ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    การเกิดใหม่ของจักรพรรดิเซียนในโลกยุคปัจจุบันที่มีเวทย์มนต์

    ลำดับตอนที่ #4 : เปิดเทอมวันแรกปุ๊บก็เกิดเรื่องเลยเหรอฟะ!!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1K
      49
      11 ส.ค. 66

    ผ่านไป1อาทิตย์ ในที่สุดก็ถึงวันที่โรงเรียนได้เปิดให้เหล่านักเรียนได้มาเรียนกันตามปกติแต่ทว่าการเรียนการสอนที่นี่ ส่วนใหญ่จะเน้นไปทางเวทย์มนต์ซะมากกว่า เพราะเวทย์มนต์นั้นมีความสำคัญในชีวิตประจำวันมากไม่ว่าจะเป็น การเรียน การทำงาน การทหารและทำอาหารเป็นต้น


    "คิกๆๆ"


    "คิดถึงจังเลย!!"


    "ไปกินข้าวกัน!"


    เหล่านักเรียนทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นเผ่าหูแมว เผ่าเอลฟ์ เผ่ามนุษย์และเผ่าอื่นๆ ต่างก็พูดคุยกันอย่างอารมณ์ขัน


    "นี่น่ะเหรอโรงเรียนเวทย์มนต์ ไม่เห็นเปลี่ยนไปเลยแหะ"


    บาสได้เดินทางมาถึงโรงเรียนที่เขาเคยเรียนเมื่อชาติที่แล้ว จากนั้นไม่นานวิลที่เป็นเพื่อนเขาก็ได้เดินมาทักเขาพร้อมกับตบบ่าเหมือนกับทุกครั้ง


    "โย่วไอ้เพื่อนยาก!"วิล


    "ไง"บาส


    ทั้งสองต่างทักทายกันตามประสาเพื่อนๆและจากนั้นก็เดินเข้ามาข้างในโรงเรียนเพื่อไปเข้าแถวเคารพธงชาติจนเสร็จ


    "นี่ ยู้วฮู้ว!"


    เสียงอันอ่อนหว่านผสมกับนำเสียงที่เป็นเอง กำลังเรียกพวกเขาทั้งคู่อยู่จนวิลได้หันไปมอง


    "อ้าวฟ้านี่ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"วิล


    "สวัสดีจ้าวิล บาส"ฟ้า


    "สวัสดี"บาส


    ทั้งสามต่างทักทายกันตามปกติก่อนจะเดินรวมกันเป็นกลุ่มและเดินเข้าห้องไปเรียนจนถึงเวลาเที่ยง


    ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง


    "ป่ะ บาส,ฟ้าไปกินข้าวกัน"วิล


    จากนั้นทั้งสามก็ได้พากันเดินไปที่โรงอาหาร บาสนั้นตอนนี้เขากำลังกลืนน้ำลายอยู่นิดๆเพราะรสชาติอาหารของที่นี่ถูกปากเป็นอย่างมากตั้งแต่ที่เขาได้ไปอยู่ที่ดินแดนเซียนจนไม่อาจที่จะลืมความรู้สึกนั้นได้ เขาตรงถี่ไปยังร้านแห่งหนึ่งซึ่งที่ร้านแห่งนี้กำลังขายผัดกระเพราะให้กับนักเรียนคนอื่นๆอยู่


    ซ่าๆ


    "อ้าวบาสมาแล้วเหรอ"


    ป้าที่เป็นคนขายผัดกระเพราะถามบาสที่เขาเป็นลูกค้าประจำ


    "ครับ ขอน้ำซุป2ถ้วยเหมือนเดิมครับ"บาส


    "ได้เลย"


    อีกมุมหนึ่งของโรงอาหารมีกลุ่มนักเรียนกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งในท่าวางมาดเหมือนกับขู่นักเรียนคนอื่นๆ (ซึ่งจริงๆก็ขู่นั่นแหละ) พวกนั้นมองมายังบาสที่กำลังถือถาดใส่อาหารเดินมายังที่โต๊ะ ก่อนที่บาสนั้นจะตักกินอย่างเอร็ดอร่อย


    "อื้ม โครตคิดถึงรสชาตินี้จริงๆเลยแหะ-


    "เห้ยแกน่ะ!!!"


    เสียงตะโกนของนักเรียนกลุ่มนั้นดังมาจากมุมหนึ่งของโรงอาหาร ซึ่งแน่นอนว่าเสียงนั่นได้ทำให้นักเรียนทั้งหมดหันไปมองนักเรียนกลุ่มนั่นยกเว้นบาส


    "จำพวกกูได้มั้ยวะไอ้บาส!!!"


    "หืม"บาส


    บาสที่ได้ยินแบบนั้นแต่เขาก็ไม่ได้สนใจ ก่อนจะตักข้าวใส่ปากพร้อมกับซดน้ำซุป


    "หนอยทำเป็นไม่สนใจกล้ามากนะเอ็ง สงสัยคงต้องเรียกสติของแกคืนมาซะแล้วมั้ง!"


    พูดจบนักเรียนกลุ่มนั้นก็เดินเข้ามาหาบาสโดยที่นักเรียนคนอื่นๆไม่กล้าที่จะตอแยด้วย ถึงแม้นักเรียนกลุ่มนั้นจะมีพลังเวทย์ขั้น10 แต่เพราะเกรงกลัวอำนาจบารมีจากทางบ้านของพวกนั้น


    ไม่นานนักเรียนกลุ่มนั้นก็เดินมาถึงโต๊ะที่บาสกำลังกินอาหารอยู่กับวิลและฟ้าในท่าทางที่ชวนหาเรื่อง


    "เทอมที่แล้วเอ็งทำพวกกูไว้ซะเเสบเชียวนะ ถ้าไม่ได้ไอ้วิลช่วย แกน่ะคงถูกพวกกูฆ่าหมกป่าไปแล้ว!!!"


    "เห้ยๆ ให้มันน้อยๆหน่อยสิวะไอ้พวกนี้พวกแกเองไม่ใช่เหรอที่มาหาเรื่องบาสเองน่ะ!!!"วิล


    "แก ไอ้วิล!!!"


    นักเรียนกลุ่มนั้นเมื่อเห็นว่าวิลปกป้องบาสเหมือนคราวที่แล้วจึงทำให้นักเรียนกลุ่มนี่เกิดความโมโหขึ้นมาก่อนจะแสยะยิ้มราวกับมีอะไรบางอย่างที่จะเอามาเซอร์ไพรส์


    "หึ ถึงแม้เวทย์มรึงจะอยู่ขั้นที่8 แต่ในเมื่อมรึงปกป้องมันนักแล้วล่ะก็ เจอกับพี่ของกูหน่อยเป็นไง!!"


    ตอนนี้สถานการณ์ในโรงอาหารเริ่มจะอึดอัดขึ้นมาทุกที เพราะนักเรียนที่มีพลังเวทย์อยู่ขั้น8กำลังจะเข้าปะทะกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จึงทำให้นักเรียนที่เหลือต่างถอยออกไปดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ


    "แกเองสินะที่ทำให้น้องกูโมโหน่ะ"


    กร๊อบ! กร๊อบ!


    ชายกล้ามโตคนนั้นพูดออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวพร้อมกับหักนิ้วมือไปด้วย ก่อนจะเดินเข้าไปหาวิล

    ทางด้านของบาสที่กำลังกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยอยู่โดยไม่ได้สนใจเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า ทันใดนั้นจานข้าวและถ้วยน้ำซุปของเขาก็ถูกตัวของใครบางคนปัดกระเด็นไปพร้อมกับโต๊ะที่ปลิวไปด้วย


    ตู้ม!


    โครม!


    แน่นอนว่าไม่ใครที่ไหนที่กระเด็นมาโดนโต๊ะที่บาสกำลังกินข้าว แต่เป็นวิลที่ตัวเขานั้นได้ถูกชายกล้ามโตซัดกระเด็นภายในหมัดเดียว ถึงแม้ชายคนนั้นมีจะพลังเวทย์อยู่ในขั้นเดียวกับวิลก็ตามแต่ด้วยที่เป็นเวทย์เสริมพลังกายจึงทำให้วิลไม่สามารสู้กับอีกฝ่ายได้


    "ฮ่าๆๆๆ กระจอกชิบหายเลยว่ะ!"


    "หนีไปก่อนเร็ววิลบาสเดี๋ยวชั้นต้านมันไว้เอง!!"


    ฟ้าที่เห็นว่าวิลไม่สามารถสู้ดับอีกฝ่ายได้ จึงเสนอตัวเข้าปกป้องเพื่อนของตัวเองถึงแม้จะมีพลังเวทย์ระดับ8เหมือนกับอีกฝ่ายก็ตาม


    "ฮ่าๆๆ อีนี่ใจกล้านักนะ งั้นก็ไปนอนหยอดข้าวต้มที่โรงบาลซะ!!!"


    ชายกล้ามโตคนนั้นง้างหมัดของตัวเอง ก่อนจะปล่อยหมัดนั้นตรงดิ่งไปทางฟ้า


    "ฮ่าๆ ตาย-


    หมับ!


    "ดูเหมือนว่าค่ากับข้าววันนี้จะฟรีแหะ"บาส


    "อ-อะไรกันแกหยุดหมัดชั้นได้ยังไง!!!"


    ชายกล้ามโตคนนั้นตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ไม่ใช่เพียงแค่ชายคนนั้น แต่รวมถึงทุกคนในโรงอาหารที่กำลังตกตะลึงกับภาพที่เห็น


    "นี่มันอะไรกัน!?"


    "ทำไมคนนั้นถึงหยุดหมัดของชายคนนั้นได้กัน!?"


    "เขาไม่มีพลังเวทย์นิ!?"


    ทุกคนในโรงอาหารต่างตกใจกับบาสที่เขาสามารถหยุดหมัดของชายกล้ามโตคนนั้นได้ ทั้งๆที่เขาไม่มีพลังเวทย์เลยซักนิด ส่วนทางด้านของฟ้าเธอก็ตะลึงไม่แพ้กัน


    "บาส! น-นายทำได้ยังไงกัน!?"ฟ้า


    "พอถึงเวลาเมื่อไหร่ ชั้นจะบอกให้แล้วกัน"บาส


    จากนั้นบาสจึงได้ต่อยไปที่ท้องของชายคนนั้นก่อนจะใช้ฝ่ามือกดหัวของชายคนนั่นจนทะลุพื้นกระเบื้อง


    ตู้ม!!!


    อ้าก!!!

    ___________________________________________________

    ตอนต่อไป แก้แค้น

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×