คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 7
เมื่อารนินทาือารพูอยู่ฝ่ายเียว อีฝ่ายไม่ร่วมผสมโลนินทา พัรี็หมอารม์ะพูอะไร่อ เพียถอนหายใ ส่ายหน้าเบาๆ อย่ารู้สึไม่สบอารม์
“เรานะ สนใเรื่ออื่นที่นอาานบ้าสิ น่าเบื่อริๆ”
เลอมานลี่ยิ้มบาๆ เป็นรอยยิ้มที่มัประับวหน้าสวยพิสุทธิ์ “หนูไม่รู้นี่ะว่าะพูอะไรี”
“โอ้ยยย ัใเ๊มา!” บอแล้วพัรี็ถอนหายใอีรอบ ว้าเลอมานเินไปทาลิฟ์ ึ่มีพนัานยืนรอึ้นลิฟ์ันอยู่
“ทุน สวัสี้า” พัรีส่เสียทัทาย
พนัานลุ่มสี่นที่ยืนอยู่ พาันหันมาโบมือทัทาย ทั้ทัทายพัรีและเลอมาน
เลอมานำนเหล่านี้ไ้ แม้บานะอยู่นละแผน แ่็รู้ัื่อ หน้าา เพราะนเหล่านี้อยู่ในลุ่มไลน์เม้ามอยเ้านาย เม้ามอยบริษัท ึ่พัรีเป็นหัวเรือให่ในารั้ึ้น และแน่นอนว่าพัรีลาเลอมานเ้าลุ่ม้วย
เลอมานมอเหล่าพนัาน ึ่เริ่มระิบระาบนินทา่าวเ็ประำวัน ือารเลิราอท่านรอประธานและอีแฟน แน่นอนว่ามีพัรีเป็นผู้เริ่ม
สายาอเลอมาน มอไปทาฝั่ร้ามลิฟ์ ที่เป็นห้อน้ำและมีระถา้นไม้ั้อยู่ มอ...เหมือนไม่ไ้มอ หาริมฝีปายยิ้มบาๆ ล้ายไม่่าาปิ แววาเป็นประายลึล้ำ ทุอย่าำลัำเนินไปามแผน
ท่ามลาลุ่มพนัานบริษัทที่ำลันินทาเ้านาย เธอือนเียว ผู้ยืนนิ่ไม่พูอะไร ท่าทาเหมือนไม่สนใารนินทาที่ำลัำเนินอย่าสนุสนาน นสาวน้อยนหนึ่ผู้มีอายุรุ่นราวราวเียวับเลอมาน หันมาทาเธอ เอ่ยถามอย่าวนุย
“ไม่สนใหรอ?”
เลอมานเลิิ้ว “ะ?”
“็...่าวัประำวันนะ”
เลอมานส่ายหน้าบาๆ “ยืนรนี้็ไ้ฟัอยู่แล้ว่ะ”
“แล้วิยัไละ ทำไมท่านรอถึยัลับไปเอาแฟนอเา ทั้ที่ผู้หิเหลวแหลนานั้น?”
สิ้นำถามอเธอนนี้ ึ่เลอมานำื่อไ้ว่าเธอื่อน้ำาล พนัานนอื่น็หันมาทาเลอมาน ทุสายาับ้อเธอ รออยฟัำอบอเธอ ้วยท่าทาลุ้นมา
อยารู้...เพราะที่ผ่านมา ไม่ว่าพวเาะนินทาอะไรัน เลอมานไม่เยอ้าปาเสนอวามิ ไม่แม้แ่ะร่วมวนินทา
นบานเ่นน้ำาล ่อนแวะเลอมานว่าวาท่าทำเป็นสูส่ ไม่นินทาาวบ้าน
เลอมานย่อมอ่านวามิอนเหล่านี้ที่มี่อเธอออ ทว่า...หิสาวแล้ทำเหมือนไม่เ้าใ ยัลี่ยิ้มบาๆ สีหน้าเหมือนสาวน้อย ผู้เพิ่หลุาทุ่ลาเวนเอร์ออมาสู่โลว้า
“ไม่ทราบสิะ ไม่เยมีประสบาร์เรื่อนี้เลย่ะ”
ำอบอเธอ ทำให้บานถอนหายใ บานเบ้ปา ส่วนน้ำาลผู้ถามำถาม ร้อหึในลำอ ปามุบมิบเปล่เสียเบาๆว่า
“แอ๊บ!”
เลอมานย่อมไ้ยิน เหมือนับที่พนัานนอื่นไ้ยิน ระนั้นนถูว่าทำเป็นไม่ไ้ยิน นอื่นเลยทำเป็นไม่ไ้ยินาม หันลับไปนินทา่ออย่าออรสออาิ ถึเรื่อที่เพเม้ามอยไฮโโพส์ ว่ารัมภาสะหรีอีแฟนอท่านรอประธาน หิ้วหนุ่มนใหม่เ้าอนโมิเนียมั้แ่เมื่อวาน นอนนี้็ยัไม่ออารัราะ!
ประูลิฟ์เปิออ เหล่าพนัานพาันเินเ้าไปในลิฟ์ เ่นเียวับเลอมานที่เินามหลัเป็นนสุท้าย สายาอเธอ มอไปทามุมระถา้นไม้มุมนั้น
ประูลิฟ์่อยๆปิล สายาอเธอเห็นว่า มีเาเลื่อนไหว...
ริมฝีปาอเธอยยิ้มมุมเบาๆ วาลมโทอประายวาบวับล้ำลึ...
เสียอเธอเปล่ัในใ ั…ถึเหล่านนินทาทั้หลาย
อบในะ...อีพวีแ่เสือเรื่อาวบ้าน!
ความคิดเห็น