The Realistic Love [KiHaeX KyuMin]

ลำดับตอนที่ #5 : Ep.4 Part2

Title : The Realistic Love
By : Ckeaws
Paring : KiHaeX KyuMin
Rate : ……
Category : Romantic / Psyco
Partner: Kan-G,Giba,Namye,hei



EP.4 Part2
.

.

.

.

.

.

.

เรื่อยๆ ทั้งที่ลูกแมวตัวน้อยของเขายังพยายามครอบครองริมฝีปากของร่างสูง เมื่อร่างเล็กได้ครอบครองริมฝีปากอย่างใจอยากแล้วเขาก็สำรวจความหวานอย่าง ชนิดที่เรียกว่าทุกอณู คิบอมถึงกับครางในลำคออย่างถูกใจ และเริ่มโต้ตอบกับร่างเล็ก คิบอมเริ่มบุกบ้าง เขาครอบครองปากหอมหวานของร่างตรงหน้าอย่างตะกละตะกลาม จนร่างบางเริ่มหายใจไม่ออก


"อื้อ..... ฮะ แฮ่ ก แฮ่ก" ร่างกายทงแฮถึงกับแสดงอาการ เมื่ออากาศในปอดเริ่มหมด คิบอมไม่ปล่อยให้ทงแฮได้พักนานนัก เขาเริ่มจูบทงแฮอีกครั้ง พร้อมกับสำรวจโพรงปากนุ่มนิ่มอย่างหยุดไม่อยู่ ทงแฮก็ไม่น้อยหน้าคิบอมเมื่อมือเรียวเริ่มลูบไล้ลงต่ำจนเกือบถึงส่วนกลางลำ ตัวของคิบอม แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ มือเล็กยังไม่หยุดซุกซนแค่นี้ ทงแฮเริ่มปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออก ผิวขาวราวหิมะผุดผาดปรากฏขึ้นต่อหน้าคิบอม


'ซวย แล้วกู' คิบอมคิดในใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เม็ดเชอรี่ที่แข็งเป็นไตตั้งแต่ยังไม่ได้สัมผัสนั้นยั่วเย้าให้เขาเข้าไป หยอกล้อกับมัน คิบอมถอนริมฝีปากออกและเริ่มเข้าไปบุกรุกตรงจุดอื่น


'ยั่วกันชัดๆ' คิบอมคิดพลางใช้ปากคู่สวยจับจองปุ่มเล็กๆบนแผ่นอกขาวที่ยื่นเข้ามาใกล้จนแทบไม่ต้องโน้มตัวเข้าหา


"อา~~~" ทงแฮ ครางเบาๆเมื่อลิ้นของคิบอมลากผ่านไตแข็ง อารมณ์ทั้งคู่กระเจิงจนกู่ไม่กลับ ทั้งสองต่างผลัดกัดหยอกเย้าอย่างไม่รู้จักเบื่อ ทงแฮยังไม่พอ สองมือเริ่มปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของฝายตรงข้ามขณะที่ปากก็ยังคงเปล่ง เสียงอยู่ไม่ขาด


"อะ..อา เอาอีก ฮยอก…" เสียงของร่างเล็กทำให้คิบอมปวดใจยิ่งนักทงแฮกำลังคิดว่ามีอะไรอยู่กับฮยอกแจ ใช่มั๊ย ความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นความหึงหวงขึ้นมา ร่างสูงกัดปุ่มบนหน้าอกเล็กของทงแฮ แรงจนได้กลิ่นคาวเลือด


"โอ๊ย!!! เจ็บน้า ทามมเบาๆเซ่" ทงแฮที่ยังไม่สร่างเมากล่าวขึ้นมาเมื่อรู้สึกเจ็บ


"ผมใคร…" แรงหึงหวงทำให้คิบอมถามชายร่างเล็กอย่างหงุดหงิด


"ก้ออออ…ครายล่ะ อิอิ" ร่างเล็กยังคงไม่รู้สึกตัวพร้อมกวนประสาทร่างสูง


"ผมจะทำ ให้คุณรู้เอง …ว่าผมเป็นใคร" คิบอมโกรธจัดจนไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อีกต่อไป ร่างสูงกระชากกระดุมกางเกงยีนส์ของทงแฮอย่างหยาบโลน แรงหึงทำให้คิบอมไม่สามารถสำนึกได้อีกแล้วว่าเขากำลังทำให้คนที่เขาแอบรัก เจ็บปวดเพียงใด เมื่อลืมตาตื่น เสียงครางกระเส่าปนความเจ็บปวดยังคงดังไปเรื่อยๆ และคงจะไม่มีทางหยุดพัก…….. สำหรับค่ำคืนนี้



แสงแดด ยามเช้าที่สาดส่องเข้ามาทำให้ร่างเล็กที่ยังไม่สร่างเมาปวดหัวหนัก ทงแฮคิดได้แล้วว่าเขาไม่ควรกินเบียร์ตอนท้องว่างเลย ทงแฮขยับตัวอย่างหงุดหงิดเมื่อรู้สึกถึงอะไรหนักๆที่วางอยู่บนตัวเขา อีกทั้งความเจ็บปวดข้างล่างทำให้เขาหันไปมองชายหนุ่มข้างๆอย่างเต็มตา ร่างบางเกร็งขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเมื่อคนข้างๆไม่ใช่คนในความทรงจำเมื่อวาน นี้ เขาไม่ใช่ลี ฮยอกแจ คนรักของเขา แต่กลับกลายเป็นเพื่อนสนิท อย่างคิบอม

ทงแฮ ส่ายหน้าราวกับให้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นความฝัน แต่มันไม่ใช่ความฝันเมื่อทงแฮก้มดูสภาพของเขาและคิบอม ร่างที่ไร้สิ่งปกปิดร่างกาย หลักฐานแห่งความบริสุทธิ์ของทงแฮยังคงปรากฏชัดบนผ้าปูเตียงสีขาวสะอาด เขาไม่เหลืออะไรอีกแล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานปรากฏขึ้นมาอย่างภาพที่ ฉายซ้ำๆ ตั้งแต่ฮยอกแจนอกใจเขา เขากลับมาบ้านด้วยหัวใจที่แตกสลาย และจบลงด้วยการนอนกับเพื่อนสนิทที่เขาไว้ใจ น้ำตาที่แสดงถึงความจิตใจของร่างกายไหลลงมาอาบหน้าอย่างช้า

.

.

.

.

.

'ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว' ความเป็นคนของเขาหมดลงแล้ว ไม่เหลือสิ่งที่สวยงามซักอย่างในชีวิต

'ความยุติธรรมบนโลกนี้มีให้กับทงแฮคนนี้บ้างไหม? จบ ลงแล้วชีวิตที่สวยงาม' ร่างเล็กลุกขึ้นนั่งบนเตียง ทั้งที่ยังไม่มีสิ่งคลุมกาย น้ำตายังคงไหลลงมาราวกับไว้อาลัยให้คนอย่างทงแฮ คิบอมยังคงหลับสนิท


'ทงแฮคนนี้ จะไม่อ่อนแอ' ความอ่อนแอฉายชัดขึ้น แต่จู่ๆแววตาแห่งความโศกเศร้าก็หายไป



' ต่อไป นี้จะมีแต่การแก้แค้น ความรักที่แท้จริงไม่มีบนโลกใบนี้ ทั้งความรักของพ่อกับแม่ เขาและฮยอกแจ หลอกหลวงทั้งนั้น การแก้แค้นจะไม่มีวันจบสิ้น ฮยอกแจจะต้องเจ็บปวดและไม่มีใคร เขาจะไม่มีวันหลงรักใครและไม่หยุดอยู่ที่ใคร เพราะทุกคนในโลกไม่มีใครจริงใจกับลี ทงแฮคนนี้' จากความรักบัดนี้กลายเป็นความแค้น ทงแฮคนเดิมได้ตายลงไปแล้ว ต่อไปนี้สำหรับลีทงแฮจะมีเพียงแต่การแก้แค้น ทงแฮมองไปยังคนข้างกายที่บัดนี้ยังหลับสนิท รอยยิ้มของร่างสูงที่เผยอขึ้นเล็กทำให้ชายหนุ่มดูมีเสน่ห์ยากที่จะห้ามใจ แต่ไม่ใช่สำหรับลี ทงแฮ คิบอมเป็นแค่เพื่อน และบัดนี้คิบอมได้ทำลายความเป็นเพื่อนของเขาจนหมดสิ้น ถึงแม้จะเป็นเพราะความไม่ตั้งใจแต่ ………….มันจบลงไปแล้ว และทงแฮก็ลุกขึ้นจากเตียงไปใส่เสื้อคลุมอย่างลวกๆพร้อมเดินกลับมาที่เตียง


"คิบอ มตื่น " ว่าแล้วเสียงเย็นชาของทงแฮ ทำให้คิบอมงัวเงียและเริ่มลืมตาขึ้น ร่างกายที่ไร้สิ่งปกคลุมทำให้คิบอมอดดีใจไม่ได้เมื่อร่างบางที่เขาใฝ่ฝันมา นานนั้นเป็นของเขาแล้ว คิบอมยันกายขึ้น ผ้าห่มที่คลุมตัวนั้นลุ่ยลงเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่บ่งบอกถึงการรักษาสุขภาพ และการออกกำลังกายของเจ้าตัวเป็นอย่างดี และนั่นก็ทำให้ทงแฮอดไม่ได้ที่จะหน้าแดง ก่อนที่จะปรับสีหน้าให้เรียบเฉยสมเป็นทงแฮคนใหม่ คนที่ไร้หัวใจ

"ลืม เรื่องเมื่อคืนไปซะเถอะ ผมไม่ถือ" ทงแฮเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย คิบอมถึงกับตะลึงเมื่อคนที่เขาแอบรักกล่าวคำนี้ออกมา เรื่องที่ผิดพลาดทั้งหมดเป็นไปตามความตั้งใจของเขาแต่ทงแฮกลับไม่รู้สึกอะไร และบอกให้เขาลืม


"ลืม งั้นหรอ? " คิบอมฝืนยิ้มออกไป ยิ้มเยาะๆนั่นทำให้ทงแฮหัวใจหล่นวูบ แต่เขาจะไม่อ่อนไหวกับเรื่องใดทั้งสิ้น


"ใช่ ลืมไปให้หมด และเรา...ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก" ทงแฮเอ่ยย้ำ คิบอมถึงกับสะอึกเมื่ออีกคำเอ่ยออกมา


"เรื่อง ทั้งหมด มันแค่ ………ความผิดพลาด" คิบอมถึงกับกำหมัดเมื่อร่างเล็กตรงหน้าพูดเรื่องที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาและ ตัวเองอย่างไร้เยื่อใย วาจาเฉือดเฉือนนี้ออกมาจากปากทงแฮได้อย่างไร ตอนนี้คิบอมไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ความเจ็บปวดประดังเข้ามาอย่างไม่รู้จักจบสิ้น


"แล้วคุณจะได้รู้ว่านี่ ไม่ใช่ความผิดพลาด" คิบอมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป

ทงแฮถึง กับทรุดนั่งลงอย่างหมดสภาพน้ำตาที่ถูกกักเก็บเอาไว้ถูกปลดปล่อยออกมาอีก ครั้ง เขาได้ททำร้ายคนที่อยู่เคียงข้างเขามาตลอด " คิม คิบอม"

.

.

.

.

ความรักและมิตรภาพ จบลงแล้ว ด้วยมือคู่นี้ของ ลี ทงแฮ



+++++++++++++The realistic love+++++++++++++++++
ขอโทษน่ะค่ะที่ทำให้ค้าง พอดีไรเตอร์นี่แหละค่ะ ค้าง ไม่รุจะบรรยายอารายดี
ติชมหน่อยนะค่ะ รุสึกว่าตอนนี้มันแปลกๆ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ