คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2
“นักเรียนชายคนที่ 10 ติง”เมื่อถูกเรียกชื่อติงเดินออกไปเอาอาวุธแล้ววิ่งออกไป
“หิวน้ำจังเลยเบอร์ดี้”เต้ยบอก
“อดทนหน่อยนะ”เบอร์ดี้บอก
“เงียบนั้นเงาคนนี้น่า”เบอร์ดี้บอก
“เต้ยรอนี่ก่อนนะ เราไปชวนเขามาอยู่กับเราดีกว่า”เบอร์ดู้ดจบก็วิ่งไปหาเงานั้นทันที
“หายไปไหนน้า”เงานั้นหายไปซะแล้ว
เต้ยก็แอบดูอยู่หลังพุ่มไม้
กลับมาที่เบอร์ดี้
เบอร์ดี้ตกใจมาจูๆก็มีมือคู่หนึ่งมาแตะไหลเขา
“ใครนะ”เบอร์ดี้ถาม
“เขาเอง”ติงตอบ
“ติงเองหรอ”เบอร์ดี้ตอบ
“ติงจะทำอะไร”เบอร์ดี้ถูกติงรัดคอ
“นี่แหละอาวุธเขา”ติงพูดแล้วยิ้ม
เต้ยตกใจรีบวิ่งหนีไปจากตรงนั้น
“ไว้ใจใครไม่ได้ ไว้ใจใครไม่ได้แล้ว”เต้ยพูด
“นักเรียนหญิงคนที่ 10 นับ”
“เกด เหมียว ไปไหนกันหมดนะ”นับพูดกับตัวเองก่อนนจะปีนขึ้นไปหลบบนต้นไม้
“นักเรียนชายคนที่ 11 นับทอง”
“ต้องไปหานนท์ให้เร็วที่สุดก่อนจะเกิดอันตราย”นับทองพูดแล้วมุ่งหน้าไปที่ๆนนท์บอก
“ต่อไปนักเรียนหญิงคนที่ 11 นัท ”
“นัทขอให้โชคดี”เฮงพูดกับนัท
“จ๊ะ”นัทตอบแล้วหยิบกระเป๋าวิ่งออกไป
“นักเรียนชายคนที่ 12 เฮง”
“อาวุธไรเนี้ย มีจุดแดงๆเต็มไม่หมด ส่วนใหญ่จุดแดงๆอยู่ที่ห้องที่ปล่อยเราออกมา งั้นแสดงว่าต้องบอกตำแหน่งของแต่ละคนแน่ๆ”เฮงพูดแล้วยิ้มแล้วรีบตรงไปยังประภาคาร
“นักเรียนหญิงคนที่ 12 เบียร์”เบียร์ลุกแล้วเดินไปหยิบกระเป๋า
“บะบาย ป็อป เอิร์น แพรว”เบียร์เดินออกมา
“เปิดกระดูซักหน่อยดีกว่า”เบียร์ค้นหาอาวุธที่ตัวเองมี
“สิ่งนี้น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับเรานะ”เบียร์ถือโทรโข่งแล้วยิ้มไปคลินิกเพื่อพบนานา
“นักเรียนชายคนที่ 13 แน็ค”แน็คกระโดดลงจากโต๊ะที่นั่งอยู่แล้วกระโดดมาหยิบกระเป๋าแล้ววิ่งออกไป
“ได้อาวุธไม่เบาเหมือนกันหนิ”แน็คยิ้ม
“เพิ่งเริ่มก็ตายกันซะแล้ว แน็คมองที่ศของพลอยสวยและปอนด์กูจะไม่มีทางเป็นแบบนั้นแน่”แน็คพูดแล้วหลบข้างพุ่มไม้
“นักเรียนหญิงคนที่ 13 หมิง”
“คุณหมิงระวังนะอาจจะมีคนซุ่มอยู่ก็ได้”ปริ้นเซลูดแล้วกอดหมิง
คุณหมิงจับมือปริ้นเซลออกยักหน้าแล้ววิ่งออกไป
“มาแล้วหรอ”แน็คยืนขึ้นจากพุ่มไม้ หมิงตกจร้องกรื๊ดดังลั่นจนถึงข้างในเวลาต่อมาเสียงปืนก็ดังไม่นานหลังจากที่หมิงร้อง
คุณคิดถูกต้องหมิงโดนแน็คยิงจนตัวพรุนไปทั้งตัวนอนตายหน้าประตู
“ดีใจไหมพลอยสวยปอนด์ได้เพื่อนใหม่อีกคนแล้วนะ”แน็คพูดแล้วกระโดดขุ่มไม้เหมือนเดิม
“นักเรียนชายคนที่ 14 โอ”โอเดินมาหยิบกระเป๋าแล้วรีบหยิบอาวุธขึ้นมาเพราะรู้ว่าข้างนอกอันตรายมากแน่ๆ
“เห้ยมันมีปืนด้วย มันมีปืนด้วยถ้าไปตีสุ่มสี่สุ่มห้าเราอาจจะตายก็ได้”แน็ควิ่งหนีโอแต่หารู้ใม่ว่าปืนที่โอถือเป็นปืนฉีดน้ำและโอก็ไม่รู้ด้วยเช่นกัน
โอเห็นศพของเพื่อนทั้ง3แล้วเห็นไม่ปลอดภัยแน่ๆ ขนาดกำลังจะหลบได้ยินเสียงคนเรียก
“โอ โอ”เสียงนั่นเป็นเสียงของนับนั่นเอง
นับกระโดดลงมาจากต้นไม้
โอไม่รอช้ารีบใช้ปืนยิงใส่นับแต่ไม่ไม่ใช้ลูกกระสุนที่โดนนับกลายเป็นน้ำแทน
“หา นี่มันปืนฉีดน้ำหรอกหรอ”โอพูดแล้ววิ่งหนี
“อย่าหนีสิโอ เขาไม่ทำอะไรแกหรอ”โอไม่สนใจคำที่นับพูดแล้ววิ่งหนีไป
นับก็วิ่งตามโอไปเช่นกัน
“นักเรียนหญิงคนที่ 14 ปอย”
“อะไรกันเนี้ย ทำไมทุกคนต้องฆ่ากันด้วยฉันไม่มีทางเล่นเกมนี้เด็ดขาด”ปอยตัดสินใจเด็ดขาดแล้ววิ่งไปยังทะเล
“นักเรียนชายคนที่ 15 จุ๊”
“มาร์คอยู่ไหน”จุ๊ตอนนี้คิดอย่างเดียวคือตามหามาร์คให้เจอก็พอแล้ว
“นักเรียนหญิงคนที่ 15 ป็อป”
“เบียร์รอเขาก่อนนะ นานาด้วยกำลังจะไป”ป็อปคิดในใจแล้ววิ่ง
“ทางไหนว่ะเนี้ย”นานาพูดเพราะตอนนี้ หลงอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้แต่เป็นโชคของนานาก็ได้ที่นานาได้หลงไปเจอหมู่บ้าน
“หลบที่หมู่บ้านนี้ก่อนแล้วกันแต่บ้านมันหลายหลังหน้าดู ไปหลบบ้านหลังใหญ่ๆหลังนั้นดีกว่า”นานาพูดก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปก่อนที่จะมีใครมาพบ
“นักเรียนชายคนที่ 16 ขุน”
“ไว้ใจใครไม่ได้แล้ว ตอนนี้เจอใครฆ่าให้หมด”ขุนถือขวานแล้วโยนกระเป๋าทิ้งก่อนจะวิ่งเข้าป่า
“นักเรียนหญิงคนที่ 16 แพรว”
“ไอ้ป็อปนะไอ้ป็อปแทนที่จะรอกันตอนนี้ไม่ไหนก็ไม่รู้ยังไงซะก็ต้องไปเจอกันที่คลินิกอยู่ดี”แพรวพูดก่อนจะรีบวิ่งไปคลินิกเพราะหล่อนก็ไม่แน่ใจว่าคนอื่นจะเล่นเกมนี้หรือป่าว
“นักเรียนชายคนที่ 17 ไมค์”ไมค์วิ่งออกไปหยิบกระเป๋าแล้ววิ่งเข้าป่าไปตอนนี้ขาคิดแค่ว่าจะวิ่งไปเรื่อยๆวิ่งไปไม่มีวันหยุด
“ต่อไปนักเรียนหญิงคนที่ 17 เอิร์น ตอนนี้คนก็ใกล้จะหมดแล้ว”
เอิร์นเดินมาอย่างกลัวๆทั้งๆที่ปกติแล้วเอิร์นจะเป้นคนร่าเริง
“จะทำยังไงดีเนี้ย”เอิร์นร้องไห้
“ก็ตายซะสิ”นิคแน็คใช้บูมเมอร์แรงข้างใส่หัวเอิร์นทำให้เอิร์นสลบแล้วใช้ปืนU-ziของเอิร์นยิงเอิร์น
เอิร์นถูกยิงจนตัวพรุน เลือดของเอิร์นไหลนองเต็มพื้น
“นักเรียนหญิงคนที่ 18 ปริ้นเซล”ปริ้นเซลวิ่งออกมาในใจก็คอยภาวนาให้หมิงปลอดภัย
เมื่อเธอเดินออกมาเห็นหมิงตอนจมกองเลือดอยู่เธอก็น้ำตาไหลออกมา
“คุณหมิงไม่นะ ไม่น่าเลย ไม่มีคุณหมิงอยู่ฉันจะอยู่ยังไง”ปริ้นเซลพูดก่อนจะวิ่งไปที่ทะเล
“ฉันจะไม่เล่นเกมบ้าๆนี้หรอ ทางเลือกสำหรับเรามันก็ต้องเป็นแบบนี้สินะ”ปอยโยนกระเป๋าอาวุธและกระเป๋าเสื้อผ้าลงทะเลก่อนจะกระโดดลงทะเล
“นักเรียนชายคนที่ 19 ตั่ว”ตั่วเดินออกมาแล้วตรวจดูอาวุธที่ตัวเองได้
“ทำไรได้ว่ะเนี้ย แต่อย่างน้อยคงป้องกันอันตรายได้เปราะนึงแหละ”ตั่วพูดแล้วยิงตรงไปยังหมู่บ้าน
ความคิดเห็น