คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : &@~~!!#$อย่าให้พูดถึงเรยน่ะ ฉันน่ะ เกลียด เกลียด และเกลียด ที่สุดเรยล่ะ-- --* %
ซา-หวาด-ดี-ค่ะ ดิฉันชื่อ ^^เซริ ค่ะ เป็นคน ญี่ปุ่น คร๊ะะ แต่ฉันม่ะชอบเรยจิงเชียวนักร้องเอเชียเนี่ย
“เกลียด ฉันเกลียดนักร้องเอเชียที่สุด ไม่ชอบเรยจิงๆ Y^Y”แน่นอน อย่าให้พูดถึง Dong Bang shi ki เลย ไม่เข้าใจเรยว่าชอบไปได้ยังไงกัน ร้องภาษาไรก็ไม่รู้(เอ้าก้อต้องภาษา เกาหลี จิ -* )
ฉันพูดขึ้นมา ระหว่างที่กำลังมองดูโปสเตอร์ดงบังชินกิขนาดยักษ์ที่ติดอยุ่หน้าร้านขายซีดีกับพวกเพื่อนๆ
" ยัยบ้าเซริ ตายซะเถอะ " พวกๆเพื่อนหันมาด่า แล้วใช้มือทุบฉันไม่ยั้ง
โครม !!!
" ตายจิง ว่าไม่ได้เลยนะ" ฉันหันไปค้อนยัยพวกนั่น
เรื่องของเรื่องคือ....
ฉันกับเพื่อนๆเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาที่เกาหลี
ฉันมาได้เพราะ - -" ยัยเพื่อนๆ พวกนี้นี่สิบังคับ (บ้านพวกนี้มีกะตังกัน) ช่วยออกเงินให้ฉันมา - -
ทำไมเลือกเกาหลีละ ???(ก็บ้านไกล้เรือนเคียง ไม่ต้องเสียตังค์ไปไกล้ไปยุโรบหรอก ^^)
เพื่อนๆพวกนี้มันบ้า Dong Bang shi ki กันจะตาย จึงลากให้ฉันมาด้วย - -
" ฉันต้องหางานทำ " ฉันพูดขึ้นมา
" ไม่จำเป็นหรอก เธอใช้เงินพวกเราก็ได้นิ " ยัยเรโกะพูดขึ้น
ยัยนี่น่ะหรอ บ้านมันน่ะยังกะพระราชวังเรย - -
" ไม่ เงินนั่นของพ่อแม่เธอนะ ฉันต้องคืนสิ"
ฉันพูดคำขาด แล้วเดินเข้าไปในบริษัทหางาน
ขณะที่ฉันกรอกแบบฟอร์ม.....
"นี่...."พวกเพื่อนค่อยๆเดินมาที่ฉัน
ฉันเริ่มกรอกที่อยู่........
"อะไร" ฉันตอบ
.....กรอกรายได้ อืมซัก 3-4 พัน(เทียบเงินไทย)
"เสาร์นี่ว่างมะ" ยัยมิกิพูดขึ้น
.....กรอกอาชีพ อืม...ทำความสะอาดละกัน งานถนัด
" มีอะไรละ !!??" ฉันถามไปอย่างรำคาญ
- -+ เริ่มหงุดหงิดแล้วนะ ถามตอนคนกำลังยุ่งๆ
" นี่ ไปดู ดง บัง กะพวกเราวันเสาร์นี้หน่อยสิ " เพื่อนคนนึงถามชั้น
...ชั้นกรอกเกือบเสร็จแล้ว เหลือช่องหมายเหตุ
" ไม่ไป " ฉันชักหงุดหงิดแล้วนะ
ก็บอกแล้วไง ว่า ฉัน เ-ก-ลี-ย-ด ดง-บัง ชิน- กิ ที่สุดเรย
"นะ นะ นะ นะ...."ทุกคนรุมเขย่าตัวชั้น
ขณะที่เพื่อนๆกำลังจะพูดต่อ
ฉันกดปากกาอย่างแรง กรอกช่องหมายเหตุลงไปว่า !!!!
“ฮึ่ม . ทำงานในที่ๆไม่เกี่ยวกับ ดง บัง ชิ กิ ทั้งสิ้น!!!!"
"T _ Tโอเคจ้า...ฉันไม่ชวนเธอแล้วจ้า"
ยัยมิกิน่าสลดลงทันทีเมื่อเห็นฉันเขียนหมายเหตุลงไป
.
.
.
หลังจากยื่นใบสมัครงานแล้ว
ฉันกับเพื่อนๆก้อแยกย้ายกันกลับไป
พวกเพื่อนๆฉันจะไปดู ดงบัง ที่ไหน...ฉันไม่อยากรู้หรอก
ส่วนฉันน่ะเหรอ ??!!
-- เดินกลับมาที่หอพักเพื่อมาทำการบ้านนะสิ ฉันเด็กเรียนนะ ^^
ฮัลนาบิราโนะ โยโวฮา เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น
"ฮะโหล"
"สวัสดีค่ะ บริษัทหางานค่ะ คือว่ามีคนมาติดต่อต้องการสัมภาษณ์งานคุณนะค่ะ"
"จิงเหรอคะ??!!..... ห๋า.. สัมภาษณ์เด๋วนี้ เอ่อ ค่ะ จะไปเด๋วนี้เลยค่ะ"
พอฉันวางสาย
ฉันต้องรีบนั่งรถ Taxi ไปยังร้านกาแฟแห่งหนึ่งในเมือง- -*
ณ Coffee Lovely
"สวัดดีค่ะ จองไว้รึเปล่าคะ??"
"เอ่อ.. มาสัมภาษณ์งานค่ะ"
"ทางนี้คะ"
พนักงานต้อนรับพาชั้นเดินเข้าไปในร้าน ผ่านโต๊ะที่เรียงราย เข้าไปในห้องต้อนรับพิเศษ
"เชิญค่ะ"
ข้างในเป็นคุณลุงคนหนึ่งแต่งตัวดีนั่งอยู่
"สวัสดีครับ"ลุงคนนั้นกล่าวทักทาย^___^
"สวัสดีค่ะ" ฉันตอบรับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ^^
"ในหมายเหตุ ทำไมคุณถึงเขียนว่า ทำงานที่ๆไม่เกี่ยวกับ ดง บัง ชิ กิ ทั้งสิ้น........ ทำไมคุณถึงไม่ชอบวงนั้นล่ะคับ ?? "
ลุงคนนั้นถามทันทีที่ฉันนั่ง
"อ๋อ ดง บัง ชิน กิ - -*.........
ดงบังชินกิก็เหมือนผู้ชายทั่วไปในเกาหลีแหละค่ะ!!!
แค่เต้นกับร้องเพลงได้ ไม่รู้ว่าทำไมใครๆก้อคลั่งไคล้
..ฉันละไม่ชอบเลยจิงๆ "
ฉันทุบโต๊ะตอบอย่างชัดเจน (+ระบายความในใจ หึๆ ^^ - -*)
ลุงคนนั้นยิ้มให้ฉัน อย่างชัดเจนเช่นกัน - -"
"งั้นเรารับคุณเข้าทำงาน เป็นแม่บ้าน"
"เอ๊ะ???"O_๐
"เพิ่มเงินเดือนให้ 2 เท่า"
"ห๋าาา..???!!!" O_O
"เพียงแต่คุณต้องไม่ลาออกก่อนกำหนด 1 เดือน"
"เดี๋ยว..ก่อน แค่ถามคำถามเดียวเนี่ยนะ??!!" O_๐
"3 เท่า"
"แล้วเป็นงานผิดกฎหมาย เอ่อ................Sell Body....รึป่าวคะ???!!" ฉันเห็นแก่เงินไปรึเปล่าเนี่ย - -
"ไม่เลยครับ เป็นเพียงแม่บ้าน แม่บ้านเท่านั้น!!!"ลุงคนนั้น พูดย้ำ
"งั้นตกลงค่ะ" ฉันตกลงง่ายไปป่าวหว่า - -a
"เริ่มงานเสาร์นี้นะ ตอนบ่าย 3 เดี๋ยวผมจะให้คนไปรับหน้าที่พักของคุณ"
ลุงคนนั้นพดจบก็ลุกออกไปทันที ขณะที่ฉันยืนเอ๋อกับการสัมภาษณ์อย่างรวดเร็ว
.
.
.
.
วันเสาร์แล้ว ยัยเพื่อนๆฉันแต่งตัวสวยออกไปตามหาดงบังชินกิตั้งแต่เช้าตรู่ - -(ดูมานบ้ากันจิงๆเชียว เฮ้อๆๆ)
อีก 20 นาทีก็บ่าย 3 แล้ว
ฉันเตรียมตัวพร้อม นั่งรอหน้าหอพักให้คนมารับไปทำงาน ^^
บ่าย 3 โมงตรงก็มีรถลีมูซีนคันหนึ่งขับมาจอดหน้าฉัน
ลุงคนนั้น(คนเดิมคร้า)ลงมาจากรถแล้วเชิญฉันขึ้นรถ O_๐
ขณะนั้งในรถคันยาว<< ฉันเรียกอย่างนี้อ่ะนะ
"เอ่อ ไม่ผิดกฎหมายแน่นะคะ"
ฉันชักกลัวแล้วนะเนี่ย ถึงจะหน้าเงินแต่ชีวิตสำคัญกว่า YoY
"แม่บ้านครับ" ลุงคนนั้นตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว
"ทำไมถึงขึ้นเงินเดือนฉันละคะ???" ว๊าก หลุดปาก ไม่น่าถามแล้ว
เดี๋ยวเค้าลดขึ้นมาทำยังไง
"Z..z...z" ลุงคนนั้นหลับซะงั้น - -
.
.
.
[3 ชม.ต่อมา]
"ถึงแล้ว เชิญลง"ลุงตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อรถจอด
- -+ เหมือนรู้ตัวนะคะ
O_๐ โอ้โห...เป็นคอนโดที่หรูที่สุดที่ฉันเคยเห็นมานะเนี่ย สูงระฟ้าจิงๆ
ลุงคนนั้นก้อพาชั้นขึ้นไปชั้นบนสุด
เมื่อลิฟท์เปิดออก ภายในชั้นมีเพียงห้องเดียวเท่านั้น
"เชิญครับ" ลุงคนนั้นพาฉันเข้าไปในห้องนั้น
"ลุงคะ - -คิดจะทำอะไรหนูป่าวเนี่ย" ฉันลองถามเพื่อความแน่ใจ
" - -"เฮ้อ..... แม่บ้านครับๆ " ลุงนั้นตอบย้ำ
อืมเชื่อก็ได^^ ฉันตรงเข้าไปในห้อง
O_๐โอ้ววววว....อึ้ง~~~อีกรอบ ห้องอะไรใหญ่เป็นบ้า
มีทั้งห้องรับแขก ....กว้างมาก พื้นปูด้วยพรมขนสัตว์ โคมไฟระย้า ระเบียงรอบด้าน
O_๐ ห้องน้ำใหญ่กว่าบ้านฉันทั้งหลังง่ะ - -
ห้องนอน 5 ห้อง เตียงเบ้อเริ้ม
!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!
!!!!!!!
........5 ห้อง O_๐
.
.
.
"ลุงค่ะ ทำไมห้องนอนเยอะหยั่งงี้ง่ะ"
"เอ่อ......ปิ๊งป๊องๆๆ" เสียงออดดังขัดซะก่อน
"ใครมานะ????!!!" ฉันสงสัย
"เจ้าของบ้านนะ"ลุงตอบ
"อ้าว ไม่ใช่ลุงเหรอ" O_๐
"เธอไปเปิดประตูหน่อยสิ^^" ลุงใช้ฉัน - - ก็นะแม่บ้านๆๆ
ขณะฉันจะเอื้อมมือจับลูกบิด
บุคคลอีกฝั่งของประตู ดึงประตูออกไปพอดี
"ว๊าย~!!"
ฉันถลาไปหัวกระแทกกับอกของคนผู้นั้น
"เฮ้ย อะไรกันว่ะเนี่ย"เสียงผู้ชายดังขึ้น - -*
ฉันค่อยๆมองขึ้นไป
เป็นผู้ชาย หรือหญิงดี ทำหน้าตาเย็นชามองฉันอยู่
"ยัยนี่ซุ่มซามเป็นใคร ผู้จัดการ!!!"
ชายคนนั้นตะโกนถามตาลุง พร้อมผลักหัวฉันออกไป - -(ทำกับฉันงี้ได้ไงอ่ะ >.<)
๐_O ผู้จัดการ ตาลุงเนี่ยนะ
ชะแวบๆๆปิ๊งๆๆ
จู่ๆมีอีก 4 หัวโผล่มาข้างหลังชายคนนั้น
"เฮ้ย!! ผู้หญิงนี่นา ไหนๆ เฮ้ยจิงด้วย" ไอ้ 4 คนนั้นทำสีหน้าตื่นเต้น - -"(ไม่เคยเห็นผู้หยิงหรอฟร่ะ)
ฉันลองย้อนกลับมาคิด
.???????
เอ๊ะ ????? 5 ชาย + ตาลุงผู้จัดการ แล้วตาลุงถามเราเรื่อง ดงบัง
"๐_O เฮ้ย รึว่า.....พวกนายคือ...." ฉันพยายามให้มันไม่เป็นอย่างที่นึกไว้
เชิญติดตามต่อตอนที่ 2กั๊ฟ ถ้านุกรึม่ะนุกไง ติกันมาน้า งับๆๆ เวลาอ่าน คิดว่าตัวเองเป็นตัวเอง มานจาเข้าถึงอารมณ์ อิอิ ^^
ความคิดเห็น