ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter4 : ชมรม
[ ะหมเวลาส่เรื่อมรมแล้ว อให้นัเรียนทุนส่ใบำร้ออเ้ามรมภายในวันพรุ่นี้้วย่ะ ]
เสียประาศในะที่ไอริและบัำลัเินไปโรอาหาร
" ืออะไรหรอบั?"
หิสาวผิวาวเนียนเอ่ยถามบั
" อ่อเรื่อมรมน่ะ เอ้า! อย่าี้ไอริ็...."
" ว่าไ! "
หิสาวผมสั้นสีมพูออแล่าวทัทายทั้สอ
" ไไวโอ "
บัเอร์ฟลายหันไปทัทายลับ
" สนใมรมเมไหมล้าไอริ "
ไวโอเล็เสนอ่อนที่เธอะถอหูฟัเรือแสรูปแมวอเธอออ
" .... "
" นั้นสิเรา็อยู่นะ "
บัเอร์ฟลายอบ
" ออาารย์มินาที่เป็นผู้ปรอห้อเราไล่ะ! อาารย์แใีะาย "
ไวโอเล็เสริม
" อิ่อนละัน่ะ... "
ไอริพู่อนหยิบ้าวปั้นในระเป๋ามาิน
" ืออะไรอะ!! อร่อยปะ "
ไวโอเล็ทิ้ัวนั่มอ
" ้าวปั้นไ่หวานน่ะ... "
ไอริอบลับ
" น่าินั! นี่ปุ่นมีอาหารน่าินนานี้เลยหรอ "
ไวโอเล็ทำน่าสนใ
" ลอินสิ "
ไอริหยิบาในระเป๋ายื่นให้่อนที่เธอะลุเินออมา
" เอ้า.. "
ไวโอเล็มอไอริ
" เ้าถึัวยาัเน้อ...."
บัเอร์ฟลายถอนหายใ
" ะมีมรมไหนน่าสนใบ้านะ "
ไอริิในใ่อนไลู้แผ่นป้ายมรมทั้หม
" มรม่อสู้...มรมเม..มรมิ...มรมวิทย์... หืมมรม่อสู้น่าสนีั..."
ไอริพูพึมพำ
" เ็มแล้วนะมรม่อสู้นะ "
ายหนุ่มผมสีเิน เินออาห้อวิาาร
" อ๊ะ...สวัสี่ะ เนไป "
ไอริ้มหัวล
" เห้ยๆไม่้อมาพิธีหรอ ว่าแ่เนไปืออะไรหรอ ไล่พี่หรอ? "
มูราหัวเราะในลำอ หิสาวยับแว่น่อนพูึ้น
" เนไป แปลว่ารุ่นพี่่ะ "
ไอริอบลับ
" อ่าๆ.."
มูราพยิ้ม่อนเินออไป
" ไอริ!!!!! เอัวแล้วววว "
บัเอร์ฟลายวิ่หอบแฮ่ๆมาหาไอริ
" มรมอื่นเ็มหมแล้วแหละ อยู่ับเราเถอะนะ ไหนๆไอริ็ไม่มีมรมอยู่แล้วนี้ "
บัเอร์ฟลายพู
" อืมั้นหรอ... "
สายาภายในแว่นหนา้อมอที่ำว่า ' ่อสู้ '
ทำไมถึถูะาับำนี้ันะ....
" ไอริ...ไอริ!!"
" อ๊ะ!!!!! "
" อะใบสมัร!!! "
บัเอร์ฟลายัารให้เสร็ นอายเ้าอี้มาแล้ว ยัพาไอรินั่พร้อมยื่นปาาให้เธอ
" .... "
" เียนเร็วๆสิ!!! "
บัเอร์ฟลายยิ้มออนอหน้า เมื่อไอริเียนเสร็ บั็รีบนำใส่ระร้าสมัรโยทันที...
' เหมือนโนรวบรัเลยแหะ...ว่าแ่รุ่นพี่มูราอยู่มรมอะไรันนะ....'
" อ๋อใ่ไอริ...อไอีไลน์หน่อยสิ "
" เอ๋ทำไมหรอ? "
" เราเอาไว้ถามารบ้านไรพวนี้อ่ะ "
บัเอร์ฟลายอบ
" ...ไม่เอาไปในแทลุ่มไรพวนี้นะ "
" อื้อ!!!! "
บัเอร์ฟลายัวสั่นและปาเหื่อ
--- ยามึ--
--------------------------------------------------------
" ท่านหิไหวรึ? "
มูราถามหิสาวส่า
" แ่นี้้าน่ะ..สบายมา "
ไอริอบลับและยิ้ม
" ผ้าปิปาบาๆ...."
มูราพูพึมพำ
" หืม? มีอะไรรึ? "
" เปล่าน่ะ.."
" นั้นุหิูมีานะัวะ "
เสียาในพุ่มห้าเิึ้น
" อ่าเอาเลยีปะ "
" มันมาัแ่สอน ผู้ายูบาเ็บๆอยู่้วย ผู้หิสวยๆแบบนี้หูย "
ฟึบ!!
" ใรน่ะ!! "
มูราถาม
" ะไปไหนสาวน้อย "
" เ้าเป็นใรรึ "
ไอริถามอย่าใเย็น
" แหม...ผิวแม่นั็ามสะนานี้ เสียยัเพราะนานี้เลยหรอเนี้ยยยย "
โรผู้หนึ่เอ่ยึ้น
" อย่าทำอะไรแม่นาไอริอ้านะ!! "
" ะไหวเร้ออออ แลูบาเ็บทั้ัวเลยน้าา ส่แม่นามาสะ ้าไม่ไ้ะเอาเินนน "
โรผู้ที่สอเอ่ยึ้น
" ไม่มีทาเว้ย!!! ผ่านศพ้าไป่อนเหอะ "
" มูรา!!! อย่านะ!!"
ไอริล่าวห้ามแ่็ไม่ทัน มูราไล่ฟาโร แ่เพราะโนรุมสอ ึเริ่มโนาบบาไปบามา
" อย่า!!! อย่าทำร้ายเานะ!!! ้าอร้อ!! "
ไอริพยายามหยุโรแ่ที่ำลัรุมระทืบมูราที่ล้มลไป
" ฮ่าๆ ศพเ้านี้ไ "
" อะ!!!ปล่อย้านะ!! "
โรทั้สอเริ่มเ้ารุหาัวไอริ และับ้อมือาวเนียนนเป็นรอยมือแ
" ้าเ็บ!!! ปล่อย้านะ "
" ยะ..อย่านะ... "
มูราพูาปรือๆเพราะโนระทืบอย่าหนั
" มูราอย่าเป็นอะไรนะ!! ปล่อย้าสิ!!!! "
' เหอะๆ....นาัวเอโนแบบนั้นยัะ.. '
..... เป็นห่ว้าอี....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น