คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 8
..........
"ไป่ะ ไปหาุยายันนะะ" เอมพาน้ำเินไปที่หน้าห้อ ICU ้วยใบหน้าที่เร่เรีย เพราะพยาบาลมาบอับเธอแล้วว่า ยายวใอาารแย่ล และอาะอยู่ไ้อีไม่นาน
เมื่อเินมาถึหน้าห้อ ็พบับุหมอยืนรออยู่แล้ว
"ุหมอ๊ะ ยาย๋า เป็นอะไร๊ะ" น้ำถามออไป้วยวามร้อนใ
"นไ้วามันเริ่ม่ำลรับ หมอียาระุ้นให้แล้ว แ่็ยัไม่ีึ้น หมออยาให้าิทำใ้วยนะรับ"
"ยาย๋า" น้ำถึับปล่อยโฮออมาและทรุลับพื้น เพราะวามเสียใที่ะ้อเสียยายวใไปริๆ
"น้ำ!!" เอมและินรีบเ้าไปประอน้ำไว้ เพราะลัวน้ำะเสียในหมสิไป
"มีทาอื่นอีมั๊ยะุหมอ" เอมหันมาถามหมอบ้า พร้อมับโอบอน้ำไว้ ที่อนนี้ร้อไห้ออมาเหมือนะาใ
"ถ้าะรัษา่อ็้อเาะอ และสอท่อเ้าไปรับ แ่หมอเรว่าร่าายอนไ้ะรับไม่ไหวรับ"
"น้ำไม่อยาให้ยาย๋าเ็บ น้ำไม่อยาให้ยาย๋าทรมานอีแล้ว" น้ำพูึ้นมา้วยเสียสั่นเรือ และ่อยๆ ลุึ้นโยมีเอม่วยประอไว้
"ุหมอ๊ะ อย่าทำให้ยาย๋าเ็บอีเลยนะ๊ะ น้ำอยาให้ยาย๋าหลับให้สบายที่สุ" น้ำัสินใแล้ว ว่าเาะไม่ทำให้ยายวใ้อเ็บไปมาว่านี้อี เา้อให้ยายไ้พัผ่อนริๆ สัที
"ถ้าแบบนั้นเี๋ยวหมอะให้พยาบาลนำเอสารมาให้าิเ็น์ยินยอมนะรับ"
"่ะ ุหมอ น้ำอเ้าไปหายาย๋าไ้มั๊ย๊ะ"
"ไ้รับ หลัาเ็น์เอสาร พยาบาละเป็นนพาเ้าไปนะรับ" หมอบอับน้ำและเินเ้าห้อ ICU ไป เพื่อที่ะเรียมถอสาย่าๆ และเรื่อ่วยหายใให้ับยายวใ
พยาบาลนำเอสารมาให้ับน้ำที่ะ้อเ็น์ยินยอมให้ทาโรพยาบาลถอเรื่อ่วยหายใออ น้ำรับเอสารมาอ่านทั้น้ำา มือหนาับปาา้วยมือที่สั่นเทา รั้นี้เป็นารเ็น์ื่อัวเอที่ยาที่สุในีวิอน้ำ
มือหนารปาาเ็น์ื่อพร้อมับน้ำาที่อาบแ้ม และส่ืนเอสารให้ับพยาบาล น้ำหันไปอเอมไว้แน่นและปล่อยโฮออมา้วยวามเสียใ เสียสะอื้นแทบาใทำให้เอม้อระับอ้อมอให้แน่นึ้น และลูบหลัอย่าปลอบโยน
"เ้าไปหาุยายันนะะ ไปอยู่ับุยายนะ" เอมพาน้ำเ้าไปหายายวใ โยมีพยาบาลนำเ้าไป
เมื่อเ้าไปถึ็พบับหมอที่ยืนรออยู่้าๆ เียยายวใ และไ้ถอสาย่าๆ และเรื่อ่วยหายใให้ับยายวใเรียบร้อยแล้ว
"เิาิไ้เลยนะรับ เมื่อี๊นไ้เหมือนะรู้สึัวแล้ว" หมอบอับน้ำและเอม ที่เินเ้าไปหายายวใ และเินออไป้านอ เพื่อวามสะวและเป็นส่วนัวอาิ
"อบุ่ะุหมอ" เอมอบุหมอ และประอน้ำเินเ้าไปหายายวใใล้ๆ
"ยาย๋า ยายไ้ยินน้ำมั๊ย๊ะ น้ำอยู่นี่แล้วนะ" น้ำับมือยายวใ้วยวามทะนุถนอม มือหนาพยายามเ็น้ำาและยิ้มว้าให้ับยายวใอย่าที่อบทำ
"ยาย๋าื่นมาุยับน้ำหน่อยไ้มั๊ย๊ะ ื่นมามอหน้าน้ำหน่อย็ยัีนะ ยาย๋า" เสียสั่นเรือาารร้อไห้พูับยายวใ้วยวามอ้อนวอน เาอยาให้ยายไ้รับรู้ับสิ่ที่เาอยาะบอับยายเป็นรั้สุท้าย
"ยาย๋า ื่นมาุยับน้ำหน่อย" น้ำอ้อนวอน้วยน้ำา และร้อไห้ออมาอย่าหนัพร้อมับใบหน้าิ้มลิ้มที่บลไปที่ันุ่มอยายวใอย่า้อารที่พัพิและวามอบอุ่นยามเาเสียใ
"น้ำ...." เสียเรียที่แผ่วเบาพร้อมับมือที่เหี่ยวย่นบีบมือน้ำอบลับมา ทำให้น้ำรีบเยหน้าึ้นมามอทันที
"ยาย๋า ยาย๋าอน้ำ"
"ุยาย"
น้ำและเอมเรียยายวใ้วยวามีใที่เห็นยายวใรู้สึัวึ้นมาและื่นึ้นมาุยับเาสอนไ้
"อย่า..ร้อ...ัวแสบ" ยายวใยิ้มบาๆ ให้ับน้ำ พร้อมับพยายามยมือึ้นไปเ็น้ำาที่เปื้อนใบหน้าิ้มลิ้มที่ำลัร้อไห้เหมือนเ็น้อยในวัยเยาว์
"ยาย๋า ยาย๋าอยู่ับน้ำไ้มั๊ย ยาย๋าอย่าทิ้น้ำไป" น้ำเอ่ยอร้อออมาพร้อมับเสียสะอื้นอย่าน่าสสาร
ยายวใยิ้มบาๆ ให้ับน้ำพร้อมับน้ำาที่ไหลออมาาวาที่เริ่มฝ้าฟาาวัยราอน ยายวใมอน้ำ้วยสายาที่อ่อนโยน
"อย่าื้อ...อย่านนะ...ัวแสบ...ูแล...ัวเอีๆ นะลู" ยายวใพูออมา้วยวามยาลำบา เพราะวามเหนื่อยและแรที่เริ่มะหมล
"ยาย๋า ยาย๋าอยู่ับน้ำสิ น้ำำลัะทำให้ยาย๋าแล้วนะ" น้ำบหน้าลับัอยายวใอีรั้ และร้อไห้ออมาอย่าหนั มือที่เหี่ยวย่นพยายามะยมาวาบนศีรษะอน้ำ นเอม้อเ้ามา่วย มือที่อบอุ่นลูบศีรษะน้ำเบาๆ อย่าปลอบโยน
"ยาย...อยู่ับ...เรา...เสมอ...ัวแสบ...หนูเอม" ยายวใบอับน้ำและเรียเอมที่ยืนปลอบน้ำอยู่ใล้ๆ
"ะ ุยาย" เอมอบยายวใและับมือยายวใไว้
"ยาย...ฝา..น้ำ..้วยนะ..ลู" ยายวใฝาน้ำไว้ับเอม้วยวามรัและเป็นห่ว เพราะถ้ายายวใไม่อยู่แล้ว น้ำ็ะไม่เหลือใรอีนอาเอม
"่ะุยาย เอมสัา ว่าเอมะูแลน้ำให้ีที่สุ ุยายไม่้อห่วนะะ" เอมให้ำมั่นสัาับยายวใ ว่าเธอะรัและูแลน้ำให้ีที่สุ
"อบ..ุ...นะ..หนูเอม.....น้ำ..."
"ยาย๋า" น้ำเยหน้าึ้นมามอหน้ายายวใ้วยสายาเศร้า
"อย่า..ร้อ..ัวแสบ...อยาย...ยิ้มหน่อย" ยายวใบอพร้อมับยิ้มบาๆ ให้ับน้ำ เพราะรู้ัวเอว่าเริ่มไม่ไหวแล้ว
"ยาย๋า...น้ำไม่ร้อแล้วนะ น้ำยิ้มแล้วนะยาย๋า" น้ำพยายามเ็น้ำาที่เปื้อนอยู่บนใบหน้า และยิ้มว้าให้ับยายวใ้วยหัวใที่เ็บปว
"ัวแสบ...ยาย..รั...น้ำ..นะลู" ยายวใบอรัน้ำ้วยเสียที่เหนื่อยหอบ และแผ่วเบาล แ่สายาที่มอน้ำอยู่ลับเ็มเปี่ยมไป้วยวามรั
"น้ำ็รัยาย๋า่ะ น้ำรัยาย๋ามาๆ เลยนะ ยาย๋าอน้ำ" น้ำพยายามลั้นน้ำาไม่ให้ไหลออมา และ้มลไปอยายวใเอาไว้
ยายวใยมือึ้นมาโอบอหลานรั้วยวามยาลำบา ้วยแรที่ใล้ะหมมือที่เหี่ยวย่นลูบไหล่น้ำเบาๆ าที่เริ่มปิล พร้อมับรอยยิ้มบาๆ บนใบหน้าอยายวใ นสุท้ายที่มือเหี่ยวย่นที่มอบอบอุ่นอยูแลและโอบอเามาลอลที่้าเีย พร้อมับสัาเรื่อวัีพรที่ัึ้น บ่บอให้รู้ว่ายายวใไ้าเาไปแล้ว
"ยาย๋า...ยาย๋า"
เสียร้อไห้โฮาร่าสูพร้อมับารระับอ้อมอให้แน่นึ้น และเสียหมอับพยาบาลที่เ้ามาในห้อ ภาพรหน้าสร้าวามสะเทือนใให้ับหลายนที่เห็น วามสูเสียที่ไม่มีอยาให้เิ แ่็ไม่มีใรที่ะหลีเลี่ยไ้
"น้ำะ น้ำ ใหุ้หมอับพยาบาลเ้าทำหน้าที่นะะ" เอมเ้าไปบอน้ำ้วยเสียที่อ่อนโยนและลูบผมน้ำเบาๆ เธอเอ็เสียใและเสียน้ำาที่้อสูเสียยายวใที่เธอรัเหมือนรอบรัวไปอีน
น้ำ่อยๆ ลายอ้อมอออ้าๆ และเินไปที่ปลายเียโยมีเอมประอไว้ น้ำุเ่าลพร้อมับพนมมือึ้นราบไปที่เท้าอยายวใผู้ที่เป็นรอบรัวโยสายเลือเพียนเียวที่เหลืออยู่ ผู้ที่อยอุ้มูเลี้ยูเา้วยวามรั วามอบอุ่นับเา น้ำราบลายายวใเป็นรั้สุท้าย และ่อยๆ ลุึ้นถอยหลัออมาเพื่อให้หมอและพยาบาลทำหน้าทีู่แลร่าอยายวใ่อไป
"พัผ่อนนะ๊ะยาย๋าอน้ำ ยาย๋าไม่้อห่วน้ำนะ น้ำสัาว่าะูแลัวเอีๆ ะไม่ื้อ ไม่น ามที่ยาย๋าบอเลย ....น้ำรัยาย๋านะ"
.............................................
เศร้า..... ไม่ไหวแล้ว
สสารเ็ื้อั
ความคิดเห็น