คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : นําตา....ความเสียใจ
เวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหก
“ พี่เตย..วันนี้เค้าไปทำรายงานที่บ้านยัยโมนะ ” ฉันต้องโกหกพี่เตยไม่งั้นฉันอดไปแน่ๆ วันนี้นายกอล์ฟมารับฉันที่บ้านด้วย..-*- ชิมาทำไมก็ไม่รู้ทีเมื่อก่อนไม่เห็นสนใจกันเลย “ เออๆ อย่ากลับดึกละกันและก็อย่าไปมีเรื่องกับใครด้วยล่ะ “ พี่เตยพูดพลางมองไปที่นายกอล์ฟฉันเลยรีบลากนายกอล์ฟออกจากบ้าน “ นี่นายมาทำไมที่บ้านฉันไม่ไปรับนินิวรึไง”ฉันพูดเหมือนน้อยใจสุดๆ “ โอ๋ๆๆขอโทษคร้าบ..ยัยเต่า” “ไปบ้านยัยโมได้แล้ว เร็ว” “ครับผม” ฉันรู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ฉันชักจะไม่ไว้ใจนายกอล์ฟซะแล้วสิ...เฮ้อ! ไม่ได้ๆคนเป็นแฟนกันก็ต้องไว้ใจกันสิแล้วฉันก็เดินไปกับนายกอล์ฟจนถึงบ้านยัยโมทั้งๆที่ฉันก็ยังไม่เข้าใจตัวเองสักเท่าไหร่ ทุกคนนั่งรอกันหมดแล้ว “ยัยนาเดียเธอมาช้า”มาถึงก็โดนระเบิดใส่เลย เวรกรรม -*- แล้วเราเก้าคนก็ตัดสินใจไปดูหนังกันอย่างแรก... แงๆแล้วก็ดูหนังผีอีกด้วยตายแน่เลยอ่า..ที่นั่งที่ได้เป็นดังนี้
เรด เมกุ ไมค์ เมย์ บีม ฉัน กอล์ฟ นินิว
เฮ้ย! ทำไมยัยนินิวต้องมาด้วยนะ..กลุ้มๆ
พอหนังเริ่มฉันก็กรี๊ดด้วยความกลัวแต่นายกอล์ฟกลับไม่สนใจฉันเลยอ่ะ ToT น่ากลัวอ่ะไม่มีใครปลอบเลย อยู่ดีๆยัยนินิวก็กรี๊ดขึ้นมาทั้งๆที่ผ่านฉากน่ากลัวไปแล้ว นายกอล์ฟกลับปลอบนินิว อะไรกันอ่ะ นายทำให้ฉันน้อยใจนะ ต่อจากนั้นฉันก็นั่งนิ่งไม่คุยกับใครเลย…เสร็จแล้วฉันก็ขอตัวกลับบ้านโดยไม่บอกเหตุผลใครเลย แล้วนายกอล์ฟก็ไม่คิดจะตามฉันมาเลยด้วย...ไม่รู้ด้วยซ้ำมั้งว่าฉันกลับบ้านไปแล้ว คืนนั้นฉันนอนกอดหมอนร้องไห้ทั้งคืนเลยแทบจะไม่ได้หลับเลยด้วยซ้ำ.......เช้ารุ่งขึ้นฉันรีบเดินไปโรงเรียนแต่เช้าเพราะไม่อยากเจอหน้านายกอล์ฟ แล้วฉันก็เดินเข้าห้องเรียนแต่อยู่ดีๆก็มีเสียงยัยโมร้องไห้ดังออกมาจากห้องเรียนฉันเลยรีบวิ่งเข้าไปดู“ทำไมบีมทำอย่างนี้อ่ะ…เค้าไม่เข้าใจเลย ฮือๆๆ” เสียงของยัยโมดังออกมาทำให้ฉันรีบวิ่งเข้าไปดูด้วยความตกใจ “โมๆแกเป็ อะไร”
“แงๆนาเดียฉันเห็นบีมกับนินิวกำลังกอดกันอ่ะ” แล้วฉันก็รีบวิ่งไปดู
ฉันเห็นนินิวกำลังร้องไห้..แล้วบีมกำลังกอดนินิวอยู่
“นาเดียไม่ใช่อย่างที่พวกเธอคิดนะ เอ่อ...คือ” เพียะ! นินิวยังพูดไม่จบ โมวิ่งเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เข้าตบหน้าของนินิว “นี่สำหรับที่เธอหักหลังฉันนินิว”
“พอได้แล้วโมเธอไปตบนินิวทำไม...ไม่มีเหตุผลเลย”
“ฮือๆ แล้วทำไมบีมต้องกอดมันด้วยล่ะ” ฉันชักเข้าใจโมขึ้นมาแล้วสิ
”มันไม่ใช่นะโม...ถ้าเธอไม่ฟังเหตุผลของเรา ก็เลิกกันเถอะ” เรด ไมค์ เมย์ เมกุ รีบวิ่งเข้ามาด้วยความตกใจ “นี่เกิดอะไรขึ้นอ่ะ นาเดีย” เมย์วิ่งเข้ามาถามด้วยความตกใจที่เห็นโมร้องไห้
“ ไม่รู้สิมาถึงยัยโมก็ร้องไห้อย่างที่เห็น” ฉันพูดกับเมย์แล้วมองไปที่ยัยโม
“บีม..นายไม่เคยบอกเลิกกับเราเลยนะแต่ทำไมพอมาเจอนังนั่น..บีมกับเปลี่ยนไป” ฉันหันไปทางนินิว “ทำไมเธอทำอย่างนี้นินิว...กับกอล์ฟไม่พอรึไงยังจะเอาอะไรอีก” ...แล้วฉันก็ตบหน้ายัยนินิว
“ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้” แล้วพอฉันจะตบหน้ายัยนินิวอีกกอล์ฟก็เดินมาจากไหนไม่รู้มาจับมือฉันไว้ “ทำอะไรน่ะ...นาเดีย” กอล์ฟพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ก็ทำสิ่งที่ยัยนี่สมควรโดนไงล่ะ”
ฉันพูดพร้อมน้ำตาหยดแรกที่ไหลลงมา “ทำไมเธอต้องทำกับนินิวอย่างนั้นด้วยล่ะ”
“กอล์ฟ...นายรักนินิวใช่มั้ย” ฉันถามคำถามที่ค้างคาใจอยู่
“มันไม่ใช่....”
“อย่ามาโกหก” ฉันพูดตัดหน้านายกอล์ฟ
“เธอไม่ฟังเหตุผลเลยนาเดีย...ไม่คิดเลยจริงๆ”
“งั้นก็ได้ถ้านายไม่พอใจฉันได้...เราเลิกกันขอบคุณสำหรับสิ่งที่เคยให้มา”
ความคิดเห็น