกสิ่ง

    *But I can pretend that I don't see
    แต่ฉันเสแสร้งว่าฉันไม่มีสิ่งเหล่านั้น...
    .
    .
    .
    .
    .
    *That without you girl my life is incomplete
    เพราะถ้าขาดเธอไป... ชีวิตของฉันคงไม่สมบูรณ์

    *I just can't help lovin you
    มันช่วยไม่ได้ ที่จะรักเธอ

    *But I loved you much too late
    ฉันรักเธอมากเมื่อมันสายเกินไป

    *I'd give anything
    ฉันให้เธอได้ทุกๆอย่าง

    *And everything
    และทุกสิ่ง

    *To hear you say
    ...เพียงแค่อยากจะฟังเธอบอกว่า

    That you'll stay
    เธอจะอยู่กับฉัน...

    *Without you girl
    My life is incomplete
    ถ้าขาดเธอ..... ชีวิตฉันคงไม่สมบูรณ์
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    "....."
    ความรู้สึกของฉันในตอนนี้มันบอกไม่ถูก ทั้งดีใจ + เสียใจ ปนกัน
    ฉันไม่อาจห้ามน้ำตาของฉันได้

    "เฮ้ ยัยบ๊อง เธอจะร้องไห้ทำไมละ ฉันกำลังสารภาพรักอยู่นะ"
    แจจุงเอามือมาปาดน้ำตาฉัน

    "แจ..จุง" ฉันกอดเค้าแน่น..... แจจุงก็กอดฉันตอบเช่นกัน

    เราสองคนกอดกัน ฉันอยากหยุดช่วงเวลาค่ำคืนนี้เอาไว้ ให้ยาวนาน.......
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    เริ่มเข้ามาในช่วงเศร้ากันแล้วนะคะ T-T

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×