คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : แผนการที่... =__=;;
“เฮ้ยย !! >O< ตื่นเว้ย ตื่นได้แล้วนังเบลล์” นังอิง ฉันอยากจะบอกแกจังว่า ขี้หูฉันมันจะเต้นแทงโก้ได้ก็เพราะแกนี่แหละ -__-;; ตะโกนมาได้ หูคนนะไม่ใช่หูหมา -__-^^
“ขออีกห้านาทีได้มั๊ยเพื่อนรัก =_+;;”
“ไม่ได้โว้ยยยยยยยยย!!!! >O<^^ แกจะลุกขึ้นมาเองรึว่าจะให้ฉันลากยะ” โอยยย แสบหู +__=;;
“อ่าๆ ลุกจ้ะ ลุกแล้ว T_T” ฉันเด้งตัวออกมาจากที่นอนอย่างรวดเร็วปานพระพาย
“ดีมาก ไปอาบน้ำซะ!! >O<^^” ยัยอิง หรือ นังอิงเพื่อนรักของฉันตอนนี้อยู่ในโหมด ข้าใหญ่ ซึ่งมันทำให้ฉันเกิดอาการ...
ก ลั ว ง่ะ TT^TT
ฉันวิ่งไปยังห้องน้ำทันที เหอะๆ ตอนไอ้อิงมันโกรธนะ น่ากลัวอย่าบอกใครเชียวล่ะ TT^TT อารมณ์แมร่งแปรปรวนยังกะมี ป.จ.ด. มันเป็นประเภทโกรธง่ายหายเร็วอ่ะ แบบว่า เดี๋ยวร้ายเดี๋ยวดี
เราสองคนก็เลยเป็นเพื่อนกันได้ไง เหอๆ >,.< (แกคงภูมิใจมากสินะ -__-a)
ฉันอาบน้ำสระผมเสร็จก็เดินออกมา บรื๋อออ~~หนาวเป็นบ้าเลย~~
“ชุดแก ฉันหาให้บนเตียงแล้วนะ เปลี่ยนซะ ฉันจะลงไปรอข้างล่าง -__-“ อิงว่าแล้วเดินออกจากห้องฉันไป
เออแฮะ มันหายโกรธแล้ว เย้ๆ วันนี้หายโกรธเร้วเร็ว ^O^~~
ฉันเดินไปที่เตียงอย่างรวดเร็วด้วยความหนาวยะเยือกไปถึงกระดูก ทำไมห้องฉันแอร์เย็นงี้ฟระ -__-;;
อะโหวววว์ O_O ชุด… ชุดนี้อิงมันเลือกได้แจ่มมากเลยอ่ะ ดูเซ็กซี่แอนด์คิขุดีแท้
ถ้าฉันใส่แล้วมันต้องงามเจิดจรัสมีประกายปิ๊งๆอยู่รอบตัวฉันแหงมๆ >.,<
หุหุ >.,< แหม ก็คนมันสวยอ่ะนะ
แล้วนังเบลล์ก็ไม่รอช้า รีบสวมใส่เสื้อผ้าในทันใด
โอ้ จะมีใครในแผ่นดินแล้วไซร้ สวมใส่ได้งดงามเท่าข้าเอย...
โอ้ววววว ซาร่าห์ O_O ใครคือนางในกระจก..
นางช่างงามล้ำลึกยิ่งนัก ข้านังเบลล์เบลล์ผู้ต่ำต้อยขอคารวะ!!!
55+ จะใครซะล่ะ ฉันเอง นางเอกเรื่องนี้ไง หุหุ >.,<
ในกระจกห้องนอนฉัน มีภาพของฉันฉายชัด ฉันใส่เสื้อกล้ามคล้องคอสีชมพูลายกระต่ายน้อยเพลย์บอยติดกากเพชร ท่อนล่างเป็นกระโปรงยีนส์เก่าๆขาดๆขนาดกระทัดรัด ไอ้กระทัดที่ว่านี้ก็คือ สั้นกว่าเข่านิดนึงอ่ะ
ฉันใส่ออกมาแล้วดูดีเป็นบ้า ดูหวานๆเปรี้ยวๆดี ยัยอิงนี่เลือกเสื้อผ้าเก่งชะมัด >_<
อ่านะ นี่มันไม่ใช่เวลามาชมตัวเองนะเฟร้ย =__=a
คิดได้ดังนั้น ฉันก็รีบตะเกียกตะกาย(ทำไมต้องตะเกียกตะกายด้วยล่ะ -__-;;)ลงมาข้างล่างอย่างรวดเร็ว
ว้าว กลิ่นข้าวต้มกุ้ง ห๊อมหอม~~
“ป้าพิมขา ขอข้าวต้มให้เบลล์ถ้วยนึงนะคะ ^O^~~” ฉันร้องบอกป้าพิมอย่างอารมณ์ดี
แหม ใครได้กลิ่นอาหารแล้วอารมณ์ไม่ดีมั่ง บอกมาเซะ!! (มีแกคนเดียวแหละที่อารมณ์ดีน่ะ ไอ้บ๊องส์ -*-)
“ไม่ต้องค่ะป้าพิม หนูเตรียมอาหารเช้ามาให้ยัยเบลล์เรียบร้อยแล้ว ^^”
หะ หา… O_O
และแล้วยัยอิงก็ไม่รอช้า ลากตัวฉันไปที่ห้องนั่ง จัดแจงผลักฉันนั่งลงบนเก้าอี้ แล้วก็ยื่น…
น้ำส้มกับแอปเปิ้ลครึ่งลูกมาให้ฉัน
จากนั้นคุณเธอก็บอกฉันให้กินไปซะ นี่คืออาหารเช้า
โอ้ O_O ปะป๊ามะม้าคะ ตั้งแต่เกิดมาน้องเบลล์คนนี้ยังไม่เคยกินอะไรที่…
“นี่ยัยอิง >O< แกให้ฉันกินแค่นี้เองหรอยะ!!”
ให้กินแค่เนี้ย มันจะอิ่มซากอะไรฟระ อยากกินข้าวต้มกุ้งอ่า~ แง้~~ TT^TT
“เออ กินเร็วๆด้วย อย่าเรื่องมากดิ! -__-^” เสียงหงุดหงิดของไอ้อิงทำให้ฉันเสียวสันหลังวาบๆ
แง้~~ อย่าโกรธอย่าโมโหเลยนะเพื่อนยาก ฉันกลัว TT^TT;;
“อ่ะจ้ะๆ TT^TT;;” ฉันจำใจหยิบนังแอปเปิ้ลครึ่งซีกนั่นมากินที่ละนิดๆ
ที่ต้องกินอย่างงี้ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก กลัวมันหมดอ่ะ มีนิดเดียวเอง โชคดีที่มีน้ำส้ม ไม่งั้นฉันได้ขาดอาหารตาย
“เออใช่ ฉันลืมถามแกตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ที่แกบอกฉันว่ามีแผนอ่ะ แผนอะไรของแกวะ บอกมานะ”
“ก็ไม่มีไรมากหรอก ฉันแค่จะลองให้แกไปเดินแถวๆสตูดิโอดูน่ะ เผื่อเค้าจะตาถั่วเห็นความงามแก”
“โห ยากนะยะนั่น ต้องไปเดินตากแดดตากลมแถวๆนั้นให้ผิวขาวๆฉันมันดำเล่นหรอยะ” ฉันทำหน้าเซ็ง
“ก็แล้วแกจะให้ฉันทำยังไงเล่า >O<;” อิงเริ่มหงุดหงิดแระ
“เอางี้มะ ฉันจะใช้เส้นสายนามสกุลฉันไปบอกให้เค้ารับฉันเข้าไปเป็นนางแบบต้นสังกัดเลย ดีป่ะ ^^;”
“ไอ้บ้า เดี๋ยวป๊าแกรู้ได้ตีแกหลังลายแน่ โทษฐานหลอกลวงผู้ใหญ่ -__-;”
เออนั่นสิ แล้วมันจะมีทางอื่นมั๊ยล่ะเนี่ย -__-
“งั้นตกลงแกเอาแผนเดิมละกัน ไปเดินๆเชิดๆแถวสตูดิโอนั่นแหละ -__a“ อิงว่าแล้วขยี้ตา
“อืมๆก็ได้ มันไม่มีทางอื่นแล้วนี่หว่า”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หุหุ >.,< ทักทายกานนิดส์นึง
อัพแล้วนะ เราว่ามันยาวกว่าตอนที่แล้วอ่ะ ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ
ใครที่อ่านก็ช่วยๆกันเม้นท์เป็นกำลังใจให้ซินหน่อย เม้นท์ๆจ้า จุ๊บส์ๆ >3<
ความคิดเห็น