ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เมื่อรักไม่เป็นความลับอีกต่อไป
หน้าอนโมาร์
"รับ...ผมะบับาฮยอน..แ่ไม่รู้ว่าลูสาวะลหรือป่าว" มาร์พู
"อยาายหรือไ พูบ้าอะไรอนาย" าฮยอนพูึ้น
"อ้าวว..ันพูไปามรินิ ถ้าไม่พูอนนี้็ไม่รู้ว่าะพูอนไหนละ เธอเอาแ่หลบไม่ให้ำอบับัน"
"นายนี่น่าสมเพริๆ รีบเ้าไปไ้แล้วถ้าไม่อยาาย"
"ลูสาวุนี่ปาันะรับ...ผมอัว่อนนะรับ" มาร์ทำวามเารพพ่ออาฮยอนแล้วรีบวิ่เ้าอนโไป
"นายยูเอสเอ!!!!!"
"เป็นอะไรไปลูสาวพ่อ"
"พ่อน่ะสิ ทำอะไรอพ่อเนี่ย"
"็ินยอโทรมาบอพ่อว่า ลูสาวพ่อหัอเาแล้วหนีไปบับหนุ่มยูเอสเอ พ่อเลยมาูว่าเาเป็นใร"
"หนูไม่ไ้บับเานะพ่อ"
"เาือรัแรอลูไม่ใ่หรอ"
"พ่อ...."
"ลูน้ออพ่อบอว่า วันนั้นที่แอลเอ อนที่เราถู้าให้ไปเฝ้ารูปภาพที่ะถูโรรรม พ่อหนุ่มนนี้ำลัะเ้าไปทำร้ายนอพ่อที่ปลอมัวอยู่ แ่ลูไปห้ามเาไว้แล้วพาเาหนีมานิ ึ่ในอนนั้นลูสามารถยิเ็มยาสลบใส่เาไ้เพื่อให้เป็นไปามแผน ลูทำแบบนั้นทำไม"
"อนนั้นหนูไม่ไ้พเ็มยาสลบ"
"แล้วที่เินามเาไปที่สวนสาธาระที่แอลเอล่ะ แล้วล่าสุ็ให้ลูน้อพ่อหาเบอร์โทรอเา แล้ววันนี้ลูยัแ่ัวแบบที่ไม่เยแ่ ยอมไปเที่ยวับเาทั้ๆที่่อนหน้านี้พ่อพาลูไปลู็ปิเสธ"
"หนูไม่รู้หรอ่"
"แม่บ้านบอว่าพัหลัลูยิ้มปล่อยึ้น้วย เอ....ลูพ่อเป็นอะไรไปน้าาาา"
"พ่อะลับเถอะ่ะ หนู่วแล้ว"
บ้านาฮยอน
าฮยอนหยิบโทรศัพท์ึ้นมาโทร.
"ิถึันหรอ เลยโทรมา" มาร์รับสาย
"......" าฮยอนเียบ
"พูสิ ะนิ่เียบทำไม อย่าบอนะว่าไม่รู้ว่าะโทรมาุยอะไร"
"รู้...แ่แ่ไม่รู้ว่าะเริ่มยัไ"
"ั้นเธอ็พูมาสิ ันว่าพอี มาเลยนหล่อพร้อมฟั"
"นายมีอะไระถามันมั๊ย..."
"ไม่มี ทำไมหรอ"
"ไม่มีริหรอ"
"็....ถ้าเรื่อที่อยาะถาม เธอไม่อยาอบหรอ"
"ถามมาสิ ันะอบ"
"อืม....เราเยเอันมา่อนมั๊ย" มาร์ทำเสียริั
"เยที่แอลเอ ันพานายหนีออมาอนที่มีารโรรรมรูปภาพ"
"ป่าวเลย เราเยเอัน่อนหน้านี้่าหา ันเห็นเธอแว็บๆ ที่สวนสาธาระ แ่ที่โบสถ์น่ะันำไ้แ่สายาอเธอไม่รู้หรอว่าหน้าาเธอเป็นยัไ"
"หรอ"
"แล้วทำไมเธอถึ่วยันลอล่ะ ทั้ๆที่เธอบับินยออยู่แท้ๆ"
"ะเหุผลเียวับที่่วยนายที่แอลเอมั้"
"ันไม่รู้หรอนะว่าำถามที่ันะถามอนนี้ำอบมันะออมาเป็นยัไ แ่อย่าน้อยไ้ถามไป็ีว่าเ็บไว้แบบนี้..."มาร์พูออมาแบบอำอึ้
"เราบันมั๊ย" าฮยอนพูแทรออมา "ไม่ใ่ลอบแ่บันริๆ"
"ห๊ะ... เธอว่าไนะ" มาร์ถาม้วยน้ำเสียใ
"นี่ทำไม้อให้พู้ำ หูหนวหรือไ" าฮยอนเอ็ใส่
"ล" มาร์พู้วยน้ำเสียนุ่มนวล
"อะไรนะ" าฮยอนถาม
"เธอนั่นแหล่ะหูหนวหรือไ บอว่าล"
"ไอ้บ้า... นายนี่น่าสมเพริๆ"
"เธออบ่าันว่าสมเพลอนะ ันะถือะว่าำว่า สมเพ อเธอแปลว่าน่ารัละัน ถ้าเธอพูว่าันน่าสมเพ็แปลว่าเธอบอว่าันน่ารั"
"ไอ้บ้า ะนอนแล้ว"
"ฝันี ันถึัน้วย"
"ไม่" าฮยอนรีบวาสาย
สามเือน่อมา วันพิธีบารศึษา
เย็นนี้มาหาันที่โรเรียน้วย
ินยอส่้อวามไปหาเยริ หิสาวเปิอ่าน่อนที่ะนั่รถโยสารไปหาแฟนหนุ่ม
"นี่...เธอบอว่าเรียนบเธอะุ๊บแ้มัน อนนี้เรียนบแล้วเมื่อไหร่ะุ๊บแ้มันล่ะ" มาร์อ้อนแฟนสาว
"เรียนบในวามหมายันือ เรียนบมหาลัย" าฮยอนพู้วยน้ำเสียุ
"โห....ันไม่เรียนแล้ว พอแล้ว มาุ๊บแ้มันเร็ว"
"ไอ้บ้า"
"ทำไมอ่ะ...บันมาหลายเือนล้ว แม้แ่มือ็ไม่ไ้ับเลย"
าฮยอนนิ่เยับำพูมาร์ ะที่ทั้สอำลัรอ้ามถนน
"ไฟเียวแล้ว" มาร์พูเสียั แฟนสาวที่ยืน้าๆเยหน้ามอไปเียว แล้วรีบว้ามือายหนุ่ม้ามถนน มาร์หันมามอหน้าแฟนสาว
"ยิ้มอะไร" าฮยอนถาม
"เหลือแุ่๊บแ้มนะ อย่าลืม" มาร์พูพร้อมยิ้มที่มุมปา
หน้าอนโมาร์
"น่าอายนะผู้หิมาส่บ้านเนี่ย ทำไมไม่ให้ันไปส่เธอล่ะ" มาร์พู
"อนโนายเป็นทาผ่าน อย่าพูมารีบๆเ้า" าฮยอนะปล่อยมืออามาร์แ่ายหนุ่มไม่ยอม
"มัำ่อนไ้มั๊ย" มาร์พูพร้อมมอหน้าาฮยอน
"อะไร" าฮยอนทำหน้า มาร์รีบยื่นหน้าุ๊บที่ปาเธออย่าไวแล้วรีบวิ่หนีไป
"ฝันีนะที่รั!!!!" เาะโน่อนที่ะเ้าอนโไป
"ไอ้บ้า!!!!" าฮยอนอมยิ้ม่อนที่ะหันหลัเินลับบ้าน
"อโทานะะ ไม่ทราบว่ารู้ันนี้มั๊ยะ" หิสาวุ ม.ปลาย หน้าาสะสวยเินเามาถามเธอพร้อมยื่นรูปให้เธอู
"ินยอ" าฮยอนพูออมา
"รู้ัใ่มั๊ยะ พอะรู้ที่อยู่เามั๊ยะ"
"รู้่ะ ทำไมหรอะ" าฮยอนถาม
"ือมีนฝาอให้เาน่ะ่ะ"
"ั้นฝาัน็ไ้่ะ"
"ไม่ไ้่ะ ันอยาเอาให้เาับมือ มันเป็นเรื่ออเยริน่ะะ"
"ั้นุไปามที่ันบอนะะ" าฮยอนบอเส้นทาให้หิสาวนนั้น
บ้านินยอ
"ันมีอะไระให้เธอ" ินยอพูับเยริ
"อะไระ"
เายื่นหน้าไปุ๊บที่แ้มแฟนสาวอย่าอ่อนโยน
"อย่าทิ้ันไปไหนนะ ันไม่อยาให้มันเิึ้นอี ไม่อยาเสียนรัไปอี" ินยอพูหลัาทีุ่๊บเธอเสร็
"ันไม่ทิ้พี่หรอ่ะ ันน่ะยเลิเรื่อที่ะ..."
"เยริ ลับบ้าน" หิสาวแปลหน้าโผล่มาที่ประู เธอือนเียวับที่เอาฮยอน
"พี่ไอรีน!!!"
ไอรีน
สาวปริศนาที่โผล่มาในบ้านินยอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น