The Realistic Love [KiHaeX KyuMin]

ลำดับตอนที่ #3 : Ep.3

Title : The Realistic Love
By : Ckeaws
Paring : KiHaeX KyuMin
Rate :  ……
Category : Romantic / Psyco
Partner: Kan-G,Giba,Namye,hei







Ep.3



ร่างบางสะลืมสะลือ พร้อมทั้งลืมตาด้วยความง่วงงุน   เขาจำอะไรไม่ได้เลย จำได้แต่เพียงว่า กำลังเดินเข้าห้องน้ำ แล้ว..   ทำไมจู่ๆถึงมานอนหลับบนเตียงได้  ?
....
เมื่อหันหน้าไปข้างๆเขาก็พบกับใบหน้าของชายคนรัก   “ลี ฮยอกแจ” เมื่อไหร่ที่เขาไม่สบาย ฮยอกแจจะมาอยู่ข้างๆเสมอ 

“ซองมิน เวียนหัวอีกรึเปล่า?” เสียงของอีทึกทำให้ซองมินหันไปอีกด้าน อีทึกเป็นรุ่นพี่คณะเดียวกับซองมินซึ่งทั้งซองมินและอีทึกเป็นรูมเมทกันมาสองปีแล้ว

“ไม่เป็นไรแล้ว  ขอบคุณฮะ” ซองมินตอบอีทึกและ หันไปถามฮยอกแจ

“มานานแล้วหรอ?”

“ซักพักแล้วล่ะ ไปทำตัววุ่นวายที่ไหนอีก ถึงได้เป็นลมเป็นแล้งไปเนี่ย หือ!” ฮยอกแจพูดเสียงเข้มซึ่งทำให้ซองมินถึงกับอมยิ้ม 

“ก็ไม่ได้ทำอะไร พอดีเครียดนิดหน่อย”

“เครียดเรื่องอะไร ทำไมไม่ปรึกษา” ยิ่งฮยอกแจพูดเสียงเครียดซองมินก็ยิ่งอมยิ้มมากขึ้นเพราะรู้ว่าฮยอกแจเป็นห่วง

“ก็เค้าเครียดเรื่อง …….   ”

“เรื่อง …อ่า   เรื่องจะชวนตัวเองไปสวนสนุกอ่ะ” ซองมินรีบพูดพร้อมทั้งก้มหน้างุดๆด้วยความอาย
ฮยอกแจเมื่อได้ฟังก็อดขำไม่ได้

“แค่เรื่องไปสวนสนุกอ่ะนะ ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้ เจ้าเด็กโข่ง” ฮยอกแจล้อซองมินพร้อมทั้งเอามือไปบีบปลายจมูกเล็กของซองมินด้วยความหมั่นเขี้ยว

“ตัวเอง อย่าแกล้งเค้าดิ   ก็เค้าอยากไป ไปกะเค้านะ”

“แล้วถ้าไปจะมีรางวัลมั้ย”

“เลี้ยง’ติม”

“ไม่เอา น้อยไปหน่อยมั้ง” ฮยอกแจเมินข้อเสนอของซองมิน

“’งั้นเลี้ยง บัตรสวนสนุกเลย ใจป้ำสุดๆแล้วนะ” ซองมินพูดด้วยน้ำเสียงโอ่ๆราวกับค่าบัตรสวนสนุกนั้นแพงมากกกกก…………

“ไม่” ฮยอกแจยังทำเป็นไม่สน

“อ่า   เอาอะไรก้อได้หั้ยหมดเลย” ซองมินพูดน้ำด้วยน้ำเสียงอ่อยๆอย่างจำนน

“ตกลง อะไรก้อได้ช่ายม่ะ เดี๋ยวค่อยขอนะ”

“อื้ม ” ซองมินตอบฮยอกแจด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยเต็มใจนัก  ไม่ทันที่ทั้งสองจะได้พูดอะไรต่อ อีทึกก็ขัดขึ้นมาว่าตนจะไปนอนแล้ว

“ฮยอกแจ ดูแลซองมินด้วยนะ พี่ไปนอนล่ะ ไม่อยากเป็นกอ ขอ คอ ควาย” อีทึกแซวฮยอกแจก่อนที่จะเดินเข้าไป
กลับไปห้องตัวเอง

“คร้าบบบบ ” ฮยอกแจรับปากด้วยน้ำเสียงแข็งขัน

“ตัวเอง เค้านอนด้วยดิ เขยิบไปหน่อย” ฮยอกแจบอกซองมิน

“อย่ามาเนียน   ไปนอนโซฟาเลย” 

“…………..” ไม่ทันที่จะฮยอกแจได้เถียง ซองมินก็แอบ จุ๊บ 0_0 !
 ประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากฮยอกแจ   แล้วหันกลับไปราวกับไม่มิอะไรเกิดขึ้น

ฝ่ายฮยอกแจยังคงอึ้งกับเหตุการณ์เมื่อครู่ เมื่อได้สติก็หันไปบอกซองมินด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรัก

“ฝันดีนะตัวเอง”   พร้อมทั้งทิ้งตัวลงบนโซฟาข้างเตียงซองมิน





 


แสงแดดที่สาดส่องลอดผ่านม่านบางทำให้ทงแฮที่กำลังหลับสบายตื่นอย่างไม่เต็มใจนัก   ทงแฮลืมตาช้าๆและใช้สายตาสอดส่องหาคนรักข้างตัว แต่ทว่ากับไม่มีร่างของใครอยู่ข้างกาย

‘ไม่กลับมาซินะ’  ทงแฮรำพันในใจ   เมื่อคืนนี้เองที่ทั้งเขาและฮยอกแจเกือบจะมีอะไรกันและเมื่อคืนนี้เองที่ฮยอกแจทิ้งทงแฮเพื่อไปหาใครบางคน

‘ใครกันนะ ซองมิน’   ทงแฮสลัดความคิดไร้สาระทิ้งไป และรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำ   ร่างบางพิจารณารอยที่ฮยอกแจทิ้งไว้ คิสมาร์คที่คนรักได้ทำไว้ยังปรากฏอยู่ทั่วร่างกาย สองมือลูบไล้ไปตามรอยแดงๆ ด้วยความโหยหา   

‘ฮยอกจะรักเค้าเหมือนที่เค้ารักฮยอก รักเหมือนที่ทิ้งรอยไว้รึป่าว’ ทงแฮถามตัวเองเบาๆหน้ากระจก

หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จแล้วทงแฮก็ออกมานั่งดูทีวีที่โซฟา   ขณะที่ทงแฮกำลังดูรายการโปรดอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา   ต้องเป็นฮยอกแจแน่ๆ  ทงแฮคิดด้วยความดีใจ

“ทงแฮ  ผมเข้าไปนะ” คิบอมซึ่งไขประตูเข้ามาบอกเจ้าของห้องตามมารยาท

“ฮยอกใช่ป่ะ ? เมื่อคืนไปไหนมา” ทงแฮไม่ได้ยินเสียงคิบอมก็ตะโกนบอกร่างใหญ่ด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ พร้อมทั้งหันไปกอดชายหนุ่มด้วยความคิดถึง

“ผม ไม่ใช่ ลี ฮยอกแจ” คิบอมบอกร่างบางด้วยน้ำเสียงห้วนๆ

“อ่าว..  คิบอมหรอ  ขอโทษนะ คิดว่าฮยอกแจ” ทงแฮซึ่งตกใจที่ชายตรงหน้าไม่ใช่ฮยอกแจพร้อมทั้งกล่าวขอโทษคิบอมด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ

 “ไม่เป็นไร  ฮยอกไม่อยู่หรอ?” คิบอมถามทงแฮ

“ไม่อ่ะ ออกไปตั้งแต่เมื่อคืน มีอะไรรึเปล่า?” ทงแฮบอกคิบอมด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ คิม คิบอม รู้สึกถึงความผิดปกติในน้ำเสียง   จึงอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นไปสัมผัสศีรษะแฮเบาๆ ราวกับปลอบโยนว่ายังมีเขาที่อยู่ข้างทงแฮ

“ไม่มีอะไรหรอก อยู่คนเดียวเหงามั้ย? ”

“…………”ร่างบางเงียบเสียงลงพร้อมทั้งสะอื้นเบาๆราวกับไม่อยากให้คิบอมเห็นความอ่อนแอของเขา

“ทงแฮเป็นอะไรครับ คนดี อยากร้องก็ร้องออกมาเลย ผมอยู่ใกล้ๆคุณเสมอ” คิบอมตกใจมากที่จู่ๆทงแฮก็สะอื้นจึงอดไม่ได้ที่จะปลอบโยนผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็น แฟนเพื่อน

“ฮือๆๆ   คิบอมรู้มั้ย เมื่อคืนน่ะเราเกือบจะมีอะไรกัน แต่จู่ๆพอมีคนโทรมาหา ฮยอกแจก็ออกไปเลย” คิบอมชาวาบไปทั่วร่างกาย    เขาไม่เคยคิดว่าทั้งสองจะมีอะไรกันลึกซึ้ง ความรู้สึกแปลกๆก่อตัวขึ้นในใจคิบอม

“ไปดูหนังกันมั้ย ?” คิบอมเอ่ยชวนทงแฮด้วยน้ำเสียงห้วนๆ ไม่มีคำปลอบใดๆออกมาจากของคิบอมอีก   และนั่นเองที่ทำให้ทงแฮสับสนในตัวคิบอมอย่างบอกไม่ถูก   คิบอมไม่รอคำตอบจากปากของทงแฮ ชายหนุ่มเดินไปหยิบ sweater สีหวานส่งให้กับทงแฮ และลากทงแฮลงมาข้างล่าง

“ขึ้นรถซิ !  มัวทำอะไรอยู่  ” คิบอมเร่งให้ร่างบางขึ้นรถชอบเปอร์คันเก่งของเขา   ไอดำ….นั่นเอง   ทงแฮซึ่งยังงงกับอาการลมเพลมพัดของคิบอมทำหน้าเหลอหลาแล้วรีบใส่หมวกกันน็อค พร้อมกับขึ้นไอดำอย่างทุลักทุเลเมื่อทงแฮเอามือไปกอดเอวคิบอม   ไอดำก็กระชากตัวออกด้วยความเร็วสูงสมกับราคาของมัน 

‘ทำไมคิบอมต้องทำท่าเหมือนโกรธเราด้วยนะ’ ทงแฮรำพันใจ  

‘ทำไมเราถึงทำให้ใครๆไม่ถูกใจ’ ความน้อยใจส่งผลให้ร่างบางซบหน้าลงบนแผ่นหลังใหญ่ ไออุ่นของคิบอมทำให้ทงแฮรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก   ……ไอดำยังคงขับไปเรื่อยๆโดยมีจุดหมายที่โรงภาพยนตร์สุดหรูกลางใจเมือง

“จะดูหนังแนวไหน?”เมื่อถึงโรงหนัง ร่างสูงก็หันไปถามทงแฮ

“รัก” ร่างบางตอบทันควัน ก็ทงแฮชอบดูหนังรักนี่!!!

“…….” ร่างสูงทำหน้าหนักใจ ทงแฮเห็นดังนั้นจึงแอบขำ

“นะ…น้า…” ทงแฮอ้อนคิบอม    คิบอมจึงได้แต่ทำหน้าแปลกๆ และไม่ทันที่คิบอมจะได้เลือกว่าจะเอาเรื่องอะไร ร่างบางก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน

“งั้นเอาเรื่อง Return to Titanic นะ” ทงแฮเอ่ยถึงหนังชื่อดังอันดับ 1 ของ Box office สัปดาห์นี้ เรื่องราวเกี่ยวกับความรักสุดแสนโรแมนติกของ แจ๊คกับโรส ซึ่งเอามาสร้างใหม่อีกครั้งโดยปรับเปลี่ยนเนื้อหาให้เข้ากับยุคปัจจุบัน

“อืม  ”ร่างสูงถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเดินไปซื้อตั๋วให้กับเขาและทงแฮ  หลังจากซื้อตั๋วเสร็จเรียบร้อยร่างบางก็ชวน คิบอมไปซื้อ popcorn รสใหม่ซึ่งทางโรงภาพยนตร์แห่งนี้ได้ปรับเปลี่ยนรสชาติทุกสัปดาห์สมกับเป็นโรงภาพยนตร์ที่ใหญ่ที่สุดในโซลจริงๆ   
 

    เมื่อถึงเวลาทั้งสองก็ได้เข้าไปนั่งตามตั๋วที่ได้ซื้อไว้    ข้างๆคิบอม เป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารัก ซึ่งน่าจะอายุประมาณเด็กม.ปลายแต่ข้างทงแฮนี่ซิ…..   เมื่อทงแฮหันไปข้างๆก็พบกับคนที่ไม่อยากเจอที่สุด อาจารย์กานจี
มหาหื่น  ในคลาสของอาจารย์กานจี ทงแฮมักตกเป็นเป้าของอาจารย์เสมอ    ด้วยรูปร่าง   หน้าตาน่ารักทำให้อาจารย์ตัณหากลับคนนี้   มักมาแวะเวียนอยู่ใกล้ๆตัวทงแฮเสมอ  ไม่ว่ะมาจับ มาลูบ มาคลำ สุดแล้วแต่จะจินตนาการ   วันนี้เป็นวันมหาซวยของทงแฮหรือนี่!!!!!   

‘นั่งใกล้กันขนาดนี้มีหวังทงแฮคนนี้เสียตัวแหงๆ ‘ทงแฮคิดในใจแล้วหันไปหาคิบอม

“คิบอม ไม่อยากดูหนังแล้วอ่ะ” ทงแฮอ้อนคิบอม

“ทำไม  ?  ” คิบอมถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

“ก็…. ก็…” ทงแฮพูดไม่ออกด้วยความกลัวว่าอาจารย์กานจีจะได้ยิน

“ไม่มีอะไรก็ดูหนังต่อ” คิบอมเอ่ยเรียบๆและหันไปสนใจกับหนังต่อ  ทงแฮได้แต่นั่งเงียบๆ  และเมื่อทงแฮหันไปหาอาจารย์กานจี ก็พบกับอาจารย์ฉีกยิ้มทักทาย วันนี้อาจารย์แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าลายดอกสีแดงสด  ผมหยิกหยอยไม่เป็นทรง ของอาจารย์ประกอบกับรอยยิ้มที่เหงือกของอาจารย์นั้นเกินครึ่งปาก  ทำให้อาจารย์เป็นผู้หญิงที่น่าสยดสยองยิ่งนัก    ทงแฮรีบเบือนหน้าหนีจากภาพตรงหน้า จากหนังรักที่สุดแสนโรแมนติกในความคิดของทงแฮกลับกลายเป็นหนังสยองขวัญในไม่ช้า     ฉากใน  Return to Titanic ดำเนินไปถึงจุดที่น่าตื่นเต้นของเรื่องเมื่อแจ๊คและโรสหนีจากงานเลี้ยงไปที่รถม้า ขณะที่ทั้งสองกำลัง…………
มือเย็นๆของใครคนหนึ่งก็มาลูบที่หน้าขาของทงแฮ   มือนั้นลูบขึ้นอย่างช้าๆ  ไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ  เรื่อยๆ
 ทงแฮตกใจมากจึงหันไปดูว่าใครที่กำลังลูบขาตัวเอง ก็พบกับอาจารย์กานจีซึ่งกำลังจะทำอนาจารเขาในไม่ช้า
ทงแฮไม่พูดอะไรรีบดึงมือคิบอมออกมาจากโรงหนังทันที   เมื่อพ้นจากเหตุการณ์เลวร้ายร่างบางก็แหวใส่คิบอมซึ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่ทันที 

“ทำไมไม่ช่วย   หา!!!!!” ทงแฮตะโกนใส่หน้าคิบอมเหมือนอยากระบาย

“ก็ไม่บอก” คิบอมซึ่งเห็นเหตุการณ์ตลอดยิ้มอย่างขำๆ แล้วพูดต่อไปว่า

“อยากดูหนังรัก ก็พาไปดูแล้วนี่ อย่าเรื่องมาก” ทงแฮได้ยินก็ได้แต่ทำเสียง ฮึ่มๆ อยู่ในลำคอ

“ไถ่โทษ …ที่(แอบ)แกล้ง  ผมจะพาไปสวนสนุก”  เมื่อได้ยินคำว่าสวนสนุกทงแฮก็ลืมความหงุดหงิดไปทั้งหมด

“จริงนะ”

“จริงครับ   ตามมานี่” คิบอมดันหลังทงแฮไปทางตรอกเล็กๆหลังโรงหนัง หลังจากผ่านตรอกนี้ก็เลี้ยวซ้ายสอง เลี้ยขวาสอง   ทั้งสองก็พบกับสวนสนุกเล็กๆกลางใจเมือง   ทงแฮรีบเข้าไปอย่างรวดเร็วเขาชอบบรรยากาศที่มีเด็กๆเดินขวักไขว่    ตัวการ์ตูนน่ารักต่างจับมือกับเด็กๆด้วยความสนุกสนาน 

“คิบอมเราไปเล่น Hurricane Grand canyon Rapture Super splashพรมวิเศษ บลาๆ” ทงแฮร่ายเครื่องเล่นที่อยากเล่นออกมาชุดใหญ่ จนคิบอมถึงกับอมยิ้ม

“ตามใจทงแฮหมดเลยครับ ทงแฮอยากเล่นอะไร ผมได้ทั้งนั้น”

“จริงนะ งั้นลุยกันเลย!!!!” ทงแฮพูดด้วยน้ำเสียงแข็งขันและจูงคิบอมเล่นเครื่องเล่นต่างๆอย่างสนุกสนาน







ฝ่ายซองมินก็ชวนฮยอกแจมาสวนสนุกตั้งแต่เช้า ซองมินตั้งใจจะไปชม The color of the world parade ซึ่งเป็นไฮไลท์ของสวนสนุกแห่งนี้    ‘ดรีมมี่’ ตัวแทนแห่งโลกความฝันออกมาด้วยลีลาการเต้นรำ   สนุกสนาน   เร้าใจ อีกทั้งบรรดาตัวละครในเทพนิยายที่เดินออกมาสร้างความตื่นตาตื่นใจแก่ซองมินเป็นอย่างมาก   หลังจากที่ดูขบวนพาเหรดเสร็จ ฮยอกแจชวนซองมินไปเข้าบ้านผีสิงโดยที่เขาแอบหวังไว้ว่าจะได้ปกป้องซองมินแต่กลับกลายเป็นว่าซองมินปกป้องฮยอกแจซะนี่!!! เรื่องนี้ทำให้ฮยอกแจอับอายเป็นอย่างมาก  ฮยอกแจแก้ตัวโดยชวนซองมินไปเล่นเครื่องเล่นต่างๆไม่ว่าจะเป็น รถไฟตะลุยจักรวาล    Viking   Super splash Hurricane    ซองมินซึ่งไม่เคยชินถึงกับเวียนหัวแต่ก็ยอมรับว่าสนุกมากๆจริงๆ ตอนบ่ายทั้งสองพากันไปนั่งที่ Food pavilion ซึ่งมีอาหารมากมายให้เลือกซื้อ ฮยอกแจซื้อ Hamburger ให้กับตัวเองและซองมิน ทั้งสองพากันนั่นพักผ่อนและกิน   Hamburger อย่างเอร็ดอร่อย 
“เดี๋ยวไป Love garden กันนะ” ซองมินชวนฮยอกแจที่กำลังเขมือบ Hamburger ชิ้นที่สอง


  ถัดไปจากร้านขาย Hamburger ทงแฮและคิบอมกับลำกินไอติมกันอย่างเอร็ดอร่อย   ทั้งคิบอมและทงแฮต่างสนุกสนานอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน บรรยากาศอันน่าผ่อนคลายทำให้คิบอมเย็นชาน้อยลง ทงแฮซึ่งมีความสุขกับการกินไอติมชวนคิบอมให้ไปเล่นเครื่องเล่นต่ออย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

“คิบอม ไปเล่นไวกิ้งกันเหอะ ยังไม่ได้เล่นเลย”

“ไม่ได้   พึ่งกินเสร็จเดี๋ยวจุก” คิบอมกล่าว

“อ่า… เดี๋ยวถ้าไม่รีบจะเล่นไม่ครบนะ” ทงแฮชี้แจงเหตุผล

“ค่อยมาเล่นวันหลังอีกก็ได้” คิบอมยังไม่ยอมแพ้ทำให้ทงแฮส่งเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ ชายหนุ่มเห็นร่างบางไม่ค่อยพอใจจึงเสนอเงื่อนไขใหม่

“ไปขึ้น Cable car กันมั้ย?” คิบอมถามทงแฮ

“อะไรคือ Cable car” ทงแฮซึ่งไม่รู้จักเครื่องเล่นนี้กล่าวถามคิบอมด้วยความสงสัย

“Cable car     ไม่ใช่เคร่องเล่น  แต่มันทำให้เราลอยได้น่ะ” คิบอมตอบทงแฮด้วยน้ำเสียงยิ้มๆ ทำให้ทงแฮยิ่งสนใจว่าเจ้านั่นมันคืออะไร   ทงแฮตามคิบอมไปโดยดี เจ้า Cable car ไม่ใช่อะไรที่เราไม่รู้จักหรอก มันเรียกง่ายๆว่ากระเช้าลอยฟ้า  คิบอมพูดซะหรู!!! 

ทงแฮและคิบอมตกลงขึ้น Cable car ชมบรรยากาศสวนสนุกจากมุมสูงด้วยความเพลินเพลิน 

“สวยจัง ” ร่างบางชมความงามเบื้องล่างด้วยความหลงใหล   คิบอมอดไม่ได้ที่จะมองชายหน้าสวยซึ่งเขาแอบหลงรักเป็นเวลาหลายปี ความรู้สึกถูกเก็บงำและรอวันเปิดเผยในวันใดวันหนึ่ง

“คิบอมเหมือนเราเป็นนกเลยเนอะ” ร่างบางหันมาขอความเห็นจากคิบอม    ทงแฮสบตากับคิบอมอย่างช้าๆ แสงอาทิตย์ยามใกล้ตกดิน สร้างบรรยากาศที่แปลกใหม่และนั่นทำให้ทั้งสองตกอยู่ในภวังค์ของกันและกัน สายตาลึกซึ้งจากคิบอมส่งผลให้ทงแฮรู้สึกใจเต้นกับคิบอมอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ร่างบางเสตาหลุบต่ำ 

‘จะหวั่นไหวไม่ได้’ ทงแฮคิดในใจ   เขาเป็นแฟนกับฮยอกแจนะ    ทงแฮคิดได้ดังนั้นจึงรีบปัดความรู้สึกนี้ออกไป   และก่อนที่จะเกิดบรรยากาศอันน่ากระอักกระอ่วน ทงแฮก็ชี้ให้คิบอมดูความสวยงามของ Lake of paradise ซึ่งทอแสงสีส้มจากแสงอาทิตย์ 

“นั่น Love garden นี่ ” Cable car ลอยไปถึงสวนที่เรียกว่า Love garden  อุทยานแห่งความรักที่ถูกตกแต่งประดับประดาไปด้วยพรรณไม้นานาชนิด  บรรยากาศที่อบอวลไปด้วยไอรักจากคิวปิดน้อย    สถาปัตยกรรมต่างๆที่ประดิษฐ์เป็นรูปหัวใจหว่า 100 ดวงทำให้ที่แห่งนี้เป็นที่ๆเหล่าคู่รักมักมานั่งกัน

สถานที่ปลายทางของ Cable car ลงที่แห่งนี้แหละ Love garden  คู่รักหลายคู่นั่งพลอดรักอยู่ไม่ไกลจากที่ลงCable car  ทำให้ทงแฮนึกถึงคนรักอย่างอดไม่ได้

‘ถ้าฮยอกแจอยู่ที่นี่ก็ดีซินะ’ ทงแฮได้แต่หวังในใจ ทงแฮและคิบอมเดินชมสวนไปเรื่อยๆ บรรยากาศที่นี่อบอุ่นไปด้วยไอรักสมคำล่ำลือ 

‘ถ้าเขาเป็นคนรักของคิบอมตอนนี้ก็ดีซินะ   จะได้จับจูบกลางสวนเลย’ ทงแฮมัวแต่คิดเรื่อยเปื่อยตามประสา

“คิบอมว่า พรหมลิขิตมีจริงมั้ย” ทงแฮชวนคิบอมคุยหลังจากเงียบอยู่นาน

“มีซิ …” คิบอมตอบสั้นๆ

“จริงหรอ คิบอมเชื่อในพรหมลิขิตหรอ?” ทงแฮไม่คิดว่าคนอย่างคิบอมจะเชื่อในเรื่องไร้สาระจึงอดไม่ได้ที่จะสงสัย

“ครับ ผมน่ะ เจอแล้วล่ะ พรหมลิขิตน่ะ ได้ทักทายมันด้วย” คิบอมตอบทงแฮด้วยน้ำเสียงที่มั่นคง

“ที่ไหนล่ะ” ทงแฮถามต่อด้วยความอยากรู้

“ข้างถังขยะ หลังกลับจากผับน่ะ” คิบอมตอบทงแฮและนั่นทำให้ทงแฮถึงกับขมวดคิ้ว

‘ข้างถังขยะเนี่ยน่ะ บ้าป่าว?’ ทงแฮได้แต่คิดในใจและทำท่ายักไหล่แบบกวนๆ

“จ้างให้ก็ไม่เชื่อหรอก” คิบอมถึงกับอมยิ้มและนึกย้อนไปถึงวันที่ทงแฮโดนทำร้ายและสลบอยู่ข้างถังขยะ
คิบอมไม่พูดอะไรต่อ   รอยยิ้มขำๆสร้างความหมั่นไส้ให้กับทงแฮเป็นอย่างมาก

ทั้งสองเดินทอดน่องไปเรื่อยๆ  จนมาถึงกับซุ้มๆหนึ่งตัดตกแต่งเป็นรถคันเล็กๆข้างบนประดับประดาไปด้วยดอกสีแดงที่ตัดโค้งเป็นรูปหัวใจ   ทงแฮถึงกับทรุดนั่งลงกับพื้นอย่างไม่มีแรงเมื่อพบว่า 
คู่รักคู่หนึ่งกำหลังจูบกันอย่างดูดดื่ม    ทงแฮคงรู้สึกเฉยๆถ้าคนๆนั้นไม่ใช่คนที่เขาอยากให้อยู่ในสวนนี้ข้างๆเขา
.
.
.
.
.
.
 
ลี  ฮยอกแจ

.
.
.


To be con



อ่า  ทงแฮกำลังจะรู้ความจริงแล้ว  หึ หึ  นายเอกของเรากำลังใกล้ติสต์แตกแล้ว  
โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ    ขอขอบคุณ ดรีมเวิร์ลค่ะสำหรับการจิ้นสวนสนุกในเรื่อง
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์และการติดตามค่ะ