หลายคนนั้นยึดติดกับหลักการของตนมากกว่า
หลักการของโลก คิดแต่เพียงว่า จะต้องแข็งแกร่ง
และ ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก พวกเขาเหล่านั้นล้วน
แต่ยึดติด กับโลก ในอุดมคติ ของตัวเอง
พวกเราไกอา นั้นเห็นต่างจากพระเจ้าทั้งหลาย
การจะทำให้ มนุษย์และเผ่าพันธ์อื่นๆได้ไปต่อ
และ วิฒนาการณ์ พวกเราจะต้องเชื่อมโลก
แต่พระเจ้าผู้ยึดติดกับหน้าที่ทั้งหลาย นั้นไม่ยอม
พวกเราจึงสร้างโลกใหม่ ที่หลักการทุกอย่างที่
วางทับทมกัน มันอาจจะไม่สมดุล แต่มันก็
สมเหตุสมผลที่สุด และ นำทางแก่ ผู้หลงทาง
ผู้พบกับ ความสิ้นหวัง ผู้ใฝ่หาจุดจบ
โลกที่สร้างขึ้น จะกลานเป็นโลกที่สมบูรณ์แบบ
ทุกคนอยู่ร่วมกัน เรียนรู้ในความแตกแต่ง
มันควรจะเป็นแบบนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะ ดาร์กลาส
กลุ่มคนจาก โลกหลังวันสิ้นโลก นำโดย
เจ้าหญิงชุดทหาร ที่กลายเป็น องค์กร ที่ก่อสงคราม และพยามนำพาโลกใบนี้ กลับสู่จุดสลาย
ไกอา อย่างพวกเรา ไม่สิอม้แต่พระเจ้าเอง
ก็ไม่มีสิทธิ ที่ลงมือด้วยตนเอง แต่ไม่ว่าจะด้วย
วิธีไหน ก็ไม่สามารถ จบปัญหานี้ได้
และ HM ก็เสนอ ความคิดหนึ่งขึ้นมา
และคำพูด ที่จับใจ
"ความหวังสุดท้าย ของเราคือ ผู้สร้าง ไม่มีผู้สร้าง
คนไหน ไม่รู้วิธี ทำลาย สิ่งที่ตนเองสร้างขึ้นมา"
นั้นเป็นจุดเริ่มต้น ของ ตำนานบทใหม่
ที่นำพายุคสมัยใหม่มาสู่ โลก
เรื่องย่อ
กล่าวถึง โลกต่างมิติ ที่ถูกสร้างขึ้น โดย กลุ่ม คน
ที่เรียนตัวเอง ว่า ไกอา ที่รวบความหลากหลาย
ของ มนุษย์ และ เผ่าพันธ์อื่น ในโลกที่ไม่มีวัน
จะสิ้นสุด ในเรื่อง นี้ จะกล่าวถึง
เรน นักเขียนนิยาย แนววันสิ้นโลก เขาได้รับ
พรที่เขียน บงการความคิดหรือ อุดมการณ์
ของผมคน ด้วยการเขียนตัวตนใหม่ขึ้นมา
หรือเขียนสิ่งถึงสถานที่แห่งหนึ่ง หากมี
วัสดุครบถ้วน แม้มแต่ ปราสาท ก็สามารถ
สร้างได้ ในเวลา ไม่กี่วัน
ึ
โดยแต่ละอัน ก็จะมี เงื่อนไข ต่างกัน
พรนี้เรียกว่า ปากกาสรรค์สร้าง
****
หวัดดีครับ อา~~? ตรงนี้จะ จะอ่านก็ได้
กดข้ามก็ได้ ไม่มีประโยชน์เท่าไร
แนวทางเริ่มแรก ของนิยายเรื่องนี้คือการ
ดำเนินเรื่อง แบบ เนิบๆ เรื่อยๆ โดยยึดหลักการ
ป่วนเรื่องอื่นๆ ทั้งอนิเมะ และเกม หรือแม้แต่นิยาย
เชื่อ ผม ร้อยทั้งร้อย นิยาย พวกเกมกับ แฟนตาซี่
มันก็ไม่ได้ ดีช่วงแรก เหมือนกับ พวกนิยายรัก
เปิดมา วิ่งชนกัน เห็นมี ทะเลาะกัน น่าติดตาม
นั้นเป็น แมกคานิก ของเขา
สั้นๆ ขอความเห็นใจครับ อ่านสัก 6 ตอน
แล้วเลิกก็ยังไม่สาย 1 ตอนมันไม่ถึง 10 นาทีหรอก
แรงบันดาลกาว
แน่นอน ไอดอล อีปิกป๊อบทิน หรือ อะไรนี้แหละ
ช่างมันเถอะ ดูแล้วปวดหัว แต่กลับไปดูต่อดีกว่า
หมายเหตุ
-เรื่องนี้มีฮ่าเร็ม แต่ไม่หนัก
-เรื้องนี้ พระเอกสู้ไม่เก่ง แถมกาวๆ
-เรื่องนี้ มีเนื้อหา รุนแรง ในเชิงตลกร้าย
-เรื่องนี้ มีการล่อเลียนหนักมาก
-เรื่องนี้ พระเอก มันเล่นไม่สื่อ
-เรื่องนี้ ถูกเขียนขึ้นใน สมุดบันทึกในโทรศัพท์
แล้ว ลงสดๆ ไม่จัด ฟอน
-สุดท้าย เรื่องนี้ พระเอกเมากาว ติดมาจาก ไรท์
(และ ไรท์ ก็ติดมาจาก อีปิคทินมิคุ)
-สุดท้ายของสุดท้าย หมายเหตุทั้งหมด ที่กล่าวมา
อาจจะเป็นจริง หรือไม่ ก็ได้ เนื่องจาก
-ยังไม่มีความคิดที่จะ ตีกรอบเรื่อง ^_^
แต่เน้น ตลกล่อเลียน ดาร์กนิดๆ
-สุดท้ายของที่สุด ผู้เขียน ไม่ได้ แนะนำตัวเอง
เบยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!
อ้อ สวัสดีครับ ผม กิลแบร์ --- เทค 2
โย่วๆๆๆ ผม~D หาซื้อได้ตาม ร้านขายแผ่นซี่ดี
ช่างนี้น้ำก็ดี ขายก็ดี ชีวิต ดี้ดี โย่วๆๆ
เรน * นักเขียนนิยายแนววันสิ้นโลก ชื่อดัง*
"ไม่ว่าใคร ก็อยู่ในนิยาย ที่มีชื่อว่า ชีวิต ที่ใครสักคนเขียนขึ้นมา"
(ใบหน้าที่นิ่ง ดวงตาที่ไร้ซึ่งชีวิตชีวา และ แฝงไปด้วย อันตราย พระเอกโครตๆ)
คาเรน *ปีศาจกาฬสีเงิน*
"ไม่ว่า เท่าไร กำไล ก็คือ กำไล จะมากจะน้อย มันก็คือ กำไล ชีวิตก็เช่นกัน"
(อย่างกะ เจ้าหญิงหิมะ เลยนะ ชอบๆ)
เซรอส *สุดยอดนักฆ่า หมานเลข 0*
"ความปราณีต่อศัตรู คือความไร้ปราณีต่อตนเอง"
(คงไม่มีใครเหมาะไปกว่า เขาอีกแล้ว)
คิวม่อน *เกมแคสเตอร์ *
"สำหรับ แคสเตอร์ ไม่มีอะไรรู้สึกดีไปกว่า ยอดวิวและสาวๆ คริทๆ"
(ร่างคิวม่อนด้านสดใส และ คิวม่อนด้านมืด ฟิวชั่นกัน)
โมนิก้า *เกมมาสเตอร์*
"เกมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต อาจจะไม่รู้ตัว แต่คุณก็อาจอยู่ในเกม"
(อย่าลบ นิยาย ผมนะ ขอ ร้องงงงงงง)
เนเน่ *ดวงตาเทพงู*
"ไม่ว่าใครก็มองโลกแค่ด้านเดียว"
(นอกจากจะ บทน้อย ยัง ทำตัว เงาจางอีกต่างหาก)
อยู่ระหว่างคิดบท ช่วยคิดบทที
ทำเอง น่าร๊ากกก ช่วยคิดบทที่
อยาก ทำให้เป็น คู่กัดกับพระเอกมาก ดูมีความ มาคุ
ความคิดเห็น