ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    #$#%^!Love Story in Koren%^&* รักวุ่นๆลุ้นหัวใจนายเย็นชา$%^&

    ลำดับตอนที่ #6 : ถึงเธอจะอยู่ท่ามกลางคนเป็นหมื่นหรือแสน.....ยังไงก็ตาม ฉันต้องหาเธอเจออยู่แล้ว??

    • อัปเดตล่าสุด 5 ต.ค. 49


    ตอนนี้รอยช้ำที่หน้าแจจุงหายดีแล้ว
    ตานั่นจึงสามารถออกไปทำงานกับพวก 4 หนุ่ม
    เห็นว่ามีมินิคอนเสริตนินา
    วันนี้เลยไม่มีใครอยู่บ้าน ฉันทำงานบ้านอย่างสบายใจ ^^

    "Now , I cry under my skin...." เสียงเพลงดังมาจากห้องแจจุง
    ฉันเดินเข้าไปดู .....มันเป็นเสียงมือถือนี่นา - -+ ชิ mp3

    "ฮัลโหล" ฉันกดรับสาย
    "นี่ เธอเอาโทรศัพท์มาให้ฉันหน่อยสิ"เสียงจากโทรศัพท์บอกกับฉัน
    "ใครอ่ะ" ฉันถามกลับไป อยู่ดีๆก็มาสั่งกันได้ไง
    "แจจุง เธอนี่จำเสียงฉันไม่ได้เหรอ - -+ "

    "ไม่เอา ฉันยังทำงานบ้านไม่เสร็จนิ" ฉันตอบกลับไปอย่างเซ็งๆ
    "ฉันจำเป็นต้องรีบใช้จริงๆนะ..." แจจุงทำเสียงขอร้อง

    "-- อืมไปก็ได้"

    ชิ แค่เสียงขอร้องของตานั่นทำให้ฉันใจอ่อนเหรอเนี่ย
    ฉันต้องหยิบมือถือของตานั่น แล้วรีบออกมาจากคอนโดที่ยังทำงานบ้านค้างเอาไว้

    "ยอมเสียตังไป Taxi ก็ได้" ฉันถอนหายใจดูเงินในกระเป๋า

    เมื่อถึงงานมินิคอนเสริต
    ฉันลงจาก Taxi
    เดินเข้าไปในงาน มีคนจำนวนมากยืนอยู่ที่นั่นแล้ว เกือบหมื่นมั้งเนี่ย
    รอบงานเต็มไปด้วยโปสเตอร์ดงบังชินกิ

    "ตาบ้านั่นอยู่ไหนเนี่ย"
    ฉันบ่นกับตัวเองแล้วจึงกดโทรศัพท์ไปยังเบอร์ที่รับล่าสุด....

    "ว่าไง" เสียงตาบ้านั่นรับ
    "มาถึงแล้ว คนเยอะขนาดนี้จะไปหากันเจอได้ยังไง ไม่รู้กี่หมื่นแสนคน" ฉันตอบกลับไปอย่างหัวเสีย

    "ถึงเธอจะอยู่ท่ามกลางคนเป็นหมื่นหรือแสน.....
    ยังไงก็ตาม ฉันต้องหาเธอเจออยู่แล้ว" นายนั่นพูดกลับมา

    ฉันแอบเขิลล์กับคำพูดของแจจุงนะเนี่ย ////-_-////

    "เพราะเธอขี้เหร่ที่สุดไง 555+"

    ชิ - -+เดี๋ยวแม่เชือดซะนิ

    "เดินไปข้างหลังงานละกัน เดี๋ยวฉันให้คนออกมารับ แค่นี้ละ" นายนั่นวางสายไปแล้ว

    ฉันเดินไปข้างหลังงาน เห็นผู้ชายสวมเสื้อพนักงานยืนรออยู่

    "เชิญทางนี้ครับ"
    พนักงานโค้งให้ฉัน
    ฉันจึงเดินตามพนักงาน จนถึงห้องพัก TVXQ

    "มาแล้วเหรอ" แจจุงทัก
    "อะนี่โทรศัพท์"ฉันยื่นมือถือให้แจจุง

    "วางไว้ตรงโน่นละกาน" แจจุงชี้ไปยังโต๊ะที่อยู่มุมห้อง

    "ไหน....นายบอกว่าจำเป็นต้องรีบใช้ไง!!!! " ฉันหันไปถามแจจุงอย่างโมโห O_๐

    "ฉันพูดอย่างนั้นเหรอ ^^ " แจจุงหันมายิ้มให้ฉัน

    ฉันอยากจะตั้นหน้าหมอนี่อีกครั้งจริงๆ - -+

    ฉันเดินไปนั่งพักอยู่เก้าอี้ที่ติดกับผนัง

    ตอนนี้ในห้องวุ่นวายกันมาก

    ยูโน่กำลังแต่งหน้า

    ยูชอนกับจุนโซ กำลังทำผม

    ชางมินกำลังนั่งทำสมาธิอยู่มุมหนึ่งของห้อง - -

    "ฉันมาทำอะไรกันเนี่ย.."ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ
    เหมือนตัวเองเป็นส่วนเกินยังไงพิกล

    ตาบ้านั่นถือน้ำ 2 แก้ว

    "กินสิ" แจจุงยื่นน้ำให้ฉันแก้วนึง

    "ขอบใจ - -+" แต่ฉันยังโกรธไม่หายหรอกนะ
    แต่ดื่มน้ำอย่างรวดเร็วด้วยความเหนื่อย - -+

    " T_T น้ำชั้นหายไปไหนแล้วอ่ะ........"เสียงจุนซูพูดขึ้น

    ตาบ้า เอาน้ำของจุนซูมาให้ฉัน- -+

    "เดี๋ยวเธอรออยู่หลังเวทีนะ"
    แจจุงบอกกับฉันแล้วเดินออกไปยังหน้าเวทีกับ 4 หนุ่ม
    ท่ามกลางเสียงกรี๊ดของแฟงๆที่รออยู่ข้างหน้าเวที

    ชั้นยืนดู ดงบังชินกิอยู่หลังเวที อืม เก่งจริงๆนั่นแหละ
    แต่ละคนเสียงดีจริงๆ แถมเต้นเก่งอีก หน้าตาก็โอเคมั้งนะ - -

    - - ชิ เว้นแต่นิสัยของตานั่นละนะ
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    หลังจากคอนเสริตจบ ผู้คนเริ่มถยอยกันกลับไป แจจุงเข้ามาให้ห้องพร้อมกับ 4 หนุ่ม

    "เป็นไงบ้างละ " แจจุงหันมาถามฉัน

    "ก็ งั้นๆแหละ " ฉันหันไปยิ้มให้แจจุง

    " - -+ ชิ " แจจุงเดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

    หลังจากนั้นแจจุงและ 4 หนุ่ม เดินออกมากับชุดที่ปกปิดมากกว่าเดิม

    "เดี๋ยววันนี้ เราจะพาเธอไปเลี้ยง" แจจุงหันมาลากฉันขึ้นรถตู้
    "เฮ้ ฉันยังทำความสะอาดไม่เสร็จเลยนะ T^T "ฉันหันไปบอกกับอีก 4 คนที่เหลือ
    แต่ 4 คนนั้นกับเข้ามาช่วยกันลากฉัน - -"

    ห้อง VIP ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง


    "ดื่มๆ " ตาลุงนั้นยกแก้วขึ้น
    .
    .
    .
    "เธอไม่ดื่มเหรอ" แจจุงหันมาถามฉัน

    "ไม่อ่ะ ขอกินดีกว่า" ฉันหยิบซูชิขึ้นมาใส่ปาก -O-

    แจจุงหันมามองฉันแล้วกระดกเหล้าต่อ

    ตอนนี้ ตาลุงลุกขึ้นมาเต้นระบำ
    จุนซูฟุบกับโต๊ะไปแล้ว ชางมินนอนแผ่อยู่ที่พื้น

    เหลือฉันซึ่งไม่ดื่ม (กินอย่างเดียว ^^ )
    แจจุงปาไปแล้วหลายแก้ว ยังไม่เมาซักนิด (คอทองแดงมากนะเนี่ย)
    ยุนโฮกับยูชอน เมาแอ๊ยืนร้องเพลงคาราโอเกะกันอยู่

    "เดี๋ยวมา " แจจุงลุกออกไปจากห้อง

    สักพัก ยุนโฮกับยูชอนเดินกลับเข้ามานั่งข้างๆฉัน

    "เนี่ยยย รู้มั้ย หมอนั้นดีกว่าแต่เก่ามากก เลยนะ เอิ้ก" ยุนโฮพูดกับฉัน ( - -" กลิ่นเหล้าคลุ้งเลย)

    "O_๐ เอ๊ะ...แจจุงเหรอ" ฉันหันไปถามยุนโฮ

    "เมื่อก่อนมาน....ไม่พูดกับใครเลย ไม่เคยยิ้มให้ครายย..~!!"ยูชอนหันมาบอกฉัน ด้วยเสียงยานๆ

    "O_๐ ทำไมละคะ" ฉันหันไปจ้องหน้ายูชอน

    "ก้อมานถูกผู้หญิงที่มานร๊ากก..หลออกกนะสิ" ยุนโฮกระดกเหล้าอีกแก้ว

    "ผุหญิงคบมานนเพราะว่ามันเป็นนักร้องดัง..."ยูชอนส่ายหน้าไปมา


    "พวกนายพูดบ้าอะไรเนี่ย!!!!"



    แจจุงเข้ามาในห้องด้วยน้ำเสียงโมโหสุดขีด


    ตอนนี้ยูชอนกับยุนโฮฟุบหลับไปแล้ว - -"

    "....แจจุง"
    แจจุงหันหลังเดินออกไปข้างนอกโดยไม่สนใจเสียงเรียกฉันเลย

    "นี่แจจุง....แจจุง" ฉันเดินออกตามไป



    "หยุดเรียกซักทีได้มั๊ย!!!!!...... อย่ามายุ่งกับชั้นในตอนนี้ !!!!!!!!!"




    แจจุงตะคอกตอบโดยไม่หันกลับมามองฉัน

    "......"
    ฉันยืนอึ้งกับคำพูดแจจุง น้ำตาพาลจะไหลออกมา
    ก่อนที่แจจุงจะพูดอะไรต่อ ....

    ฉันก็วิ่งออกมาจากร้านท่ามกลางหิมะที่กำลังตก
    ฉันไม่รู้ว่าวิ่งนานไหร่แล้ว
    ฉันหมดแรงล้มตัวลงบนพื้นที่เต็มไปด้วยหิมะ
    แล้วปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา...........
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×