"ฉันชอบแก"ทิฟฟานี่ยืนก้มหน้า ขณะสารภาพความรู้สึกกับแทยอน
"ไม่เอาน่า อย่าล้อเล่นอย่างนี้สิ แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ"
แทยอนยิ้มน้อยๆ เพราะเธอกำลังคิดว่าทิฟฟานี่หาเรื่องมาแกล้งเธอแน่ๆ
"ฉันไม่ได้ล้อเล่นแทยอน ฉันชอบแกจริงๆ"
ทั้งแววตาและคำพูดของอีกคน ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าแทยอนหายไปอย่างรวดเร็ว
"ฉันเคยคิดว่าเธอจะเป็นคนที่เข้าใจฉันที่สุด ฉันเกลียดพวกผิดเพศเธอก็รู้ แล้วเธอทำแบบนี้ทำไม!!!! "
แทยอนตวาดใส่ทิฟฟานี่เสียงดัง
จนตอนนี้ร่างบางสั่นเทาเพราะความกลัว ที่ไม่เคยเห็นแทยอนเป็นแบบนี้มาก่อน
"แล้วจะให้ฉันทำยังไง ถ้าฉันเลิกชอบแกได้ง่ายๆ ฉันคงไม่หน้าด้านแบกหน้ามาบอกแกแบบนี้หรอก"
ทิฟฟานี่พยายามควบคุมเสียงไม่ให้สั่น
"งั้นหรอ"
แทยอนเก้าวเท้าเข้าไปหาทิฟฟานี่เรื่อยๆ ในขณะเดียวกัน ร่างบางก็พยายามถอยห่างออกจากคนตัวเล็กที่เปลี่ยนไป
ตุบ
หลังของเธอชนเข้ากับกำแพงแล้ว แน่นอนว่าแทยอนยังไม่หยุดก้าวเข้ามา
เธอเชยคางฉันขึ้น เพื่อให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเธอ โดยที่สายตาของเธอไม่หลงเหลือความอ่อนโยนเหมือนที่ฉันเคยได้รับเลยสักนิด
"ไสหัวออกไปซะ แล้วอย่าสะเออะเสนอมาหาฉันอีก ถ้าฉันไม่ได้เรียก"
"ออกไปยัยวิปริต ฉันบอกให้ออกไป!!!!!"
_________________________________________________________________
แล้วดูตอนนี้
"อิแท เอาผ้าไปซัก"
ยัยอ้วนนั่นมันใช้ฉันยิ่งกว่าคนใช้อ่ะคิดดู
"จ้าเบ"
ฉันยิ้มรับ แต่ตอนนี้หัวกำลังคิดหาวิธีแก้แค้น
ตุบ
ไม่ใช่เสียงหลังกระทบกำแพงเหมือนเดิม
แต่นี่คือ
เสียงวางตะกร้ากางเกงในของอินายแม่ อีกนิดเดียวก็โยนใส่หัวกูเถอะ
"เอ้าลืม กางเกงในด้วย"
เกินไปแล้วนะ
"มองแบบนี้คืออะไร!!!"
"ไม่มีอะไรจ่ะ เดี่ยวเค้าซักเสร็จ เค้าจะไปถูบ้านให้นะจ๊ะเบ"
กูแค่เกรงใจมันเฉยๆ
ความคิดเห็น