ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Phase. 2 บทสนทนายามเช้า
คำเตือน*** : เรื่องนี้เกิดจากความบ้าๆบอของคนแต่ง ฉะนั้นโปรดเตรียมใจในการอ่านด้วยงับ
Phase. 2 บทสนทนายามเช้า
พึ่บ!
มือทั้งสองข้างของชายหนุ่มวัยไม่เกิน 40 ปีปิดหนังสือพิมพ์ ‘โนวาลนิวส์’ ก่อนมือข้างขวาจะยื่นไปเอากาแฟมาดื่ม แต่ไม่ทันไรก็ต้องเอาถ้วยกาแฟออกห่างจากปาก
“เฟริน!” กษัตริย์ผู้เจนทั้งทางศึกทางปกครองและทางรักหันควับตาเขียวใส่ราชินีคู่กาย “กาแฟทำไมมันเค็มอย่างนี้!”
ราชินีคนงามเบือนพระพักตร์มาสบ แล้วเอ่ยตอบกวนๆ
“ก็แล้วนายให้ฉันชงให้ทำไมล่ะ ก็รู้ว่าฉันไม่ถนัดในการทำอาหาร..” คำตอบที่ทำให้คิงคาโลแทบลมจับ มือข้างหนึ่งกุมขมับอีกข้างยังคงถือหนังสือพิมพ์
“วันนี้มีข่าวอะไรเด่นๆบ้างครับป๊า” ลูกชายที่นั่งอยู่ข้างองค์ราชินีถามขึ้น
“ท่านพ่อ” ผู้เป็นพ่อแก้ “พ่อสอนลูกกี่ครั้งแล้ว อพอลโล อย่าเรียกพ่อว่าป๊า มันไม่เหมาะสม”
“ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่ครับป๊า ตอนนี้ก็มีแค่พวกเรา..ครอบครัวเดียวกันจะอายอะไร...นอกเสียจาก...”ลูกชายตัวดีเว้นช่วง เรียกความสนใจจากน้องสาวฝาแฝดของตน ก่อนจะทำหน้าจ๋อยอย่างที่พระมารดาเสี้ยมสอนเอาไว้ “ป๊าไม่เห็นพวกเราเป็นครอบครัว”
“พี่อย่าเอาหนูไปร่วมด้วย” น้องสาวฝาแฝดผู้ติดพ่ออย่างกับอะไรดีค้านเสียงแข็ง ก่อนจะเหน็บแรงๆ“ท่านพ่อ พี่น่ะสมองถึกอย่างกับอะไรดีอย่าไปสนเลยค่ะ”
“อัลเทมิส” คิงคาโลปรามลูกสาวตัวดีที่รู้สึกจะติดนิสัยปากสุ นัขมาจากแม่ “พูดแรงไปแล้ว ขอโทษพี่เขาเดี๋ยวนี้”
อัลเทมิสหน้าจ๋อยลง นัยน์ตาสีน้ำตาลขุ่นๆส่งไปยังพี่ชายจอมยุ่ง แต่ก็ไม่ปริปากอันใด
“อัลเทมิส” น้ำเสียงของท่านพ่อเริ่มเย็บเฉียบ
“ค่า—“อัลเทมิสร้องเสียงอ่อย เหลียวมองพี่ชายด้วยความเคียดแค้น กระแทกเสียงใส่“ขอโทษ”
“ไม่เป็นไรน้องรัก พี่ให้อภัยเสมอ” อพอลโลเองก็ย้อนได้น่าปวดหัวเช่นกัน นัยน์ตาสีฟ้าคู่สวยมีแววระริกชอบใจ
“คาโล แล้วที่อัลถามล่ะ ข่าวน่ะข่าว” เฟรินเปลี่ยนเรื่อง
“อืม..” คิงคาโนวาลกวาดสายตามองหนังสือพิมพ์อีกครั้ง หน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความเครียดกับเรื่องวุ่นๆทั้งในและนอกครัว
เรือน “จอมโจรซีอัส...”
อพอลโลสะดุ้งตัวโก่ง ก่อนปราดนัยน์ตาไปมองพระบิดาด้วยความหวั่นใจ
“รูปพรรณสัณฐาน...ไม่ปรากฏ ลักษณะเด่นคือชอบใส่เสื้อคลุมสีดำ สัญลักษณ์คือกุหลาบสีดำ สามารถเคลื่อนไหวได้รวดเร็ว
ราวภาพหลอน...” คาโลพักการอ่าน หันไปดื่มน้ำเปล่า โดยไม่ได้เห็นสองแม่ลูกที่ขยิบตาให้กันอย่างมีเลศนัย “...และจู่โจมได้แม้อยู่ภายใต้
ความมืดมิด พร้อมกับที่หายตัวไปโดยไร้ร่องรอย เมื่อคืนวานได้ทำการโจรกรรมสร้อยคอล้ำค่าที่บ้านของนักสะสมอาวุธชาวคาโนวาล ขณะ
นี้ก็ยังหาร่องรอยไม่ได้....” คิงคาโลปิดหนังสือพิมพ์ ก่อนโยนลงบนโต๊ะอย่างไม่ใยดี “ไร้สาระ...ก็แค่พวกประสาทไม่มีอะไรทำเท่านั้น...”
“นั่นสิคะท่านพ่อ งี่เง่าพอๆกับพี่นั่นแหละ” อัลเทมิสว่าพลางจิบชา
“ว่าไงนะอัล..” อพลอลโลเริ่มมีน้ำโห จ้องน้องสาวราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“พี่ได้ยินยังไงก็เป็นแบบนั้น”
บรรยากาศเริ่มเครียด โดยที่ทั้งพ่อทั้งแม่ไม่ใส่ใจ เพราะมันแทบจะเป็นกิจวัตรยามเช้าไปแล้วสำหรับการทะเลาะกัน
แต่ก่อนที่น้ำแข็งจะได้มาเยือนพระราชวังคาโนวาล ผู้เป็นแม่ที่จ้องจะเขมือบอาหารเช้าก็หน้าซีดเผือด มือเรียวเอื้อมไปอุดปาก ก่อนวิ่งลุ่นๆไปห้องน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุด
ช่วงเวลานี้ช่างเป็นเวลาที่หาได้ยากยิ่ง ที่ 3 พ่อลูกจะหันไปสนใจในสิ่งเดียวกัน หลังจากนั้นไม่นานนัก ราชินีแห่งคาโนวาลก็เดินสะโหลสะเหลกลับมานั่งที่เดิมด้วยท่าทีอิดโรยเหมือนไก่ต้ม(?)
“มี๊/ท่านแม่ เป็นอะไร ครับ/คะ”
สองคู่อริที่จู่ๆก็หลุดปากถามเป็นเสียงเดียวจ้องหน้ากันเขม็งอีกครั้ง
“พี่/หนูถามก่อน!”
บรรยากาศตึงเครียดกลับมาอีกครั้ง นัยน์ตาสีฟ้าและสีน้ำตาลสบประสาน ไม่ทันไรน้องสาวตัวดีก็สะบัดหน้าหนีให้ผมสีเงินเปียยาวถูกฉุดไปตามแรง
“พอเถอะ..แม่ปวดหัว”
คุณแม่ยังสาว(?)ร้องท้วงติงมวยคู่เอกที่เกือบจะตีกันตรงหน้าเสียแล้ว เป็นผลให้กษัตริย์คาโนวาลรีบไปประคองอุ้มหมายจะพาไปพักผ่อน
“เฮ้ยยยยย!!” แม่ลูกแฝดร้องเสียงหลง “แกจะทำอะไรช้านนนน ไม่เอาแล้วนะอย่างเมื่อเช้าง่ะ” ว่าไปว่ามา ราชินีแห่งคาโนวาลกลับหน้าแดงเองโดยไร้สาเหตุแต่กษัตริย์หนุ่มกลับยิ้มละไมเหมือนเข้าใจในความหมาย
“ไม่ทำหรอก..เฟริน...”
ชี้แจงเสร็จ คิงน้ำแข็งก็อุ้มราชินีคู่ใจหายลับไปจากห้องอาหาร ทิ้งไว้แต่เด็กสองคนที่เลิกทะเลาะกันไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็อาจไม่ทราบได้
“พี่...ทำอย่างเมื่อเช้านี่อะไรหรอ” อัลเทมิสถามขึ้น
ผู้เป็นพี่ชายฝาแฝดได้แต่ยักไหล่ ส่ายหัวไปมาเพราะหาคำตอบไม่ได้เช่นกัน
“แล้วอาหารเช้าล่ะ ไม่ทานกันแล้วหรอ” พี่ชายถาม แต่ความเงียบคือคำตอบ เพราะน้องตัวแสบตรงปรี่ตามท่านพ่อที่รักไปนานแล้ว
********************************************************************************
ตาย...แหล่ว...ตันงับตัน ข้าพเจ้าควรทำเช่นไร T_T ช่างเหอะ ปล่อยให้คนบ้ามันคิดไปเหอะคนอ่านไม่เกี่ยว เนอะๆ
เจอกันตอนหน้าคับ ช่วยเม้นท์แหน่เด้อ พลีสสสส...
ขอบคุณคุณพี่(? รึเปล่า)จอยนะงับที่ช่วย +5 ให้ ส่วนอีกคนใครมะยู้เม้นท์บอกหน่อยดิ นะคับ มีข้อผิดพลาดก็ขออภัยด้วย เพราะผมบ้า (555+) อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมานะคับ (เหอๆ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น