คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คำนำ
พิมพ์พระพาย สุลรันรัษ์ นั่อระเป๋าเินทานาเล็อยู่บนรถู้โยสารอย่ามีวามสุเพราะอีไม่ี่ั่วโม็ะไ้พบับภาสร หิรัวัรแฟนหนุ่มที่บันมาหลายปี วามสัมพันธ์อเราเริ่มาเป็นเพื่อนห้อเียวันอน ม. ปลาย นพันามาเป็นนรัและยืนยาวมานถึปัุบัน
พิมพ์พระพายเพิ่เรียนบแพทยศาสร์ อีไม่นาน้อไปใ้ทุน ส่วนภาสรเรียนบ่อนเธอสอปี เาเป็นวิศวรุมาน่อสร้าที่ัหวัหนึ่ในภาะวันออ
แม้้อแยย้ายันทำามฝัน ้อเรียน่าสถาบัน แ่ยัหมั่นเวียนมาเิมวามหวาน เพิ่มวามผูพันให้สอใ ทำให้วามรัยัอามพร้อมับหน้าที่อนอย่าไม่เยบพร่อในอนา
เธอหวัว่าเราะมีรอบรัวที่อบอุ่นร่วมันระหว่าที่พิมพ์พระพายมอสอ้าทาเริ่มมี้นไม้น้อยให่เมื่อรถ่อย ๆ แล่นห่าไลเมือหลว เสียรีร้อาโทรศัพท์เรื่อหรู็เรียร้อวามอย่าไม่มีทีท่าว่าะหยุล มือบาล้วเ้าไปหยิบในระเป๋าออมาู่อนรอยยิ้มน้อย ๆ ะปราอยู่บนใบหน้าาม
“เป็นไ ิถึพายมาเหรอถึโทรมาน่ะ” เธอเอ่ยเสียหวานเ้าไปในสาย
[ร้าบ ิถึแฟนมา อยาเอแล้วอะ]
“นี่อาร์ เราเพิ่ไลน์ุยันไปเอนะ”
[็นมันิถึแฟนทำไไ้ เราสอนไม่ไ้เอันั้หลายเือนแล้วนะ ไม่รู้แหละ พายรีบมา้วย อาร์รออยู่]
“รู้แล้ว่ะ ว่ามีนรออยู่น่ะ เพราะอนนี้ใพาย็ลอยไปถึอาร์แล้วนะ”
[รับผม เอ่อ แล้วนี่พายนั่รถมาถึรไหนแล้ว เี๋ยวอาร์ะไ้ออมารอรับถู แล้วนี่พายไ้ทานอะไร่อนมาหรือยัรับ]
“อ้อ พายถึหน้าโรเรียนพอี่ะ และพายเอ็ยัไม่ไ้ทานอะไร่อนมาเลย เพราะลัวว่ามันะไม่ทันิวรถู้รอบห้าโมเย็นเี๋ยวมันะไปถึที่โน่นึเอาน่ะ
[โอเรับ ถ้าอย่านั้นเี๋ยวเราเอันแล้ว่อยไปหาอะไรทานัน่อนเ้าที่พั็ไ้เนอะ แ่นี้่อนนะพาย เี๋ยวอาร์ไปอาบน้ำ่อนะไ้ออไปรอรับพายมันะไ้ไม่เสียเวลา]
พิมพ์พระพายเผยรอยยิ้มบนใบหน้าหลัุยับนปลายสายบล เพราะถึะอยู่ไลัน แ่ถ้าว่าเมื่อไร็ะหาโอาสมาเอันโยไม่เี่ยว่าใระเป็นฝ่ายมาหา่อน
รั้นี้พิมพ์พระพายเป็นฝ่ายนั่รถู้มาหา เพราะเธอว่า่วสั้น ๆ หลัสอบวิาสุท้ายเสร็ส่วนเา็ไม่มีเวลา นที่ผ่านมาเราไม่่อยมีีวิเหมือนู่รัู่อื่นเลย
ภาสรวาแผนะพาเธอท่อเที่ยวใน่ววันหยุนี้เพื่อเป็นารลอให้ับารเรียนบอเธอ แรทีเียวพิมพ์พระพายิะลับบ้านหลัสอบเสร็ แ่เพราะรู้สึไ้ว่าเาเปลี่ยนไปเราเริ่มห่าเหิน อาะเป็นเพราะพัหลัไม่่อยไ้เอ
หาสัาาผู้หิร้อเือนในใว่ามันผิปิ เหมือนเาำลัวอแวในวามรันี้ มันเยเิึ้นมาแล้วรั้หนึ่สมัยที่ภาสรเรียนปีสุท้ายในะที่เธออยู่ั้นลินิแ่เรา็ผ่านมันมาไ้
พิมพ์พระพายึปรึษาที่บ้านนทานั้นยินีหาเธอะหันมาใ้เวลาร่วมับภาสรมาึ้น เธอึเปลี่ยนใเินทามาหาเาและิว่าะอยู่่ออีสัระยะเพื่อหวัะอุรอยร้าวที่ไม่ว่าะเป็นรอยเล็หรือให่ให้ไ้และหวัว่ามันะทันเวลา
แ่หิสาวไม่รู้เลยว่าารมาในรั้นี้วามรัที่เพียรถนอมลับพัทลายล เมื่อเธอไป้นพบวามลับที่ถูภาสร่อนเอาไว้อย่าไม่น่าให้อภัย
***ฝาิาม หัวใ อมเม้น เพื่อเป็นำลัใให้ไรท์้วยนะะ
ความคิดเห็น