คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 2 (II)
รถสปอร์สีำมันปลาบเลี้ยวเ้าสู่อาาัรศัิเเา้วยวามเร็ว่อน้าสู และอนิ่สนิทในที่อรถึ่เรียมไว้สำหรับประธานรรมารบริหารเท่านั้น หนุ่มหล่อ ใบหน้าหล่อเหลามายอย่าหาัวับอยา ผู้ที่เป็นเ้าอเรือนร่าสูให่ในุสูทสีเ้ม้าวลมา้วยท่าทาส่าาม ายหนุ่มยืัวเ็มวามสู รูปร่าอันเพอร์เฟอเาประาศวามเป็นเลือผสมระหว่าไทย อิาเลี่ยน อย่าัเน ศานนท์ ฟรานเสโ ศัิเเา ผูุ้มบัเหียนบริษัทหลัทรัพย์เอสีี พลัส ำั(มหาน) สถาบันารเินยัษ์ให่ที่มีอิทธิพลทา้านารเินรอบลุมเือบทั้ทวีปเอเีย เรียว่าเป็นมหาอำนาทาารเิน็เห็นะไม่ผินั
ศานนท์พาร่าอันสูให่หายเ้าไปในึสูระฟ้า เาใ้ลิฟ์สำหรับผู้บริหารพาัวเอมาถึห้อทำานภายในระยะเวลาเพียั่วพริบาเียว
“อรุสวัสิ์่ะบอส”
วรวีร์ เลาสาวหน้าาน่ารัิ้มลิ้มเอ่ยทัทายนายให่แห่ศัิเเา้วยใบหน้ายิ้มแย้มแ่มใส
“อรุสวัสิ์รับ ุวีร์เี๋ยวเ้าไปพบผมพร้อมาราาน้วยนะ”
“ไ้่ะ”
ศานนท์เปิประูห้อทำานแล้ว้าวเท้ายาวๆอย่ามั่นเ้าไปในห้ออันโอ่อ่าหรูหราสมานะประธานรรมารบริหาร ายหนุ่มทิ้สะโพสอบลบนเ้าอี้หนััวให่สีำสนิทไ้เพียรู่เียวเลาสาวผู้ทรประสิทธิภาพ็วาถ้วยสีาว ที่บรรุาแฟร้อนส่ลิ่นหอมรุ่นบนโ๊ะทำาน
“นั่สิุวีร์”
“อบุ่ะ”
เลาสาวนั่ลบนเ้าอี้รหน้าายหนุ่ม เธอเรียมเปิสมุโน้านที่เาะสั่
“ผมพอะมีเวลาว่าวันไหนบ้าหาเวลาลให้ผมสัรึ่วัน บรรยายพิเศษเรื่อหุ้นและารลทุนที่มหาวิทยาลัยไอ้ยศ”
“ไ้่ะ อวีร์ูสัรู่นะะ”
เลาสาวเปิาราานอเ้านายหนุ่มาไอแพเรื่อเล็เพียรู่เียว เธอ็เห็น่อว่าหนึ่่อ เลาสาวยิ้มบาๆ
“บอสะ อีสามวันบอสว่า่วบ่าย่ะ ว่ายาวั้บ่ายโมเลย่ะ”
“แล้วผมมีนัอนเย็นับลู้าที่ไหนหรือเปล่า”
“ไม่มี่ะ ฟรีไทม์”
“โอเ โทรบอไอ้ยศมัน้วย แนไทยเ้ามาหรือยั”
ปลายประโยนายให่แห่ศัิเเาถามหาบอร์ี้าร์ู่ใ
“ยัไม่เ้ามา่ะ”
“โทรามให้ผม้วย”
“ไ้่ะ”
เลาสาวรับำสั่ ่อนะลับออมาาห้อทำานอเ้านายหนุ่ม
วรวีร์วาสัมภาระลบนโ๊ะทำานอเธอ เลาสาวโทรศัพท์หาเพื่อนรัอเ้านายประสานานเรื่อบรรยายพิเศษ่อนเป็นอันับแร
“สวัสี่ะ อเรียนสายุยศร่ะ”
หิสาวรอเสียลไป
“รับ ผมยศรรับ”
ายหนุ่มอบเสียนุ่ม เสียหวานๆแบบนี้ะเป็นใรไปไม่ไ้นอาวรวีร์ เลาสาวที่สวย เผ็ ุ อเ้าพ่อารเินหนุ่ม
“ิันโทรมาแ้ำหนวันบรรยายอบอส่ะ อีสามวันนะะ ่วบ่ายสอโมเป็น้นไป”
“รับ”
“อทราบรายละเอีย้วย่ะ”
วรวีร์เอ่ยถามเพื่อนรัอเ้านาย
ยศรึแ้รายละเอียร่าวๆให้เลาอเพื่อนไ้ทราบ วรวีร์ึรายละเอียทั้หมเพื่อรายานเ้านายอเธออีที
“อบุ่ะุยศ”
วรวีร์วาสายล แล้วึหมายเลปลายทาทีุ่้นเยอีรั้ เพื่อามัวบอี้าร์หนุ่มหน้าทะเล้น ู่หู่าเพศอเธอมาพบเ้านายเป็นาร่วน ่อนที่พายุใ้ฝุ่นศานนท์ะพัแรทุพื้นที่
“แน ุอยู่ไหนะเ้ามาเร็วๆเลย่ะ บอสถามหาุอยู่”
เลาสาวรอเสียหวานๆลไปเ่นเย
“อยู่แถวๆบริษัทรับ วันนี้อารม์บอสุเป็นไบ้าุวีร์”
ายหนุ่มถามลับเสียเอื่อยๆอย่าไม่เือร้อน
“อนนี้ยัปิอยู่่ะ ยัไม่แระเบิ”
“โอเ เี๋ยวผมเ้าไปอีไม่เินยี่สิบนาที ผมมีนมเ้าอร่อยไปฝาุ้วย”
“ั้นรีบมาให้เร็วว่าเิมเลย่ะ วีร์หิวะแย่”
เลาสาวับบอี้าร์หนุ่มวาสายลหลัาส่่าวันเป็นที่เรียบร้อย วรวีร์และแนไทยทำานับศานนท์มานานพอๆัน ่า็รู้นิสัยและอารม์อเ้าพ่อารเินหนุ่มเป็นอย่าี ายหนุ่มและหิสาว้อประสานานันเือบทุเรื่อ ึลายเป็นู่หู ู่แ่บประำัวายหนุ่ม แ่ไม่เยะมีวี่แววว่าแนไทยและวรวีร์ะพันาไปมาว่าำว่าเพื่อนี๊
ความคิดเห็น