[FIC Nobita]บันทึกของราชาทมิฬ

ลำดับตอนที่ #2 : บันทึกบทที่1 : โศกนาฏกรรรม - ชายชุดดำปริศนา

หลังจากที่โนบิตะทำตัวซ่า โดดลงไปหาชายชุดดำทั้งคู่

“นี่พวกแกคิดจะทำอะไรกันนะ”โนบิตะโดดลงมาจากสะพาน

“ไอเด็กนี่มันเป็นใคร”เสียงของชายที่ถูกเรียกว่าวอดก้าดังขึ้น

“ฉันคือ ผู้ผดุงความยุติธรรม โนบิตะแมน”โนบิตะกล่าวพร้อมกับตั้งท่าไปด้วย

“มันเล่นอะไรของมันเนี่ย สงสัยไม่เห็นของที่อยู่ในมือลูกพี่”วอดก้ากล่าว

“แกนะ อยู่นิ่งๆ”เสียงของชายชุดดำอีกคนดังขึ้น

“ห่ะ นั้นปืนหรอ!?”โนบิตะเหงื่อเริ่มแตก ถึงโนบิตะจะฝึกร่างกายมาแล้วแต่เขานั้นก็ยังคงอ่อนแออยู่ทำให้เมื่อเช้านี่โนบิตะถึงร้องเสียงหลงตอนเจอไจแอนท์

‘จะเอายังไงดีล่ะเนี่ย เราเองก็ไม่มีอาวุธอะไรเลยด้วย’ โนบิตะคิด

“ไอเจ้าเด็กนี่มันได้ยินทุกอย่างแล้ว สงสัยเราคงปล่อยให้มันรอดไม่ได้”เสียงของชายชุดดำ

‘ห่ะ มันจะฆ่าเรางั้นหรอ ซ ซ ซ ซวยแล้วไงล่ะ รู้แบบนี้ไม่น่ากระโดดลงมาเลย’โนบิตะคิด

“พวกแก2คนคิดว่าฉันจะกลัวปืนนั้นรึไงหะ”โนบิตะพยายามแสดงว่าไม่กลัวเต็มที่ แต่ในใจเขาตอนนี้นั้น……

ปัง ปัง ปัง

ชายชุดดำยิงปืนที่เก็บเสียงเอาไว้และทุกนัดที่เขายิงไปนั้นโดนโนบิตะหมดเลย

‘อะ อะ อะไรกัน นี่มันเจ็บเป็นบ้าเลย’โนบิตะคิด

“อะไรกัน นึกว่าจะเก่งแบบไอเจ้านั่นส่ะอีก สุดท้ายแกก็เป็นแค่เด็กธรรมดาสินะ”เสียงของวอดก้า

‘ไอเจ้านั่นหรอ มันพูดถึงใครกัน แต่ชั่งเถอะตอนนี้ต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน’โนบิตะคิด

โนบิตะตัดสินใจที่จะหนีขึ้นไปบนสะพานอีกครั้ง และขณะที่กำลังปีนขึ้นเขาก็ถูกยิงไปอีกครั้ง

ปัง!!

โนบิตะหลบได้แบบฉิวเฉียด ในที่สุดเขาก็ขึ้นมาได้ แต่เพราะเขามีบาดแผลหนักมากจึงไม่สามารถขยับตัวได้อีกแล้ว

“สุดท้ายก็แค่เด็กธรรมดานี่ครับลูกพี่”วอดก้าพูด

“นั้นสิน่ะ ไม่เหมือนไอเจ้านั่น เจ้านั่นน่ะทั้งๆที่เป็นเด็กแท้ๆแต่กลับฉลาด”ชายชุดดำพูด

“แล้วเราจะทำยังไงกับเด็กนี่ดีล่ะครับ”วอดก้าพูด

“หึหึหึหึ มันก็แค่เรื่องง่ายๆ”ชายชุดดำหัวเราะเบาๆ"เราแค่ต้องฆ่าเจ้าเด็กนี้เองไม่ใช่รึไง"

“นั้นสิน่ะครับ ง่ายจริงๆด้วย”วอดก้าพูด

แต่แล้วขยะที่ชายชุดดำกำลังจะยิงปืนใส่โนบิตะ วอดก้าก็ไปเห็นคนเดินผ่านมา

“นั้นมัน โนบิจังนี่นา"เสียงของแม่โนบิตะพูด