มาอยู่ด้วยกันนะ

          สวัสดีครับ ผมชื่อบาสผมอายุ 17 ปี ผมมีนิสัยค่อนข้างหัวรุนแรง เป็นคนดื้อรั้น ไม่ค่อยฟังเหตุผลของคนอื่น
ยึดถือความคิดของตัวเองเป็นหลัก  จนกระทั้งวันนึงผมได้ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นคนที่สวย น่ารัก
นิสัยดี ซึ่งนิสัยทั้งหมดต่างจากผมมากๆเลย เธอมีชื่อว่า ออย.... ออยเป็นเด็กสาววัยรุ่น อายุน้อยกว่าผม 1 ปี  
ออยเป็นเด็กค่อนข้างจะขยัน จนวันนึงเราได้คุยกัน   หลายคนอาจจะส่งสัยใช่มั้ยครับว่าทำไมเราถึงได้คุยกัน...สาเหตุที่ทำให้เราสองคนได้คุยกันก็เพราะว่าบ้านของเราทั้งสองคนอยู่ติดกันเลย จนกระทั้งวันที่เราสองคนได้คุยกันครั้งแรก วันนั้นออยกำลังนั้งอ่านหนังสืออยูู่หน้าบ้านเพื่อที่จะไปเตรียมสอบเข้าโรงเรียนอีกแห่ง  ออยกำลัง
เพล่งอ่านหนังสืออย่างจริงจัง...ผมก็เลยเดินเข้าไปหาออยแบบงงๆ แล้วออยก็มองหน้าผมอย่าง งงๆ  พร้อมกับพูดว่า.....

ผม :  อ้าวออยทำไมช่วงนี้ขยันอ่านหนังสือจัง  จะอ่านไปเตรียมสอบที่ไหนหรอ?
ออย : อ๋อ พอดีว่าจะไปสอบเข้าที่โรงเรียนเอกชนในตัวเมืองอะแหละ...ว่าแต่พี่อะมีอะไรหรือป่าว ร้อยวันพันปีไม่ค่อยจะได้คุยกันเลย
ผม : ไม่มีไรหรอก...พี่เห็นออยนั้งอ่านหนังสือคนเดียวพี่เลยว่าจะมานั้งเป็นเพื่อน
ออย : อ๋อ งั้นเดี่ยวออยไปหยิบนำ้ที่อยู่ในครัวให้นะ ( ออยยิ้มแล้วก็ลุกจากไป )
 

หลังจากที่ออยเด็กสาว ที่พึ่งลุกไปได้ไม่นาน สายตาของผมก็เผลอไปสบตากับหนังสือเล่มที่ออยกำลังอ่านอยู่
แต่มันเป็นอะไรที่แปลกมาก เพราะหนังสือเล่มที่ออยอ่านมันไม่ใช่หนังสือที่ไว้สำหรับที่จะไปเตรียมสอบเข้าโรงเรียนเลย  แต่มันเป็นหนังสือเกี่ยวกับ การ..ฆาตกรรม.. ผมที่ได้เห็นหนังสือเล่มนั้นก็ สะดุ้งไปซักพัก ไม่คิดว่าเด็กสาวที่ นิสัยดี น่ารัก จะชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับพวกนี้  ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นในครัวของบ้านออย...ผมซึ่งได้ยินเสียงนั้นก็พร้อมกับตะโกนเข้าไปในบ้าน เพื่อที่จะถามออยว่าเป็นอะไรหรือป่าว ผมที่ตะโกนไป 3-4 รอบก็ไม่มีแม้แต่เสียงเด็กสาว  ที่ชื่อ ออย ตะโกนตอบกลับมาเลย? ผมที่เห็นถ้าว่าไม่ดี ผมก็เลยถือวิสาสะเดินเข้าไปในบ้านออย ผมตะโกนเรียกออย  อยู่ที่ห้องโถงบ้าน แต่ก็เป็นอย่างที่คิดไว้ตอนแรก เพราะไม่มีแม้แต่เสียงออยตะโกนตอบกลับมาเลย ผมก็เลยนึกคิดได้ว่าออยเข้าไปหยิบน้ำในครัวเพื่อที่จะเอามาให้ผม ผมก็เลยเดินเข้าไปในครัวที่ออยอยู่..และเรื่องที่ไม่คาดคิดที่ผมและทุกคนที่อ่านอยู่ก็มาถึง เมื่อผมมองไปบนพื้นก็พบคราบสีแดงๆ( กลิ่นคาวมา ก)  กลิ่นตีขึ้นจมูกผมจนผมแทบจะเป็นลม..ซึ่งถัดจากคราบสีแดงๆไปก็เป็นสิ่งที่ผมไม่คาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับเด็กสาวคนนี้...ผมเห็นออยใช้มีดแทงตัวเองที่ลำคอ ( ที่ลำคอเป็นแผลที่ฉีกขาด และเหวอหวะมาก) ผมที่เห็นสภาพออยเป็นแบบนั้นก็ทำอะไรไม่ถูก
ทำได้แต่พูดกับออยว่า.....
ผม: ออย ออย ออย ออยเป็นอะไร (เสียงผมเริ่มแผ่วเบาลงเรื่อยๆ...จนผมสลบไป)
จนผมได้ฟื้นขึ้นมาพร้อมกับได้มองไปรอบๆตัวผมเห็น พี่ๆกู้ภัยกำลังปั้มหัวใจช่วยออยอยู่ ผมที่เห็นสภาพออยเป็นแบบนั้น แต่ผมกับทำอะไรไม่ได้ทำได้แค่นอนดูสภาพศพของเด็กสาวก่อนที่ผมจะเผลอหลับไปอีกครั้ง.......
ครั้งนี้...ผมได้สะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก (ที่โรงพยาบาล) ผมได้กวาดสายตาพร้อมกับมองที่รอบๆห้อง แต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดมันก็เกิดขึ้นกับผมอีกครั้ง ทันใดนั้นผมก็ได้มองเห็นออยซึ่งนั้งอยู่ข้างๆเตียงของผม ออยจับมือผมไว้แน่นมาก!

 ผมสัมผัสได้ถึงความเย็นของมือที่กำลังจับมือผมไว้อยู่
"ความรู้สึกที่มือนั้นจับผมมันเป็นความรู้สึกที่เยือกเย็นจนผมบอกไม่ถูก
ทันใดนั้น เด็กสาวที่ชื่อ ออย ก็ได้เริ่มร้องไห้ 
"ซึ่งเสียงร้องไห้ของออยมันทำให้ผมขนลุก จนอยากลุกหนีไปจากเตียงนั้น
ออยได้เริ่มพูดกับผมพร้อมกับทำเสียงสั่นๆว่า...
ออย : หนูขอโทษ หนูขอโทษ หนูขอโทษ
" เสียงที่พูดออกมาจากปากออย มันทำให้ผมกลัวมาก กลัวจนผมได้ร้องไห้ออกมา  พร้อมกับเผลอหลับไปอีกครั้ง "
จนเวลา 07:00 น. ผมก็ได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่มีออยเด็กสาวที่นั้งจับมือผมไว้เมื่อคืน แต่กลับเป็นแม่ของผมที่นั้งก้มหน้าอยู่ปลายเตียง ผมที่เห็นแม่อยู่ต่อหน้าก็ได้พูดกับแม่ว่า...
ผม : แม่แล้วออยหละ ออยไปไหนหรอ? เมื่อคืนผมยังเห็นออยนั้งอยู่ข้างๆ ผมอยู่เลย 
    "ผมมองหน้าแม่ พร้อมกับตั้งคำถาม 
แม่ :ออยเสียแล้วลูก ตอนนี้ศพอยู่ที่วัด
    "ผมที่ได้ยินแม่พูดแบบนั้น น้ำตาของผมมันก็ไหลออกมาเองทั้งๆที่ผมก็ไม่รู้สาเหตุ
แม่ : ปะ! เรารีบไปจ่ายตังค่านอนโรงพยาบาลกันเถอะ แล้วรีบไปงานศพออยกัน
    "สิ้นเสียงที่แม่พูด ผมก็รีบลุกเพื่อไปเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกับรีบขับรถไปที่วัดที่กำลังจัดงานศพออยอยู่
เวลาผ่านไปไม่นานนัก ผมก็ได้มาถึงวัดที่ใช้จัดงานศพของออยเด็กสาวผู้น่าสงสาร ผมก็ได้อยู่ช่วยงานศพ
ของออยตั้งแต่วันแรก จนกระทั้งถึงวันสุดท้ายที่เผาออย..
    "วันที่เ ผาศพของออยทุกๆคน พ่อ แม่ ของออย ต่างคนต่างร้องไห้เสียใจกับเหตุการที่เกิดขึ้น รวมถึงผม 
    "พอเสร็จจากการเผา  ผมและแม่ก็กำลังขับรถกลับบ้าน แต่ผมซึ่งที่อยู่ช่วยงานศพตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย
มันทำให้ร่างกายของผมเหนื่อยร้า ไม่มีแรงอย่างบอกไม่ถูก ผมได้พูดกับแม่ทำนองว่า...
ผม :น่าสงสารออยนะแม่ ยังเด็กอยู่เลยไม่น่าจะมาคิดสั้นแบบนี้
   " ผมพูดทั้งน้ำตา เพราะสงสารและไม่คิดว่าจะเกิดแบบนี้ขึ้นกับออย)
   " แต่ก็ไร้เสียงตอบกลับจากแม่ของผม บรรยากาศในรถมันเงียบมาก เงียบจนทำให้ผมหลับไปอีกครั้ง...
             ผมที่ครึ่งหลับครึ่งตื่น! ก็มีความรู้สึกว่าแม่ของผมได้เลี้ยวรถเข้าไปในปั้มแห่งหนึ่ง ซึ่งปั้มแห่งนี้อยู่ติดกับถนนก่อนที่จะถึงบ้านของผม แม่ได้เลี้ยวรถเข้ามาจอดหน้าห้องน้ำของปั้ม ซึ่งบรรยากาศมันวังเวิงมาก!!
"บรรยากาศตอนนี้มันไม่ต่างจากในหนังผีเลย )
ทันใดนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับผมมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง!!
“ ผมได้รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรออกมาจากหลังเบาะรถที่ผมกำลังนอนอยู่  สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมบวกกับบรรยากาศรอบๆมันยิ่งทำให้ผมกลัวมากกว่าเดิม ผมขนลุกไปทั้งตัว แล้วผมก็ได้รู้ว่าสิ่งที่ออกมาจากเบาะนั้น มันคือ เส้นผม
แต่มันไม่ใช่เส้นผมปกติ แต่มันเป็นเส้นผมที่ยาวมาก ซึ่งมันกำลังจะรัดตัวผม (ผมสั่นไปทั้งตัว หายใจไม่ค่อยออก)
ผมทำอะไรไม่ถูก ผมทำได้แค่สวดมนต์ ถึงแม้ผมจะสวดมนต์แล้วมันก็ไม่ทำให้สิ่งที่รัดตัวผมหายไปเลย
ยิ่งผมสวดมนต์มากขึ้นเท่าไหร่มันยิ่งรัดแน่นมากกว่าเดิม  ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงเคาะประตูด้านข้างของคนขับ
ผมก็นึกว่าแม่ เพราะว่าตอนแรกแม่ของผมได้ลงไปเข้าห้องน้ำ  (ลืมพิมพ์บอกไว้ตอนแรก)
แต่พอผมได้หันมองออกไปก็ไม่เห็นแม่ของผมเลย มันยิ่งทำให้ผมกลัว ผมกลัวจนตัวสั่น กลัวจนทำไรไม่ถูก
และมากกว่านั้น สิ่งที่ผมรู้สึกได้คือเส้นผมที่กำลังรัดตัวของผมอยู่ ก็ได้หายไปเสียแล้ว
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ผมขวัญเสียเป็นอย่างมาก แต่สิ่งที่ผมเล่ามามันก็ไม่ได้จบแค่นี้ หลังจากที่เส้นผมนั้นหายไป
ผมก็รู้สึกได้ถึง เสียงที่ลอยมากับลม (พอผมได้ยินเสียงนั้นมันยิ่งทำให้ผมกลัวเข้าไปมากกว่าเดิมอีก)
เพราะว่าเสียงที่ลอยมาจากลม มันคือชื่อของผม  มันดังขึ้นว่า "บาสมาอยู่กับเรานะ"  
ใช่ครับ ผมได้ยินไม่ผิดหลังจากเสียงนี้ดังขึ้น ผมก็ได้มองไปที่กระจกข้างของคนขับ
ผมก็กวาดสายตามอง ผมได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งในความมืด ซึ่งรูปร่างของเธอมันช่างคุ้นมากๆเลย
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ได้ขยับเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น ผมทำได้แค่มองอยู่ในรถ ผมพยายามนึกว่าเธอคือใคร
พอเธอขยับมาใกล้จนหน้าของเธอเกือบจะชิดกระจกข้างคนขับอยู่แล้ว ผมก็ได้เห็นใบหน้านั้นอย่างชัดเจน
มันเป็นใบหน้าของออยเด็กสาวที่ผมพึ่งไปช่วยงานศพมา    ใบหน้านั้นยิ่้มให้ผมพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า
"มาอยู่ด้วยกันนะ"