ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 เปิดเทอมแล้ว เย้ ^0^
กริ๊งง กริ๊งง
“เฮ้ย ไอ้ฟ่าง ตื่นเถอะ สายแล้วนะเว้ย >0<”
“ไอ้ฟ่างเว้ย เมิงตื่นเลยนะ!! >0<”
ฟึ่บบ
“กี่โมงแล้วอ่ะ =0=;;”
“เจ็ดโมงสี่สิบ -_-^^”
“เฮ้ยย O_O พี่ออกไปเลยนะ เค้าจะอาบน้ำ”
“เออ กรูไม่พิศวาสอยากดูเมิงอาบน้ำหรอก -__-^^”
“งั้นก็ออกไปเร็วเร็วดิ”
“รู้แล้ว เร็วเร็วล่ะ ขี้เกียจรอ”
“ค่า ^0^”
สวัสดีค่า ^0^
ฉันชื่อ ข้าวฟ่าง หรือ นางสาว ณัชชา เดชาไพศาล อยู่ชั้น ม.4 แห่งโรงเรียนนานาชาติ
ฉันมีพี่ชาย 1 ตัว ชื่อ ฟิล์ม อยู่ ม.5 เวลาว่างของมัน คือ กินและนอน กับ แฟง น้องสาวที่อยู่ชั้น ป.4
ปะป๊าของพวกเราเป็นเจ้าของค่ายเพลงชื่อดังในวงการ
ส่วนแม่เป็นเจ้าของบริษัทจัดหานางแบบ และ ก็มีศูนย์เสริมความงามครบวงจร
ป๊ากับแม่ก็เลยไม่ค่อยอยู่บ้านหรอก บอกว่าต้องดูแลธุรกิจ
พวกเราก็เลยอยู่บ้านกับป้านิ่มเป็นแม่บ้าน ลุงชัยคนสวน และก็พี่นิดลูกสาวแม่บ้านซะเป็นส่วนใหญ่ >_<
10 นาทีผ่านไป…
ปริ๊นน ปริ๊นน
“โว้ยย จะบีบแตรทำไมฟะ”
ปริ๊นนนนน
“เออ เสร็จแล้วเว้ยย”
ทั่ก ทั่ก ทั่ก (เสียงวิ่งลงบันได)
“ฟ่าง เร็วลูก เดี๋ยวพี่ฟิล์มไม่ไปส่งนะ”
เสียงใครฟะ O_O;;
อ๋อ เสียงแม่ตูเองนี่หว่า รู้สึกว่าแม่กำลังจะทอดไข่ดาวรูปหัวใจให้ป๊าอยู่นะ -_-;
“ค่ะ”
“แม่ขา หนูอยากกินไข่ดาวของป๊า >o<”
ไม่ต้องสงสัย นี่คือเสียงของ ไอ้แฟง เด็กนรกประจำบ้านฉัน ไม่อยากจะรับมันเป็นน้องเล้ย -_-
ซนฉิบ -_- เด็กบ้าอะไรไม่รู้ อยากบอกไว้เลยว่า อย่าประมาทกับมันเด็ดขาดถึงแม้ว่ามันจะอยู่แค่ ป.4 ก็เถอะใครประมาทมัน ซวยทุกราย
“ไม่ได้นะแฟงง!! ใช่มั๊ยคะมายดาร์ลิ้งค์”
เฮ้ออ พ่อกับแม่ฉันจี๋จ๋าดี๊ด๊ากันแต่เช้าเลย
“เฮ้ยย ไอ้ฟ่า.. น้องฟ่างครับ จะไปโรงเรียนมั๊ยครับ”
แหม ไอ้ฟิล์ม พอเห็นแม่ทำเปลี่ยนเสียงเชียวนะ ซุงแหลจิงจิง -__-;;
“ไปซิคะ พี่ฟิล์ม”
เย็นไว้ลูก เย็นไว้ กัดฟันพูดคะพูดขากับมันไปก่อนนะลูก
“แม่คะ ป๊าคะ หนูไปก่อนนะคะ”
“จ้ะ กลับเร็วเร็วนะลูก”
“ค่ะ”
แล้วฉันก็นั่งรถเบนซ์สปอร์ตเปิดประทุนสีแดงแจ๊ดของมันไปโรงเรียน
“เฮ้ยย เจ็ดโมงห้าสิบห้าแล้วอ่ะ”
“จิงดิ”
“อือ พี่ฟิล์มซิ่งเลย”
“โอเช”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ณ โรงเรียนมัธยมศึกษานานาชาติชื่อดังแห่งหนึ่ง โรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนที่มีค่าเทอมแพงเป็นอันดับหนึ่งของประเทศไทย
เพราะฉะนั้นที่นี่ จึงเป็นโรงเรียนสำหรับลูกมหาเศรษฐีเท่านั้น โรงเรียนนี้ไม่มีเครื่องแบบ จะแต่งชุดอะไร ทำผมทรงอะไร
ย้อมผมสีอะไรก็ได้ แต่ถ้าผลการเรียนต่ำกว่า 3.5 เมื่อไหร่ นักเรียนคนนั้นจะถูกไล่ออกทันที โรงเรียนนี้มีแก๊ง 3 แก๊ง
ที่แบ่งการปกครองออกเป็น 3 ระบบ คือ แก๊ง God Girls ซึ่งมีหน้าที่ดูแลและควบคุมนักเรียนหญิงทั้งหมดในโรงเรียน
และ แก๊ง Devil Boys มีหน้าที่ควบคุมดูแลนักเรียนชายทั้งหมด
ซึ่งทั้งสองแก๊งนี้จะต้องตั้งกฎขึ้นมา และ หากมีนักเรียนหรือใครก็ตามในแก๊งที่แหกกฎ จะต้องถูกไล่ออกจากโรงเรียน หรือ หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
และ แก๊งทั้งสองแก๊งนี้จะถูกควบคุมโดย Ghose หรือ G (เวอร์เจงเจง)
“เอี๊ยดด”
เสียงรถเบนซ์สปอร์ตแดงคันงามจอดที่ลานจอดรถในโรงเรียน
กึก ประตูรถเปิดออก
“เย้ พี่ฟิล์ม เรารอดแล้วล่ะ”
“ของตาย กรูขับซะอย่าง เห็นมะ เหลืออีกตั้ง 1 นาที”
ท่านผู้อ่านเคยเห็นคนชนิดนี้มั๊ยคะ ชื่อของมันคือ พวกหลงตัวเองค่ะ เป็นชนกลุ่มน้อยที่อาศัยอยู่บนโลกมนุษย์
และ นักวิจัยวิทยาศาสตร์ออกความเห็นว่า คนที่อยู่ข้างฉันในขณะนี้ เป็นหัวหน้าเผ่าค่ะ ^0^
“ฟ่าง”
“อะไร”
“แกรู้จักน้ำผึ้งมั๊ยวะ”
“น้ำผึ้งไหนอ่ะ”
“น้ำผึ้งที่เคยเป็นเพื่อนสนิทแกตอนอยู่ ม.2 ไงเล่า”
“อ๋อ จำได้ซิ ทำไมหรอ ^_^”
“ตอนนี้เรียนมันเรียนที่ไหน”
“แล้วพี่จะรู้ไปทำซากอะไรอ่ะ -_-^^”
“เมิงอย่ากวนสิวะ แมร่ง กรูอุตส่าห์ถามเมิงดีดีแล้วนะ”
“งั้นแล้วทำไมพี่ต้องเรียกผึ้งว่ามันด้วยอ่ะ -_-^”
“เรื่องของกรู บอกมาว่ามันเรียนที่ไหน”
“จะรู้ไปทำไม”
“เหอะน่า”
แล้วทำไมพี่ต้องหน้าแดงด้วยอ่ะ -__-;;
“โรงเรียนตรงข้ามกับโรงเรียนเรา”
“ก็แค่เนี้ย”
พี่ฉันมันต้องแอบชอบผึ้งแน่แน่เลย 555+
แต่ฉันว่านะ ฉันยังไม่รู้เลยว่าตัวเองอยู่ห้องอะไร เพราะฉะนั้น ฉันก็เลยรีบลากไอ้พี่บ้านี่มาที่บอร์ดประกาศรายชื่อห้อง
และ ฉันก็พบว่า…
“เฮ้ย พี่ฟิล์ม เค้าได้อยู่ห้อง1ด้วยล่ะ ดีจายยเว้ย ^0^”
“ประสาท ปีที่แล้วเมิงก็อยู่ห้อง1ม่ายช่ายหรอ”
“อืมม ก็ช่ายยอ่ะนะ แล้วพี่อยู่ห้องอะไรอ่ะ ^_^”
“เหมือนเดิม ห้อง1”
“แล้วพี่ไม่ดีใจบ้างหรอ ได้อยู่ห้อง1เชียวน้า ^0^”
“เฉยเฉย -__-“
พี่ฉันมันต้องบ้าแน่แน่เลย -__-;;
“ฟ่าง กูขึ้นเรียนก่อนนะ บอกแม่ด้วยว่า กูกลับดึก ไปทำรายงานบ้านเพื่อน”
“อือ แล้วพี่จะไปไหน -_-“
“เรื่องของกูน่า บอกแม่ด้วยแล้วกัน เดี๋ยวซื้อขนมมาให้”
อ๊าย >o< ฉันไม่โง่หรอกนะยะ ทำมาซื้อขนมให้ จะปิดปากล่ะซิ เด๋วจะบอกแม่ให้หมดเลย แต่จิงจิงแล้วทำไม่ได้หรอก
กลัวโดนฆ่าง่ะ TToTT
แล้วฉันก็เดินขึ้นไปบนห้อง หยา เพื่อนฉันมันยังไม่มาเลยซักกะคน TT_TT
ฉันเลยรีบเดินเข้าไปจองโต๊ะให้เพื่อน แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งย้อมผมสีเขียวมาทักฉัน
“ดีจ้า ^0^ เราชื่อ ปุยฝ้าย เรียก ฝ้าย เฉยเฉยก็ได้”
“ดีเหมือนกันจ้า ^0^ เราชื่อ ข้าวฟ่าง เรียก ฟ่าง ก็ได้น้า”
“เฮ้ย ไอ้ฟ่าง”
“อ้าว ผิง”
ผิง เป็นเพื่อนรักฉันเองล่ะ ผิงเป็นลูกผู้ดีไฮโซ เป็นลูกครึ่งด้วยน้า ครึ่งไทยจีน คล้ายๆฉันน่ะแหละ
แต่ฉันเป็นลูกเสี้ยวญี่ปุ่น
“ฟ่าง อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้วนะเว้ย ^_^”
“ก็เออดิ นี่ ไอ้ผิง ฉันจะแนะนำให้รุ้จัก นี่ปุยฝ้าย เรียก ฝ้ายก็ได้นะ เพื่อนใหม่เรา ^0^”
“หวัดดีจ้า ชื่อ ผิง ฝากตัวด้วยน้า ^0^”
“จ้ะ ชื่อเธอน่ารักจัง”
แล้วหลังจากนั้นพวกเราก็คุยกันน้ำไหลไฟดับเลยล่ะ
หลังจากนั้นห้องก็เต็มไปด้วยนักเรียนทั้งหญิงและชาย
อุ๊ย O__O คนนั้นหล่อลากมากมายเลย แผล็บ ชื่ออะไรจ๊ะ พ่อหนุ่มน้อย (ทำไมนางเอกกรูหื่นงี้ฟะ -__-;;)
(เงียบไปเลยนะนังซินญอริต้า : ฟ่าง) (ค่า TT^TT : ซินญอริต้า)
แอ๊ดดด
มีอาจารย์ท่านหนึ่งเปิดประตูเข้ามา
“นักเรียนทุกคนคะ เดี๊ยนชื่อ วิจิตราภรณ์ ยิ่งยศ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้อง ม.4/1นะคะ”
แล้วในห้องก็ซุบซิบแกกันใหญ่ จนแกทนไม่ไหวด่าเป็นชุดเลยค่ะท่านผู้อ่าน TT_TT
แต่ก็จะไม่ให้แกเด่นได้ไง อาจารย์แกเล่นแต่งซะมรกตทั้งชุดเลย เหมือนแหนมห่อใบตองเดินได้เลยอ่ะ
ส่วนที่ปรึกษาอีกคนนึงนะ ยิ่งแล้วใหญ่แกชื่อ อมันดาหลา เรตาวตี -__-;;
คือแบบถ้าจะเปรียบเทียบนะ ประมาณว่า วิจิตราภรณ์เป็นดารุณี แล้วอมันดาหลาเป็นปารีส ฮิลตัน
ยิ่งวันนี้ประชันกันระหว่าง มรกตเม็ดเท่ากระด้ง กับ ทับทิมเม็ดบะเอ้ง
อยากบอกเหลือเกินว่า โคตรแสบลูกกะตาอย่างแรงเลย TT0TT
พักเที่ยง 12.00 น.
โครกก ครากก
โอ๊ยย ไอ้ท้องปัญญาอ่อน ทำไมต้องร้องตอนที่ห้องมันเงียบเงียบด้วยฟะ TT^TT
หลายคนเริ่มหันมามองหน้าฉัน TT_TT
โครกกกกกกกก ครากกกกกก
ทุกคนในห้องมองหน้าฉันเป็นตาเดียว O__O รวมทั้งสุดหล่อของฉันด้วย TT__TT
ฉันอยากตายย TT0TT
แล้วเมื่อไหร่เจ๊ดากับเจ๊ภรณ์ (ชื่อเล่นของอาจารย์ อมันดาหลา กับ อาจารย์ วิจิตราภรณ์)
แกจะปล่อยเราไปกินข้าวเนี่ย ท้องอันสวยงามของฉันมันก็ร้องอยู่นั่นแหละ ยัยผิงกะยัยฝ้ายก็นั่งหัวเราะฉันกันสบายใจเชียว -__-^^
แล้วในที่สุดก็ถึงเวลากลับบ้านแล้ว เย้ ^0^
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หวัดดีจ้า ^0^
ซินเองค่ะ ยังไงซินก็ขอฝากผลงานไว้ด้วยนะคะ
บ๊ายบายค่า
“เฮ้ย ไอ้ฟ่าง ตื่นเถอะ สายแล้วนะเว้ย >0<”
“ไอ้ฟ่างเว้ย เมิงตื่นเลยนะ!! >0<”
ฟึ่บบ
“กี่โมงแล้วอ่ะ =0=;;”
“เจ็ดโมงสี่สิบ -_-^^”
“เฮ้ยย O_O พี่ออกไปเลยนะ เค้าจะอาบน้ำ”
“เออ กรูไม่พิศวาสอยากดูเมิงอาบน้ำหรอก -__-^^”
“งั้นก็ออกไปเร็วเร็วดิ”
“รู้แล้ว เร็วเร็วล่ะ ขี้เกียจรอ”
“ค่า ^0^”
สวัสดีค่า ^0^
ฉันชื่อ ข้าวฟ่าง หรือ นางสาว ณัชชา เดชาไพศาล อยู่ชั้น ม.4 แห่งโรงเรียนนานาชาติ
ฉันมีพี่ชาย 1 ตัว ชื่อ ฟิล์ม อยู่ ม.5 เวลาว่างของมัน คือ กินและนอน กับ แฟง น้องสาวที่อยู่ชั้น ป.4
ปะป๊าของพวกเราเป็นเจ้าของค่ายเพลงชื่อดังในวงการ
ส่วนแม่เป็นเจ้าของบริษัทจัดหานางแบบ และ ก็มีศูนย์เสริมความงามครบวงจร
ป๊ากับแม่ก็เลยไม่ค่อยอยู่บ้านหรอก บอกว่าต้องดูแลธุรกิจ
พวกเราก็เลยอยู่บ้านกับป้านิ่มเป็นแม่บ้าน ลุงชัยคนสวน และก็พี่นิดลูกสาวแม่บ้านซะเป็นส่วนใหญ่ >_<
10 นาทีผ่านไป…
ปริ๊นน ปริ๊นน
“โว้ยย จะบีบแตรทำไมฟะ”
ปริ๊นนนนน
“เออ เสร็จแล้วเว้ยย”
ทั่ก ทั่ก ทั่ก (เสียงวิ่งลงบันได)
“ฟ่าง เร็วลูก เดี๋ยวพี่ฟิล์มไม่ไปส่งนะ”
เสียงใครฟะ O_O;;
อ๋อ เสียงแม่ตูเองนี่หว่า รู้สึกว่าแม่กำลังจะทอดไข่ดาวรูปหัวใจให้ป๊าอยู่นะ -_-;
“ค่ะ”
“แม่ขา หนูอยากกินไข่ดาวของป๊า >o<”
ไม่ต้องสงสัย นี่คือเสียงของ ไอ้แฟง เด็กนรกประจำบ้านฉัน ไม่อยากจะรับมันเป็นน้องเล้ย -_-
ซนฉิบ -_- เด็กบ้าอะไรไม่รู้ อยากบอกไว้เลยว่า อย่าประมาทกับมันเด็ดขาดถึงแม้ว่ามันจะอยู่แค่ ป.4 ก็เถอะใครประมาทมัน ซวยทุกราย
“ไม่ได้นะแฟงง!! ใช่มั๊ยคะมายดาร์ลิ้งค์”
เฮ้ออ พ่อกับแม่ฉันจี๋จ๋าดี๊ด๊ากันแต่เช้าเลย
“เฮ้ยย ไอ้ฟ่า.. น้องฟ่างครับ จะไปโรงเรียนมั๊ยครับ”
แหม ไอ้ฟิล์ม พอเห็นแม่ทำเปลี่ยนเสียงเชียวนะ ซุงแหลจิงจิง -__-;;
“ไปซิคะ พี่ฟิล์ม”
เย็นไว้ลูก เย็นไว้ กัดฟันพูดคะพูดขากับมันไปก่อนนะลูก
“แม่คะ ป๊าคะ หนูไปก่อนนะคะ”
“จ้ะ กลับเร็วเร็วนะลูก”
“ค่ะ”
แล้วฉันก็นั่งรถเบนซ์สปอร์ตเปิดประทุนสีแดงแจ๊ดของมันไปโรงเรียน
“เฮ้ยย เจ็ดโมงห้าสิบห้าแล้วอ่ะ”
“จิงดิ”
“อือ พี่ฟิล์มซิ่งเลย”
“โอเช”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ณ โรงเรียนมัธยมศึกษานานาชาติชื่อดังแห่งหนึ่ง โรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนที่มีค่าเทอมแพงเป็นอันดับหนึ่งของประเทศไทย
เพราะฉะนั้นที่นี่ จึงเป็นโรงเรียนสำหรับลูกมหาเศรษฐีเท่านั้น โรงเรียนนี้ไม่มีเครื่องแบบ จะแต่งชุดอะไร ทำผมทรงอะไร
ย้อมผมสีอะไรก็ได้ แต่ถ้าผลการเรียนต่ำกว่า 3.5 เมื่อไหร่ นักเรียนคนนั้นจะถูกไล่ออกทันที โรงเรียนนี้มีแก๊ง 3 แก๊ง
ที่แบ่งการปกครองออกเป็น 3 ระบบ คือ แก๊ง God Girls ซึ่งมีหน้าที่ดูแลและควบคุมนักเรียนหญิงทั้งหมดในโรงเรียน
และ แก๊ง Devil Boys มีหน้าที่ควบคุมดูแลนักเรียนชายทั้งหมด
ซึ่งทั้งสองแก๊งนี้จะต้องตั้งกฎขึ้นมา และ หากมีนักเรียนหรือใครก็ตามในแก๊งที่แหกกฎ จะต้องถูกไล่ออกจากโรงเรียน หรือ หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
และ แก๊งทั้งสองแก๊งนี้จะถูกควบคุมโดย Ghose หรือ G (เวอร์เจงเจง)
“เอี๊ยดด”
เสียงรถเบนซ์สปอร์ตแดงคันงามจอดที่ลานจอดรถในโรงเรียน
กึก ประตูรถเปิดออก
“เย้ พี่ฟิล์ม เรารอดแล้วล่ะ”
“ของตาย กรูขับซะอย่าง เห็นมะ เหลืออีกตั้ง 1 นาที”
ท่านผู้อ่านเคยเห็นคนชนิดนี้มั๊ยคะ ชื่อของมันคือ พวกหลงตัวเองค่ะ เป็นชนกลุ่มน้อยที่อาศัยอยู่บนโลกมนุษย์
และ นักวิจัยวิทยาศาสตร์ออกความเห็นว่า คนที่อยู่ข้างฉันในขณะนี้ เป็นหัวหน้าเผ่าค่ะ ^0^
“ฟ่าง”
“อะไร”
“แกรู้จักน้ำผึ้งมั๊ยวะ”
“น้ำผึ้งไหนอ่ะ”
“น้ำผึ้งที่เคยเป็นเพื่อนสนิทแกตอนอยู่ ม.2 ไงเล่า”
“อ๋อ จำได้ซิ ทำไมหรอ ^_^”
“ตอนนี้เรียนมันเรียนที่ไหน”
“แล้วพี่จะรู้ไปทำซากอะไรอ่ะ -_-^^”
“เมิงอย่ากวนสิวะ แมร่ง กรูอุตส่าห์ถามเมิงดีดีแล้วนะ”
“งั้นแล้วทำไมพี่ต้องเรียกผึ้งว่ามันด้วยอ่ะ -_-^”
“เรื่องของกรู บอกมาว่ามันเรียนที่ไหน”
“จะรู้ไปทำไม”
“เหอะน่า”
แล้วทำไมพี่ต้องหน้าแดงด้วยอ่ะ -__-;;
“โรงเรียนตรงข้ามกับโรงเรียนเรา”
“ก็แค่เนี้ย”
พี่ฉันมันต้องแอบชอบผึ้งแน่แน่เลย 555+
แต่ฉันว่านะ ฉันยังไม่รู้เลยว่าตัวเองอยู่ห้องอะไร เพราะฉะนั้น ฉันก็เลยรีบลากไอ้พี่บ้านี่มาที่บอร์ดประกาศรายชื่อห้อง
และ ฉันก็พบว่า…
“เฮ้ย พี่ฟิล์ม เค้าได้อยู่ห้อง1ด้วยล่ะ ดีจายยเว้ย ^0^”
“ประสาท ปีที่แล้วเมิงก็อยู่ห้อง1ม่ายช่ายหรอ”
“อืมม ก็ช่ายยอ่ะนะ แล้วพี่อยู่ห้องอะไรอ่ะ ^_^”
“เหมือนเดิม ห้อง1”
“แล้วพี่ไม่ดีใจบ้างหรอ ได้อยู่ห้อง1เชียวน้า ^0^”
“เฉยเฉย -__-“
พี่ฉันมันต้องบ้าแน่แน่เลย -__-;;
“ฟ่าง กูขึ้นเรียนก่อนนะ บอกแม่ด้วยว่า กูกลับดึก ไปทำรายงานบ้านเพื่อน”
“อือ แล้วพี่จะไปไหน -_-“
“เรื่องของกูน่า บอกแม่ด้วยแล้วกัน เดี๋ยวซื้อขนมมาให้”
อ๊าย >o< ฉันไม่โง่หรอกนะยะ ทำมาซื้อขนมให้ จะปิดปากล่ะซิ เด๋วจะบอกแม่ให้หมดเลย แต่จิงจิงแล้วทำไม่ได้หรอก
กลัวโดนฆ่าง่ะ TToTT
แล้วฉันก็เดินขึ้นไปบนห้อง หยา เพื่อนฉันมันยังไม่มาเลยซักกะคน TT_TT
ฉันเลยรีบเดินเข้าไปจองโต๊ะให้เพื่อน แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งย้อมผมสีเขียวมาทักฉัน
“ดีจ้า ^0^ เราชื่อ ปุยฝ้าย เรียก ฝ้าย เฉยเฉยก็ได้”
“ดีเหมือนกันจ้า ^0^ เราชื่อ ข้าวฟ่าง เรียก ฟ่าง ก็ได้น้า”
“เฮ้ย ไอ้ฟ่าง”
“อ้าว ผิง”
ผิง เป็นเพื่อนรักฉันเองล่ะ ผิงเป็นลูกผู้ดีไฮโซ เป็นลูกครึ่งด้วยน้า ครึ่งไทยจีน คล้ายๆฉันน่ะแหละ
แต่ฉันเป็นลูกเสี้ยวญี่ปุ่น
“ฟ่าง อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้วนะเว้ย ^_^”
“ก็เออดิ นี่ ไอ้ผิง ฉันจะแนะนำให้รุ้จัก นี่ปุยฝ้าย เรียก ฝ้ายก็ได้นะ เพื่อนใหม่เรา ^0^”
“หวัดดีจ้า ชื่อ ผิง ฝากตัวด้วยน้า ^0^”
“จ้ะ ชื่อเธอน่ารักจัง”
แล้วหลังจากนั้นพวกเราก็คุยกันน้ำไหลไฟดับเลยล่ะ
หลังจากนั้นห้องก็เต็มไปด้วยนักเรียนทั้งหญิงและชาย
อุ๊ย O__O คนนั้นหล่อลากมากมายเลย แผล็บ ชื่ออะไรจ๊ะ พ่อหนุ่มน้อย (ทำไมนางเอกกรูหื่นงี้ฟะ -__-;;)
(เงียบไปเลยนะนังซินญอริต้า : ฟ่าง) (ค่า TT^TT : ซินญอริต้า)
แอ๊ดดด
มีอาจารย์ท่านหนึ่งเปิดประตูเข้ามา
“นักเรียนทุกคนคะ เดี๊ยนชื่อ วิจิตราภรณ์ ยิ่งยศ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้อง ม.4/1นะคะ”
แล้วในห้องก็ซุบซิบแกกันใหญ่ จนแกทนไม่ไหวด่าเป็นชุดเลยค่ะท่านผู้อ่าน TT_TT
แต่ก็จะไม่ให้แกเด่นได้ไง อาจารย์แกเล่นแต่งซะมรกตทั้งชุดเลย เหมือนแหนมห่อใบตองเดินได้เลยอ่ะ
ส่วนที่ปรึกษาอีกคนนึงนะ ยิ่งแล้วใหญ่แกชื่อ อมันดาหลา เรตาวตี -__-;;
คือแบบถ้าจะเปรียบเทียบนะ ประมาณว่า วิจิตราภรณ์เป็นดารุณี แล้วอมันดาหลาเป็นปารีส ฮิลตัน
ยิ่งวันนี้ประชันกันระหว่าง มรกตเม็ดเท่ากระด้ง กับ ทับทิมเม็ดบะเอ้ง
อยากบอกเหลือเกินว่า โคตรแสบลูกกะตาอย่างแรงเลย TT0TT
พักเที่ยง 12.00 น.
โครกก ครากก
โอ๊ยย ไอ้ท้องปัญญาอ่อน ทำไมต้องร้องตอนที่ห้องมันเงียบเงียบด้วยฟะ TT^TT
หลายคนเริ่มหันมามองหน้าฉัน TT_TT
โครกกกกกกกก ครากกกกกก
ทุกคนในห้องมองหน้าฉันเป็นตาเดียว O__O รวมทั้งสุดหล่อของฉันด้วย TT__TT
ฉันอยากตายย TT0TT
แล้วเมื่อไหร่เจ๊ดากับเจ๊ภรณ์ (ชื่อเล่นของอาจารย์ อมันดาหลา กับ อาจารย์ วิจิตราภรณ์)
แกจะปล่อยเราไปกินข้าวเนี่ย ท้องอันสวยงามของฉันมันก็ร้องอยู่นั่นแหละ ยัยผิงกะยัยฝ้ายก็นั่งหัวเราะฉันกันสบายใจเชียว -__-^^
แล้วในที่สุดก็ถึงเวลากลับบ้านแล้ว เย้ ^0^
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หวัดดีจ้า ^0^
ซินเองค่ะ ยังไงซินก็ขอฝากผลงานไว้ด้วยนะคะ
บ๊ายบายค่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น