เมียริมหัวใจ

 

เพียะ! 

“ออกไปจากชีวิตฉัน ไป!” 

ธิปกตะคอกใส่ร่างบางซึ่งล้มลงไปกองกับพื้นด้วยแรงตบจากฝ่ามือหนา เขาไม่เคยคิดว่าไพลินจะเลี้ยงไม่เชื่อง เธอกล้านอกใจเขา!

ไพลินเผลอเอามือกุมท้องด้วยความหวงแหน พยายามสะกดกลั้นหยาดน้ำอุ่นร้อนซึ่งเอ่อคลอเต็มดวงตาอันแดงก่ำ  

ไม่! เธอต้องไม่ร้องไห้ 

เจ้าของร่างแบบบางในชุดนักศึกษายกมือขึ้นปาดน้ำตาข้างแก้มออกอย่างลวกๆ ฝืนพยุงร่างกายที่เจ็บปวดและหัวใจที่แหลกสลายขึ้นยืนหยัดช้า ๆ แล้วหันหลังจากไป โดยไม่คิดจะแก้ตัวสักคำ

แล้วธิปกจะต้องเสียใจที่ทำกับเธอแบบนี้!

-----------------------

เพราะเขามีตัวจริงอยู่แล้ว เธอจึงเป็นได้แค่ 'ตัวสำรองริมหัวใจ'

มีสิทธิ์ไม่ต่างจากพืชผักไม้เลื้อยที่ไร้ค่า หารู้ไม่ว่ามีอานุภาพเกี่ยวรัดหัวใจแข็งกระด้างให้ไหวยวบ...

แฟนเพจ 

ฝากผลงานอื่น ๆ ด้วยจ้า 

หมอกลวงใจ ปัณภัส www.mebmarket.com ความรักเกิดขึ้นแต่ก็ต้องสลายกลายเป็นเพียงสายหมอกเพราะเขาเป็นของต้องห้าม และหัวใจรักของ “เรา” ก็เกิดผิดที่ผิดเวลา เธอจำต้องปลิดดอกรักออกจากต้น แล้วปล่อยให้มันปลิวไปตามสายลมโดยที่ลืมคิดไปว่าคนอย่างเจษฎ์ลองได้รักใครแล้ว เขาจะไม่มีวันเปลี่ยนใจ !

 

สายใยซ่อนรัก ปัณภัส www.mebmarket.com เขาตอกย้ำทุกเมื่อเชื่อวันว่าเด็กฝึกงานอย่างเธอเป็นของเขาเธอคงมีความสุขหากได้เป็นของรัก ไม่ใช่ของเล่นเหมือนทุกวันนี้เธอต้องอุ้มท้องอย่างสุดช้ำ เพราะเขาที่ยังทำท่าเหมือนรักใคร่เอ็นดูเธอสม่ำเสมอแต่วันคลอดของเธอกลับเป็นวันหมั้นของเขาในเมื่อไม่คิดจะรั้งใจและกายตัวเองไว้ตั้งแต่แรก แล้วเธอจะโทษใครได้..

   

เมียบำเรอแรกแย้ม รสลิน www.mebmarket.com “ชินา…”“คุณรังเกียจชินา ชินาโป้งแล้ว”อ้าวเฮ้ย ยัยจิ๋วงอน งานเข้า!“พูดบ้าๆ ฉันอยากเอาเธอจะตายแล้วยัยตัวเปี๊ยก” เตียงคิงไซส์และลูกชายที่ยังแข็งโด่เป็นพยานคำว่า ‘เอา’ ของภาสกร ฟังดูรุนแรงและดุดันเหลือเกิน ทำเอาคนน้อยใจหน้าแดงแจ๋“ตะ แต่คุณภาสทำท่าเหมือนรังเกียจชินา”“ถ้ารังเกียจจะมาทำแบบนี้ทำไมฮึ” เขากอดกายบางที่ทั้งตัวมีแค่บิกินี่ปกปิดความสาว“ก็…”

 

ดุจใจร้าว รสลิน www.mebmarket.com “คุณชัชขา”“หืม ว่าไงเด็กดื้อ”“พิมร้อน ถอดเสื้อนะ ถอดให้หน่อย” ไม่พูดเปล่าพยายามจะดึงคอเสื้อลงมาด้วย“อดทนหน่อย เดี๋ยวก็ถึงแล้ว” เขาดึงมือซุกซนมาจับไว้ข้างหนึ่งได้ผล ! พิพิมเลยหันมาสนใจเขาแทน“คุณชัชของพิมหล่อจัง หล่อเหมือนเจ้าชายเลยอะ” เด็กสาวเท้าคางมองผู้ปกครองหนุ่มตาหวาน“ฉันเป็นของพิมหรือ”  “อื้อ” คนสมอ้างพยักหน้าหงึกหงัก“แล้วพิมเป็นของฉันด้วยหรือเปล่า” แกล้งถามกลับขัน ๆ“เป็นสิคะ เราเป็นของกันและกัน คิก ๆ”ถึงจะรู้ว่าคำพูดที่หลุดออกมาจากปากเธอนั้นเกิดจากน้ำเมา แต่รณชัชก็อดปลื้มใจไม่ได้“งั้นพิมเป็นเด็กดีของฉันตลอดไปได้หรือเปล่า”“แน่นอนอยู่แล้ว พิมไม่เหลือใครแล้วนี่นา”ความคิดและความรู้สึกที่ซุกซ่อนในใจเด็กสาวพรั่งพรูออกมา ทำให้รณชัชสงสารและรักเธอมากกว่าเดิม ถึงแม้การแสดงออกของพิพิมจะเต็มไปด้วยความร่าเริงสดใส แต่ภายในใจยังมีแผลที่ไม่มีวันรักษาหาย เขาจะเยียวยาบาดแผลเหล่านั้นให้เธอเอง รณชัชให้สัญญา