ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : หลอมและพัฒนา
เย้ๆๆๆๆ ึ้นอันับที่75แล้ว ิ1ใน100แล้ว
มันทำให้ผมมีำลัใมาึ้นเยอะเลยรับ
ออบุทุำลัใาทุนที่เ้ามาอ่านนะรับ
อบุรับ ^~^
"น่ะ นี้มันนน!!!"
'ใ่แล้ว'
×4
'นี้ือ.......'
×4
'นี้ือห้อโถรวมเทพอสูรยัไล่ะ!!!'
×4
"ละ แล้วมันืออะไรล่ะ??"
'็อย่าที่เ้าเห็น มันเ็มไป้วยาและแ่นออสูรระับแสนปีทั้นั้น'
เว่ยี้ปราร่าพร้อมี้ไม้ี้มือไปรอบๆ
'แล้ว็นะ มันยัมีสมุนไพร่าๆนานาเ็มไปหมเลยล่ะ เ้าลอสัเูสิ'
2
"หืมมม ะ ริๆ้วยแหะ!!
ห้อโถรวมเทพอสูร
เว่ยี้อธิบายว่ามันือห้อโถนายัษ์ใ้ถ้ำที่ใลาอป่าเอเทศ
เมื่ออสูรแสนปีะำศีลบำเพ็เพียรเพื่อพันาเ้าสู่ระับอสูรล้านปี็มัะมาที่นี้
เนื่อ้วยมีพลัวิาายุบรรพาลที่บริสุทธิ์100%อันแน่นอยู่อย่ามหาศาล
แ่้วยวามที่โอาสในารพันาไปสู่ระับอสูรล้านปีนั้น แทบะมีโอาส1ในร้อยเท่านั้นเอ
หาทำไม่สำเร็ะถูทั์สวรร์ทำลายิวิา แล้วส่ลับสู่สายธารวิาไป
้วยวามที่ผ่านมานานนับล้านปี ทำให้มีาและแ่นอสูรออสูรแสนปีมามายนนับมิถ้วน
ึ่เนื่อาพลัวิาอันมหาศาลทำให้าออสูรบานนั้นยัสใหม่อยู่ลอเวลานั่นเอ
เนื่อาเมื่อเมล็พันธุ์ไ้รับสารอาหาราาออสูรระับแสนปีแล้ว ทำให้มันเิบโึ้นอย่ารวเร็ว
และ้วยสายใยแห่พฤษา ทำให้เหล่าสมุนไพรหายา่าายุบรรพาล่าเินทามาที่นี้เพื่อรับสารอาหารอันแสนอุมสมบูร์
ึทำให้ที่นี้นอาะมีาและแ่นอสูรมหาศาลยัมีสมุนไพรหายามามายอี้วยนั่นเอ
นับว่ามันเป็นโอเาริๆที่ไ้มาเอห้อโถรวมเทพอสูรแห่นี้
"หนูถั้าวสารสินะ5555"
เมื่อเทียบับวามยาลำบาในารเินทามาเพื่อมาเออภิมหาสมบัิายุบรรพาลแล้ว
เรียว่าวามเหนื่อยหายไปในพริบาเลยทีเียว
'เ้าวรเ็บสมุนไพรสะ่อนนะ เพราะะ้อนำมาใ้พรุ่นี้อยู่แล้ว เ็บไว้่อนะีว่านะ'
2
'ส่วนอาและแ่นอสูรน่ะ เ็บแ่10ัวพอ เอาระับที่สูที่สุล่ะ'
3
'เพราะว่าส่วนที่เหลือเราะนำไปทำอีพิธีรรมยัไล่ะ'
4
"พิธีรรม?? พิธีรรมอะไรรึ???"
หลเินถามอย่าื่นเ้น เพราะมัน้อเป็นอะไรที่สุยออย่าแน่นอน
'ไม่บอหรอ!!! แบร่ๆๆ'
×4
"..."
ทำัวเป็นเ็ไปไ้ เหอะ!!
"เอาล่ะรีบเ็บรีบลับไปนอนีว่า เหนื่อยริๆเลยวันนี้
หลเิรลุึ้นและเินเ็บสมุนไพรพร้อมาและแ่นอสูรทั้หลายนรบหม
ึ่ทำให้เาเสียเวลาไปถึ10ั่วโมเพราะห้อโถนี้มีนาว้าอย่ามา
ึ่เว่ยี้บอว่ามันมีนาประมา100าราิโลเมร ทำให้ว่าะไ้นอนเา็้อเสียม้วนอามเสริมวามเร็วไปไม่น้อยเลยทีเียว
"เสร็สะที เห้ออออ เหนื่อยแทบายแหน่ะ"
หลเินที่แม้อนนี้ะบ่นอิๆออๆแ่หน้าอเาลับเ็มไป้วยวามสุ
ในที่สุ เา็ะมีสปิริสะที ทั้ท่านพ่อและนอื่นๆะรู้สึยัไนะ... ถ้ารู้ว่าเามีสปิริแล้ว
เายิ้มอยู่นาน่อนะนอนบน้นไม้ที่วา่ายอามไว้แล้ว่อนที่ะเริ่มเ็บวัถุิบทั้หลาย
"ฮึบ! เอาล่ะมาเริ่มันเลย"
หลเินื่นึเนมา ทำธุระส่วนัว่อนะไปลาห้อโถรวมเทพอสูร
'ื่มน้ำนั่นสะ'
เว่ยี้ปราร่าและี้ไปยับ่อน้ำสีเลือแ่ลับเปล่ประายสีรุ้อย่าไม่น่าเื่อ
" มะ มันือ"
'มันือบ่อน้ำโลหิเทพอสูรศัิ์สิทธิ์น่ะ'
2
'แ่่อนมันมีื่อว่าบ่อน้ำศัิ์สิทธิ์แ่เนื่อามีอสูรมาายที่นี้มา นโลหิอพวมันหลอมรวมับบ่อน้ำนี้ล่ะ'
3
'แล้วมัน็ลายเป็นบ่อน้ำโลหิเทพอสูรศัิ์สิทธิ์อย่าที่เ้าเห็นนี้ล่ะ'
4
"แล้วมันสามารถทำอะไรไ้รึ??"
'ทำให้ร่าายเ้าสามารถหลอมรวมับาอสูร, แ่นอสูรและสมุนไพรไ้ีึ้นน่ะ'
เว่ยี้ล่าวออมา่อนะหายไป
'เ้าวาอัระารำเนิแห่เอภพใส่ทั้าอสูร, แ่นอสูรและสมุนไพรนับล้าน้นอเ้าสะ'
2
'หลอมและพันาสมุนไพรให้ไ้โอสถทลายพิภพสยบนภา่อน'
3
'านั้น่อยหลอมและพันาาและแ่นอสูรให้ไ้โอสถำเนิายาเทพอสูร่อน'
4
'านั้น็หลอมริสัลแล้วึโอสถทั้2เ้ามาหลอมรวมัน้วยริสัลนี้เหลวสะ เ้าะไ้โอสถเทพอสูรสยบ3ภพ'
เว่ยี้
'แล้วใ้อัระารำเนิแห่เอภพผสมับอัระวิวัเทพโอสถใส่โอสถนั่นสะ'
2
'แล้วเ้าะไ้โอสถระับ11 เทพแห่โอสถทั้มวล นามอมันือ โอสถรอัรวาล'
3
'และเ้าพันาัวเ้าเอ้วยอัระารำเนิแห่เอภพสะ'
4
'และั้นอนสุท้าย็ือ ผสานเ้าับโอสถรอัรวาลสะ!!!'
×4
"ยาีแท้!!! แ่้าไม่ยอมแพ้หรอนะ!!!"
หลเินที่รับรู้ว่ามันยามาถึที่สุ แทนที่ะสิ้นหวั มันลับุประายไฟให้เา
เพราะเาือนพิเศษ ทำให้ทุอย่า้อยาว่านอื่นเสมอ
แ่ถ้าเามีมันแล้ว ทำมันไ้แล้ว เานี้ล่ะที่ะแ็แร่ที่สุ!!!
ไม่รอ้า เารีบื่มน้ำโลหิเทพอสูรศัิ์สิทธิ์ทันที มันทำให้พลัวิาอเาเพิ่มึ้นอย่ามหาศาลนลายเป็นโลาวิา!!!
มือเาวาอัระารำเนิแห่เอภพทันที ใส่ลไปในออสูรและสมุนไพร้าหน้าน
านั้นเา็เริ่มหลอมสมุนไพรทันที ้วยวามที่มันบริสุทธิ์อยู่แล้ว ทำให้ไม่้อเสียเวลามาลั่นสมุนไพร
สมุนไพรเริ่มลายเป็นอเหลวหลาสีวนเวียนรอบๆัวหลเินอย่า้าๆและสวยาม
่อนที่มันะลอยมารวมันเป็น่อนอเหลวสีรุ้สวยาม
"วบแน่น!!!"
หลเินล่าวพร้อมับามือออและบมันเ้า้วยัน
วิ้!!!
อเหลวสีรุ้เปล่แส่อนะมีนาเล็ลเรื่อยๆ
วื!!
วื!!
วื!!!
วื!!!!!
ปิ๊!!!
เสียารหัวออเหลวสีรุ้ัึ้นทุะที่มันเล็ล
นมันมีนาเส้นผ่านศูนย์ลาเพีย2เนิเมร
แล้วมัน็เปล่แส่อนะปราเป็นโอสถสีรุ้
"โอสถระับ9 โอสถนภาประายรุ้"
หลเินล่าวออมาอย่าเหนื่อยอ่อน
เพราะารปรุโอสถนี้เป็นารปรุโอสถ้ามระับถึ3ระับ มันะทำให้เาเหนื่อยมานานี้็ไม่แปล
แ่้วยผลอน้ำโลหิเทพอสูรศัิ์สิทธิ์ ทำให้วามเหนื่อยและพลัวิาฟื้นฟูอย่ารวเร็วนเา้อใ
" ถึว่าทำไมถึให้ื่มมันสะ่อน ประโยน์เินัวเลยแหะ มา!!! มา่อัน!!!"
หลเินพึมพัมแปปๆ ็ล่าวปลัใน่อนะเริ่มพันาโอสถ่อ
มืออเาวาอัระวิวัโอสถ้วยวามรวเร็ว
มันประทับลในโอสถนภาประายรุ้ ่อนที่โอสถะเปล่แสออมา
มือเายับเพื่อัารวาัวอสมุนไพรใหม่และเสริมพลัให้มันมาึ้น
่อนะแยมันออมาและนำมันมารวมันใหม่
"วบแน่น!!!"
อเหลวหลาสีรวมัน่อนะลายเป็นอเหลวสีรุ้ที่เปล่แสสว่ายิ่ว่ารั้่อน
านั้นมัน็หเล็ลนมีนาเท่า่อนหน้านี้แล้วมัน็เริ่มแ็ัวึ้น
"วิวัโอสถ!!!!
ึ
เพล่
วิ้!!!
เปลือเริ่มปรารอยร้าว
่อนที่มันะแล
และปราโอสถสีาวสว่าเปล่แสสีรุ้สใสยิ่ว่ารั้่อนอย่าเทียบไม่ิ
" เห้อออ ในที่สุ โอสถระับ10 โอสถทลายพิภพสยบนภา"
หลเินล่า้วยวามเหนื่อยอ่อนแ่็แฝวามสุอย่ามา
เมื่อพลัลับมาเ็ม วามเหนื่อยล้าหายไปเป็นปลิทิ้
เา็เริ่มหลอมาและแ่นอสูร่อ
"มา!!"
หลเินล่าวออมา
แล้วาและแ่นอสูรที่แ็แร่ที่สุ10า็ลอยมาวนเวียนรอบๆัวเา
" หลอม!! "
าอสูรลายสภาพเป็นอเหลวสีเลือที่น่าสยสยอทันที
ส่วนแ่นอสูร็แ่ออ ปราพลัวิาออสูรที่อยู่้าใน
ึ่มันำลัู่ำรามออมาอย่าบ้าลั่และเรี้ยวรา
"สยบ!!!"
แล้วพลัวิาเหล่านั้น็สบลทันที แล้วพลันั้น็ลอยแยเ้าสู่อเหลวสีเลืออนทันที
อเหลวเหล่านั้นลายร่าเป็นอสูร10ัว ึ่ำลั้มหัวให้หลเินอยู่
ึ่ทั้หมเป็นอสูร999, 999ปีทั้สิ้น
มีอสูรเสือ,สิโ,ู,มัร,วัว,อินทรี,ลิ,เหยี่ยว,ลามและวาฬ
"วบแน่น!!!"
านั้นพวมัน็ลับสู่ร่าอเหลวสีเลือที่เปล่แสสีรุ้ทันที
มันลอยวนเา10รอบ แล้วมารวมัวันที่หน้าเา
มันรวมันเป็นอเหลวสีเลือที่ปราวามมืหม่นพร้อมิสัหารและแรันมามายปะทุออมา
มันมีนาเล็ลเรื่อยๆนมีนาเส้นผ่านศูนลา3เนิเมร
วามมืมนยัปะทุออมาและรุนแรึ้นเรื่อยๆ
"โอสถระับ9 เทพอสูรพิภพทมิฬ"
เมื่อปรุเสร็เาไม่รอ้า วาอัระวิวัโอสถ่อทันที
มันประทับลไป แล้วโอสถ็หยุปล่อยวามมืล
มือเายับไปมาไม่นานนั โอสถ็ลายเป็นอเหลวสีเลือแ่ลับเปล่แสสีาวแทน
"วบแน่น!!"
มันลอยเ้ามารวมันอีรั้วามมืถููเ้าไปนหม
ทำให้ลายเป็นอเหลวสีเลือหม่นสีเปล่แสสีาวแทน
มันหเล็ลนมีนาเท่าเิมเมื่อ่อนหน้านี้และแ็ัวึ้น
"วิวัโอสถ!!!"
ึ ึ
เพล่!!!
ปิ๊!!!!
มัน่อยๆมีรอยร้าและแลนหม
แสสว่าวาบนึ่อนะปราโอสถสีเลือทมิฬที่เปล่แสสีรุ้
"เอาล่ะ ไ้มาแล้ว โอสถระับ10 โอสถำเนิายาเทพอสูร"
"ฮึบ!!"
เาลุึ้นเนื่อานั่นานๆ็ปวหลัไ้
เานำริสัลออมาหลอมมันอยู่นาน โยที่โอสถทั้2ลอยวนอยู่รอบๆอย่าั้น
นรบ4ั่วโม ริสัลทั้้อน็ลายเป็นริสัลเหลว
เาไม่รอ้านำโอสถทั้2หุ้ม้วยริสัลเหลวทันที โยแบ่ริสัลเหลวไปส่วนนึ
รอริสัลที่หุ้มโอสถใล้เย็นัวล ็นำริสัวเหลวที่เหลือรอบทั้2โอสถทันที
รอประมา1ั่วโมริสัลที่ใล้แ็็ลับมาเหลว
ที่ทำเ่นนี้็เพราะเาอยาให้โอสถูวามร้อนอริสัลที่หุ้มไปสะ่อน มันะไ้หลอมไ้่ายึ้น โยเาไ้ใ้พลัวิาในารสะารปล่อยวามร้อนออทาอาาศไว้แล้ว
านั้นที่เอาริสัลเหลวส่วนที่เหลือมาหุ้มอีทีเพื่อให้ริสัลที่เริ่มแ็ลับมาเหลว
เมื่อโอสถพร้อมหลอม ริสัลที่เหลว็สามารถแทรัวเ้าไปในโอสถไ้ ทำให้ทั้2โอสถสามารถหลอมรวมันไ้่ายมาึ้นนั่นเอ
เมื่อโอสถูึมริสัลเหลวนหมแล้ว เา็เริ่มระบวนารถัไปทันที
เาทำให้โอสถทั้2ลายเป็นอเหลว อย่าละ10ส่วน
นำแ่ละส่วนอแ่ละโอสถผสมัน ะไ้อเหลวสีเลือใสเปล่แสสีรุ้10้อน
"วบแน่น!!!"
อเหลวทั้10่าพุ่ทะยานมารวมัวันที่หน้าหลเิน
มันเปล่แสแสบาอย่ามานหลเิน้อปิา
เมื่อแสาล ็ปราโอสถสีเลือใสสว่าที่ทอแสสีรุ้อย่ารุนแร
"โอสถระับ10 โอสถเทพอสูรสยบ3ภพ"
อนนี้หลเินเหนื่อยล้าอย่ามา เาแทบอยาะนอนอยู่รนั้นทันที
แ่ว่า โอาสที่เาะแ็แร่ำลัอยู่รหน้าเา เาะมายอมแพ้รนี้ไม่ไ้
"ย้า!!!!!"
หลเินร้อะโนอย่าไม่ลัวอสูรทั้หลาย
เาฮึึแรเฮือสุท้ายออมา
มือวาวาอัระารำเนิแห่เอภพ มือ้ายวาอัระวิวัเทพโอสถ
เาวามือนำอัระทั้2เ้าสู่โอสถรหน้าอย่ายาลำบา
เารอนอัระทั้2ผสานันับโอสถไ้และผสานันเอไ้ลัวแล้ว
เา็รีบวบุมโอสถนั้นทันที
แยส่วนประอบ
เสริมส่วนประอบ
รวมส่วนประอบ
"วบแน่น!!!"
โอสถที่แออเป็นส่วนๆเริ่มลับมารวมัน้วยพลัที่มาึ้นอย่ามาที่สุ
บรึ้มมม!!!!
เมื่อทั้10ส่วนมารวมัน ลื่นพลัมหาศาลพุ่ทะยานอย่ารุนแรและรวเร็วไปทั่วทุทิศ
ารำเนิอเทพโอสถ ส่เสาแสสีรุ้ทะยานึ้นสู่ท้อฟ้ายาม่ำืน
*ที่อาาัรเทียนเ่า*
"หืม!? เิอะไรึ้นที่ป่าเอเทศันนะ??"
ายวัยลานที่นั่อยู่ที่บัลลั์มอไปที่เสาแสสีรุ้สว่ารหน้าอน้วยวามสสัย
แม้ะสวยามแ่ลับแฝวามอันรายอย่าาไม่ถึ
*ที่อาาัรสุริยันันทรา*
"เอ๊ะ นั่นมันแสอะไรันน้าาา??"
ายหนุ่มที่นั่เียนเอสาร่าๆหยุมือลและมอไปที่แสนั้น้วยวามใร่รู้
"้อมีเรื่อที่ป่าเอเทศแน่ๆเลย"
*ที่อาาัร้าหลิ*
"แสนั่น!? ้อเิเรื่อให่ป่าเอเทศแน่ๆ"
ายวัยลานที่นั่อยู่นเียวบนบัลลั์มอไปที่เสาแสนั้นน้วยท่าทีร้อนรน
"เป็นารำเนิอสูรล้านปีแน่ๆเลย"
*ที่อาาัริลั่ว*
"เสาแสสีรุ้พุ่ทะยานสู่ท้อนภายามรารี"
ายวัยลานนหนึ่มอูเสาแสนั้นรระหว่าทาเิน
"ารำเนิแห่ราันอัริยะ"
*ที่ัรวรริเทียนหล*
"เสาแสสีรุ้พุ่ทะยานสู่ท้อนภายามรารี"
เสียอายนหนึ่ที่ำลัะลุาบัลลั์หันไปูเมื่อู่ๆ็เิแสสว่าวาบที่้าวามืออน
"ารำเนิอัรพรริเทพ"
*ที่โรเรียนเร็*
"เสาแสสีรุ้พุ่ทะยานสู่ท้อนภายามรารี"
ายราที่ใสุ่ลุมสีาวล่าวออมาะที่นำลันั่มอไปยัเสาแสที่เิึ้นในวิหาร้นไม้อน
"ารำเนิแห่เทพโอสถ"
เายิ้มออมาแล้ว็เอนัวนอนลไป
"แฮ่ แฮ่ แฮ่ แฮ่"
เสียหายใอย่าหนัหน่วอายหนุ่นหนึ่ที่ำลันอนแผ่ราบอยู่ับพื้น
เามอไปที่โอสถเม็หนึ่ที่ำลัลอยอยู่รหน้าอเา
เาลุึ้นเ็บโอสถเ้าแหวนมิิ
หอบสัารที่แสนอ่อนล้าอนหาที่ๆมีพุ่มไม้หนาๆเยอะๆ
แล้วเา็หลับใหลไปในบัล
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น