[FanFic The Eminence In Shadow] ชีวิตนี้ขอแค่ได้เด่นแล้วก็เป็นเทพในเงามืด

ลำดับตอนที่ #4 : SS.1 Chapter.1 โรงเรียนดาบเวทย์มิสการ์

<มีคำผิดมั้ง?>
'หลังจากเหตุการณ์ค่ำคืนอันร้อนแรง แต่วันนั้นก็ได้ผ่านไปแล้ว 2 ปี มีเหตุการณ์อะไรหลายๆอย่างเกิดขึ้น จะสรุปทีเดียวเลย พวกเจ็ดเงาได้กระจายตัวออกไปตามมุมต่างๆของโลก ช่วยเหลือสมาชิกผลัดกันอยู่กับซิดคนหนึ่งเพื่อได้รายงานเหตุการณ์ต่างๆ และเพิ่มสมาชิกในองค์กรมากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนเหตุการณ์อันร้อนแรงในคืนนั้น มีคนๆเดียวที่รู้เหตุการณ์ค่ำคืนนั้นคือแม่ของพวกเรา แถมตอนเที่ยงที่ลุกขึ้นออกจากที่นอนแล้วลงไปกินข้าว คุณแม่ได้ยกนิ้วโป้งให้ผมด้วยล่ะ จึงทำให้รู้ว่าชุดบางๆของพี่แคลร์ ได้มาจากไหน เอาเถอะเรื่องนั้นช่างมันก่อนดูเหมือนว่าจะถึงแล้วล่ะ'

ซิดได้ลงมาจากรถไฟเริ่มเดินเข้าสู่รั้วโรงเรียนดาบเวทย์มิสการ์ ซิดได้เข้ามาเรียนที่นี่ได้ประมาณ 2เดือนได้แล้ว ตัวของซิดโคตรของโคตรแตกต่างจากต้นฉบับเป็นอย่างมาก นั่นก็คือเกรดเฉลี่ยเกือบสูงสุดในโรงเรียน และยังทำตัวสมกับเป็นพระเอก MV อีกด้วย—!!

"โย่ซิด—!!"
"หืม?"

ซิดได้หันไปตามเสียงที่เรียกเขาก็ได้พบตัวประกอบที่เป็นเพื่อนซิดในต้นฉบับ แต่ซิดในเรื่องราวนี้ที่ยังคบหาเป็นเพื่อนอยู่นั้นคงเป็นเพราะว่าอยากให้ดำเนินตามเรื่องที่มันควรจะเป็น ถึงตัวผมจะเผลอไปทำbutterfly effectบ้างแล้วก็ตาม

"นั่นใบแจ้งผลสอบรึ—!?"

ไอ้คนหัวทองที่พูดคนนี้คือ ฮาโระ ลูกคนที่สองของตระกูลบารอนการิ

"เป็นไงบ้าง? ตัวพวกเราได้ B ด้วยล่ะ"

ส่วนไอ้คนที่พูดถัดมาหัวโล้นเหมือนกับคุณพ่อไม่มีผิดถึงคุณพ่อจะมีผมด้านข้างก็ตาม จากะ ลูกคนที่ 2 ตระกูลบารอนอิโม

"ก็ได้ A อ่ะนะ ถึงคุณครูจะบอกว่าอีกนิดเดียวจะได้ A+ แล้วก็ตามน่าเสียดายนิดหน่อย"

ซิดพูดด้วยสีหน้าเซ็งๆ

"ชิ ฉันละโคตรเกลียดพวกอวดฉลาด แต่ยังไงก็ตาม ยังจำที่สัญญาก่อนสอบได้หรือเปล่า?"
"ใช่ๆๆ"
"ใครทำคะแนนมากกว่าที่สุดโดนเกมลงทัณฑ์"
"เออออ คือพอรู้ว่ามันเป็นเกมที่ตัวเองไม่สามารถชนะได้ เลยตั้งข้อเรื่องการแข่งแปลกๆขึ้นมา ใช้สมองอะไรคิดอ่ะนั้น"
ซิดพูดด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับ

××××

'เจ้าหญิงอเล็กเซีย โปรดคบหากับฉันด้วยเถิด มาลองสัมผัสช่วงชีวิตวัยรุ่นอันทรงมีค่ากันดู-"

ชายหนุ่มตัวประกอบที่กำลังสารภาพรักกับเจ้าหญิงอเล็กเซีย ดูจากไกลๆก็รู้เลยว่าเป็นตัวละครหลักแน่นอน แล้วรู้ๆกันอยู่ว่าตัวเธอจะตอบยังไง

"...เสียใจด้วย ไม่สนหรอก โทษที"

เจ้าหญิงอเล็กเซียทำท่าเฉยเมยกับชายตรงหน้าและเดินหนีไป

"โอ... ตัดเยื่อใยได้โหดสัสเช่นเคย แต่ไม่แยแสใยดีสักนิดน่ากลัวโคตรๆ"

ฮาโระที่กำลังแอบฟังสนทนาสารภาพรักเมื่อกี้

"นายหน้าหล่อนั่นลูกดยุคเชียวนะ สมกับเป็นไอดอลของโรงเรียน"

คนถัดมานี้ไม่ใช่ใครที่ไหน จากะ

"เจ้าหญิงอเล็กเซียมิสการ์ ไม่สนใจเรื่องรักๆใคร่ๆเลยรึ แต่ก็เถอะเป็นเจ้าหญิงเรียนจบไปคงเป็นเครื่องมือแต่งงานทางการเมืองล่ะนะ"

จากะพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก

"ไม่มั้งแบบนี้คงเป็นสายกดขี่ซะมากกว่า"

ฮาโระพูดน้ำเสียงติดตลกไม่ต่างกับจากะ

"นินทากันเป็นบุฟเฟ่ต์เลยน่ะ"

คนถัดมาที่อยู่ข้างหลังพวกสองคนนี้จะเป็นใครไม่ได้นั่นก็คือพระเอกของเรื่องนี้ซิด

"จะเอาจริงรึเกมลงทัน?"

ซิดถามใหม่ให้มันมั่นใจ

"แหงอยู่แล้วดิ—!? คะแนนสอบมากกว่า คนนั้นเป็นคนแพ้ แล้วคนแพ้ต้องไปสารภาพรักกับเจ้าหญิง!! สัญญากันงี้ไม่ใช่รึ!!"

ฮาโระพูดด้วยสีหน้ากวนบาทา

"นะ... น่าอายออกแถมโดนปฏิเสธอยู่แล้วด้วย มั้ง"

ซิดทำสีหน้าเขินอาย ส่วนประโยคอย่างหลังเขาพูดเบาๆจึงทำให้สองคนนั้นไม่ได้ยิน

"ไอ้บ้าเอ้ย เพราะงั้นถึงน่าสนุกไง ตูอยากเห็นคนโดนหักอกให้เจ็บปวดรวดร้าวชะมัดเลยฟ่ะ"

ฮาโระพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

"ไอ้สันดานขยะว่ะ"

ซิดเดินหันหลังให้พวกนี้แล้วชูนิ้วกลางใส่ แล้วเดินไปหาองค์หญิงอเล็กเซีย แถมยังมีเสียงพวกนี้พูดตามหลังมาด้วยว่า

"รีบๆไปเลย!!"
"อยากเห็นเรือล่ม 100% แล้วนะ!!"
"เชี่ยเอ้ย— จำไว้เลยนะพวกแก•••!!"

ปิดท้ายด้วยน้ำเสียงของซิดที่ไม่พอใจกับพวกมัน

กึกๆๆๆ

"หืม"
เจ้าหญิงอเล็กเซียได้หันมาสนใจเสียงเท้าที่กำลังเดินมาหาตน
"เจ้าหญิงอเล็กเซียครับ ช่วยคบกับผมด้วยเถอะครับ"
ซิดได้โค้งตัวท่า 90 องศาตามต้นฉบับเป๊ะๆ

...


ไม่นานนักก็ได้คำตอบ เอาซะฮาโระกับจากะเอ๋อแดกไปตามๆกัน
"อ่า ฝากตัวด้วยนะ"
เจ้าหญิงอเล็กเซียได้จับมือซิดแล้วให้คำตอบไปด้วย
"ถ้างั้นกลับบ้านด้วยกันเลยดีไหม?"
เจ้าหญิงอเล็กเซียเข้ามากอดแขนซิดพร้อมหน้าอกแนบชิด ขนาดเดียวกันตัวซิด หันไปยิ้มเยาะเย้ยฮาโระกับจากะที่กำลังเอ๋อแดกอยู่

+++++++++