#$#%^!Love Story in Koren%^&* รักวุ่นๆลุ้นหัวใจนายเย็นชา$%^&

ลำดับตอนที่ #7 : >_O< - -*

เช้าวันต่อมา ฉันรู้สึกมึนหัวมาก ร่างกายหนักแทบลุกไม่ขึ้น
ฉันพยายามดันตัวขึ้นมาเพื่อเตรียมตัวไปทำงานบ้าน
ฉันลุกขึ้นส่องกระจกดูสภาพที่รับไม่ได้ของตัวเอง ตาบวมเป่ง ผมกระเซิง .... - -

"มาแล้วเหรอ... เฮ้ยทำไมหน้าเธอแดงอย่างนี้" ยุนโฮเปิดประตูมาแล้วชะงักกับสภาพสุดโทรมของฉัน

" - - อากาศร้อนนะ" ฉันเดินผ่านยุนโฮเข้าไป ข้างในมีชางมินกับยูชอนนั่งอยู่ในห้องรับแขก

"- - นี่มันหน้าหนาวนะ หิมะตกอยู่ด้วย" ชางมินชี้ให้ดูที่หน้าต่าง - - แล้วส่ายหน้า

ฉันทำงานบ้านต่อไปโดยไม่สนใจว่าฉันจะรู้สึกแย่เพียงใด ฉันเดินไปหยิบไม้กวาดมากวาดห้องรับแขก

สักพัก ชั้นเห็นแจจุงเดินผ่านเข้าไปในครัว เค้าไม่มีทีท่าจะทักฉัน แม้แต่สบตาก็ไม่มี
เชอะ ฉันต่างหากที่โกรธนายนะ - -+

" เฮ้ หน้าเธอเปลี่ยนเป็นซีดอ่ะO_๐ " จุนซูหันมาทักฉันขณะที่กำลังกวาดพื้น

" ไม่เป็นไรน่า - -" ฉันตอบกลับไป จุนซูทำหน้าเซ็งๆแล้วหันไปเล่นเกมส์กับยูชอนต่อ

ฉันเริ่มยืนไม่ไหวแฮะ แต่ยังไงฉันก็พยายามกวาดพื้นต่อไป

พอฉันกวาดเสร็จ จึงเดินเข้าไปในครัวเพื่อกินน้ำ

อยู่ดีๆโลกก็หมุนติ้ว ฉันรู้สึกหมดแรงล้มลงไป - -
.
.
.
.
.
ฉันรู้สึกถึงใครบางคนกำลังอุ้มฉัน แล้ววางบนเตียงอย่างนุ่มนวล

พอฉันลืมตาขึ้นมา กับพบ 4 หนุ่มยื่นหน้ามาจ้องฉัน

"เธอไม่สบายนินา แล้วยังมาทำงานบ้านอีก" ยุนโฮหันมาดุใส่ฉัน
"เฮ้ย คนป่วยนะเว้ย"ยูชอน หันไปปรามยุนโฮ

"ฉันมานอนอยู่นี่ได้ไง" ฉันหันไปถามทั้ง 4 หนุ่ม

"จู่ๆเธอก็ล้มลงไปไปกองกับพื้น ไอ้แจจุงมันตกใจมาก อุ้มเธอมาบนเตียงเนี่ย" ยุนโฮบอกฉัน
แจจุงอุ้มฉัน - -"
แจจุงยืนอยู่ข้างหลัง 4 หนุ่ม พิงกำแพงมองฉันอยู่

"นอนก่อนนะ แล้วค่อยกลับบ้าน"ชางมินยิ้มให้ฉัน
"เดี๋ยวเราต้องไปสตูดิโอกัน ให้แจจุงอยู่เป็นเพื่อนละกาน"จุนซูหันมาบอกฉัน
"ไม่เป็นไร....." ก่อนที่ฉันจะพูดอะไร 4 คนนั่นเดินออกจากห้องไปแล้ว

เหลือฉันกับแจจุงเพียงลำพัง

แจจุงเดินเข้ามา แล้วเอาหน้าผากตัวเองมาชนกับหน้าผากฉัน
"เธอไปทำอะไรมา ไข้ถึงสูงอย่างนี้ " แจจุงพูดกับฉัน
ฉันผลักหน้าแจจุงออกไปอย่างแรง แล้วก้มหน้าไม่มองแจจุง

"ขอโทษ...."

O_๐แจจุงพูดกับฉันเบาๆ

"ขอโทษ... ชั้นขอโทษที่พูดออกไปอย่างนั้น"

"......" ฉันยังไม่ยอมตอบ - -

"ฉันไม่อยากให้เธอรู้เรื่องอดีตของฉัน มันเป็นเรื่องที่ฉันอยากจะลืม"

"...."

"ผู้หญิง......ที่ฉันรักมาก หักหลังฉัน"

"...."

"เธอเป็นคนเดียวที่ฉันไม่อยากให้รู้"

".....นายเกลียดฉันใช่มั๊ย TOT "ฉันน้ำตาคลอหันไปมองหน้าแจจุง

"ฉันจะเกลียดเธอทำไมละ^^"แจจุงหันมายิ้มแล้วเขยิบหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน

"ก็เธอเป็นคนที่สำคัญสำหรับฉัน" แจจุงกับฉันหน้าใกล้กันไม่ถึงคืบ...

แจจุงเขยิบหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ....... ( ( ( -_-)

ฉันหลับตา ...>_<

แล้วเราก็............

"โทษที ลืมของ!!! .....๐_O เหวอออ~!! สวีทกันอยู่เหรอ " จุนซูเปิดประตูเข้ามาตกใจ

ฉันกับแจจุงรีบผละออกจากกัน (เกือบแล้วสิ)
แจจุงทำหน้าเซ็ง เขกหัวจุนซูแล้วเดินออกไป

ส่วนฉันนี่สิไม่รู้ว่าเป็นเพราะอุณหภูมิในร่างกายที่ทำให้หน้าฉันร้อนผ่าวขนาดนี้ ///-_-///
ฉันล้มตัวลงไปนอนต่อ....Z....z....z

หอม กลิ่นอะไรนะ...
ฉันตื่นขึ้นหลังจากได้กลิ่นหอมโชยเข้ามาในห้อง

"ตื่นแล้วเหรอ ^^ "
แจจุงเดินเข้ามาพร้อมชามข้าวต้ม

-..- ฉันทำจมูกฟุดฟิดกับกลิ่นหอมชวนกิน

"อ่ะ ข้าวต้ม กินซะนะ" แจจุงยื่นชามข้าวต้มมาให้ฉัน แต่ฉันไม่มีแรงที่จะรับเลยนะสิ

"ไม่ไหวเลยนะ" แจจุงส่ายหน้า - -

แจจุงตักข้าวต้มขึ้นมาเป่า แล้วจึงป้อนให้ฉันกิน

อิอิ เป็นคนป่วยก็สบายอย่างนี้แหละ ^_^

หลังจากฉันกินเสร็จแล้ว แจจุงก็พาฉันมาส่งที่หอพัก

ยัย เรโกะ ยัยมิกิและยัยเพื่อนๆมันม่ะอยู่บ้านกันอ่ะค่ะ เพราะไรน่ะหรอ ก้อหนุ่ม ดงบัง

 ไปไหนหันมันก้อต้องตามไปซิค่ะ เหอๆ วันนี้พวกนั้นเค้าไปสตูดิโอกันค่ะ เพื่อนชั้นเรยตามกันไป - -*
เพราะไปตาม 4 หนุ่มนั้นที่สตูดิโอ

"ถึงแล้ว ฉันไปนะ" ฉันยิ้มโบกมือลาแจจุง

ขณะที่ฉันกำลังจะเดินเข้าไป แจจุงคว้าแขนชั้นไว้

"เฮ้ ลืมของนะ"

แจจุงยื่นหน้าเข้ามาด้วยความรวดเร็ว ริมฝีปากของแจจุงประทับกับแก้มของฉัน

"ว้าย ตาบ้า" ฉันหันมายกมือจะชกแจจุง

"ไปก่อนน้า จุ๊บๆ" แจจุงส่งจูบมาให้ฉัน แล้วโบกมือ

ตาบ้า /// - - /// ทำฉันหน้าแดง ชิ
ฉันเข้าไปในห้อง มองออกไปที่หน้าต่าง
แจจุงยังยืนอยู่หน้าหอพักโบกมือไม่หยุด - -"

ฉันจ้องดูปฏิทันที่ติดไว้ตรงผนัง

"เรามาอยู่เกาหลีกี่วันแล้วเนี่ย"
ฉันล้มตัวลงคิดถึงช่วงเวลาที่ได้มาเกาหลี มันเป็นเวลาที่มีค่ามากสำหรับฉัน
พอฉันหลับตา ก็หลับทันที.....Z...z...z หลับง่ายดีเนอะ.
.
.
.
.
.
.
.