ทหารไทยตะลุยในต่างโลก

ลำดับตอนที่ #5 : เมืองชายแดนและการทูต

"ม-ไม่จริงน่า นั่นมันมนุษย์นิ!!!"

ผู้บัญชาการหญิงรวมถึงทหารทุกนายที่เห็นต่างก็ตกตะลึงกันไปตามๆกันและชาวเมืองเขตชายแดนที่เห็นแบบนั้นก็ตะลึงเช่นกัน

"ป-เป็นไปไม่ได้ พ-เผ่ามนุษย์ได้ศูนย์พันธุ์ไปแล้วนิ ทำยังถึงยังมีชีวิตอยู่ล่ะ!!!"

ทหารทุกนายที่อยู่บนกำแพงต่างพูดกันไปต่างๆนาๆมากมายรวมถึงยังได้ทำท่าทางหวาดกลัวต่อชายชุดเขียวที่ยืนอยู่ข้างล่าง

"เงียบ พวกนายอยู่ที่เดิมนั่นแหละข้าจะเป็นคนเจรจาเอง!!!"

ผู้บัญชาการหญิงที่เสนอตัวเจรจากับชายชุดเขียวได้กระโดดลวจากกพแพงที่มีความสูงถึง25เมตรอย่างงดงาม แน่นอนว่ามันได้สร้างความตะลึงให้กับชายชุดเขียวที่เห็นการกระทำอันบ้าบิ่นของเธอผู้นี้แต่ก็ตั้งสติกลับมาก่อนจะหันหน้าไปทางผู้บัญชาการหญิงคนนั้น

"ชื่อของข้าคือลอเลีย ลอตฟาร์ เป็นผู้บัญชาการของเมืองชายแดนแห่งนี้และก็เป็นลูกขุนนางของอาณาจักโทปา พวกมนุษย์ เจ้ามาที่นี่เพื่อจุดประสงค์ที่แท้จริงอะไร!?"

ผู้บัญชาการหญิงหรือลอเลียตะโกนถามชายชุดเขียวตรงหน้าด้วยท่าทางเคร่งขรึม เนี่องจากตอนนี้เธอยังไม่ไว้ใจกับฝ่ายที่อยู่ตรงหน้าเธอ

"พวกเรามาที่นี่เพื่อเจรจาทางการทูตกับพวกคุณและตัองการซื้อพืชผลทางการเกษตรจากพวกคุณด้วย"ชายชุดเขียว

"พืชผลทางการเกษตรงั้นเหรอ"ลอเลีย

ลอเลียตอนนี้เธอก็ได้ทำหน้าครุ่นคิดซักพักก่อนจะตอบกับชายชุดเขียว

"ก็ได้ ข้าจะอนุญาติให้พวกเจ้าเข้ามาที่เมืองแห่งนี้"ลอเลีย

"แต่ท่านผู้บัญชาการครับ-

"ไม่มีแต่ เพราะยังไงข้าก็ต้องเจรจากับพวกเขาไงให้ได้ก่อนที่จะส่งรายงานไปที่เมืองหลวง ฉะนั้นไปเปิดประตูเมืองซะ!"ลอเลีย

"ค-ครับ!!!"

เหล่าทหารที่ได้ยินแบบนั้นต่างก็รีบพากันมาดันประตู จากนั้นประตูเมืองก็เปิดออก ซึ่งเผยให้สภาพเมืองที่มีความงดงามถึงแม้จะเป็นเมืองชายแดนก็ตาม ไม่รอช้า ขบวนรถที่ประกอบไปด้วยรถฮัมวี่2คัน รถถัง1คัน และยานลำเลียงพลหุ้มเกราะ1คัน ได้เคลื่อนที่เข้าสู่ตัวเมืองอย่างเชื่องช้าตามหลังลอเลีบที่เดินนำหน้าพวกเขาอยู่พร้อมกับทหารที่เดินตามข้างๆ ชาวเมืองที่เห็นแบบนั้นต่างก็ มุงดูยานพาหะนะเหล่านั้นเป็นจำนวนมาก

"นั่นมันรถม้าเหล็กงั้นเหรอ?"

"เสียงมันดังมาก แถมรูปร่างของมันยังแสดงถึงความน่าเกรงขามอีก"

เหล่าชาวที่มุงดูอยู่ ต่างก็พูดคุยกันไปต่างๆนาๆบ้างก็เกิดความกลัวขึ้นมานิดหน่อย แต่พวกเขาก็รู้สึกอุ่นใจเพราะผู้บัญชาการหญิงคนนี้(ลอเลีย)ได้เดินนำสิ่งนั้นอยู่

ยานพาหนะต่างๆ ได้เคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ ส่วนเหล่าทหารที่นั่งอยู่บนรถต่างก็โบกมือให้กับเหล่าเด็กๆที่มองมาด้วยความตื่นเต้นปนความสงสัย

"เอาล่ะถึงแล้ว"ลอเลีย

เมื่อมาถึงสถานที่ราชการของเมืองแห่งนี้ทหารที่นั่งอยู่ในรถและนอกรถ ก็ได้ออกมาจากรถกันอย่างพร้อมเพรียง

"ข้าต้องการเพียง2คนมากับข้าเท่านั้น"

แน่นอนว่าพวกเขาก็ไม่ขัดข้อง และได้ให้คนที่เหลือรออยู่ข้างนอก

แฟรงค์ที่เป็นทหารสหรัฐและคำที่เป็นทหารไทยได้เดินตามลอเลีย ส่วนภายในสถานที่นั้นที่พวกเขาทั้งคู่เดินเข้ามาก็พบว่าภายในนี้ถูกประดับด้วยสิ่งของมากมายที่ดูมีราคาแพงและยังมีรูปปั้นแกะสลักอันงดงามตั้งอยู่ตามจุดต่างๆ

จากนั้นลอเลียก็ได้เปิดประตูห้องหนึ่งที่บนป้ายนั้นติดสัญลักษณ์รูปดาบไขว้กัน 

"นี่ชาค่ะ"

"ขอบคุณมากครับ"X2

เมดที่มีหูเป็นเอลฟ์ได้นำชามาเสิร์ฟให้กับนายทหารทั้งสองก่อนจะไปยืนข้างๆที่

ลอเลียนั่งอยู่

"เอาล่ะ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าที่ว่าพวกคุณอยากจะมาทำการค้ากับพวกเราน่ะทางเราก็รู้สึกดีใจนะที่อาณาจักรของเราจะได้มีรายได้เพิ่มขึ้น"ลอเลีย

ลอเลียพูดไปด้วยพร้อมกับหยิบเอกสารจากมือที่เมดถือ

"นี่เป็นรายละเอียดของผลผลิตทางการเกษตรและผลิตอื่นๆที่พวกเรามี"ลอเลีย

จากนั้นแฟรงค์ก็ป็นคนหยิบมันขึ้นมาอ่านซึ่งรายการสินค้าพืชผลทางการเกษตรและผลผลิตอื่นที่มีในอาณาจักรนี้ก็มี

1.ข้าว

2.ผลไม้เช่น แอปเปิ้ล,สตอเบอร์รี่,ส้ม,มะพร้าว,องุ่นและผลไม้อื่นๆ

3.น้ำตาล

4.เกลือ(ขุดจากใต้ดิน)

5.ฝ้าย

6.ปลา

7.เนื้อสัตว์

8.พริก(จัดเป็นของหายากผลิตแค่3ปีครั้ง)

9.ผักต่างเช่นแครอท,ผักกาด,บีรุท,มันฝรั่งและอื่นๆ

10.เครื่องเทศ(จัดเป็นของหายากผลิตแค่2ปีครั้ง)

"โห ถือว่าเยอะอยู่เหมือนกันนะเนี่ย"แฟรงค์

แฟรงค์และคำถึงกับตกใจกับผลผลิตต่างๆที่อาณาจักรนี้มีแต่ว่าวัตถุดิบบางอย่างยังไม่มีและบางอย่างก็ยังเป็นของหายาก

"ส่วนเรื่องเหมืองแร่นั้นทางเราก็มีแค่ทองคำกับเหล็กเท่านั้นแหละ ส่วนแร่อื่นๆอย่างเพรชนั้นเป็นสิ่งที่หายากและมีราคาแพงเป็นอย่างมาก"ลอเลีย

ลอเลียได้อธิบายให้กับพวกเขาอย่างละเอียดเสร็จก่อนจะถามทหารทั้งสองนาย

"ตอนนี้เนื่องจากว่าเป็นการติดต่อครั้งแรกของพวกเรา และยังไม่สามารถประเมินเรื่องค่าเงินและการแลกเปลี่ยนได้ ฉะนั้นเราจะส่งเรื่องของพวดคุณไปให้ทางเมืองหลวงพิจารณาก่อน แน่นอนว่าพวกคุณต้องไปกับเราด้วย"

"ไม่มีปัญหา"

"ดีเลยงั้น-

ตู้ม!!

ในระหว่างนั้นเอง จู่ๆก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นมากระทันหัน แน่นอนว่าลอเลียทีาเป็นผู้บัญชาการของที่นี่ เธอไม่รอช้า เธอได้รีบพุ่งออกไปทางหน้าต่างอย่างรวดเร็วจากนั้นก็พุ่งไปที่จุดเกิดเหตุด้วยความเร็วสูง

ทางด้านนอกกำแพง ตอนนี้ได้มีกลุ่มโจรมากมายได้มารวมกันอยู่ที่หน้าประตูดันเป็นจำนวนมาก ทำให้ทหารที่อยู่ด้านบนกำแพงต่างต้องหลบลูกธนูกันเป็นระยะๆ

"บ้าเอ้ยทำไมพวกนั้นถึงมาบุกเอาตอนนี้วะ!!!"

ทหารที่นั่งหลบอยู่บนกำแพงสบถใส่พวกโจร

"ช่างมันเถอะน่าตอนนี้ เราต้องป้องกันไม่ให้พวกมันเข้ามาในกำแพงให้ได้!!"

เหล่าทหารที่หลบอยู่ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังเติมลูกธนู ก็ได้รีบโผล่หัวออกมาจากกำแพงก่อนจะยิงลูกธนูสวนกลับไป

ฟิ้ว!

ฉึกๆๆ

อ้าก!!!

พวกโจรเมื่อพวกมันเห็นว่าฝ่ายตนเองกำลังเสียเปรียบอยู่ จึงได้สั่งให้ฝ่ายที่มีปืนคาบศิลาและปืนเวทย์มนต์ออกโรงต่อจากพลธนู

"ยิง!!!"

ปั้ง ๆ ๆ ๆ

อ้าก!!!

แน่นอนว่าทหารที่อยู่บนกำแพงต่างก็ถูกยิงกันเป็นจำนวนมากเพราะพวกเขาไม่สามารถหลบลูกระสุนปืนที่พุ่งมาด้วยความเร็วสูงได้ ก่อนที่กำลังใจของทหารเริ่มตกต่ำถึงขีดสุด

"ฮ่าๆๆ ปืนนี่มันดีจังโว้ย-

ฉวัะ!!!

ฉูดดดด!!!

ยังไม่ทันที่โจรฝ่ายนั้นจะพูดจบ จู่ๆหัวของมันก็ขาดครึ่งพร้อมกับเลือดกระฉูดนองเต็มพื้น

"บ-บ้าเอ้ย นั่นมันผู้บัญชาการของที่นี่นิ!!!"

เหล่าโจรที่เห็นว่าลอเลียได้มายืนอยู่ตรงหน้าของพวกมัน จนบางส่วนเริ่มหวาดกลัว แต่ก็มีบางส่วนที่รวมตัวกันและใช้ปืนยิงไปที่ลอเลีย แต่ลอเลียนั้นไหวตัวทันและได้พุ่งเข้าไปหาพวกนั้นด้วยความเร็วสูงจากนั่นก็ร่ายเวทย์ไปที่ดาบพร้อมกับฟันที่กลุ่มโจรพวกนั้นอย่างรวดเร็วจากนั้นก็ทำแบบนี้ไปอีก10รอบ

ฉวัะ!!

ชิ้ง!!

ฉูด!!!

"เอาล่ะต่อไปก็-

อั่ก!

แน่นอนว่าจากการที่วิ่งมาก่อนหน้านี้และได้ใช้พลังเวทย์เป็นไปกับการวิ่งรวมถึงการฟันเมื่อกี๊จึงทำให้เธอได้รับผลกระทบไปเต็มๆ

"ฮ่าๆๆ ดูนั่นผู้บัญชาการของพวกมันหมดแรงแล้ว ฆ่ามันเร็ว!!!"

ฝ่ายโจรได้ตั้งแถวหน้ากระดานพร้อมกับจ่อปืนไปทางลอเลียที่กำลังนั่งคุกเข่าโดยที่มือนั่นได้วางบนด้ามจับของดาบและปลายดายที่ปักลงกับพื้น

"แฮ่ก แฮ่ก บ้าเอ้ย เรามาถึงจุดนี้แล้วแท้ๆจะยอมแพ้ไม่ได้-

คราวนี้ร่างกายของเธอเริ่มรับภาระไม่ไหวจนตอนนี้เธอไม่สาทารถขยับร่างกายได้ดั่งตามใจนึกแล้ว และตรงหน้าของเธอก็มีมัจุราชรอคอยที่จะปลิดชีวิตของเธอภายในไม่กี่วินาที

"เคี้ยกๆๆ ตาย-

เปรี้ยง!!!!

อั่ก!!!

"!!!!"โจรทั้งหมด

จู่ๆก็ได้มีเสียงบางอย่างดังขึ้น เสียงนั่นมันแสบแก้วหูเป็นอย่างมากจนทำให้โจรบางคนถึงกับหูดับกันไปตามๆกัน

"เห้ย อะไรวะ-

เปรี้ยงๆๆๆๆๆ

ปั้งๆๆๆๆๆๆ

ยังไม่มันที่พวกมันจะได้พูดจบ ก็ได้มีเสียงนั่นดังมาแบบโหมกระหน่ำจนทำให้ฝ่ายของโจรได้ตายกันไปติดๆ ก่อนที่เจ้าของเสียงนั่นจะโผล่ออกมาจากกำแพงเมืองตรงหน้าประตู

บรื้น!!

อือ!!!!

เสียงรถฮัมวี่และรถถังได้เคลื่อนที่ออกมาจากเมืองอย่างรวดเร็ว และมันได้สร้างเสียงคำรามให้แก่ฝ่ายโจรจนทำให้โจรแต่ละคนต่างก็วิ่งหนีกันไปคนละทิศคนละทาง

"น-นั่นมันบ้าอะไรกันวะช้างเหล็ก-

ตู้ม!!

เสียงระเบิดจากลูกกระสุนของรถถังm1a2 abram ได้ฉีกกระชากกายเนื้อของเหล่าโจรผู้โชคร้ายที่โดนมัน ก่อนจะถูกตามมาด้วยการที่ถูกลูกระเบิดน้อยหน่า ระเบิดใส่จากทหารชุดเขียวที่โยนลงมาจากข้างบนกำแพง

ฟิ้ว!

ตู้ม!!!

อ้าก!!

ปั้งๆๆๆ

ปรอด!!!!

เสียงสาดกระสุนจากปืนกลนานาชนิดได้สร้างความตกใจให้แก่เหล่าโจรที่บุกเมืองมาไม่น้อย จนพวกมันได้ตกตายกันไปทีละคน แต่ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ยังมีกันมากอยู่ดี ก่อนที่ฝ่ายที่เป็นผู้นำของพวกมันได้สั่งให้ถอยทัพ และกลังจากที่พวกมันถอยทัพไปแล้ว ทหารที่อยู่เมืองนี้รวมถึงชาวเมือง ต่างก็ขอบคุณทหารชุดเขียวเหล่านี้กันยกใหญ่

______________________________________

ตอนต่อไป กำลังเสริม