ชีวิตนี้ขอใช้ให้สนุกเถอะนะ

ก่อนหน้า เรานี้มีชีวิตที่อาภัพทั้ง ครอบครัว แล้วยังคนรักอีก  เห่อ ถ้าได้รักคนที่เขารักในแบบที่เราเป็นก็คงจะดีไม่น้อยเลย   

   เห้อ  เลิกคิดเล็กคิด    ...ตัวผมเป็นเด็ก กำพร้าชื่อที่ถูกคนที่สถานรับเลี้ยงเด็กเรียกก็  อี้อี้  และก็ยังกำพร้ายันชื่อ ฮ่า เราเป็นคนขี้บ่นตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ   นอนเถอะพรุ่งนี้ต้องทำงานเดียวสาย  

       ตอนนี้อายุก็(24-25ปี ) กำลังดีที่ควรมีความรักแต่ผมดันไม่ชอบผู้หญิง แต่ดันชอบผู้ชาย  ไอชอบผู้ชายไม่เท่าไหร่แต่ที่ผู้ชายไม่ชอบผมเพราะผมหน้าคมเข้มกว่าพวกมัน แต่มาดันตัวเล็ก ผิวสวยกว่าผู้หญิง แต่ผิดตรงที่หน้าตายังกับไปผ่านศึกสงครามประเทศมา  ก็หน้าเราเป็นแบบนี้ไง เห่อ  

      ผมเรียนจบ การตลาด กับ เชฟมา 

  ผมทำงานเป็นหัวหน้าเชฟ ในร้านอาหาร3ดาว ก็พอได้ใช่ไหมละ   ที่มีชื่อว่า xxxxx   ผมเป็นคนหัวไวเรียนเก่งเรียนดี เกรดดีทุกอย่างพูดง่ายๆคือ ดีมาก 

    สวัสดีดีค่ะ / ครับ  เชฟ

   สวัสดีทุกคน  ทำตัวตามสบายเถอะ ทำงานกันต่อ เดียวผมต้องไปเคลียร์เอกสารในห้องก่อนมีอะไรก็มาเรียกได้  ผมเดินมาเคลียร์เอกสารที่ห้องทำงาน เอกสารก็เป็น การสั่งสินค้าของสด ผัก ผลไม้ เครื่องปรุง เครื่องดื่ม ของที่ร้านใช้ ต่างๆ เพราะผมหยุด พรุ่งนี้เลยไม่อยากค้างงานอะไรไว้  จะได้นอนสบายๆที่ห้องบ้าง  แล้วเวลาก็เลยมาจนเที่ยง

      ผมก็โทรมาสั่งอาหารไว้ที่ห้องพนักงาน 

  สวัสดีครับพี่อี้ รับอะไรดีครับวันนี้ 

ฉันเอาเป็นข้าวต้มหมูแล้วกันเดียวลงไปอีก15 นาทีฝากด้วยนะดิน   ครับพี่เดียวผมเตรียมไว้ให้ ผมรอทานข้าวกับพี่นะครับ  อืมได้รอฉันแปปเดียวเดี๋ยวลงไป       ผมก็ลงมาทานข้าวนั่งทานไปสักพักก็อิ่ม ผมเลยพูดขึ้นมาว่า   ดินนายสนใจที่จะมาแทนที่ฉันไหม หรืออยากทำส่วนของฉันไหม ในมือฉันงานเริ่มจะล่นมือแล้ว นายรับหน้าร้านไปได้ไหม 

        ดินตอบว่า พี่อี้  พี่ก็รู้ว่าผมพูดไม่ค่อยเก่ง เก่งแต่ในครัวถึงผมจะเป็นรองผู้จัดการร้านก็เถอะ 

        นายควรหัดเขาหาลูกค้าพูดคุย เพื่อทำความคุ้นเคยบ้างนะเพื่อฉันจะ ออกจากงานไป นอนเล่นที่บ้านเขาของฉันที่ซื้อไว้  และอีกไม่นานนายก็ต้องรับช่วงต่อจาก บริษัทด้านการผลิตและส่งออกจำหน่ายเกี่ยวกับอาหาร ของพ่อแม่นาย ควรฝึกไว้นะ  สักวันฉันอาจจะไปโดยไม่มีเวลาพูดเยอะแบบนี้

ฉันอาจจะเข้มงวดกับนายมากกว่าคนอื่น แต่นายก็รู้เหตุผลที่ฉันทำแบบนั้นใช่ไหม   

      ผมรู้ดีครับ  แต่พี่อย่าพูดเป็นรางแบบนี้สิ  ผู้ใหญ่เขาถือกัน นะพี่ 

       เอาน่าฉันไม่ไปเร็วแบบนั้นหรอกแค่พูดเพื่อไว้ 

     เพื่อไว้ก็ไม่ได้พี่อี้ พี่ต้องอยู่กับผมไปนานๆ     

      อยู่กับนายไปนานๆ จนนายเบื่อ 

     ไปๆ หมดเวลาแล้วไปทำงานได้แล้วฉันก็จะไปเคลียร์งานฉันต่อ   ไว้ค่อยเจอกันวันมะลืน

   ครับพี่อี้    ผมมองตามหลังพี่อี้ไปจนสุดสายตา

          ผมกับมานั่งเคลียร์งานต่อที่กองเป็นภูเขา  จนเวลาล่วงเลยมาจน 4-5 ทุ่ม  ผมจึงปิดไฟเก็บทุกอย่างพอดีกับงานที่เสร็จลงไป  ผมนวดหัวเบาๆ แล้วดึงเสื้อมาแล้วเดินออกจากห้อง แล้วเดินไปข้ามทางม้าลาย และวินาทีนั้นก็มีรถมาจากไหนไม่รู้พุ่งเข้ามาชนผมจนผมกระเด็นไปกระแทกกับเสาไฟ ที่พึ่งเดินผ่านมา เสียงดังปั้ง เสียงดังสนั่น และผมก็รู้สึกว่าตัวผมเริ่มชาเสียงที่แต่ก่อนดัง ไหนจะเสียงแตรรถ เสียงคนร้องโวยวาย เสียงกรีด  เริ่มค่อยๆ หายไปและเบาลง จนผมมารู้สึกตัวว่า ตัวเองได้ตายแล้วโดนดึงมาแล้วก็ต้องช็อคไปอีกว่า คือมีตาเเก่บอกว่าขอโทษทีข้าทำเจ้าตาย  แค่นี้ ลมในหูผมมันก็ออกมาแบบว่าดังปัง..... 

เรื่องนี้ไม่มีสาระอะไรนะบอกก่อน   ตอนนี้คือมันเบื่อเลยมาเขียนนิยายเรื่องนี้ ข้ามเวลา   หาทุนเรียน เล็กๆน้อยๆ  และก็ขอบคุณ  ที่เขามาอ่าน  และผู้ติดตาม  ขอบคุณมาก มีอะไรติชมกันได้นะ   ยังไม่ได้แก้คำผิดนะ ทุกคน  ขออภัยด้วย     ถ้าใครต้องการสาระ ไปอ่านหนังสือนะ ในนี้ไม่มีสาระหรอก  มีเเต่วาย วาย  แต่เริ่มต้นอาจจะ เป็นเด็กก่อน