ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    .~.Spacial Love รักสุดจัย (ให้นายคนเดียว).~.

    ลำดับตอนที่ #1 : อดีตของเรยอง

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 48


      



             \"นี่ ตื่นได้แล้ว=_=\"

            

             \"แม่!! แปปนึงได้มั๊ย=๐=\"

             \"คุณนายเรยองคร๊าบบบบบบบ กรุณาตื่นด้วยเถอะ\"

             อ๊ะ๐_๐;

            

             \"ว๊ายยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!นายเข้ามาในห้องฉันได้ยังงัย\"

             ตุบ ๆๆ

             \"โอ๊ย!!นี่เทอเลิกปาหมอนก่อนได้มั๊ย=_=;\"

             \"นายขึ้นมาทัมมัย ฉันบอกหั้ยนายรอหน้าบ้านงัย>๐<\"

             \"เลิกแหกปากซะที เทออยากตายรึงัย\"

             \">_<\"

             \"ฉันหั้ยเวลา 5 นาทีเท่านั้นนะช้ากว่านั้นเทอตาย\"

             โอ๊ย!! ฉันต้องทนอยู่ในสภาพนี้อีกนานแค่ไหนนะ

             ตั้งแต่ฉันทำจักรยานพัง ฉันก้ต้องไปโรงเรียนกับนายนี่ทุกวัน

             ฉันกับคังซุนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กเพราะเราอยู่โรงเรียนเดียวกันบ้านก้ใกล้กันพ่อแม่เรายังสนิทกันอีก

            

             *****************************************************************

             \"ไปนะคะ แม่\"

             \"จ๊ะ สงสารคังซุนนะลูก เค้ามารอนานแล้ว........\"

             พึมพำพึมพำ

            

             \"เร็วๆ หน่อยสิ ชักช้าอืดอาดอยู่ได้\"

             เอ๊ะ นายนี่

             \"รู้แล้วล่ะหน่า บ่นอยู่ได้\"

             \"ฉันบอกเทอกี่ทีแล้วหั้ยพูดเพราะๆกับฉัน ฉันอายุมากกว่าเทอนะ\"

             \"โอ๊ย!! นายเลิกพล่ามซักทีได้มั๊ย รีบไปซะทีสายแล้ว\"

             \"เพราะคัยล่ะ....ขึ้นรถเร็วๆสิ\"

             \"พูดซะหรูเชียว กะอีแค่จักรยานเน่าๆ\"

             \"นั้นวันนี้เทอไปเองก็ละกัน\"

             \"อ้ายยยยย!!รอก่อน พี่คังซุนคะรอก่อน\"

             โฮะๆๆๆๆๆนายนั่นแพ้คนพูดเพราะ

             \"ขึ้นซะทีสิ เกาะแน่นๆนะ\"

             ***********************************************************************

            

             ในที่สุดฉันก็มาถึงโรงเรียนซักที ในสภาพที่ผมยุ่งเหยิง ชุดนักเรียนยับยู่ยี่

            

              \"นี่เทอไปผ่านสงครามที่ไหนมาเนี่ย\"

              ยอนจีพูดพร้อมทำหน้ารังเกียจอย่างเต็มที่

              ฉันคิดผิดแน่ๆที่มาคบกับยัยนี่

              \"คังซุน หนะสิเร่งอยู่ได้ ฉันรีบเลยอยู่ในสภาพอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ\"

              \"ช่วยพูดเบาๆได้มั๊ย ฉันไม่อยากโดนเพื่อนฆ่าตายนะ\"

              อุ๊ย!!ฉันลืมไปคังซุนป็อปมากเลยล่ะที่โรงเรียน

              \"ฉันหิวจังยอนจี>๐<\"

              \"ยัยตะกละ\"

              ระหว่างเราเดินไปโรงอาหาร

              ฉันเห็นคังซุนหยอกล้อกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

              ว้ายยยยย!!!น่ารักมากเลยล่ะ

              ดูเขาสนิทกันจังเลย>_<

              เอ๊ะ!!ทัมมัยฉันต้องไปสนจัยนายนั่นด้วยนะ

              \"นี่ เดินดีๆสิ\"

              เอ๊ะ!!ยัยนี่

              

              วันนี้ฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลย

              ทัมมัยต้องไปคิดถึงแต่เรื่องนั้นนะ

              \"เร็วๆสิ เทอนี่อืดอาดจิงๆ\"

              คังซุนเดินเข้ามาพร้อมเสียงกรี๊ดจากเพื่อนห้องฉัน

              \"เออ แปปนึง ยอนจีฉันไปนะ\"

              ยอนจีไม่ยอมพูดอะไรเลยมัวแต่ก้มหน้า

              เทอเป็นโรคแพ้ผู้ชายนั่นเอง

              \"ไปได้แล้ว=๐= วันนี้เดินกลับนะ\"

              \"อ้าว ทัมมัยล่ะ\"

              \"ฉันปวดขาหนะ ก้เพราะเทอนั่นแหละ\"

              สงสัยเรื่องเมื่อเช้ามั้ง ที่เขาขี่จักรยานโดยมีฉันซ้อนท้าย

              \"อือ นายนี่อ่อนแอจัง\"

              *********************************************************************************

               ขอแนะนำตัวละครนะคะ

              

               ชื่อ: ชองเรยอง

               อายุ: ม.ต้น ปี1

              

               ชื่อ:ลีคังซุน

               อายุ:ม.ต้น ปี 2



               ช่วยเม้นกานนนนนนเยอะๆนะคะ

               ตื่นเต้นจังอัพตอนแรก

               ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ

               ขอบคุงค่า^๐^

              

              

              



            



              

            
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×