Detective conan & Rockman X

ลำดับตอนที่ #5 : ลักพาเด็กสาวลูกครึ่ง

หลังจากเลิกเรียน

เก็นตะ ทำหน้าง๋อย เดินสะพายกระเป๋าสีเหลือง : อากาศปลอดโปร่ง แต่ไม่มีงานตามเดิม มันผิดปกติหรือเปล่า

โคนัน(ก็จริงไม่มีใครจ้างนักสืบเด็กหรอก เป็นปกติออกจะตายไป)

เอ็กเซลเห็นลุงโมริเดินเข้าบ้านสีฟ้าหลังใหญ่หลังหนึ่ง ดูท่าจะได้งาน : นั้นลุงโมรินี่ครับ

ซีโร่มองลุงโมริ : เค้าทำอะไรของเค้า

มิซึฮิโกะ : ดูท่าว่ามีเรื่อง งาน

อายูมิ : งั่นพวกเราก็ไปดูดีกว่า

ไอ : ถือว่าฆ่าเวลาละกัน

ตัดมาทางลุงโมริ โคโกโร่ เมือเข้ามาในบ้านสีฟ้าหลังใหญ่ ด้านหน้าบ้านประดับด้วยดอกไม้นานาชนิด ก่อนถึงประตูเข้าบ้าน มีต้นสนเมืองหนาว ตั้งอยู่ 2 ต้น ตรงระเบียงบ้านตกแต่งเรียบง่ายไม่ซับซ้อน ลักษณะบ้านจะเป็นสไตล์ยุโรป เมือเข้าไปในบ้านห้องที่เห็นจะเป็นห้องโถงด้านข้างมีประตูเข้าห้องต่าง ส่วนด้านหน้าเป็นบันได้ ปูด้วยพรมสีแดง ผนังห้องนี้สีส้มน้ำตาล หลังจากที่ลุงโมริกำลังหาเจ้าของบ้าน พวกเด็กๆของเราก็เข้ามา

โคโกโร่ : บ้านหลังใหญ่ มีคนดูแลบ้านแค่ไม่กี่คน

เอ็กซ์ : บ้านหลังใหญ่จริง

โคโกโร่ยกตัวโคนันที่อยู่ใกล้มือ ทุบหัวโคนัน 1 ที: นี่พวกแกมาได้ไงเนี้ย โคนันแกนำเข้ามาใช่มั้ย โบ้ก

นักสืบตัวน้อยร้องด้วยความเจ็บปวด : เจ็บนะลุง

อายูมิ : แล้วพี่รันละค่ะ

โคโกโร่ : ยัยรันไปเที่ยวกับ ลูกสาวประทานบริษัทซึซึกิ ที่ชอบทำเกินหน้าเกินตาชาวบ้าน

ขณะนั้นเองก็มีผู้ชาย สูงราว 170 สวมสูทสีขาว ผมสีน้ำตาล ตาสีน้ำตาล กับผู้หญิง ผมยาวถึงไหล สีแดง ตาสีฟ้าครมเหมือนทะเล เป็นชาวต่างชาติ เดินถือรูปมาใบหนึ่ง ทักทายลุงโมริ

ผู้ชาย : สวัสดีคุณโมริ

โคโกโร่ : สวัสดีครับ คุณ คาซาโมโต้ มิซึโตะ

ผู้หญิงที่เป็นชาวต่างชาติ : ลอฟเฟีย คุณโคโกโร่ โมริ ดิชั้นชื่อว่า โคลเวอร์ คาซาโมโต้

เอ็กซ์(ภรรยาเป็นคนต่างชาติ)

เก็นตะ : นี่พวกนาย ชั้นว่า ชั้นเคยได้ยิน คนที่ชื่อ คาซาโมโต้ มาจากที่ไหนหรือเปล่า

ไอ : นักเรียนใหม่ ที่เข้าพร้อมกับ พวกอากิระ(เอ็กซ์)

มิซึโตะส่งรูปเด็กหญิงในเสือกันหนาวสีแดง ทามกลางกองหิมะ : พวกเราอยากให้คุณนักสืบตามหาลูกสาวผม นี่ครับ ลูกสาว ผม ชื่อ ว่า คาซาโมโต้ ยูเรีย ภาพนี้ ถ่ายที่ไซบีเรีย ในรัสเซีย ยูเรีย หายตัวไปหลังจากกลับจากโรงเรียน เนอะโคลเวอร์

โคลเวอร์ : ใช่เลย ค่ะ ตอนนั่น ชั้นไปรับลูก กลับบ้าน ขณะระหว่างทางที่กลับบ้าน มีผู้ชาย ตัวสูง ใส่หมวกแก้ป สวมแว่นกันแดด วิ่ง มาฉุดยูเรีย และถือมีด บอกอีกว่า ให้เอาเงิน 10 ล้านเยน ไปวางไว้ที่สวนสาธาราณะ ตอนกลางคืน

มิซึฮิโกะ : ลักพาตัวเมือไม่นาน ก็คงจะไปได้ไม่ไกล

โคโกโร่ : นั้นมัน คำพูดของช้าน

ต่อจากนั้นไม่นาน ก็มีแม่บ้านยังสาวอยู่ ถือโทรศัพท์มาให้คุณนาย ด้วยสีหน้าที่หวาดกลัว
เล่นเอาให้คนที่อยู่ข้างตกใจ

??? : เตรียมเงินตามที่บอกแล้วหรือยัง

โคลเวอร์ : เตรียมแล้ว ขอฟังเสียงของยูเรีย

??? : ก็ได้ ได้ฟังครั้งสุดท้ายก่อนที่ลูกแก ไปอยู่บนสวรรค์ชั้น 7

ยูเรีย : หนูอยู่ที่ห้องเก็บของของในสำนักงานร้าง ในโตเกียว

??? : พอได้แล้วไอ้เด็กบ้า

ตัดฉากมาที่คนร้าย ซึ่ง สวมหมวกแก็ป สวมแว่นกันแดดปิดหน้า กำลัง คุย กับ เด็กหญิง ที่มือและขาถูกมัด พรางเอาผ้ามัดปิดปาก ถือมีด

??? : 555 ในเมือแกบอกที่อยู่ช้านแกอย่าหวังว่าจะรอด

ผู้ถุกมัด : ฮือ

ตัดมาทางพระเอก

เก็นตะ : ชั้นว่า ที่นั่นเราเคยไปจับแก๊งจิ้งจอกอะไรนี่แหละ

โคนัน : คดีนั่นเอง จำได้แล้ว

เอ็กซ์ : เคยไปกันแล้วหรือ

อายูมิ : เอาไว้เล่าที่หลังละกัน

ไอ : ก็เป็นไปได้ สำนักงานร้างมีที่นั่นที่เดียวด้วยซิ

ซีโร่ : งั่นรีบไปเถอะ

โคโกโร่ : เดี๋ยวซิพวกแก

พวกเด็กๆและลุงของรารีบขึ้นรถตู้ที่ลุงเช่ามา (เช่ามาเมือไร) ไปยังที่สำนักงานร้างนั้น ระหว่างพวกเก็นตะก็เล่าเรืองคดีแบงค์ปลอมที่จับยกแก็งค์ที่ที่เกิดขึ้นที่นั่นให้พวกเอ็กซ์ฟังจนถึงสำนักงานร้าง พวกเด็ก็รีบขึ้นไปที่ชั้นที่ 2 หยุดหน้าประตูบานหนึ่ง ส่วนลุงหาที่จอดรถ

เอ็กซ์ : ห้องนี้ใช่มั้ยที่พวกนายหมายถึง

โคนัน : ใช่ และเงียบด้วย

เก็นตะ : เงียบอย่างนินจา แฟนธ่อม ชั้นไม่ใช่นินจาแต่ชั้นเงียบ

ซีโร่เปิดประตูพบกับตัวประกัน นอนริมหน้าต่าง

เก็นตะ : ตายเปล่า โคนัน

โคนันรีบไปพยุงตัว : ยังไม่ตายแค่สลบ

ขณะนั้นเองคนร้ายก็ปรากกฎตัวแบบเงียบๆด้านหลังพวกเด็ก พรางถือมืด

??? : 555 พวกแกตาย

ซีโร่วิ่งกดปุ่มที่เก็บดาบ สู้กับคนร้าย พวกที่เหลือช่วยกันแก้เชือกที่มัดตัวประกันพากันซ่อนตามบริเวณนั้น : ย้าก

เก็นตะ : เราต้องช่วยชุนเร็วเข้า

โคนัน : สิ่งเดียวที่พวกนายต้องทำคือแจ้งตำรวจ ส่วนชั้น อากิระ(เอ็กซ์) และไทคิ(เอ็กเซล) ช่วยชุน(ซีโร่)

มิซึฮิโกะ : โทรศัพท์ของที่นี่สายถูกตัด เราก้ต้องหาวิธีอืน

เมือเก็นตะมองไปทางหน้าต่างพบกับหมวดทาคางิ กับหมวดซาโต้ที่กำลังกินไอติมไปตามทาง ก็ใช่เก้าอี้ทุบกระจกหน้าต่าง ตะโกน ผ่านหน้าต่างที่แตก 2คคนที่เดินกินไอติมสะดุ้ง จนไอติมดคนของทาคางิตกลงพื้น "ช่วยด้วยครับ คนร้ายลักพาตัว"

ซาโต้โยนไอติมทิ้งถังขยะที่อยู่ด้านข้างและวิ่งไปที่สำนักงานร้างจนถึงห้องที่มีหน้าต่างแตก พร้อมกับหยิบบัตรตำรวจ หันไปห้ามพวกที่ปะทะกับคนร้าย: นี่ตำรวจนะ ยอมให้จับซะ พวกเธอไม่ต้องหรอก

???วิ่งหาหมวดซาโต้ : งั่นเหรอช้านไม่ยอมให้จับง่ายๆ

ซาโต้จับคนร้ายทุ่มหน้าหงายหน่าประตู ยิ้มเล็กให้พวกโคนัน : เล่นกับใครไม่เล่น เล่นกับช้าน

เอ็กซ์ตะลึ่ง : เก่งสุดยอด

ทิ้งท้าย

หลังจากนั้น ลุงกับหมวดทาคางิก็มา ถึง ส่วนโคนัน ก็ โดนลุง เบิร์ดกระโหลกอีกหนึ่งครั้ง ต่อจากนั้นตำรวจจำนวนมากก็มา คนร้ายถูกจับ ตัวประกันกลับบ้านอย่างปลอดภัย สารวัตรหห้าเหลี่ยมสวมชุดสีฟ้าเดินมาหาซาโต้

สารวัตรหน้าเหลียม เอ่ยชือซาโต้ และหันไปเหล่งมองทาคางิ: คุณมิวาโกะ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่

ซาโต้เอ่ยชื่อสารวัตรหน้าเหลี่ยมและตอบแบบหน้าตำรวจ : ชิราโทริ ชั้นมาเรื่องงาน

ทาคางิโล่งอก (ดีนะที่ไม่ได้บอกเรืองกินไอติมร้านTigerไม่งั่นชั้นตายแน่ๆๆ)

ยูเรียมองพวกโคนัน : Thank you , Detective children.

โมริ : แล้วชั้นละ

โคนันพรางไปมองลุง (ลุงนอกจากขับรถแล้วไม่ได้ทำอะไรเลย)