วุ้นรักสาวรุ่นพี่

ลำดับตอนที่ #3 : คำขอโทด

“เป็นอันตกลงนะ ตามนี้ก็แล้วกัน ชิชูดะ เธอม.ปลาย ปี 2 ห้อง A นะ ส่วนคันซากิอยู่ ปี 1 ห้องA”ผอ.บอก 2 พี่น้อง

“ขอบคุณมากครับ/ค่ะ”

“เดี๋ยวอาจารย์ ทาเคชิ จะพาพวกเธอไปที่ห้องนะ”ผอ.โรงเรียนพูดกับชิชูดะ และคันซากิ หลังจากที่ได้ตกลงกันไปแล้ว

“เชิญทางนี้”อาจานทาเคชิ พูดแล้วเดินนำไป

“ครับ/ค่ะ”2 พี่น้องพูดพร้อมกัน

“เดี๋ยวครูจะพาไปยังห้องของเธอก่อนนะ คันซากิ”ครูทาเคชิ หันมาพูดกับ

“ค่ะ”คันซากิตอบอย่างสุภาพ

“แล้วเราค่อยไปปี 2 กันนะ ชิชูดะ ชั้นเป็นครูประจำชั้นเองแหละ”ครูหันมาบอกกับชิชูดะ

“ครับ”ชิชูดะตอบเสียงเรียบ

จากนั้นทั้งก็เดินเข้าไปในอาคารเรียน  และเมื่อครูทาเคชิ พาคันซากิมาส่งแล้ว ก็ตรงดิ่งไปยัง ไปห้องชิชูดะทันที

เมื่อครูเดินมาถึงหน้าห้องก็หยุด

“บอกไว้ก่อนนะ ผู้หญิงห้องนี้ มันบ้านคนหล่อนะ อย่างเธอหน่ะ ตามประกบแน่นอนเลย ฮ่าๆๆ”ครูทาเคชิแซวแต่ยังไม่เดินเข้าห้อง

“เหรอครับ”ชิชูดะตอบเสียงเรียบเหมือนเดิม

จากนั้นครูทาเคชิ ก็เอาหูไปแนบกับประตูห้อง

“นั่นเป็นทำเนียมก่อนเข้าห้องเหรอ”ชิชูดะเอ่ยขึ้น

“เปล่าๆ แค่จะฟังหน่ะ ว่านักเรียนคุยอะไรเกี่ยวกับนายมั่ง ฮ่าๆๆ สาวตื่นเต้นกันใหญ่แล้ว เข้าไปกันดีกว่า”ครูทาเคชิเดินนำเข้าไปในห้อง

“อุ๊ย! ชั้นว่าแล้วต้องหน้าตาดี เค้าเป็นของชั้นนะ”หญิงสาวคนหนึงเอ่ยขึ้นกับกลุ่มเพื่อนสาวประมาณ 3-4 คน

“ของชั้นย่ะ”หญิงสาวอีกคนในกลุ่มเดียวกันเอ่ยขึ้นอีก

“อ้าวๆๆ เงียบกันได้  วันนี้เรามีนักเรียนใหม่ฝากด้วยล่ะ อ้าวแนะนำตัวสิ”ครูทาเคชิพูดแล้วหันไปทางชิชูดะ

“หวัดดี ซามามิยะ ชิชูดะ ครับ”ชิชูดะพูดเสียงเรียบๆๆ  แต่นั่นก็เรียกเสียงกริ๊ดจากสาวๆได้มากโขอยู่ทำให้ผู้ชายในห้องเริ่มไม่พอใจ

“อ้าวไปนั่งด้านหลังห้องน่ะ ที่ติดหน้าต่างหน่ะ”ครูทาเคชิชี้ไปยังที่ว่างหลังห้อง

“ครับ”ชิชูดะเดินไปนั่งหลังห้องเงียบๆคนเดียว  จากนั้นครูทาเคชิก็เริ่มสอน

“นายนั่นหน้าตาดีหรือป่าว อาสึกะ ที่มีปัญหากับเธอตอนเช้าหน่ะ”เพื่ออาสึกะถามขณะที่กินข้าวเที่ยงอยู่ที่โรงอาหาร

“แหวะ!ถึงหน้าตาจะดีจิงนะ แต่กวนประสาทเก่งจิงๆ แล้วมันนะเป็นบ้าอะไรไม่รู้ ชั้นด่าว่าเป็นเพลย์หน่อยเดียว ทำเป็นโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ”อาสึกะพูดอย่างหมั้นไส้

“ชั้นอยากเห็นหน้าเค้าแล้วสิ คนที่กล้ากวนประสาทเธอ”เพื่ออาสึกะเอ่ยขึ้นมาลอย ก็ยังไม่เคยมีใครมากวนอาสึกะเลยนี่นา เธอหน่ะป็อบ ในหมู่ผู้ชายมักมากก เหอๆๆ

“นี่ๆยัย ซายูริ พูดถึงมันแกก็ยิ้มแฉ่งเลยเหรอ”อาสึกะแซวเพื่อนนามว่าซายูริ

“แหะๆๆ”ซายูริยิ้มแห้งๆ

“ว้าวว!ซายูริเบิกตาโพลง

“อะไรเหรอ”อาสึกะถามเมื่อเห็นอาการของเพื่อน

“หล่อจัง เทพบุตรเลยนะนี่”ซายูริชี้ไปที่ชายหนุ่มคนหนึ่ง

อาสึกะมองตามเมื่อเห็นชายคนั้นก็อารมณ์เสีย เพราะชายคนนั้นคือชิชูดะนั่นเอง เดินอยู่คนเดียว

“ตาบ้านั้นแหละที่ชั้นเล่าให้ฟัง “อาสึกะเอ่ยขึ้น

“จิงร๋อ หล่อเนอะว่ามะ”ซายูริเริ่มยิ้มแฉ่งแล้ว

“เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้เลยนะแก”อาสึดะแขวะใส่

“เออๆ อิอิ”ซายูริหัวเราะ

“ไปเรียนดีกว่าปะ”อาสึกะชวนขึ้น

“ไปแล้วเหรอ”ซายูริทำหน้าจ๋อยๆ

“เออ มาได้แล้ว”อาสึกะขึ้นเสียงแล้วเดินขึ้นห้องทันที

ระหว่างที่เรียนอยู่นั้น อาสึกะแทบจะไม่ได้เรียนเลย เพราะอะไรน่ะเหรอ  ก็ยัยซายูริน่ะสิ บ่นถึงแต่ไอบ้ากวนประสาทชิชูดะอยู่ได้

“ชั้นไปห้องน้ามนะ ไปมั้ย”อาสึกะเอ่ยขึ้น

“ไม่ไปจ๊ะ”ซายูริตอบแต่ไม่หันมามอง คงเพ้ออยู่

“อืมม ดี ครูขา ไปห้องน้ำนะคะ”อาสึกะขอเสร็จเดินออกมาเลยตรงไปยังห้งน้ามทันที

เมื่อออกมาจากห้องน้ำ อาสึกะก็คิดอยู่ว่าโดดดีมั้ยนะ ‘โดดดีมั้ยเนี่ยเข้าไปก็เจอยัยซายูริบ่นถึงไอบ้านั่นอีก เบื่อจิงๆ’ อาสึกะคิด

“หวัดดีค่า พี่อาสึกะ”คันซากิออกมาจากห้องน้ำเหมือนกันทักขึ้น

“หวัดดีจ๊ะ”อาสึกะยิ้มหวานให้

“หนูขอคุยอะไรกับพี่หน่อยได้มั้ยค่ะ”คันซากิเอ่ยขึ้น

“เรื่องอะไรเหรอ”อาสึกะทำหน้างง

“เรื่องพี่หนูอะ  พี่ช่วยไปคุยกับพี่หนูหน่อยได้มั้ย”คันซากิอ้อนวอน

“ทำไมต้องคุยหล่ะ เดี๋ยวพี่เธอก็กวประสาทพี่อีกอะ ไม่เอาหรอก”อาสึกะกอดอกแล้วหันหน้าไปทางอื่น

“พี่ขา คือปกติแล้วพี่หนูเป็นคนร่าเริงอะนะ แต่ว่าวันนี้กับเงียบ เย็นชาเหมือนตอนที่อยู่ที่โรงเรียนเก่าน่ะคะ แต่ก็ไม่ทุกทีหรอกนะ ที่โรงเรียนเก่าก็ดีอยู่หรอกช่วงแรกๆแต่พอเกิดเรื่องนั้นขึ้น  พี่ก็ไม่ค่อยร่าเริงเท่าไหร่”คันซากิพูดแล้วบ่อน้ำตาก็เริ่มๆจะไหล

“อ้าว  อย่าร้องน้า อย่าร้องนะจ๊ะ เงียบซะ”อาสึกะดึงคันซากิเข้ามากอดเธอก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกชอบเด็กคนนี้จัง 

“ว่าแต่เรื่องนั้น  เล่าเรื่องนั้นให้พี่ฟังได้มั้ย ว่ามันเป็นยังไง”

“ค่ะ คือที่โรงเรียนเก่าหน่ะ.......”แล้วคันซากิก็เล่าถึงเหตุการณ์ในอดีตของชิชูดะให้อาสึกะฟัง

“มันน่านัก ผู้หญิงอะไร แรดชะมัด  ถ้าพี่อยู่ตอนนั้นพี่จะตบนังซายะ ให้ แหม แรดจิงๆ”อาสึกะโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ

“พี่ช่วยหนูหน่อยนะ”คันซากิใช้ลูกอ้อนอีกแล้ว

“ได้ๆๆ แล้วพี่จะไปขอโทษพี่เธอเอง  พี่ไปก่อนนะ”อาสึกะก็เดินจากไป

อาสึกะเดินไปยังปี 2 ห้อง A ทันที ต้องไปลากนายนั่นมาพูดให้รู้เรื่อง

“ขอนุญาตค่า  ขอพบนายชิชูดะหน่อยค่า”อาสึกะเดินเข้าไปแล้วบอกกับอาจารย์ในห้อง

“พบเรื่องอะไรหรือ”อาจารย์ถาม

“คือ....อ๋อ  ฝ่ายปกครองเรียกน่ะคะ”คิดมาได้ไงวะอาสึกะ

“อืมม ชิชูดะ ไปเร็ว”อาจารย์บอกเด็กหนุ่ม

“ครับ”ชิชูดะเดินออกไป

“ว้าย! ท่าเดินก็เท่ห์ มีเสน่ห์มากมาย” หญิงสาวในห้องพูดขึ้น

อาสึกะหันไปหานักเรียนสาวนั้นทันที แล้วหัวเราะ

“นี่นายป็อบจัง”อาสึกะชมขณะเดินนำชิชูดะไป

“นี่นะห้องฝ่ายปกครอง”ชิชูดะพูดเสียงเรียบขณะที่อาสึกะพาตนมายังดาดฟ้าโรงเรียน

“ป่าวหรอก จิงๆแล้วฝ่ายปกครองไม่ได้เรียกหรอก”อาสึกะบอก

“งั้นไปล่ะ”ชิชูดะหันหลังทันที

“เดี๋ยวสิ ขอคุยไรหน่อย”อาสึกะรีบคว้ามือชิชูดะทันที

“ปล่อย!”ชิชูดะเสียงดังขึ้น  อาสึกะถึงกับชะงัก

“รีบๆพูดมา อย่ามาทำชั้นเสียเวลา ยัยแก่”ชิชูดะตวาด

เพี๊ยะ  อาสึกะตบหน้าชิชูดะอย่างแรง ส่งผลให้หน้าหันไปเลยพร้อมกับเลือดไหลทางปาก

“นายจะมากไปแล้ว ชั้นอุส่าห์เรียกนายมาเพื่อ ชั้นจะขอโทดที่ว่านายตอนเช้า  แต่นายกับมาว่าชั้นว่า ยัยแก่ รู้มั้ยมันดูถูกชั้นแค่ไหน ชั้นเป็นถึงรุ่นพี่นายนะ”อาสึกะแล้วน้ำตาไหลพรากเลย

“ชั้นรู้เรื่องหมดแล้วเกี่ยวกับอดีตนายนะ ชั้นอุส่าห์จะขอโทด คำขอโทดนั้นมาจากใจของชั้น แต่นาย.....  ไอบ้าตาบ้า”อาสึกะตีชิชูดะรัวๆหลายที  แต่ชายหนุ่มนิ่งเงียบไม่ตอบโต้ใดๆเลย  แล้วอาสึกะก็วิ่งไปพร้อมน้ำตา

“เฮ้อ ชั้นผิดเหรอวะเนี่ย”ชิชูดะบ่นกับตัวเอง  และก็ยืนเหม่อลอยอยู่บนดาดฟ้าคนเดียว