คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8 สองต่อสอง
ลินารีบเินลมานถึ้าล่าหอ ทว่าพอะเินไปึ้นรถุปเปอร์าร์ันสีำสนิทที่อรออยู่ เธอลับเริ่มรู้สึประหม่า เธอเยไปับผู้ายสอ่อสอ่วีสามะที่ไหน แถมยัไปับผู้ายในฝันอี
เธอพยายาม่มวามประหม่าไว้ในใ ่อนะสาวเท้าเินรไปทารถุปเปอร์าร์แบบเร็ๆ มือเรียวที่สั่นเล็น้อยยื่นไปเปิประูรถฝั่นนั่
แร่ !!
ทันทีที่ประูรถเปิออ็ปราร่าสูใบหน้าหล่อส่ยิ้มเ้าเสน่ห์ให้เธออยู่ แ่นั่ับรถพี่เา็โรเท่
ุบ ุบ ุบ !! แ่นั้นหัวใสาวน้อย็เ้นแรแทบะหลุออาอ ใบหน้าิ้มลิ้มเผยรอยยิ้มหวานออมา อย่าที่เ้าัว็ไม่รู้ว่าอนนี้ัวเอยิ้มว้านแ้มแทบปริ
" หึ " พี่ันเ้นหัวเราะในลำอเบาๆที่ไ้ยินแ่ัวเอ เาเอ็นูรอยยิ้มแ่สใสๆอสาวน้อยริๆ
ลินาพยายามวบุมวามื่นเ้นอัวเอ ่อนะ่อยๆหย่อนัวเ้าไปนั่ในรถหรู
ึ ! ปิประูรถแล้ว็ว้าเ็มันิรภัยมาา ่อนะหันไปำเลือมอใบหน้านหล่อที่นั่อยู่เบาะนับ
"...." ริมฝีปาอิ่มเลือบลิปสิสีมพูเม้มเ้าหาัน้วยวามเิน อนพี่ันส่ยิ้มหล่อให้เธอ ูใล้ๆแบบนี้เหมือนาพี่เายิ้ม้วยเลย ะว่าไปนัยน์ามริบสีน้ำาลู่นั้นูมีวามอันราย่อนอยู่ เป็นเพราะบุลิอวิศวะแหละมั้ เพราะพี่เาสุภาพ ไม่ไ้อันรายเหมือนสายาหรอ
" รอพี่นานไหม " เสียทุ้มทำลินาสะุ้เบาๆ เมื่อสัรู่เธอมัวแ่มอสัเเา
" ไม่นาน่ะ " 20 นาทีเอ ่อให้ 20 ั่วโมเธอ็ะรอ
รถุปเปอร์าร์หรูันสีำสนิทแล่นอยู่บนถนนมหานรเมือให่ ภายในรถมืสลัว เปิแอร์เย็น มีเสียเพลลอเบาๆ ลินาพยายามมอรไป้าหน้ารถ บารั้็หันออไปมอนอหน้า่ารถ เธอพยายามวบุมอาารประหม่าอัวเอเมื่ออยู่ับพี่ันสอน ื่นเ้นโว้ย
" หนาวเหรอ " เสียทุ้มถาม ทำให้ลินาหันไป ใบหน้าหล่อหันมามอเธอรู่เียว ่อนะหันลับไปมอถนน่อ
" เอ่อ... ่ะ " ริๆไม่ไ้หนาวแ่เธอแ่ื่นเ้น พี่เาพยัหน้าเบาๆ ่อนะยื่นมือแร่มาแะลวามเย็นแอร์
" ปินอนึเหรอ " เาถามึ้นมาอีะที่วามยัโฟัสถนน
" หนูนอนึเพาะวันไปเที่ยว่ะ " เธอแอบเี่ยวนิ้วี้ับนิ้วลาหลบไหว้้า้นาัวเอ ปิเที่ยวลับมาเธอ็อาบน้ำนอนเลย แ่วันนี้ที่ไม่นอนเพราะรอพี่ัน
" อ๋อ รับ " พี่เาปรายามมามอเธอพร้อมับรอยยิ้มนิๆ ่อนะหันไปมอถนน่อ
" เรียนะอะไรันนะ " เายิำถามเพื่อวนุย
" หนูเรียนศิลปศาสร์ เออิ๊่ะ "
" แล้วบมาอยาทำานอะไรรับ " เาถาม่อ วามยัโฟัสที่ถนนะับพวมาลัยรถ้วยมือเียว
ลินาแอบปรายาไปมอเา อนับรถพี่ันโรเท่เลย
" แปลเอสาร ล่าม ไม่็ลับไปเป็นไ์ที่บ้าน่ะ " เธอไล่เรียอาีพที่เธอวาแผนไว้
" แล้วบ้านอยู่ไหน " ใบหน้าหล่อหันมามอัน เหมือนสนใในสิ่ที่ถาม ่อนเาะหันลับไปมอถนน่อ
" เียใหม่่ะ " ลินาหันไปอบเา วาลมใสลอบมอใบหน้าหล่อ้าน้า พอไ้มอใล้ๆแบบนี้ยิ่ัเน พี่ันโรไร้ที่ิเลย รอบหน้า มูโ่ ิ้วเ้ม ผมสีน้ำาลาราเมล มันูหล่อูเท่เ้าันไปหม
หลุบามอ่ำลูท่อนแนำยำ ทั้าวทั้แน่น มอใล้ๆแบบนี้ยิ่เห็นมัล้ามเนื้อัเน สู หล่อ แ็แร ายหยาบพี่ัน้อให้ะแนนล้านเ็มสิบ
ระหว่าสำรวมอเา อยู่ๆ็ไ้ยินประโยที่ทำเอาใเ้นแรึั
" ไม่้อลับหรอ " ใบหน้าหล่อหันมาเอ่ย เาเว้นวรรไปสัรู่
" ทำานบริษัทพ่อพี่ไหม เี๋ยวพี่ฝาให้ "
หืม...
เวลาเสี้ยววินาทีเียวเธอแอบเห็นนัยน์ามริบู่นั้นเป็นประายวาววับ ่อนที่เาะหันลับไปมอถนน่อ
พี่ันวนเธอเหรอ ประโยนี้้อีวามว่ายัไันนะ หยิบโทรศัพท์ึ้นมาแล้วไลน์ถามเพื่อนีไหม แ่เพื่อนหลับันหมแล้ว
" อบุมานะะ " ใบหน้าหวานยิ้มว้าให้เา อบุไป่อนเพราะพี่เาหวัี
ใบหน้าหล่อหันมาส่ยิ้มให้เธอเ่นัน แล้ว็หันลับไปมอถนนเหมือนเิม ะว่าไปพี่เา็หันมามอเธอบ่อยเหมือนันนะ แอบมีใอ๊ะป่าว เธอิเ้า้าัวเอไว้่อน
ความคิดเห็น