ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เลิกกันเถอะ
[Tan to talk]
“เราเลิันเถอะ” ผมบอับัพเ้ที่ทำหน้าใเมื่อไ้ยินในสิ่ที่ผมบอ
“ทำไม” เธอถามหาเหุผลที่ผมอเลิับเธอ
“ันเบื่อเธอแล้ว” ผมอบเธอไปแบบนี้
“นายไม่รัันแล้วเหรอ” เธอถามผมอีรั้้วยเสียเศร้าๆ
“ใ่ ันหมรัเธอแล้ว” ผมบอเธออย่านั้นทั้ๆ ที่มันร้ามับวามรู้สึริๆ อผมเพื่อที่ะให้เธอเ็บปวเหมือนอย่าที่ผมเ็บ
“นายมีนอื่นแล้วใ่ไหมถึอยาเลิับัน” เธอถามผม้วยวามเ็บปวหลัาไ้ยินในสิ่ที่ผมบอับเธอเมื่อี้
“ใรันแน่” ผมถามเธอเพื่อบอให้รู้ว่าผมรู้ว่าเธอ่าหาที่อยาะมีนอื่นนัวสั่น
“นายหมายวามว่าไ” เธอถามผมอย่าสสัยในสิ่ที่ผมพูออมา
ผมไม่บอเธอหรอว่าผมรู้อะไรมา ผมบอเพียแ่ว่า “เธอรู้อยู่ีแ่ใ ไม่้อให้ันพูหรอ”
“นายอยาเลิับันริเหรอ” เธอถามย้ำับผมอีรั้ว่าผม้อารเลิับเธอริๆ ใ่ไหมพร้อมับมอหน้าผมไป้วย
ผมอบเธอว่า "ใ่"
เมื่อเธอไ้ยินำอบอผมแล้ว น้ำาอเธอ็ไหลลมาอย่าห้ามไม่อยู่แล้วหันหลัวิ่ออไปารนี้ทันที
อนเย็นผมูบผู้หินอื่น่อหน้าเ้ในวันที่พวเราเลิันเพื่อแสให้เธอเห็นว่าผมไม่แร์เลยว่าเธอะรู้สึยัไที่้อมาเห็นภาพนี้และเป็นสิ่ที่ผมใทำ่อหน้าเธอเพราะผม้อารให้เธอเ็บปวเหมือนับที่ผมเ็บ
ความคิดเห็น