เมื่อผมเกิดใหม่ในโลกคู่ขนาน+แฟนตาซีพร้อมกับพลังสุดโกง

ลำดับตอนที่ #6 : เพื่อนเก่า

เช้าในวันจันทร์ เบนได้ตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันตามปกติ ก่อนจะออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียน

"ไปก่อนนะครับ/ค่ะ"เบน,ญาญ่า,อรัณยา

ทั้งสามได้ขึ้นรถไปโรงเรียนกันตามปกติ ทางด้านของเบน ถึงแม้เขาจะอยู่โลกนี้มา1อาทิตย์แล้วแต่ก็ยังไม่ชินกับมันซักที

"คนลอยอยู่บนฟ้า ไม่ว่าจะมองไปเท่าไหร่ก็ยังไม่ชินซักที อยากลองมีเวทย์เหมือนกับคนอื่นบ้างจังเลยแหะ"เบน

เบนบ่นพืมพัมไปในขณะที่รถกำลังเคลื่อนผ่านรถยนต์คันหนึ่งที่มีความหรูหราอย่างเห็นได้ชัดก่อนจะถูกแซงไป

หลังจากที่ทั้งสามมาถึงโรงเรียน ทั้งสามก็แยกย้ายกันไปที่ชั้นเรียนของตัวเองตามปกติ และวิชาส่วนใหญ่ที่เรียนนั้นจะมีตั้งแต่ เวทย์มนต์ คณิตศาสตร์ ภาษารูน พละ ภาษาอังกฤษ สังคมศึกษา และคอมพิวเตอร์เวทย์มนต์เป็นต้น

เบนได้เรียนภาษารูนของโลกนี้เป็นครั้งแรกและมันก็ทำให้เป็นแปลกใจตรงที่ภาษารูนดันเป็นภาษาไทยยุคพระนารายน์ มหาราชซะหยั่งงั้น แต่ถึงหยั่งงั้นเบนก็อ่านมันออกได้สบายๆจนแม้แต่ครูผู้สอนยังแปลกใจกับความฉลาดของเบนรวมถึงเหล่าผองเพื่อนในห้อง

"โห! เบนนายอ่านมันออกทั้งหมดได้ยังไงกันขนาดชั้นที่เรียนมาตั้งหลายปียังอ่านได้แค่บางคำเลย!"จอย

จอยได้แต่อึ้งกับความสามารถของเบนพร้อมกับใบหูยาวๆของเธอที่เป็นเผ่าเอลฟ์กระดิกไปมา

"ใช่ๆ เมื่อก่อนชั้นจำได้ว่านายแถบไม่เคยแตะภาษารูนมาก่อนเลยนิ?"แคลร์

แคลร์เพื่อนสมัยเด็กที่เป็นเผ่าหมาป่าก็ถามเบนด้วยความสงสัยเช่นกันรวมถึงโบ๊ท

"2เดือนมานี้ นายไปเรียนที่ไหนมากันบอกชั้นหน่อย! ไอ้เบน!เพื่อนรัก!!!"โบ๊ท

"เอ่อ มันก็ไม่ได้ยากอะไรขนาดนั้นนะ ทำไมทุกคนถึงคิดว่ามันยากล่ะ?"เบน

"เอ๋!!!!"

ทุกคนในห้องที่ได้ยินแบบนั้นต่างก็ตกใจยิ่งกว่าเดิม เพราะภาษารูนนั้นเป็นภาษาที่ขึ้นชื่อว่าอ่านได้ยากมากถึงขนาดนักเรียนบางคนถึงกับซ้ำชั้นเพราะภาษารูนบ้างก็มี

และในระหว่างที่ทุกคนในห้องต่างก็กำลังอึ้งอยู่นั้น จู่ๆครูบีที่เป็นครูประจำชั้นของห้องนี้ก็เข้ามาในห้องเรียน

"นักเรียนทุกคน รีบกลับเข้าไปนั่งประจำที่ซะ"ครูบี

ด้วยคำพูดของครูบี นักเรียนทุกคนต่างรีบเข้าไปนั่งประจำที่ของตัวเองอย่างรวดเร็ว

"วันนี้ห้องเราได้มีนักเรียนใหม่เข้ามาสองคน ครูจึงอยากจะบอกว่าห้ามทำตัวเสียมารยาทกับนักเรียนทั้งสองคนนี้เป็นอันขาดจำไว้!!"ครู

ครูบีประกาศกร้าวต่อหน้าชั้นเรียน ทำให้นักเรียนที่ได้ยินต่างพยักหน้าตอบรับ

"พวกเธอทั้งสองคนเข้ามาได้เลย"ครูบี

สิ้นเสียงของครูบี นักเรียนที่มาใหม่คนนั้นก็เดินเข้ามาในห้องทันที ส่วนเบนที่เห็นนักเรียนคนนั้นเดินเข้ามา ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที

"เอ๋......ไม่จริงน่า นั่นมัน....."เบน

เบนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครืออยู่ในลำคอ

ด้านของนักเรียนคนแรกที่เข้ามาในห้อง ได้เดินมายืนตรงหน้าชั้นเรียนก่อนจะประกาศชื่อของตัวเอง

"สวัสดีค่ะ ดิฉันมีชื่อว่าฟรอเซ่มาจากอาณาจักรเผ่าแมวค่ะ"ฟรอเซ่

แน่นอนว่าเมื่อนักเรียนทุกคนได้ยินแบบนั้น ทั้งห้องตกอยู่ภายใต้ความโกลาหลทันที

"อ-เอ๋!!!!!"

"นั่นมันองค์หญิงฟรอเซ่แห่งอาณาจักรแมวไม่ใช่เหรอ! ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่กันล่ะ!?"

"พระเจ้าช่วยกล้วยทอด!!"

ภายในห้องเรียน นักเรียนทุกต่างก็ตกอยู่ในความตกใจแบบกู่ไม่กลับเพราะไม่เคยคิดไม่เคยฝันเลยว่าจะมีคนจากราชวงศ์มาเรียนที่บ้านนอกแห่งนี้ มิหนำซ้ำยังมาเรียนในห้องที่ขึ้นชื่อว่าธรรมดาสุดในโรงเรียนอีกด้วย

"นักเรียนเงียบๆก่อนหน่อย ครูรู้ว่าพวกเธอต้องตกใจอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ช่วยเงียบๆกันหน่อยเดี๋ยวมันจะเลยเวลาเรียนเอา"ครูบี

ไม่นานนักเรียนทุกต่างก็เงียบกันอย่างพร้อมเพรียง ก่อนที่อีกคนจะเดินมาพูดหน้าชั้นเรียน

"สวัสดีค่ะทุกคน ดิฉันมีชื่อว่าหลุยน์เป็นอัศวินประจำตัวขององค์หญิงหรอเซ่ค่ะ"

แน่นอนว่านักเรียนที่อยู่ในห้องต่างก็อึ้งเช่นเคยแต่ไม่สามารถตะโกนออกไปได้เนื่องจากถูกสายตาของครูบีจ้องกดดันเอาไว้

"ในเมื่อพวกเธอทั้งสองแนะนำตัวกันเสร็จแล้ว ก็ไปหาที่นั่งได้เลย"ครูบี

จากนั้นฟรอเซ่และหลุยน์ก็เดินไปหาที่นั่งของตัวเอง ก่อนจะพบกับโต๊ะที่ว่างๆอยู่ ซึ่งแน่นอนว่าตำแหน่งของมันดันไปอยู่ตรงข้ามกับโต๊ะของเบนพอดี แน่นอนว่าเบนที่ในตอนนี้กำลังตกอยู่ในภวังค์ ก็ถูกเสียงหนึ่งเรียกชื่อตัวเอง

"สวัสดีเบน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"ฟรอเซ่

เบนที่หลุดจากภวังค์ได้หันหน้าไปทางฟรอเซ่พร้อมกับกล่าวทักทายเธอ

"ส-สวัสดี ฟรอเซ่"เบน

"อ-เอ๋!!!!!!"

นักเรียนที่อยู่ในห้อง คราวนี้ต่างก็ตกใจยิ่งกว่าเดิม ที่องค์หญิงฟรอเซ่แห่งอาณาจักรแมวได้ทักทายเบนที่เป็นแค่สามัญชนราวกับรู้จักกันมานาน

"เบน! นายรู้จักกับองค์หญิงฟรอเซ่ได้ยัง

ไงกัน?"แคลร์

"ใช่ ทำไมพวกเราถึงไม่เคยรู้มาก่อนเลย!?"โบ๊ท

แคลร์เพื่อนสมัยเด็กที่เป็นเผ่าหมาป่าได้เข้ามาถามเบนด้วยความตกใจพร้อมกับโบ๊ทที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กอีกคน

"เอ่อ คือเรื่องมันยาวน่ะไว้ค่อยเล่าให้ฟังทีหลังก็แล้วกัน"เบน

เหล่าเพื่อนๆภายในห้องเมื่อได้ยินแบบนั้นต่างก็คอตกกันไปตามๆกัน ก่อนที่ฟรอเซ่และหลุยน์จะเข้าไปนั่งที่ของตัวเอง

"เอาล่ะ งั้นครูกลับก่อนนะเดี๋ยวจะเสียเวลาเรียนของพวกเธอไปมากเสียเปล่าๆ"

เมื่อทุกอย่างเริ่มกลับเป็นปกติครูที่สอนภาษารูนก็เริ่มสอนต่อ โดยฟรอเซ่และฟลุยน์ที่เป็นถึงเชื้อพระวงศ์สามารถทำความเข้าใจได้ทันถ้วงทีเพราะได้รับการสอนมาอย่างดีนั่นเอง

หลังจากที่เลิกเรียน เบนก็มารอรถของพ่อตัวเองพร้อมกับพี่สาวและน้องสาวของตัวเองโดยมีฟรอเซ่และหลุยน์ยืนรอรถอยู่ข้างๆเบนพร้อมกับคุยกับพี่สาวของเบน

"ไม่นึกเลยว่าจะได้มาเจอกับฟรอเซ่อีกครั้งในรอบหลายปีแบบนี้ตอนนั่นเธอยังเป็นแค่เด็กตัวเล็กๆอยู่เลย มันทำให้นึกถึงช่วงเวลานั้นจริงๆ อะไรทำให้ฟรอเซ่ถึงย้ายมาเรียนที่นี่กันจ๊ะ?"อรัณญา

อรัณญาพี่สาวของเบนได้ถามฟรอเซ่

"คือว่า ที่นี่มาเรียนที่นี่ก็เพราะอยากหนีจากคำนินทาจากโรงเรียนราชวงศ์ที่นู่นซักระยะน่ะค่ะอันเนื่องมาจากข่าวก่อนหน้านี้"

ฟรอเซ่

ฟรอเซ่พูดออกมาด้วยความเศร้าหมองนิดๆ ซึ่ง พี่สาวของเบนที่ได้ยินแบบนั้นก็เห็นด้วยกับความคิดของฟรอเซ่ ส่วนหลุยน์นั้นตอนนี้เธอกำลังดมอะไรบางอย่างรอบๆตัวเบน

"เอ่อ ทำอะไรของเธอน่ะ?"เบน

เบนถามด้วยความสงสัย

"พอดี ชั้นรู้สึกว่ากลิ่นของนายมันรู้สึกคุ้นเคยอยู่นิดหน่อยแต่สงสัยจะคิดไปเองแหะ"หลุยน์

พูดเสร็จหลุยน์ก็เบือนหน้าหนีทันทีก่อนที่ไม่นานจะมีรถมารับกลับบ้านไป

______________________________________

ตอนต่อไป สงครามระหว่างตระกูล1