บันทึกการเดินทางของผม ตอน ฆาตรกรพ่อลูกอ่อน

เรื่องมีอยู่ว่า เดือนตุลาคม ปีที่ผ่านมา พ่อได้เดินทางจากโลกอีกซีกกลับมาเมืองไทยแดนศิวิไลซ์ ใจกลางกรุงเมืองหลวงที่กว้างใหญ่ไพศาลยิ่งนัก เหตุการณ์ดำเนินชีวิตของหญิงสาว ตาหวาน ดวงตากลมโต เรียกว่า แม่ และชายหนุ่มขาวตี๋ ที่เรียกว่าพ่อ ที่ทั้งสองได้ใช้ชีวิต ร่วมกันมา14 ปีแห่งความหลัง โดยแม่ผู้ตื่นเต้นที่การรอคอยพ่อได้สิ้นสุดลง โดยที่แม่ไม่เคยล่วงรู้ได้เลยว่าจากนี้ต่อไปชีวิตของเธอจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง แม่ผู้ไม่ค่อยมีเวลาให้กลับพ่อ จะเจอกันช่วงวันหยุดตามตารางงาน ตารางเวรแม่แน่มาก พ่อผู้ที่ทำงานหนัก หลังจากกลับมาเขาก็เริ่มสบายตัวขึ้น มีเวลามากขึ้น และนี้แหละเป็นที่มาของการขโมยเวลาในชีวิตผมและแม่
แม่ โดยผมได้ยินพ่อคุยกับแม่ว่าเงียบเหงา แต่ใครจะรู้ว่าเป็นเหตุ? และจุดเริ่มต้นเหตุการณ์สำคัญต่างๆ
ส่วนแม่ ผู้หญิงแกร่ง อดทนถึก เดินทางเหนือกลางอีสานใต้ เก็บรวมระยะทางบนฟ้าและทางดินคงจะอ้อมโลกได้????????กลับเช้า ไปเช้า วนเวียนอย่างนี้ แล้วเมื่อไหร่ผมจะมาล่ะเนี้ย ผมรออยู่นะครับ???”???”ทางฝั่งพ่อได้โอกาสแล้วเว้ย ลองดูชิจะมีเหยื่อไหนย่อมตกลงไปในหลุมหรือเหวที่ทำไว้ )ต้องเสร็จทุกราย สัณชาตตญาณ นักฆ่าเริ่มมาแล้วคับ มาวันหนึ่งพ่อกับแม่คุยกัน ทำไมผมไม่มาซักที ทั้งที่บำรุง ปรึกษา หาป้าหมอ เพราะผมรู้ไงถ้าผมมา ชีวิตครอบครัวพวกคุณๆจะเปลี่ยนไป ผมจะมาเป็นของขวัญให้กับแม่ได้หรือเปล่าน้า พ่อกับแม่ก็พยายามกันไป โดยป้าหมอให้เวลาอีกหนึ่งเดือนธันวาคมนี้ผมยังไม่มา เราจะต้องพึ่งวิธีพิเศษแล้วนะค่ะ???????? ทุกคนต่างลุ้นและกดดัน (อะไรกับมาได้หลายเดือน เบบี้น้อยไม่มาอีกเหรอคับ) พ่อถูกแซวอย่างหนัก และก็เที่ยวอย่างหนักเช่นกัน ไปไหนบอกกล่าว เอาใจแม่สาระพัด ที่สำคัญช่วงนี้เปย์หนักมาก(เพื่อกลบเกลื่อนอะไรหรือเปล่าแม่คนซื่อก็เชื่อใจ พ่อได้ใจด้วยหรือเปล่าไม่รู้) และแล้วผมก็มา ก่อนที่แม่และพ่อ จะต้องเสียตางให้ป้าหมอ (เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้ เดียวเขาจะหาว่าพ่อผมไม่มีน้ำยา???????”) ก็เป็นข่าวใหญ่ที่น่ายินดีเลยที่นี้ บำรุงกันไป หน้าตาผมจะเป็นไง ผมต้องเด็กฝรั่งแน่ๆเลยครับ พ่อผมติดแซลมอนหนักมาก พวกป้าๆถึงขนาดสั่งแซลมอนนอเวย์ เป็นตัวๆมาให้พ่อผมทำ ทุกวันหยุดกินเลี้ยงฉลองสังสรรค์ พนันขันต่อว่า ผมจะเป็น หญิงหรือชายดีน้า
ความบังเอิญมีเด็กผู้หญิง ลูกสาวของเพื่อนแม่ติดพ่อผมนักมากลุ้นอยากมีน้องสาว หรือน้องชาย ดูช่างมีความสุขเหลือเกิน แม่ก็เฝ้ารอวันพัก พ่อก็คอยส่งเสบียง เป็นที่น่าอิจฉา ได้สามีที่ดีดูแลภรรยาดี ไม่เคยขาดตกบกพร่อง พอเริ่มต้นปีใหม่ วันที่นัดฝากชีวิตผม ป้าๆแนะนำฝากพิเศษกับลุงหมอ ลุงหมอใจดี หล่อด้วยแต่…ลุงหมอให้ยาบำรุงผมเต็มที่ยาดีๆแม่ยอมจ่าย ความบังเอิญของผมมาเกาะแม่ต่ำไปหน่อย ทำให้รกผมเกาะต่ำ มีโอกาสที่จะไม่ได้เห็นโลกใบนี้ แต่ผมยังเชื่อการดูแลของแม่ และพ่อที่อยากให้ผมมาอยู่บนโลกใบนี้ ผมสู้สุดใจจะเกาะแม่แน่ๆ แปลกที่แม่ไม่มีอาการใดๆเลยนะคับ เพราะผมอยากมาเกิดจริงๆ ผมรอมานานตั้งสิบกว่าปี???????? ที่แม่ใจอ่อน
เริ่มทางฝั่งพ่อเริ่มวางแผนการล่า คุยนานๆ ทีเป็นชั่วโมง คุยไปคำหวานๆไปนักจัดการบริหารเวลาเก่ง โดยที่แม่และผมไม่สงสัยเลย เปย์เก่ง รองเท้า โทรศัพท์ เอ่ย เริ่มมาโป๊ะแตก ทำไมสั่งโทรศัพท์ไม่ได้ปกติจะถามแล้ว รุ่นนี้เป็นไง สั่งที่ห้างดังแถวบ้านน้าๆก็ได้ แต่พ่อเลือกสั่งเอง พอแม่ถามพ่อบอกสั่งให้เพื่อน เริ่มล่ะชิงานนี้แม่ผู้มีสัณชาตญาณนักสืบในสายเลือด สายลับจับบ้านเล็กของป้าๆในอดีต กองปราบและสายลับเริ่มเข้าสิง โดยทำเป็นไม่เช็ค ไม่สนใจ ใดๆ วันหนึ่งมีสิ่งดลจิต ดลใจ เริ่มให้รู้ให้เห็น ในสื่อออนไลน์ เฟส อินตรามแกรม เด้งจ้า แต่ด้วยความเร็วเหนือปีศาจของพ่อรีบปิดทำตัวเสมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่ใดๆไม่แม่เริ่มปฏิบัติการ พ่อตีเนียนไม่ใช่ ไม่ๆๆๆ อย่างเดียว ตอนนั้นผู้เป็นแม่เริ่มกลายร่างเป็นปีศาจ ใจสั่น หน้าแดง ร้องไห้ แม่กะผมทำไรผิด พ่อทำไมทำแบบนี้ บ่นโน้นนั้นนี้สาระพัด แต่ด้วยความที่แม่มีผมอยู่ในท้อง แม่ผมดึงสติกลับมาได้ เริ่มคุยกันใหม่พ่อง้อ สัณญาไม่ทำ แม่นัดคุย โทรหาผู้หญิงของพ่อ โดยไม่รู้ว่าเขาไปถึงโลกพระจันทร์ ดาวอังคารกันมาแล้ว เขาย่อมรับ ว่าจบ เอ้าๆๆจบๆๆแต่แม่ก็หวาดระแวงบวกอารมณ์คนท้อง เชื่อใจต่อไปจ้ะ แต่พ่อก็เริ่มทำพิรุธให้เห็น อีกครั้ง พ่อเริ่มไม่รับโทรศัพท์แม่ ไม่ติดต่อแม่ในวันพัก และทุกเย็นหลังหกโมงโทรหาก็ไม่รับแล้ว เหตุความสงสัย แม่เริ่มหาหลักฐานไปพร้อมๆกับผม มีวันหนึ่งน่าคิดนะครับ วันฝากครรภ์เดือนที่หก คุณหมอนัดผมกับแม่ตอนเช้าก็คุยกับพ่อผ่านไปไม่ถึง10นาที พ่อก็ไม่รับโทรศัพท์ผมกับแม่อีกเลย ผมสงสารแม่และสงสารตัวเอง ความรู้สึกวังเวง เดียวดาย ขึ้นรถลงรถเอง ได้แต่คิดว่าพ่อคงไม่มีเวลาให้ผมและแม่ พอผ่านไปหลายๆ วันนานๆเข้า ทำให้แม่กับผมต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อค้นหาความจริงอีกครั้ง โดยแม่ได้เริ่มปฏิบัติการภาระกิจสายลับจับบ้านเล็กอีกครั้ง แม่ได้แอบเปิดจีพีเอสในเครื่องมือถือพ่ออีกเครื่อง แต่พ่อรู้ตัวรีบปิด แม่น่าจะใจเย็นอีกนิดจะได้รู้แหล่งแล้วว่าพ่อไปไหน อีกนิดเดียวก็จะได้รับรู้ความจริงแล้ว งานนี้แม่ใจร้อนไปหน่อยครับ ไม่เป็นไรมันต้องมีวิธีทางอื่น แต่ในความรู้สึกของแม่และผมในตอนนนี้เวลานี้ พ่อได้เริ่มลงมือใช้มีดทิ่มแทงข้างหลังเบาๆ เข้าไปทีล่ะนิดๆ วันละนิดอย่าเจ็บปวดที่ผมและแม่ต้องทรมานอยากรู้ความจริง แล้วผมกับแม่ก็เริ่มเห็นแสงสว่างอีกครั้ง โชคดีหรือชะตากรรมที่ฟ้ากำหนด ที่ทำงานอนุมัติให้แม่กับผมทำงานอยู่บ้าน ไม่ต้องมาทำงานในยุคมนุษย์ที่โรคร้ายระบาดผ่านทางลมหายใจ แต่ผมและแม่ก็ต้องดิ้นล้นต่อสู้ เส้นจะเป็นลมหายใจเฮือกสุดท้ายก็ตามแต่ เพื่อนำพาชีวิตไปต่อให้ได้ คุณลุงหัวหน้าที่ทำงานแม่คงเข้าใจดีหัวอกคนเป็นพ่อ เป็นสามี เพราะผมกับแม่จะเจอคุณลุงทุกครั้งที่พบลุงหมอ คุณลุงพาภรรยาที่เป็นคุณหมอไปฝากครรภ์จะถามถึงพ่อตลอดว่าพ่อดูแลผมกะแม่ดีไหม เป็นไงบ้าง แม่รีบตอบพ่อไม่ค่อยได้พักครับ แต่พ่อผมดูแลดีนะครับ (แค่พ่อสร้างหลุมเหวลึกไว้2 หลุมแค่นั้นเอง)แต่ต้องขอบคุณที่ให้ผมกับแม่ได้ทำงานที่บ้านและได้ค้นหาความจริงบางอย่าง ประเภทที่อยากรู้ต้องได้รู้ คนอย่างแม่ผมจะทำทุกอย่างเพื่อรู้ความจริงที่ติดในใจเขา แม้ผมจะต้องผจญภัยกับแม่บ้าง เรื่องนี้พ่อคงไม่รู้ว่าผมกับแม่เจออะไรบ้าง คืนหนึ่งที่พ่อมีความสุขในแบบของพ่อ พ่อขอให้แม่ติดต่อร้านอุปกรณ์ เพื่อที่จะต้องส่งออกไปต่างประเทศ แม่กะผมก็รีบเลยครับงานนี้เพื่อพ่อ ผมกับแม่ต้องทำได้ ในความมืดมิด เลือดนักสู้ในตัวแม่พาผมเดิน ไปทำการติดต่อเรื่องอุปกรณ์ไปต่างประเทศจนสำเร็จ แต่พอรีบโทรศัพท์หาพ่อกลับไม่มีการจฃตอบรับใดๆอีกเลย ผมเริ่มเกิดคำถามในใจกับแม่ ทำไมแม่อุตส่าห์เสี่ยงการทำงานกับผม เพื่อพ่อ พ่อเริ่มไม่ค่อยโทรหาผมกะแม่ ไม่สนใจว่าผมกับแม่จะใช้ชีวิตอย่างไร แต่ต้องขอบคุณพลังงานบวกในตัวแม่ ที่ทำให้มีวิธีคิด ทำอะไร คิดถึงผมเป็นสำคัญ แม่พยายามไม่เครียด ฟังเพลงผ่อนคลาย ใช้หลักธรรมะบำบัดจิตใจ กลับมาสนใจตัวเอง รอให้วันเวลาผ่านไป เพื่อให้เวลาพิสูจน์ความจริง ในคืนหนึ่งแม่ผมสะดุดตกหลุมพรางในบริเวณบ้าน โชคดีอีกตามเคยเทวาดาของผมโอบอุ้มไว้ แม่แค่เดินขาเดี้ยงกลับเข้าห้อง โทรหาพ่อไม่รับ ตัดสินใจโทรหาลุงอีกคนให้พ่อโทรกลับด่วน พ่อคงขับรถแบบเตอะฟาส180 ในหนัง จากหุบเหวรังรักของพ่อ เพื่อมาตอบคำถามแม่ แม่เริ่มจับหาความจริงว่าไม่เนียนๆๆ พ่อไปเรียนมาใหม่ เริ่มรับรู้ได้พลังงานบ้างอย่าง ผ่านไปมีดที่แทงข้างหลังแม่เลือดค่อยๆไหลซึม จนผมรับรู้ได้ แต่ผมก็ค่อยซับให้แม่พ่อได้ใช้มีดค่อยๆตัดเชือกที่ชื่อว่าความไว้ใจ เชือกความซื่อสัตย์ เชือกสายใยความรักที่ช่วยกันถักทอมาตลอดเวลา 14 กว่าปีที่ผ่านมา ที่เชือกมันผูกมัดค่อยๆคลาย
พ่อและผู้หญิงของพ่อคงรับรู้และเข้าใจ ในระหว่างที่พ่อถักทอเชือกเส้นใหม่ โดยพ่อได้ขโมยเชือกของผมและแม่ไปทีละเส้น ที่ละเส้น ฝั้งของแม่ แม่ก็เริ่มปฏิบัติการภาระกิจสายลับจับบ้านเล็ก (หลุม เหวอีกหลุมที่พ่อขุดซ้อนมันไว้) ใดๆที่แม่อยากรู้แม่ต้องรู้ แม่พอจะมีข้อมูลแต่ต้องให้แน่นหนาซัดให้จบทีเดียว เพราะสัณชาตญาณของฆาตรแบบพ่อต้องจับให้ได้จวนตัว มีครั้งหนึ่งพ่อไม่รู้หลอกว่าแม่ติดจีพีเอสในรถพ่อ แม่เคยเล่าให้พ่อฟังว่าเป็นแบบนี้ๆ พ่อคงตกใจบ้าง แต่ทำเป็นว่าแม่หาเรื่อง ชวนทะเลาะ เข้าสูตรเป๊ะ ฝั่งผู้หญิงพ่อก็เปิดตัวอยากมีตัวตน ใช้สื่อออนไลน์โพสต์ภาพปริศนาต่างมากมาย เพื่อให้แม่และผมรับรู้ ความลับไม่มีในโลกนะพ่อ สัณชาตญาณ สันดาน ผู้ชาย มักกินที่ลับไขที่แจ้ง คนรักมี คนเกลียดมี พูดคิดบ้าง ฟ้องบ้างยอกเล่นบ้าง เหมือนสงครามแย่งชิง ไมค์ทองคำ อันมีค่า (เวลาผ่านมาเราจะหัวเราะ ออก) จับได้คราวนั้น แต่พ่อก็อุทรคดีรอดมาอีก จับไม่ได้งูๆปลาๆ พ่อก็ยังไปอีกหนักเข้า อ้างต้องทำงานหนักขึ้น เริ่มเครียดเห็นชัดเจน เอาไงดี ทิ้งทางนี้ไปก็ไม่ได้ ทางนั้นก็กำลังหลงกลิ่นใหม่ เอาใจ ยอมรับอยู่สถานะนี้ได้ (เอาจริงๆจากใจลูกผู้หญิงไม่มีทางหลอกน้า พ่อที่จะยอมจุดนี้ได้ใหม่ๆรับได้ทุกอย่างแหละจริงไหมครับ) ยังไงมันมีปัญหาตามมา สุกๆจริงๆจนร้อน เผาไหม้ทำลายทุกอย่างจริงไฟราคะ ถ้าเมียเขาจับได้ สังคมรู้ตีหน้าเมียน้อย เมียหลวงถล่ม ส่งคนตามอันนี้แม่ผมก็ทำมาแล้ว (แม่ผมนี้สุดยอดยืมมือลูกน้องเพื่อน ตามเด็กให้ป้า ที่ไหนตามเด็กพ่อผม) ก็เพราะความอยากนี้แหละแล้วเป็นไง เป็นจริงชิครับ เลือดข้างหลังกระฉุดอีกรอบ มีดยิ่งแทงลึกไปอีก ยังๆๆไม่พอ ติดจีพีเอสอีกตัวพ่อจับได้ทีนี้เริ่มระแวง แต่ก็ทำไรไม่ได้เริ่มระวังตัว ใดๆแม่กะผมสามารถอยู่แล้ว ติดใหม่แบบแม่เหล็กดูชิ ความแตกเลยทีนี้ แม่กะตัดสินใจบุก กลับมาคิดทบทวน บุกไปเพื่อ ?
ทำไรประจานเหรอ?เท่ากับประจานตัวเอง
คิดใช้สมองคิด ฟ้องเหรอทั้งชู้ ทั้งผู้หญิงของพ่อ เรียกค่าเสียหายเท่าไหร่ดี
เอ้า แล้วผมล่ะแม่ พ่อก็ดีกับผมและแม่มาตลอดน้า แล้วผู้หญิงของพ่อก็ร้องขอคิดดีๆมีสติ แต่ไม่คิดจะทำหลอกขู่ไปงั้นๆ แปลกครับ ที่แม่สอนผมไม่ให้เกลียดพ่อกับผู้หญิงของพ่อ และ ต้องขอบคุณ กำลังใจจากครอบครัวทำให้แม่มีสติคิดถึงผมก่อนอันดับแรก ค่อยรับฟังปัญหาที่เกิดขึ้น แม่ไม่กล้าเล่าหรือระบายให้ใครฟังเลย นอกจากผู้หญิงของพ่อ แต่เขาก็ทำลายความไว้ใจที่แม่มีต่อเขา แม่หาที่พึ่งทางใจระบายให้เขาฟัง เพื่อหวังให้เขาหยุด เพราะผมกะแม่รู้ความจริง มานานสักระยะหนึ่ง ให้พ่อมีความในแบบพ่อที่แม่ตอนนี้ไม่สามารถให้ได้อย่างเต็มที่ เพราะผมไง เพราะผมหรือเปล่า พ่อจำได้ไหมที่ป้าๆน้าๆชอบมาสังสรรค์ที่ห้องเราบอกพ่อว่าอย่านอกใจแม่ เพราะผู้ชายชอบทำตอนท้อง พ่อรู้สึกอย่างไร ผมกะแม่ไม่โกรธเกลียดพ่อกับผู้หญิงของพ่อหรอกนะ เพราะอะไรเหรอ ส่วนหนึ่งสติ แม่ชอบคิด ชอบทำสิ่งที่ดีๆ หาสิ่งๆดีๆให้ผมฟัง สอนให้ผมเข้าใจสัจธรรมในชีวิตตอนท้อง ชีวิตมันไม่ได้สวยหรู สุข ทุกข์ อย่างที่เราต้องการเสมอไป เราบังคับอะไรไม่ได้เลย แม้แต่ใจเราเอง เราสร้างเวรสร้างกรรมร่วมกันมา ไม่แปลกใจเลยใช่ไหมพ่อ ที่ผมเป็นเด็กอารมณ์ดี เลี้ยงง่าย วันหนึ่งผมโตขึ้น พ่อช่วยสอนและตอบคำถามที่ผมอยากถามด้วยนะครับ ชีวิตเราไม่รู้หรอกว่ามันสั้น มันยาว ผมเข้าใจที่พ่อเคยบอกว่า ให้ผมรักแม่มากๆ พ่อมันไม่ดี พ่อเลือกช่วงความสุกที่สั้นๆ โดยพ่อลืมนึกถึง ผม แม่ และผู้หญิงของพ่อ ว่าเขาทุกข์ ผมก็เชื่อว่าพ่อก็ทุกข์ ไม่ต่างกัน พ่อเห็นจากบทเรียนนี้หรือยัง แม่ร้องขอให้พูดความจริงทุกอย่างเพื่อผม เพื่อครอบครัวของเรา พ่อคิดไหม หน้าที่การงาน พ่อผมหล่อ รวย มีเงิน เลี้ยงดูครอบครัวได้หลายๆครอบครัว (น่าภูมิใจดีไหมครับ) ใครๆเขาก็ทำกัน พ่อทำบ้าง
แล้วผลเป็นไง???
ไหนๆเงินเก็บผม ที่พ่อตั้งใจเก็บให้ผม แต่พ่อก็เอาไปเลี้ยงดูผู้หญิงของพ่อ
ผู้หญิงของพ่อเคยบอกว่าให้ไปซื้อกินเอา สุดท้ายพ่อก็ซื้อกินกับเขาจริงๆ
พ่อพยามไม่อยากคุยให้จบทั้งสามคน คนหนึ่งก็หลง(รัก) ผมในนิยามความรัก หากเป็นความรัก จะต้องเริ่มจากความถูกต้อง วาสนามาเจอกัน ในเวลาที่เหมาะสม ไม่ใช่ต่างฝ่ายต่างมีพันธะ หรือคนศีลเสมอกัน กรรมเริ่มทำงาน กรรมมาจากการกระทำ ทำสิ่งไหน ได้สิ่งนั้น
ไม่ช้าก็เร็ว พ่ออาจจะยังไม่รับไม่รู้ แต่เชื่อว่าพ่อรู้
คนหนึ่งอาจจะไม่เหลือแล้วความรัก เพราะถ้ารัก พ่อจะไม่ทำลายเชือกที่ร่วมกันถักทอมาด้วยกันตลอดระยะเวลา 14 ปี ตอนนี้ผมกับแม่กำลังช่วยกันถักทออีกครั้ง ผมหวังว่าพ่อจะช่วยกันถักทอใหม่ หรือไม่ก็ตาม พ่อ อย่าเป็นฆาตรกรคอยตัดเชือกให้ผมกับแม่ตกลงไปในเหวลึกอีก เพราะการตกเหวลึกครั้งก่อน โชคดีที่ผมใช้เชือกที่มียืนให้ พ่อ แม่ และ ผู้หญิงของพ่อ ให้ทุกคน ได้ขึ้นมาจากหุบเหว ที่พ่อผลักทุกคน ตกลงไป รวมถึงตัวผม แล้วพ่อก็ใช้มีดที่แทงข้างหลังแม่ รีดหัวใจแม่ และใช้มีดแทงหัวใจผู้หญิงของพ่อ รวมถึงพ่อแทงตัวพ่อเอง อาจจะรวมถึงผมด้วย แต่โชคดีที่ผมไม่รู้สึก(ผมโดนยาชา????????) แต่ผมสัมผัสได้ถึงความรู้สึก ทุกครั้งที่แม่คุยกับผู้หญิงของพ่อ
สุดท้ายแล้วเมื่อทุกคนผ่านมันไปได้ แล้วมายืนมองเหวที่ตกลงไป แล้วรอดมาได้ หันหลังแล้วยิ้มให้กับมัน ได้ แผลอาจจะหายดี แต่ก็สร้างแผลเป็น ให้แต่ละคนไปตลอดชีวิต
ครั้งหนึ่ง เราตกเหว แล้วครั้งต่อไปแล้วๆเหวลึก แล้วฆ่ากรพ่อลูกอ่อน จะกลับมาไหม
ติดตามตอนต่อไป
ผู้หญิงของพ่อรับบทแมวยั่วสวาท
แม่ของผมรับบทหมาผู้ซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ
พ่อผมรับบท..ฆาตรกรพ่อลูกอ่อน
ผมรับบท …..ลูกอ่อน???????”
จบริบูรณ์
บทความนี้ร้อยรักถักทอจากเค้าโครงชีวิตเรื่องจริง หากกระทบจิตใจ ต้องกราบขอ อภัย ณ ที่นี้ครับ