ตีสามสามสิบสาม

 ญาณินหญิงสาวที่ไม่เคยหลับสนิท

๑ปีที่ผ่านมาเธอจะต้องตื่นตอนตีสามสามสิบสามนาทีทุกคืน

.

.

"ร้อยปีที่ผ่านมา ทับทิมตามหาท่านมาตลอด บัดนี้ได้พบท่านแล้ว 

แม้ว่าท่านจะอยู่ในร่างของแม่หญิง บ่าวก็ยังจะขอรักท่านมิเสื่อมคลายเจ้าค่ะ"

"ท่านเจ้าคุณ ช่วยเมียด้วย"

เสียงแหบพร่าที่ฝืนเอ่ยออกมาอย่างเจ็บปวด ที่ญาณินได้ยินมาตลอด๑ปี

"เสียงนั้นคือเธอใช่มั๊ยทับทิม"

.

.