ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Part 4
Part 4
Baro Talk
านึละรอผมอยู่รึเปล่านะ ผมไม่เยทิ้ให้มันลับเอนเียวเลยนี่นา ถึผมะเ็บแ่ไหนแ่ผม็อห่วเ้าเป็น้อยอผมไม่ไ้เลย ผมไปูที่อนโเ้าเป็หน่อยีว่า ผมเ็ราบน้ำาพลาหยิบุแรถลมาาห้อ "ลุรับผมออไป้านอ่อนนะรับ ลุไม่้อรอนะเี๋ยวผมนอนอนโเพื่อน" ผมพูับพ่อบ้านอผม ุลุพ่อบ้าน้มโ้รับำสั่และเินไปส่ผมที่รถ ผมห่วแ่ไอ้เป็นมาถึหน้าอนโอมันแบบไม่รู้ัว "เฮ้ออ ัน้อเอนายใ่มั้ยเนี่ยย T^T" ผมพูับัวเอผมยัไม่หายเ็บเลยรับแ่ผมห่วมัน่าาาาาา เฮ้อออ ไอ้เป็บ้าาา! ผมออารถำลัะเินึ้นอนโแ่็เหลือบเห็นรถันหรูสีำับผ่านผมไปอที่ทาเินึ้นอนโ เมื่อรถอหยุนิ่แสไฟภายในรถัน็เปิึ้นพร้อมับบุลที่ผมเป็นห่วะเป็นะาย "านึล.." ผมเห็นานึลนั่หน้าู่ับนับ เห้ยยไอ้นับมันโน้มัวไปใล้ไอ้เป็ทำไมวะ "...ุ..ูบ! ูบเหรอ!?" ผมใมาภาพรหน้าอผมือานึลโนไอ้เ้ารถนั่นูบเหรอ ผมำมือแน่น้วยวามโธรมันไม่ไ้เ็บที่มือผมเลยผมเ็บที่ใมันปวใเหมือนโนบีบอย่าแร านึลโนใร็ไม่รูู้บ ผมำลัะเินไป แ่็้อหยุเพราะานึลำลัลารถันนั้น สีหน้านายูมีวามสุันะ หน้าแ..นายำลัเินเหรอานึล.. ผมถามในใ้ำๆวนอยู่อย่านั้น านึลวิ่ึ้นไปแล้ว เหลือ็แ่รถันนั้นถอยออมาอรหน้าผม ไอ้แว่นนั่น! มันือไอ้แว่นรุ่นพี่อไอ้เป็ "นายย! " ผมพูออมา้วยวามโธรั ไอ้แว่นมันยิ้มแสยะให้ผม่อนะับรถออไป ปล่อยให้ผมยืนำมือแน่น าแ่ำาแรโธร ผมอยาะ่ามันให้ายๆไป! ผมรวบรวมสิปรับอารม์ให้เย็นล วันนี้ผม้อเลียร์ับเพื่อนรัอผมให้รู้เรื่อ "อย่าน้อยนาย็น่าะบอันหน่อยนะว่านายมีนรัแล้ว" ผมพูับัวเอ และเยหน้าึ้นเพื่อไม่ให้น้ำามันไหลออมา ผมเินเ้าอนโมานอนนี้ผมมายืนที่หน้าห้อที่ผมุ้นเย ห้อานึล.. "๊อ ๊อ ๊อ านึล" ผมเาะประูห้อพร้อมับเรียื่อนที่ผมรัที่สุ อนนี้ผม้อทำเหมือนปิ ทำเหมือนผมไม่ไ้รู้สึอะไรผม้อทำัวเหมือนเิมเพื่อไม่ให้เ้าเป็อผมอึอั ประูเปิออมา้าๆพร้อมับใบหน้าอนที่ผมรั "บาโร! " นัวเล็รหน้าผมทำาโ้วยอาารใมาที่เห็นผม
"ันนึว่านายอนละะลับบ้านไปะอี เ้ามาสิ ฮ่าๆ" เ้าเป็น้อยอผมไม่ไ้รู้สึอะไรเลยสินะ ทั้ๆที่ผมเินหนีไปนานั้น "อื้ม
"ันนึว่านายอนละะลับบ้านไปะอี เ้ามาสิ ฮ่าๆ" เ้าเป็น้อยอผมไม่ไ้รู้สึอะไรเลยสินะ ทั้ๆที่ผมเินหนีไปนานั้น "อื้ม
อีโมิอน smile
" ผมอบพร้อมับยิ้มบาๆ ผม้อไม่ทำให้เ้าเป็อผมอึอั ผม้อทำัวปิให้ไ้ "นายหายไปไหนมาเนี่ย ันหาะทั่วานเลย โทรไป็ปิเรื่อ" เป็น้อยอผมถาม้วยท่าทาอารม์ี ทำไมถึอารม์ีนานั้นนะ เพราะูบับเ้านั่นเหรอ พอผมิแบบนั้นผม็รู้สึโธรอีรั้ "นายอารม์ีันะ ปาไอ้แว่นนั่นมันหวานมาสินะ!" ผมพูเน้นเสียพร้อมับผลันัวเล็รหน้าผมลไปที่เีย้วยสามโธร อนนี้ผมิเพียแ่ว่าไม่อยาเสียนที่ผมรัไปให้ใร มัน้อเป็นอผมนเียว
"นะ..นาย?! นายะทำอะไรน่ะ ปล่อยันนะ!" สีหน้าับเสียสั่นเรืออนรหน้าผมบ่บอไ้เลยว่ามันลัวมา
"นายูบับไอ้แว่นนั่นแล้วเป็นไ อร่อยมั้ย?! อันอร่อยว่าแน่!"
"บาโร ันไม่ไู้.... อื้อ~" นัวเล็ยัไม่ทันพูบผม็ประบปาไปที่ปาเรียวเล็ที่แสนนิ่มสีแนั่นอย่าหนัหน่ว
"อื้ออ~ " เสียนใ้ร่าอผมพยายามทัท้ว แ่มันลับเปิทาให้ลิ้นอผมไ้เ้าไปิมรสหวานในโพรปาอนที่ผมรัมาที่สุ
"นะ..นาย?! นายะทำอะไรน่ะ ปล่อยันนะ!" สีหน้าับเสียสั่นเรืออนรหน้าผมบ่บอไ้เลยว่ามันลัวมา
"นายูบับไอ้แว่นนั่นแล้วเป็นไ อร่อยมั้ย?! อันอร่อยว่าแน่!"
"บาโร ันไม่ไู้.... อื้อ~" นัวเล็ยัไม่ทันพูบผม็ประบปาไปที่ปาเรียวเล็ที่แสนนิ่มสีแนั่นอย่าหนัหน่ว
"อื้ออ~ " เสียนใ้ร่าอผมพยายามทัท้ว แ่มันลับเปิทาให้ลิ้นอผมไ้เ้าไปิมรสหวานในโพรปาอนที่ผมรัมาที่สุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น