ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อดีตของเรยอง
 
        \"นี่ ตื่นได้แล้ว=_=\"
       
        \"แม่!! แปปนึงได้มั๊ย=๐=\"
        \"คุณนายเรยองคร๊าบบบบบบบ กรุณาตื่นด้วยเถอะ\"
        อ๊ะ๐_๐;
       
        \"ว๊ายยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!นายเข้ามาในห้องฉันได้ยังงัย\"
        ตุบ ๆๆ
        \"โอ๊ย!!นี่เทอเลิกปาหมอนก่อนได้มั๊ย=_=;\"
        \"นายขึ้นมาทัมมัย ฉันบอกหั้ยนายรอหน้าบ้านงัย>๐<\"
        \"เลิกแหกปากซะที เทออยากตายรึงัย\"
        \">_<\"
        \"ฉันหั้ยเวลา 5 นาทีเท่านั้นนะช้ากว่านั้นเทอตาย\"
        โอ๊ย!! ฉันต้องทนอยู่ในสภาพนี้อีกนานแค่ไหนนะ
        ตั้งแต่ฉันทำจักรยานพัง ฉันก้ต้องไปโรงเรียนกับนายนี่ทุกวัน
        ฉันกับคังซุนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กเพราะเราอยู่โรงเรียนเดียวกันบ้านก้ใกล้กันพ่อแม่เรายังสนิทกันอีก
       
        *****************************************************************
        \"ไปนะคะ แม่\"
        \"จ๊ะ สงสารคังซุนนะลูก เค้ามารอนานแล้ว........\"
        พึมพำพึมพำ
       
        \"เร็วๆ หน่อยสิ ชักช้าอืดอาดอยู่ได้\"
        เอ๊ะ นายนี่
        \"รู้แล้วล่ะหน่า บ่นอยู่ได้\"
        \"ฉันบอกเทอกี่ทีแล้วหั้ยพูดเพราะๆกับฉัน ฉันอายุมากกว่าเทอนะ\"
        \"โอ๊ย!! นายเลิกพล่ามซักทีได้มั๊ย รีบไปซะทีสายแล้ว\"
        \"เพราะคัยล่ะ....ขึ้นรถเร็วๆสิ\"
        \"พูดซะหรูเชียว กะอีแค่จักรยานเน่าๆ\"
        \"นั้นวันนี้เทอไปเองก็ละกัน\"
        \"อ้ายยยยย!!รอก่อน พี่คังซุนคะรอก่อน\"
        โฮะๆๆๆๆๆนายนั่นแพ้คนพูดเพราะ
        \"ขึ้นซะทีสิ เกาะแน่นๆนะ\"
        ***********************************************************************
       
        ในที่สุดฉันก็มาถึงโรงเรียนซักที ในสภาพที่ผมยุ่งเหยิง ชุดนักเรียนยับยู่ยี่
       
          \"นี่เทอไปผ่านสงครามที่ไหนมาเนี่ย\"
          ยอนจีพูดพร้อมทำหน้ารังเกียจอย่างเต็มที่
          ฉันคิดผิดแน่ๆที่มาคบกับยัยนี่
          \"คังซุน หนะสิเร่งอยู่ได้ ฉันรีบเลยอยู่ในสภาพอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ\"
          \"ช่วยพูดเบาๆได้มั๊ย ฉันไม่อยากโดนเพื่อนฆ่าตายนะ\"
          อุ๊ย!!ฉันลืมไปคังซุนป็อปมากเลยล่ะที่โรงเรียน
          \"ฉันหิวจังยอนจี>๐<\"
          \"ยัยตะกละ\"
          ระหว่างเราเดินไปโรงอาหาร
          ฉันเห็นคังซุนหยอกล้อกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
          ว้ายยยยย!!!น่ารักมากเลยล่ะ
          ดูเขาสนิทกันจังเลย>_<
          เอ๊ะ!!ทัมมัยฉันต้องไปสนจัยนายนั่นด้วยนะ
          \"นี่ เดินดีๆสิ\"
          เอ๊ะ!!ยัยนี่
         
          วันนี้ฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลย
          ทัมมัยต้องไปคิดถึงแต่เรื่องนั้นนะ
          \"เร็วๆสิ เทอนี่อืดอาดจิงๆ\"
          คังซุนเดินเข้ามาพร้อมเสียงกรี๊ดจากเพื่อนห้องฉัน
          \"เออ แปปนึง ยอนจีฉันไปนะ\"
          ยอนจีไม่ยอมพูดอะไรเลยมัวแต่ก้มหน้า
          เทอเป็นโรคแพ้ผู้ชายนั่นเอง
          \"ไปได้แล้ว=๐= วันนี้เดินกลับนะ\"
          \"อ้าว ทัมมัยล่ะ\"
          \"ฉันปวดขาหนะ ก้เพราะเทอนั่นแหละ\"
          สงสัยเรื่องเมื่อเช้ามั้ง ที่เขาขี่จักรยานโดยมีฉันซ้อนท้าย
          \"อือ นายนี่อ่อนแอจัง\"
          *********************************************************************************
          ขอแนะนำตัวละครนะคะ
         
          ชื่อ: ชองเรยอง
          อายุ: ม.ต้น ปี1
         
          ชื่อ:ลีคังซุน
          อายุ:ม.ต้น ปี 2
          ช่วยเม้นกานนนนนนเยอะๆนะคะ
          ตื่นเต้นจังอัพตอนแรก
          ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ
          ขอบคุงค่า^๐^
         
         
         
       
         
       
        \"นี่ ตื่นได้แล้ว=_=\"
       
        \"แม่!! แปปนึงได้มั๊ย=๐=\"
        \"คุณนายเรยองคร๊าบบบบบบบ กรุณาตื่นด้วยเถอะ\"
        อ๊ะ๐_๐;
       
        \"ว๊ายยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!นายเข้ามาในห้องฉันได้ยังงัย\"
        ตุบ ๆๆ
        \"โอ๊ย!!นี่เทอเลิกปาหมอนก่อนได้มั๊ย=_=;\"
        \"นายขึ้นมาทัมมัย ฉันบอกหั้ยนายรอหน้าบ้านงัย>๐<\"
        \"เลิกแหกปากซะที เทออยากตายรึงัย\"
        \">_<\"
        \"ฉันหั้ยเวลา 5 นาทีเท่านั้นนะช้ากว่านั้นเทอตาย\"
        โอ๊ย!! ฉันต้องทนอยู่ในสภาพนี้อีกนานแค่ไหนนะ
        ตั้งแต่ฉันทำจักรยานพัง ฉันก้ต้องไปโรงเรียนกับนายนี่ทุกวัน
        ฉันกับคังซุนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กเพราะเราอยู่โรงเรียนเดียวกันบ้านก้ใกล้กันพ่อแม่เรายังสนิทกันอีก
       
        *****************************************************************
        \"ไปนะคะ แม่\"
        \"จ๊ะ สงสารคังซุนนะลูก เค้ามารอนานแล้ว........\"
        พึมพำพึมพำ
       
        \"เร็วๆ หน่อยสิ ชักช้าอืดอาดอยู่ได้\"
        เอ๊ะ นายนี่
        \"รู้แล้วล่ะหน่า บ่นอยู่ได้\"
        \"ฉันบอกเทอกี่ทีแล้วหั้ยพูดเพราะๆกับฉัน ฉันอายุมากกว่าเทอนะ\"
        \"โอ๊ย!! นายเลิกพล่ามซักทีได้มั๊ย รีบไปซะทีสายแล้ว\"
        \"เพราะคัยล่ะ....ขึ้นรถเร็วๆสิ\"
        \"พูดซะหรูเชียว กะอีแค่จักรยานเน่าๆ\"
        \"นั้นวันนี้เทอไปเองก็ละกัน\"
        \"อ้ายยยยย!!รอก่อน พี่คังซุนคะรอก่อน\"
        โฮะๆๆๆๆๆนายนั่นแพ้คนพูดเพราะ
        \"ขึ้นซะทีสิ เกาะแน่นๆนะ\"
        ***********************************************************************
       
        ในที่สุดฉันก็มาถึงโรงเรียนซักที ในสภาพที่ผมยุ่งเหยิง ชุดนักเรียนยับยู่ยี่
       
          \"นี่เทอไปผ่านสงครามที่ไหนมาเนี่ย\"
          ยอนจีพูดพร้อมทำหน้ารังเกียจอย่างเต็มที่
          ฉันคิดผิดแน่ๆที่มาคบกับยัยนี่
          \"คังซุน หนะสิเร่งอยู่ได้ ฉันรีบเลยอยู่ในสภาพอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ\"
          \"ช่วยพูดเบาๆได้มั๊ย ฉันไม่อยากโดนเพื่อนฆ่าตายนะ\"
          อุ๊ย!!ฉันลืมไปคังซุนป็อปมากเลยล่ะที่โรงเรียน
          \"ฉันหิวจังยอนจี>๐<\"
          \"ยัยตะกละ\"
          ระหว่างเราเดินไปโรงอาหาร
          ฉันเห็นคังซุนหยอกล้อกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
          ว้ายยยยย!!!น่ารักมากเลยล่ะ
          ดูเขาสนิทกันจังเลย>_<
          เอ๊ะ!!ทัมมัยฉันต้องไปสนจัยนายนั่นด้วยนะ
          \"นี่ เดินดีๆสิ\"
          เอ๊ะ!!ยัยนี่
         
          วันนี้ฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลย
          ทัมมัยต้องไปคิดถึงแต่เรื่องนั้นนะ
          \"เร็วๆสิ เทอนี่อืดอาดจิงๆ\"
          คังซุนเดินเข้ามาพร้อมเสียงกรี๊ดจากเพื่อนห้องฉัน
          \"เออ แปปนึง ยอนจีฉันไปนะ\"
          ยอนจีไม่ยอมพูดอะไรเลยมัวแต่ก้มหน้า
          เทอเป็นโรคแพ้ผู้ชายนั่นเอง
          \"ไปได้แล้ว=๐= วันนี้เดินกลับนะ\"
          \"อ้าว ทัมมัยล่ะ\"
          \"ฉันปวดขาหนะ ก้เพราะเทอนั่นแหละ\"
          สงสัยเรื่องเมื่อเช้ามั้ง ที่เขาขี่จักรยานโดยมีฉันซ้อนท้าย
          \"อือ นายนี่อ่อนแอจัง\"
          *********************************************************************************
          ขอแนะนำตัวละครนะคะ
         
          ชื่อ: ชองเรยอง
          อายุ: ม.ต้น ปี1
         
          ชื่อ:ลีคังซุน
          อายุ:ม.ต้น ปี 2
          ช่วยเม้นกานนนนนนเยอะๆนะคะ
          ตื่นเต้นจังอัพตอนแรก
          ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ
          ขอบคุงค่า^๐^
         
         
         
       
         
       
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น