[FIC Nobita]บันทึกของราชาทมิฬ

ลำดับตอนที่ #17 : บันทึกบทที่2 : ตระกูลโนบิ - ฝาแฝดแห่งยุคเซนโงคุ

“ง่ายๆเลยล่ะก็แค่…ไม่ล่ะ เธอไม่จำเป็นต้องรู้"

“ได้ไงค่ะเนี่ย…รีบๆบอกมาเลยนะคะ”เบ็ธลุกออกจากที่นั่งจากนั้นวิ่งเข้าไปเขย่าตัวโนบิตะ

‘แล้วจะให้บอกได้ไงล่ะว่าเรามีกีอัสน่ะ กีอัสของเราน่ะมีหลายความสามารถถึงจะไม่รู้ว่าเพราะอะไรก็เถอะแต่มันมีครั้งนึงเราสามารถหาที่ที่เกี่ยวข้องกับกีอัสได้…ต้องเดิมพันล่ะนะว่ากีอัสกับราชาสีขาวจะเกี่ยวข้องกันไหม’

“อยู่นิ่งๆน่า อีก3ชั่วโมง เราจะออกเดินทาง…และมันอาจเป็นการเดินทางที่ค่อนข้างนานเพราะงั้นเตรียมทุกอย่างให้พร้อมล่ะ”โนบิตะพูดพร้อมกับเดินกลับห้องของตัวเองไป

3 ชั่วโมงผ่านไป

ทั้งโนบิตะและเบ็ธเดดินออกมาจากบ้าน

“เอาล่ะ จากนี้เธอห้ามถามอะไรทั้งสิ้น ขอแค่ตามชั้นมาก็พอ”ตอนนี้โนบิตะไม่ได้ใส่ชุดของราชาทมิฬเพราะเขาไม่อยากโดดเด่นในตอนกลางวันล่ะนะ

โนบิตะเดินทางไปหลายที่มาก ในที่แรกคือบ้านร้างหลังนึงในป่า[กลางเมือง]

โนบิตะตัดสินใจที่จะเดินเข้าไปในบ้านหลังนั้นเพราะเขาหวังว่าจะเจอที่แอาบของราชาสีขาว…แต่โนบิตะหาจนทั่วแล้วก็ไม่มี เขาเจอเพียงแต่สัญลักษณ์กีอัสบนกำแพงเท่านั้น

‘ไม่ใช่ที่นี่สินะ…เรานี่ยังดวงซวยเหมือนเดิมเลยแหะ’โนบิตะรู้สึกเซ็ง

“เบ็ธ เราจะไปต่อเรื่อยๆจนกว่าจะเจอเป้าหมาย”โนบิตะะเดินออกมานอกบ้านแล้วก็เจอเข้ากับเบ็ธ

“นี่ท่านกำลังตามหาอะไรอยู่หรอค่ะ??”เบ็ธถามเพราะทนความอยากรู้ไม่ได้อีกต่อไป

“ราชาสีขาว”โนบิตะตอบแบบไม่คิดอะไรแล้วก็เดินต่อไป

‘…ทำไมท่านถึงตามหาคนคนนั้นกันล่ะ…หรือเขาจะแก้แค้นให้เรา[มโน]’เบ็ธมองโนบิตะด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

สถานที่ที่ 99

สถานที่แห่งนี้คือบ้านร้างเหมือนกับหลังแรก โนบิตะยืนยันได้ว่าที่นี่คือที่สุดท้ายที่เกี่ยวข้องกับกีอัส 

โนบิตะเดินเข้าไปในบ้านและให้เบ็ธตามหลังมาติดๆ โนบิตะเปิดประตูเข้าไปในบ้าน เขาก็เห็นสมุดเล่มนึงตกอยู่บนพื้น

‘สมุดงั้นหรอ…’โนบิตะได้ลองเปิดสมุดเล่มนั้นดู หน้าแรกคือชื่อผู้แต่ง มี2คนคือ โนบิซาคุ กับ โนบิเบ 

[โนบิซาคุ]

[โนบิเบ]

โนบิตะจำพวกเขาได้ พวกเขาคือบรรพบุรุษฝาแฝดแห่งยุคเซนโงคุ

‘บรรพบุรุษของเรา ทำไมสมุดเล่มนี้ถึงมาอยู่ที่นี้…ตอนนี้ไม่ใช่เวลาเปิดอ่านแหะ…อย่างน้อยก็ขอค้นให้ทั่วบ้านหลังนี้ก่อนแล้วกัน’โนบิตะคิดพร้อมเก็บสมุดใส่กระเป๋าของเขา

1 ชั่วโมงผ่านไป

‘เห้ย เห้ย เห้ย จะไม่เจอจริงๆหรอเนี่ย หรือเราคิดผิดไปกันนะ บ้านหลังนี้ก็เป็นที่สุดท้ายแล้วแท้ๆ…แปลว่าราชาสีขาวกับกีอัสไม่ได้เกี่ยวข้องกันสินะ…เวรเอ่ย!!!’โนบิตะต่อยไปที่กำแพงอย่างจังจนกำแพงถล่ม มันปรากฎให้เห็นถึงประตูหลังกำแพง

‘เอาจริงหรอเนี่ย…เหมือนเราก็ยังมีโชคอยู่แหะ’ขณะที่โนบิตะกำลังจะเดินเข้าไปในประตู เขาหันกลับไปเพื่อจะเรียกเบ็ธเข้ามาด้วย

“นี่เบ็ธ ตามชั้นม…”โนบิตะหันหลังไปทั้งๆที่เบ็ธควรจะยืนอยู่ตรงนั้นแต่กลับไม่มีใครอยู่

หลังจากที่โนบิตะไม่เห็นเบ็ธเขาจึงตั้งท่าสู้พร้อมกับเดินหาเบ็ธไปด้วย เผื่อจะไปแอบอยู่ที่ไหนสักที่

แต่ไม่ทันไร…ประตูบ้านที่โนบิตะเข้ามามันกลับปิดลง แถมหน้าต่างและที่ระบายอากาศก็ถูกปิดไว้หมด แต่มันกลับมีแก๊สแปลกๆออกมา

โนบิตะรีบเอามือปิดจมูกและเดินไปหน้าประตูทันที เขาเตะต่อยประตูอยู่หลายครั้งแต่มันกลับไม่เปิด…โนบิตะหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋ามันคือ ปืนอัดอากาศ เขายิงไปที่ประตู

ปัง ปัง ปัง (เสียงปืน)

‘ไม่ออกหรอเนี่ย…เวรเอ่ย’โนบิตะโยนปืนอัดอากาศทิ้งไปและหยิบ ถุงมือจอมพลัง โนบิตะใช้แรงทั้งหมดในการพังประตูแต่มันกลับไปเปิดออก

‘ซวยแล้ว…เริ่มหายใจไม่ออกแล้วสิ’ขณะที่โนบิตะกำลังพยายามพังประตูนั้นแก๊สก็เริ่มกระจายไปทั่วห้องแล้ว

‘เวรเอ่ย ไอแก๊สพวกนี้…ไม่…เราจะตายตอนนี้ไม่ได้ เรายังไม่ได้ล้างแค้นเลย…ชั้นจะไม่ยอมตายเด็ดขาด’ขณะที่โนบิตะคิดนั้นเขาก็พังประตูไปด้วย แต่เรี่ยวแรงของโนบิตะกำลังจะหมดลง

‘อ้าา อีแบบนี้…หลับแน่เรา’โนบิตะเริ่มสติเรือนรางแล้ว 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

อย่างที่บอกตอนนี้จะเกี่ยวกับชื่อบทแล้ว[กว่าจะเกี่ยวเนาะ] งั้นอีกไม่นานเราจะรู้แล้วว่าบรรพบุรุษฝาแฝดคู่นี้เขียนอะไรไว้ในสมุด