รัก(กรรณ)วันละนิด (สนพ.ทัช)

ตอนที่ 46 : โปรโมชั่นคู่รัก ๑

“เป็นไงคะพี่กรรณ พี่นิดยอมใจอ่อนให้บ้างหรือยังคะ นี่นุ่นลุ้นจนนั่งไม่ติดแล้วนะคะเนี่ย” ณรดาเปิดปากแซวคนสูงวัยกว่า 

 “ใจอ่อนกะผีล่ะสิ พี่เราใจแข็งยังกับอะไรดี พี่อ่อยจนไม่รู้จะอ่อยยังไงแล้ว” บอกตามตรงว่าเอาก้อนหินมาทำเมีย ยังง่ายกว่าเอา เอ๊ย จีบนีรดามาเป็นแฟน

“พี่นิดน่ะแข็งนอก อ่อนใน ถ้าไม่รู้สึกอะไรขึ้นมาบ้าง ก็คงไม่ลงทุนไปเยี่ยมพี่กรรณถึงบ้านหรอกนะคะ”

ในเมื่อน้องสาวเธอการันตีมาขนาดนี้ เขาก็หน้าบานน่ะสิ พอจะรู้อยู่หรอก ว่านีรดาคิดอะไรๆกับเขาขึ้นมาบ้างแล้ว แต่เจ้าหล่อนเก็บอาการเก่งจนเขาแทบดูไม่ออก 

“สาธุครับน้องสะใภ้ พี่ก็ภาวนาให้เป็นแบบนั้น” ต่อให้ยากเย็นแสนเข็ญแค่ไหน เขาก็ต้องทำให้นีรดาใจอ่อนให้จงได้

ลูกของเขา ต้องมีแม่ชื่อ นีรดา ไพศาลธนาเวศน์ คนเดียวเท่านั้น!

ดวงตาอันมุ่งมั่นของว่าที่พี่เขยทำณรดาวางใจ ดูเหมือนความหวังของเธอกับภาคินจะอยู่ไม่ไกล

“นุ่นจะช่วยพี่กรรณจนสุดความสามารถเลยค่ะ”

ณรดารับปากแข็งขัน ทุกวันนี้เธอช่วยจนไม่รู้จะช่วยยังไงอยู่แล้ว ลงทุนถึงขนาดที่ว่าขโมยตารางเวลาทำงานมาให้ว่าที่พี่เขย

“ขอบคุณครับน้องสะใภ้ ไม่ได้น้องสักคนพี่คงมืดแปดด้าน” เพราะเธอเป็นส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนแผนการทำลายกำแพงของเจ้าหญิงน้ำแข็ง

“แหม มาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่ต้องเกรงใจค่ะ นุ่นช่วยพี่เขย พี่เขยก็ช่วยนุ่น วินวินกันทั้งสองฝ่าย” คนที่ตกลงเป็นน้องเขยพี่เขยยิ้มกริ่มให้แก่กัน งานนี้ไม่รู้จะสงสารนีรดาหรือศตวรรษดี ที่จะได้สามีและลูกเขยเจ้าเล่ห์เหลือร้ายขนาดนี้

กรรณมั่นใจว่าเขาเอาพ่อตาอยู่ เจษฎ์การันตีว่าว่าที่พ่อตาเป็นคนใจดี ใจใหญ่ เพียงแต่หวงลูกมากเท่านั้น

ส่วนณรดา แค่วาดฝันถึงวันที่ตัวเองสวมเกาะอก กระโปรงฟูฟ่องสีขาวยืนอยู่ท่ามกลางหมู่มวลดอกไม้นานาพรรณ บรรยากาศรอบกายสวยงามและอบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งความสุข ทุกคนที่เธอรักต่างตบเท้ามาร่วมเป็นเกียรติในงาน ยิ่งเห็นภาพในมโนก็ยิ่งอยากให้กลายเป็นความจริงในเร็ววัน 

“เอาใจช่วยพี่สุดตัวขนาดนี้ ตกลงอยากให้พี่สาวมีแฟนหรือตัวเองได้แต่งงานกันแน่ฮึ” กรรณออกปากแซว แล้วตบท้ายด้วยการหัวเราะเบาๆ  

“แหม ก็ทั้งสองอย่างนั้นแหละค่ะ”  

“ถ้าอยากให้ฝันเป็นจริง เราก็ไปเป่าหูพี่สาวตัวเองให้ใจอ่อนกับพี่ไวๆก็แล้วกัน”

“เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ นุ่นจะเป่ามนต์ใส่ทุกสามเวลาหลังอาหารเชียวล่ะ”  

ถึงกรรณไม่บอกเธอก็ต้องทำอย่างนั้นอยู่แล้ว ทุกวันนี้ก็หาโอกาสชื่นชมว่าที่พี่เขยให้พี่สาวกับบิดาฟังอยู่บ่อยๆ แต่ทั้งสองหาได้ตั้งใจฟังไม่ แต่อย่าหวังว่าเธอจะยอมแพ้ เพราะคนอย่างณรดาไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆอยู่แล้ว

“คุยอะไรกันอยู่ครับ ท่าทางจะสนุก” ภาคินที่เพิ่งเสร็จจากกิจส่วนตัวในห้องน้ำถามขึ้น 

“จะคุยกันเรื่องอะไรได้อีกล่ะคะ” นาทีนี้ไม่มีหัวข้อสนทนาไหนสำคัญไปกว่าเรื่องจีบนีรดาให้กรรณอีกแล้ว

“เป็นไงครับพี่ ความสัมพันธ์กับคุณหมอคนซวย เอ๊ย คนสวยของพี่ก้าวหน้าไปถึงไหนแล้ว” ภาคินรู้ได้ในทันที เขาจึงถามรุ่นพี่ที่เคารพรัก ลุ้นคู่นี้ไม่ต่างจากคนรัก

“ไอ้คีน บังอาจมาว่าแฟนกู เดี๋ยวปั๊ด” กรรณทำหน้ายักษ์ใส่แบบทีเล่นทีจริง

“ขอโทษค้าบ แซวนิดแซวหน่อยไม่ได้เลย”

“หึหึ” กรรณหัวเราะในลำคอ ของของใคร ใครก็รัก 

“ทำมาเป็นหัวเราะ ว่าไงล่ะครับ ไปถึงไหนกันแล้ว”

“พี่คีน ทะลึ่ง!” ถึงไหนของเขากันล่ะ พูดแบบนี้พี่สาวเธอเสียหายหมด

“ค้าบ ขอโทษค้าบ” ภาคินแทบจะยกมือไหว้ขอขมาแม่คุณทูนหัวของตัวเอง ณรดาคงไม่รู้ตัวว่าตัวเองก็ได้นิสัยเผด็จการมาจากศตวรรษเหมือนกัน

“ไม่อยากพูดมากให้เจ็บคอ เอาเป็นว่าพวกแกคุยกับเวดดิ้งแพลนเนอร์ไปพลางๆแล้วกัน”

“โอ้ มั่นใจขนาดนั้นเลยหรือพี่”

ไม่รู้ว่ากรรณไปเอาความมั่นอกมั่นใจขนาดนั้นมาจากไหน การเอาชนะใจเจ้าหญิงน้ำแข็งอย่างนีรดาง่ายดายเหมือนปลอกกล้วยเข้าปากจริงหรือ

“คอยดูก็แล้วกัน” กรรณกระตุกยิ้มมุมปาก 

ใครรอเล่มกับอีบุ๊คอยู่บ้างงงง ขอเสียงหน่อยยยเร็วววว