ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : นายปลาหมึก
          \"เลิกแหกปากแล้วรีบเสด็จออกไปจากห้องฉันด้วย\"
          \"น..นายเป็นใครอ่ะ แล้วทำไมฉันมาอยู่ที่นี่ล่ะเนี่ย\"
          \"ไม่ต้องมาถามมาก และช่วยรีบไปได้แล้ว ฉันเห็นเทอนอนกองอยู่ข้างถนนก้เลยช่วยไว้\"
          เฮ๊ย แล้วพี่ฉันล่ะ
          \"พูดจิงเหรอ\"
          \"ใช่ ฉันไม่มีเวลาที่จะมาคุยกับเทอนะไปได้แล้ว\"
          ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรนายนี่ก้มาดึงฉันออกมานอกห้อง
          \"ไปสิ\"
          \"จะให้ไปไหนล่ะ\"
          \"ให้ตายสิวะก้แล้วแต่เทอสิ ขอให้ไม่ได้พบกันอีกนะ\"
          \"นี่ อย่าเพิ่งสิ\"
          ปึง
          นายนี่มันปิดประตูใส่หน้าฉันเลย
          หยามกันชัดๆ
          ไปก้ได้วะ
          -๐-
          แล้วฉันจะไปไหนล่ะ
          ไอ้พี่เลว พี่ชั่วทิ้งน้องทั้งคนได้ยังไงถ้าเจอเมื่อไหร่นะ แกตายแน่
          หิวข้าวจัง
          เออใช่ ฉันยังมีเงินนี่หน่า
          เฮ๊ยฉันไม่ได้เอากระเป๋าออกมาจากไนท์คลับนี่
          ทำไงดีเนี่ย
          พอมารู้ตัวอีกทีฉันก็มานั่งร้องไห้หน้าห้องของไอ้หน้าปลาหมึก(ชื่อใหม่ของนายละกัน)
          \"TT๐TTฮือ ทำไงดีเนี่ย\"
          ทันใดนั้น ฉันก้ได้ยินเสียงเปิดประตู
          หน้าปลาหมึกคงสงสารฉันแน่ๆเลย
          \"นี่เทอบ้าไปแล้วรึไง ไล่แล้วยังไม่ไปอีก\"
          \"นี่นาย จะให้ฉันไปไหนล่ะ ทำไมถึงเป็นคนแล้งน้ำใจแบบนี้เนี่ย\"
          \"เป็นพวกคนจรจัดรึไง\"
          \"นี่ กล้าดียังไงมาด่าฉันแบบนี้เนี่ย นายนี่มันเลวจิงๆ\"
          \"ฮึ่ย เทอนี่มัน\"
          เหมือนว่าเขาจะกำหมัดแน่นซะแล้วสิ
          ฉันไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลย
          \"ทำไม ไม่ด่าอีกล่ะ\"
          ต้องให้อ้อนวอนรึไงฟระ
          \"ขอยืมเงินหรือโทรศัพท์ก้ได้ฉันจะโทรหาพี่ นะนะนะ\"
          เปลี่ยนน้ำเสียงได้รวดเร็ว
          \"ไม่\"
          \"ขอร้องเถอะนะ\"
          ตามันเริ่มจะร้อนๆขึ้นมาแล้วสิ
          o_T
          \"เฮ๊ย อย่าร้องไห้อีกนะ ฉันไม่ชอบ ให้ยืมก้ได้ ใช้ระวังด้วยนี่ฉันพึ่งซื้อมานะ\"
          \"ขอบคุนนะ\"
          พี่รับสายเถอะนะ
          \' ไม่สามารถติดต่อหมายเลขที่คุณเรียกได้ในขณะนี้ \'
          T๐T
          เฮ๊ย แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย
          \"ปิดเครื่องอ่ะ\"
          \"เทอมีพี่จิงๆรึป่าวเนี่ย\"       
          \"ฉันไม่โกหกหรอกน่า\"
          \"นี่เทอฉันไม่โง่นะ ไหนเอาเบอร์มาดูหน่อย\"
          ฉันล่ะเกลียดไอผู้ชายคนนี้จิงๆ
          \"เทอรู้เบอร์นี้ได้ยังไง\"
          \"ก็เบอร์พี่ฉันเอง ทำไมจะไม่รู้ล่ะ\"
          \"เทอเป็นน้องเค้าหรอ\"
          \"ก้ใช่น่ะสิ\" แปลกใจอะไรนักหนา
          \"บ้าดาราเหรอ\"
          \"ดารง..ดาราอะไร นี่บ้ารึป่าว ถ้านายรู้จักเค้าก้พาฉันไปหาเขาหน่อยดิ\"
            คัยดาราฟระ
          \"เทอ.....เพ้อรึป่าว\"
          แล้วฉันก้ต้องเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้นายนี่ฟัง
          มันเป็นนักสืบรึไง
          \"เชื่อรึยัง\"
          \"เออ เชื่อก้ได้ เดี๋ยวไปส่งละกัน\"
          ^0^
          \"อย่าทำหน้าปัญญาอ่อนได้มั๊ย สยองอ่ะ\"
          แล้วเขาก้วิ่งเข้าไปในห้อง
          สงสัยจะไปเอากุญแจรถ
          พูดดีๆนายจะตายรึไง
          \"ฉันจะฆ่าเทอก่อนตายล่ะ จะไปกันรึยังล่ะ ยืนบื้ออยู่ได้\"
          ได้ยินด้วยเหรอ หูหมารึไง
          \"......\"
          ฉันเดินตามนายนี่ต้อยๆ เดินเร็วชะมัด
          \"นี่ จะรีบไปไหนไม่ทราบ\"
          \"จะรีบกำจัดตัวสกปรก\"
          \"ไอ้....\"
          นี่ถ้าไม่เห็นถึงบุญคุณนะ ฉันจะฆ่านายเลยล่ะ
          แล้วฉันก้มาขึ้นรถไอ้ปลาหมึก
          ฉันล่ะแปลกใจจิงๆนะ ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักนายนี่มาก่อนฉันกลับมาขึ้นรถตามเขาง่ายๆ
          อ๊ะ 0๐0;จะพาฉันไปโรงแรมรึป่าวอะ
          \"นี่ ขับรถเร็วๆได้มั๊ย อยากกลับบ้านแล้ว\"
          \"พูดมากจิงๆ หุบปากแล้วนั่งเฉยๆ เดี๋ยวฉันก็ปล่อยเทอไว้ข้างถนนหรอก\"
          ชักจะมากไปแล้วนะ
          จ็อกๆ
          เสียงมันดังขนาดนั้นเลยเหรอ
          หัวเราะอีกแหนะ
          \"หิวเหรอ\"
          \"สนใจด้วยเหรอไง หิวอะไรของนาย\"
          \"งั้นก้ตามใจ ฉันไม่อยากให้มีตัวประหลาดมาตายในนี้น่ะ\"
          ***********5 นาทีผ่านไป****************
          จ็อกๆ
          \"นี่\"
          \".....\"
          \"นี่ นาย\"
          \".......\"
          \"นี่!!!!พาไปกินอะไรหน่อยดิ\"
          \"อ้าวหิวแล้วเหรอ\"
          ทำไมต้องยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างงั้นด้วยล่ะ
          ช่างเถอะ หิวจะตายอยู่แล้ว
          \"อือ\"
          แล้วนายปลาหมึกก็พาฉันมาที่ร้านอาหารข้างทาง
          \"ที่นี่ดีที่สุดแล้วเหรอ\"
          \"จะกินมั๊ยล่ะ\"
          แล้วเมื่อราเม็งมาตั้งอยู่ตรงหน้า ฉันก็หายมึนหัวทันที
          ซวบๆๆ
          \"กินเบาๆได้มั๊ย อายจะตายอยู่แล้ว\"
          \"มียางอายด้วยเหรอ\"
          ไม่สนหรอก กินดีก่า
          เพียะ
          \"นี่ นายตบหัวฉันทำไมอ่ะ\"
          ฉันเงยหน้าขึ้นมาจากชามอย่างโมโหสุดๆ
          รบกวนฉันระหว่างกินข้าว ร้ายกาจมากนะ
        อ๊ะ ทำไมเขาช่างหน้าคล้ายคังซุนจังเลยล่ะ
        ทำไมไม่ทันได้สังเกตนะ
          \"นายชื่ออะไรอ่ะ\"
          **********************************************************************************
      ก็อัพช้าอ่ะนะขออภัยเป็นอย่างสูง
       
         
           
         
         
         
         
          \"น..นายเป็นใครอ่ะ แล้วทำไมฉันมาอยู่ที่นี่ล่ะเนี่ย\"
          \"ไม่ต้องมาถามมาก และช่วยรีบไปได้แล้ว ฉันเห็นเทอนอนกองอยู่ข้างถนนก้เลยช่วยไว้\"
          เฮ๊ย แล้วพี่ฉันล่ะ
          \"พูดจิงเหรอ\"
          \"ใช่ ฉันไม่มีเวลาที่จะมาคุยกับเทอนะไปได้แล้ว\"
          ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรนายนี่ก้มาดึงฉันออกมานอกห้อง
          \"ไปสิ\"
          \"จะให้ไปไหนล่ะ\"
          \"ให้ตายสิวะก้แล้วแต่เทอสิ ขอให้ไม่ได้พบกันอีกนะ\"
          \"นี่ อย่าเพิ่งสิ\"
          ปึง
          นายนี่มันปิดประตูใส่หน้าฉันเลย
          หยามกันชัดๆ
          ไปก้ได้วะ
          -๐-
          แล้วฉันจะไปไหนล่ะ
          ไอ้พี่เลว พี่ชั่วทิ้งน้องทั้งคนได้ยังไงถ้าเจอเมื่อไหร่นะ แกตายแน่
          หิวข้าวจัง
          เออใช่ ฉันยังมีเงินนี่หน่า
          เฮ๊ยฉันไม่ได้เอากระเป๋าออกมาจากไนท์คลับนี่
          ทำไงดีเนี่ย
          พอมารู้ตัวอีกทีฉันก็มานั่งร้องไห้หน้าห้องของไอ้หน้าปลาหมึก(ชื่อใหม่ของนายละกัน)
          \"TT๐TTฮือ ทำไงดีเนี่ย\"
          ทันใดนั้น ฉันก้ได้ยินเสียงเปิดประตู
          หน้าปลาหมึกคงสงสารฉันแน่ๆเลย
          \"นี่เทอบ้าไปแล้วรึไง ไล่แล้วยังไม่ไปอีก\"
          \"นี่นาย จะให้ฉันไปไหนล่ะ ทำไมถึงเป็นคนแล้งน้ำใจแบบนี้เนี่ย\"
          \"เป็นพวกคนจรจัดรึไง\"
          \"นี่ กล้าดียังไงมาด่าฉันแบบนี้เนี่ย นายนี่มันเลวจิงๆ\"
          \"ฮึ่ย เทอนี่มัน\"
          เหมือนว่าเขาจะกำหมัดแน่นซะแล้วสิ
          ฉันไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลย
          \"ทำไม ไม่ด่าอีกล่ะ\"
          ต้องให้อ้อนวอนรึไงฟระ
          \"ขอยืมเงินหรือโทรศัพท์ก้ได้ฉันจะโทรหาพี่ นะนะนะ\"
          เปลี่ยนน้ำเสียงได้รวดเร็ว
          \"ไม่\"
          \"ขอร้องเถอะนะ\"
          ตามันเริ่มจะร้อนๆขึ้นมาแล้วสิ
          o_T
          \"เฮ๊ย อย่าร้องไห้อีกนะ ฉันไม่ชอบ ให้ยืมก้ได้ ใช้ระวังด้วยนี่ฉันพึ่งซื้อมานะ\"
          \"ขอบคุนนะ\"
          พี่รับสายเถอะนะ
          \' ไม่สามารถติดต่อหมายเลขที่คุณเรียกได้ในขณะนี้ \'
          T๐T
          เฮ๊ย แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย
          \"ปิดเครื่องอ่ะ\"
          \"เทอมีพี่จิงๆรึป่าวเนี่ย\"       
          \"ฉันไม่โกหกหรอกน่า\"
          \"นี่เทอฉันไม่โง่นะ ไหนเอาเบอร์มาดูหน่อย\"
          ฉันล่ะเกลียดไอผู้ชายคนนี้จิงๆ
          \"เทอรู้เบอร์นี้ได้ยังไง\"
          \"ก็เบอร์พี่ฉันเอง ทำไมจะไม่รู้ล่ะ\"
          \"เทอเป็นน้องเค้าหรอ\"
          \"ก้ใช่น่ะสิ\" แปลกใจอะไรนักหนา
          \"บ้าดาราเหรอ\"
          \"ดารง..ดาราอะไร นี่บ้ารึป่าว ถ้านายรู้จักเค้าก้พาฉันไปหาเขาหน่อยดิ\"
            คัยดาราฟระ
          \"เทอ.....เพ้อรึป่าว\"
          แล้วฉันก้ต้องเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้นายนี่ฟัง
          มันเป็นนักสืบรึไง
          \"เชื่อรึยัง\"
          \"เออ เชื่อก้ได้ เดี๋ยวไปส่งละกัน\"
          ^0^
          \"อย่าทำหน้าปัญญาอ่อนได้มั๊ย สยองอ่ะ\"
          แล้วเขาก้วิ่งเข้าไปในห้อง
          สงสัยจะไปเอากุญแจรถ
          พูดดีๆนายจะตายรึไง
          \"ฉันจะฆ่าเทอก่อนตายล่ะ จะไปกันรึยังล่ะ ยืนบื้ออยู่ได้\"
          ได้ยินด้วยเหรอ หูหมารึไง
          \"......\"
          ฉันเดินตามนายนี่ต้อยๆ เดินเร็วชะมัด
          \"นี่ จะรีบไปไหนไม่ทราบ\"
          \"จะรีบกำจัดตัวสกปรก\"
          \"ไอ้....\"
          นี่ถ้าไม่เห็นถึงบุญคุณนะ ฉันจะฆ่านายเลยล่ะ
          แล้วฉันก้มาขึ้นรถไอ้ปลาหมึก
          ฉันล่ะแปลกใจจิงๆนะ ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักนายนี่มาก่อนฉันกลับมาขึ้นรถตามเขาง่ายๆ
          อ๊ะ 0๐0;จะพาฉันไปโรงแรมรึป่าวอะ
          \"นี่ ขับรถเร็วๆได้มั๊ย อยากกลับบ้านแล้ว\"
          \"พูดมากจิงๆ หุบปากแล้วนั่งเฉยๆ เดี๋ยวฉันก็ปล่อยเทอไว้ข้างถนนหรอก\"
          ชักจะมากไปแล้วนะ
          จ็อกๆ
          เสียงมันดังขนาดนั้นเลยเหรอ
          หัวเราะอีกแหนะ
          \"หิวเหรอ\"
          \"สนใจด้วยเหรอไง หิวอะไรของนาย\"
          \"งั้นก้ตามใจ ฉันไม่อยากให้มีตัวประหลาดมาตายในนี้น่ะ\"
          ***********5 นาทีผ่านไป****************
          จ็อกๆ
          \"นี่\"
          \".....\"
          \"นี่ นาย\"
          \".......\"
          \"นี่!!!!พาไปกินอะไรหน่อยดิ\"
          \"อ้าวหิวแล้วเหรอ\"
          ทำไมต้องยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างงั้นด้วยล่ะ
          ช่างเถอะ หิวจะตายอยู่แล้ว
          \"อือ\"
          แล้วนายปลาหมึกก็พาฉันมาที่ร้านอาหารข้างทาง
          \"ที่นี่ดีที่สุดแล้วเหรอ\"
          \"จะกินมั๊ยล่ะ\"
          แล้วเมื่อราเม็งมาตั้งอยู่ตรงหน้า ฉันก็หายมึนหัวทันที
          ซวบๆๆ
          \"กินเบาๆได้มั๊ย อายจะตายอยู่แล้ว\"
          \"มียางอายด้วยเหรอ\"
          ไม่สนหรอก กินดีก่า
          เพียะ
          \"นี่ นายตบหัวฉันทำไมอ่ะ\"
          ฉันเงยหน้าขึ้นมาจากชามอย่างโมโหสุดๆ
          รบกวนฉันระหว่างกินข้าว ร้ายกาจมากนะ
        อ๊ะ ทำไมเขาช่างหน้าคล้ายคังซุนจังเลยล่ะ
        ทำไมไม่ทันได้สังเกตนะ
          \"นายชื่ออะไรอ่ะ\"
          **********************************************************************************
      ก็อัพช้าอ่ะนะขออภัยเป็นอย่างสูง
       
         
           
         
         
         
         
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น