วุ้นรักสาวรุ่นพี่

ลำดับตอนที่ #2 : อดีตที่ปวดร้าว

อดีต

“ชิชูดะ  เราขอช่วยอะไรหน่อยดิ”เด็กหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยถามชิชูดะ  ที่นั่งอยู่ที่ระเบียงหน้าชั้นเรียนในโรงเรียนที่เขต ฮอกไกโด เขาเป็นเพื่อนที่จัดได้ว่าสนิทกันมากเลยทีเดียว  คบกันตั้งแต่ ม.1 ชิชูดะก็ช่วยมาโคโตะไว้ในหลายๆเรื่อง แต่ไม่ใช่เรื่องการเรียนอย่างแน่นอนเพราะชิชูดะเอง ก็ยังเอาตัวไม่ค่อยจารอดด้วยซ้ำ สอบแบบพอผ่านๆ ไปได้ทุกครั้ง

“อะไรเหรอ มาโคโตะ”ชิชูดะหันไปถามกลับเด็กหนุ่มนามว่า มาโคโตะ

“อ่าว แล้วแฟนนาย ซายะ หล่ะ ไม่ได้อยู่กับนายเหรอ เห็นทุกทีต้องอยู่ด้วยกันนี่”มาโคโตะถามขึ้นอีกครั้ง

“เค้าไปห้องน้ำหน่ะ  ว่าไงมีอะไรให้ชั้นช่วยเหรอ ว่ามาสิ”ชิชูดะตอบคำถามเสร็จแล้วก็เป็นฝ่ายถาม

“คือ ชั้นไปมีเรื่องกับไอพวกเด็กโรงเรียนข้างๆหน่ะ”มาโคโตะพูดพลางทำหน้าเศร้าสุดๆ

“อ้าว แล้วเรื่องมันเป็นยังไงหล่ะ”ชิชูดะ ถามขณะที่อารมณ์ยังนิ่งอยู่

“ก็ชั้น เดินผ่านหน้าพวกมันแล้วพวกมันก็เข้ามาหาเรื่องน่ะ ไม่รู้เรื่องอะไรของพวกมัน  มันบอกว่าถ้าไม่กลัวตายก็มาที่สถานีรถไฟเก่า วันนี้ ตอนเลิกเรียน  ถ้าไม่มาก็ถือว่าขี้ขลาด แล้วก็จะตามมาเล่นงานชั้นที่โรงเรียนด้วยหน่ะ”มาโคโตะพูดด้วยสีหน้าที่ร้อนรน

“นายก็รู้นิว่า ถ้าชั้นมีเรื่องอีกน้องั้นจะทำยังไงกับชั้น”ชิชูดะหน้าเครียดแล้วหันไปถามมาโคโตะ

“ชั้นรู้ว่าน้องนายอาจจะไปฟ้องพ่อนาย  แต่ถ้าไม่บอกน้องนายก็ไม่เป็นไรหรอกจริงมั้ยล่ะเพื่อน  นี่ชั้นเดือดร้อนจริงๆนะ  นายเป็นเพื่อนชั้นหนิ เพราะงั้นช่วยชั้นหน่อยนะ”มาโคโตะอ้อนวอนเพื่อนให้ช่วย

ชิชูดะนั่งเงียบไปก็มีเสียงเอ่ยขึ้นว่า

“ก็ช่วยมาโคโตะเค้าหน่อยสิ ชิชูดะ เค้าเป็นเพื่อนเธอนะ”เจ้าของเสียงที่ว่านี้ คือ ซายะ แฟนสาวของชิชูดะ ที่เดินเข้ามายังวงสนทนาแล้วเอ่ยขึ้น

“เพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อนสิ จริงป่าวมาโคโตะ”ซายะพูดแล้วหันไปสบตากับมาโคโตะ

จังหวะนั้นที่ชิชูดะหันไปก็เห็น 2 คนนั้นส่งซิกอะไรบางอย่าง แต่เขาก็ไม่ได้สงสัยอะไรมากมายนัก

“โอเค งั้นวันนี้เราไปกัน”

ตอนเลิกเรียนชิชูดะและมาโคโตะก็ไป ที่นัดหมายกับพวกที่มีเรื่องกับมาโคโตะ พอไปถึงก็เห็นพวกนั้นคอยอยู่แล้ว 

“พวกนี้เหรอ มาโคโตะที่มีเรื่องกับนายหน่ะ”ชิชูดะพูดเสียงเรียบพลางจ้องไปยังกลุ่มนักเลงข้างหน้าที่มีเรื่องกับมาโคโตะ

“ใช่ๆๆ กลุ่มนี้แหละ”มาโคโตะตอบพลางชี้ไปยังพวกกลุ่มนักเลงนั้น

“ชิชูดะ”เสียงมาโคโตะเรียกชิชูดะ ทำให้ชายหนุ่มหันไปหาทางต้นเสียง

เพล้งเสียงของขวดอะไรซักอย่างจากมือมาโคโตะฟาดมาที่หัวของชิชูดะด้วยความแรง

“โอ้ย! นายทำอะไรหน่ะ มาโคโตะ”ชิชูดะเอ่ยเสียงหลงที่ไม่นึกว่าเพื่อนของตัวเองจะตีเค้าด้วยขวด ส่งผลให้เลือดนั้นไหลออกมาทันที

“ก็จัดการนายยังไงเล่า  เฮ้ย! รุมมัน” มาโคโตะตอบชิชูดะเสร็จก็หันไปทางพวกกลุ่มนักเลงที่ตอนแรกมาโคโตะบอกว่ามีเรื่องกับเขา  แล้วมาโคโตะก็สั่งนักเลงพวกนั้นให้เข้ามารุมชิชูดะทันที

“เมื่อสิ้นเสียงคำสั่งนักเลงพวกนั้น ประมาณ 8 คนก็กรูกันเข้ามารุมกระทืบชิชูดะทันที ชิชูดะไม่ทันตั้งตัวก็โดนรุมสกำไปแล้ว  ตัวเองได้แต่กันไปเท่านั้นไม่มีจังหวะโต้ตอบ

“ทำไมนายต้องทำยังงี้ด้วยมาโคโตะ”ชิชูดะตะโกนถามมาโคโตะทั้งที่ตัวเองยังคงถูกรุมอยู่

“ก็เพราะนายนั่นแหละ  นายมันเก่งเกินหน้าเกินตาชั้นซะทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร ทำให้หลายๆคนมองชั้นว่าถ้าชั้นไม่มีนาย ชั้นก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย มันน่าหมั้นไส้มั้ยล่ะ ที่มีคนมาคิดยังงั้นหน่ะ ชั้นเลยต้องพิสูจน์ให้พวกนั้นดูว่า  ชั้นนี่แหละ ก็สามารถจัดการนายได้เหมือนกัน  ฮ่าๆๆๆ”มาโคโตะหัวเราะออกมาออกมาอย่างบ้าคลั่ง

“และมีอีกเรื่องนึงคือ ซายะหน่ะ เธอไม่ได้รักนายจริงหรอก  ฉันแค่จ้างเธอมาเท่านั่นแหละ ฮ่าๆๆ ให้มาคบกับนาย หลอกใช้นายทำนู่นทำนี่ยังไงล่ะ ฮ่าๆๆ”มาโคโตะพูดจบซายะก็เดินออกมาจากที่มืด เธอเดินมามองแล้วมองชิชูดะด้วยสายตาเหยียดหยาม แล้วเดินตรงไปจูบกับมาโคโตะต่อหน้าชิชูดะ

“วันนี้ซะที ที่ไม่ต้องคบกับไอชิชูดะอีกแล้ว ดีใจจังเลยค่ะ มาโคโตะขา ชิชูดะมันนี่โง่จังเลยนะ ที่โดนมาโคโตะหลอกซะได้  คิคิ”ซายะพูดพลางมองด้วยสายตาเหยียดหยามมาที่ชิชูดะ  สายตานั้นมันทำให้ชิชูดะ เจ็บช้ำมาก จนเค้าไม่อยากจะตอบโต้อะไรพวกนักเลงที่รุมกระทืบเค้าอยู่  เค้าคิดว่ามันเป็นความโง่ของเค้าเอง ที่ดันไปหลงเชื่อเพื่อนคนนี้ กับแฟนจอมปลอมของเค้าง่ายเกินไป

“อ้าว  ไม่ตอบโต้เลยเหรอ ฮ่าๆๆ สะใจชั้นจริงๆๆ”มาโคโตะหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“แต่ยังไม่พอ มันยังไม่สะใจพอ ชั้นจะให้แกดูของดีนะ”มาโคโตะแสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “เอาตัวนังนั่นออกมา!” มาโคโตะตะโกนขึ้น  หลังจากนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งพาร่างหญิงสาวคนหนึ่งออกมา  หญิงสาวคนนนั้นก็คือ คันซากิ น้องสาวของชิชูดะ นั่นเอง ซึ่งตอนนี้กำลังร้งไห้โดยมีผ้าปิดปากอยู่ โดนมัดมือ มัดเท้า  แล้วก็ถูกนำมาวางข้างมาโคโตะ

ชิชูดะนัยน์ตาเบิกโพลงขึ้นด้วยความโกรธแค้น มันจับน้องสาวเค้ามาตอนไหน ก็ตอนเลิกเรียนเค้าไปส่งน้องสาวเค้าที่บ้านแล้วหนิ

“ชั้นให้ซายะไปพามาหน่ะ ฮ่าๆๆ เพื่อที่จะให้แกได้ดูหนังสด ระหว่างชั้นกับ น้องสาวของแก ฮ่าๆๆ นิล่ะถึงจะสะใจชั้น  ฮ่าๆๆ”มาโคโตะหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับคลอเคลียลงบนคอคันซากิที่พยายามดิ้นแต่  ก็ถูกซายะจับขึงไว้

ชิชูดะในตอนนี้ไม่เหมือนกับกับตอนเมื่อก่อนนี้อีกแล้ว  นัยน์ตาฟ้าคู่นั้นกลับกลายเป็นสีแดงเข้ม เนื่องจากความโกรธที่มีทวีคูณ พร้อมกับ รังสีอาฆาตที่แผ่ออกมาจากใบหน้าทำให้นังเลงที่รุมชิชูดะอยู่นั้นถึงกับ ชะงักไปชั่วครู่  พร้อมกับมาโคโตะที่ตอนนี้หยุดเสียงหัวเราะบ้าคลั่งของมันทันทีพร้อมกับถอยห่างออกมาจาก คันซากิโดยไม่รู้ตัว ซายะก็ด้วยเช่นกัน

“ห้ามแตะน้องสาวชั้นเว้ย”ชิชูดะตะโกนลั่นพร้อมกับเหวี่ยงหมัดไปใส่หน้าของพวกนักเลงทีละคนๆ จนล้มลงไปกองทีละคนๆ และตามไปอัดซ้ำพวก  อัดด้วยด้วยความโกรธทวีคูณ ส่งผลให้ไอพวกนักเลงรอบข้างนั้น สลบนอนแน่นิ่ง บางคนก็ชักน้ำลายฟูมปาก  บางคนก็สลบไปโดยที่มีเลือดกองอยู่ข้างตัวของมันเองเต็มไปหมด

มาโคโตะเห็นเหตุการณ์ถึงกับเข่าอ่อนลงทันที ซายะถึงกับน้ำตาไหลพรากและทรุดเข่านั่งลงไปเช่นกัน

ชิชูดะเดินเข้ามาหามาโคโตะช้า  มาโคโตะก็ชักออกจะกระเป๋ากางเกงอย่างสั่นเทาด้วยความกลัวบุคคลตรงหน้า และก็หลับหูหลับตา จ้วงแทงไปยังคนด้านหน้าทันที

“แกทำอะไรน้องสาวชั้น”ชิชูดะ เอ่ยขึ้น ด้วยเสียงที่แข็งกร้าว ฟังแล้วดูมีอำนาจนัก  แต่มาโคโตะกับนิ่งปิดปาก ไม่กล้าพูดออกมา

“ชั้นถามว่าแกทำอะไรเธอ”ชิชูดะตวาดใส่มาโคโตะพร้อมกับวิ่งเข้าไปใช้เท้าซัดเข้าใส่หน้าของมาโคโตะอย่างจัง ส่งผลให้มาโคโตะนั้น สลบเหมือดไปพร้อมกับเลือด

ชิชูดะเดินไปหาซายะ

“เธอทำอะไรน้องชั้นหรือเปล่า”ชิชูดะพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“ชั้นถูกบังคับนะ มาโคโตะยังคับชั้นนะ ชั้นไม่อยากทำเลย ชั้นถูดบังคับ”ซายะพูดอย่างกระสับกระส่าย แก้ตัวโทดมาโคโตะ

“ชั้นถามว่า เธอทำอะไรน้องชั้นหรือเปล่า!” ชิชูดะเอ่ยย้ำด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิม

“อึก”ซายะถึงกับพูดไม่ออก  จังหวะนั้นชิชูดะก็กรพชากเสื้อของซายะขึ้นมา  พร้อมกับง้างมือจะตบซายะ

“แกจะทำผู้หญิงเหรอ”ซายะพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นระริก

“เพื่อน้องสาว ชั้นทำได้”ชิชูดะไม่พูดเปล่า เขาเอาฝ่ามือของเขาไปวางทาบหน้าของซายะอย่างแระ  เพี๊ยะ!  ซายะลงไปนั่งทรุดกับพื้นพร้อมกับปากที่เลือดไหล  ชิชูดะตอนนี้ไม่เหลือใจให้กับผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว แต่ที่เค้าตบไปเมื่อกี้นั้น ก็ก็รู้สึกเจ็บแปล็บๆ ในใจเหมือนกัน

ชิชูดะหันหลังและเดินไปหาน้องสาวตัวเอง และจัดการเปิดผ้าปิดปาก และแก้มัดมือมัดเท้าของน้องสาวออก  และเมื่อจัดการแก้เสร็จน้องสาวก็โผก็พี่ชายทันที พร้อมกับร้องไห้

ชิชูดะลูบหัวของคันซากิอย่างอ่อนโยน ปลอบปะโลม อย่างอบอุ่น เพื่อให้หญิงสาวหยุดร้องไห้

“กลับบ้านกันเถอะนะ”ชิชูดะพูดด้วยน้ำสียงที่อ่อนโยน สีดวงตากับมาเป็นสีฟ้าอีกครั้ง

“ค่ะ กลับบ้านเราเถอะนะ เดี๋ยวหนูทำแผลให้เอง”คันซากิพูดแล้วก็เอามือไปจับแผลของพี่ชาย  จากนั้นพี่ชายเธอก็อุ้มเธอแล้วก็เดินออกจากบริเวณสถานี้รถไฟเก่า

วันรุ่งขึ้น ชิชูดะถูกไล่ออกจากโรงเรียน เนื่องมาจากแม่ของมาโคโตะนั้น เป็นเพื่อนสนิทของ ผอ. โรงเรียนนี้  และโกรธแค้นชิชูดะ ที่ทำให้ลูกชายคนเดียวของเธอนั้นต้องไปนอนหยอดข้าวต้มที่โรงพยาบาล โดยที่หมอบอกว่า ต้องใช้เวลารักษาตัวเดือนนึงจึงจะหาย

ชิชูดะไม่ได้ต่อรองอะไรทันที ก็ยื่นใบลาออกทันที  เพราะเค้าไม่สนใจที่จะเรียนในโรงเรียนนี้อีกแล้ว  เพราะเค้ารู้ว่า ต้องมีวันนี้ซักวันที่จะโดนไล่ออก เพราะเขานั้น มีชื่ออยู่ในบัญชีของทางโรงเรียนและ ทางกระทรวงศึกษาธิการ  ทางด้านชกต่อย ตีรันฟันแทงอยู่แล้ว  แต่เขานึกไม่ถึงว่าเค้าจะโดนไล่ออกเพราะคนข้างๆตัวเขาเอง  หลังจากนั้น คันซากิก็ยื่นใบลาออกตามชิชูดะด้วย และทั้งสองก็ตกลงใจย้ายมาเรียนต่อที่โตเกียว  โดยที่พ่อแม่ของพวกเขาก็เห็นด้วย ที่น่าแปลกก็คือพ่อกับแม่เขา ไม่ว่าอะไรที่ชิชูดะมีเรื่องเลย  มีแต่ให้กำลังใจเขาเท่านั้น



****************************************

อ่านแล้วช่วยกันเม้นด้วยนะครับ