เมื่อผมเกิดใหม่ในอีก40,0000ปีข้างหน้าในโลกเดิมแต่ทุกอย่างมันผิดเพี้ยนไปหมด

ลำดับตอนที่ #3 : โลกที่เปลี่ยนไป

อุแว้ อุแว้ อุแว้!!!!

"โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะเด็กดี"

หน้าโบสถ์แห่งหนึ่งได้มีเด็กทารก2คนนอนอยู่ในตะกร้าพร้อมกับมีกระดาษเขียนกำกับไว้ว่า เรน่า,เก๋ง ซิสเตอร์ได้รีบเปิดประตูออกมาดูก็ได้พบกับเด็กทารก2คนที่นอนร้องให้อยู่หน้าประตู ทำให้ซิสเตอร์ต้องรีบนำทั้งสองเข้ามาในโบสถ์เพราะอากาศข้างนอกค่อนข้างหนาวมาก

"อืม ผู้ชายกับผู้หญิงเหรอดูท่าจะเป็นพี่น้องกันนะเนี่ย"ซิสเตอร์กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น

"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกจ๊ะเด็กน้อย เดี๋ยวพี่สาวคนนี้จะเลี้ยงพวกเธอเอง"

6ปีต่อมา

สวัสดีผมเก๋ง แน่นอนว่าชื่อผมก็เหมือนกับในชาติที่แล้วนั่นแหละ แต่น้องสาวผมนี่สิเมื่อก่อนเธอชื่อแก้ว แต่ตอนนี้ดันมาเปลี่ยนเป็นชื่อเรน่าซะได้ แต่ก็ช่างเถอะ ตอนนี้ดูเหมือนว่าผมจะเป็นเด็กกำพร้าครับ ใช่ฟังไม่ผิดหรอก พวกเราถูกทิ้งเหมือนกับในชาติที่แล้วไม่มีผิดแถมคุณแม่ก็ยังดูสาวกว่าเมื่อก่อนอีกแต่ผมของเธอดันเป็นสีทองนี่และมีหูยาวเนี่ยสิ ส่วนของผมน่ะเหรอ เป็นสีดำและน้องสาวเป็นสีทอง คุณแม่บอกว่าคนที่มีผมสีดำน่ะส่วนมากหาได้ยากมากและที่สำคัญเป็นพวกที่ไร้พลังเวทย์ด้วย ฟังไม่ผิดหรอก ไร้พลังเวทย์ ส่วนน้องสาวผมต้องรอตรวจอีก และแม่ยังบอกอีกด้วยว่าโลกใบนี้ถูกปกครองด้วยปีศาจและเผ่าพันธ์อื่นจากการรุกรานโลกเมื่อหลายหมื่นปีก่อน และมนุษย์ก็เป็นแค่ทาสของพวกมันเท่านั้นแต่ก็มีบางส่วนที่ได้ทำงานเป็นขุนนางให้กับมันด้วย แต่เมื่อผมลองดูดีๆแล้ว บ้านเมืองนี่ เหมือนกับยุค1900ผสมยุคกลางไม่มีผิดถึงแม้จะมีรถก็เถอะ และอีกอย่างก็คือมีตำนานอย่างหนึ่งเล่าไว้ว่า ในอดีตกาลมนุษย์ได้ทำสงครามกับปีศาจมาอย่างยาวนานจนในที่สุดมนุษย์กลุ่มสุดท้ายก็ได้ใช้อาวุธโบราณทำลายล้างพวกปีศาจไปแต่ก็ไม่สามารถจัดการกับพระเจ้าของเผ่าพันธ์ที่นำพาพวกเขามายังโลกนี้ได้ส่วนพระเจ้าองค์นั้นก็ได้ทำลายอารยธรรมมนุษย์ไปจนเกือบหมด ทำให้ปีศาจและเผ่าพันธ์อื่นๆเข้ามาปกครองเหล่ามวลมนุษย์

 เมื่อผมได้ฟังที่แม่เล่ามา ทำให้ผมรู้สึกคุ้นๆกับเหตุการณ์เมื่อชาติก่อนนั้นมาก

"อาวุญโบราณ เหรอ....นิวเคลียร์กับดาวเทียมหรือเปล่าเนี่ย ช่างมันเถอะนอนต่อดีกว่า"

เก๋งพูดเสร็จแล้วก็หลับลงไป

ผ่านไป1เดือนจู่ๆก็ได้มีรถหรูคันหนึ่งมาจอดอยู่ที่หน้าโบสถ์พร้อมกับมาชายคนหนึ่งที่ลงมาจากรถ บนหัวของชายคนนั้นมีเขาที่ดูยาวสง่า และใบหน้าอันหล่อเหล่าที่หญิงใดเห็นแล้วต้องกรี๊ด พร้อมกับผู้หญิงอีกคนที่เดินตามหลังเขามา ถึงแม้เธอจะไม่ใช่มนุษย์แต่เธอดูสวยมากราวกับเทพธิดา จากนั้นทั้งคู่ก็ได้เดินเข้าไปที่หน้าโบสถ์โดยมีคุณซิสเตอร์ยืนรออยู่

"ไม่ทราบพวกท่านมีธุระอะไรกับที่นี่เหรอคะ?"

ซิสเตอร์ถามด้วยความสุภาพ

"ผมต้องการเด็กคนหนึ่งมาเป็นลูกน่ะครับคุณซิสเตอร์"

ชายคนนั้นตอบด้วยความสุภาพ

"งะงั้นเชิญเข้าไปดูข้างในเลยค่ะ"ซิสเตอร์

จากนั้นเธอก็นำทางทั้งคู่ไปโดยที่เธอมีหน้าเศร้าหมองอยู่นิดๆ เมื่อเดินมาถึงห้องโถงเธอก็ได้เรียกรวมตัวเหล่าเด็กๆมาเรียงแถวกัน จากนั้นชายคนดังกล่าวได้ใช้พลังเวทย์ของตนตรวจสอบเด็กทุกๆคนว่ามีพลังเวทย์เท่าไหร่แล้วค่อยเอาไปวิเคราห์ะอีกที เมื่อได้ตรวจมาจนถึงแถวสุดท้ายก็พบว่าเด็กสาวคนนี้มีพลังเวทย์มหาสารเป็นจำนวนมากที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษย์ ทำให้เขาเกิดความสนใจเป็นอย่างมากพร้อมกับชักชวนเด็กหญิงคนนั้นด้วยท่าทีอ่อนโยน

"นี่ เด็กน้อย เธอชื่ออะไรเหรอจ๊ะ?"

"หนะหนูชื่อเรน่าค่ะ!"เด็กหญิงตอบด้วยความใสซื่อ

"เรน่างั้นเหรอแล้ว.....สนใจจะมาเป็นลูกของเรามั้ย?"

"ระเรื่องนี้ต้องถามพี่ชายหนูค่ะเพราะหนูต้องได้รับความยินยอมจากพี่ชายเสียก่อน"

เด็กสาวพูดเสร็จพร้อมกับชี้ไปเก๋งที่กำลังนั่งดูอยู่

"นี่ เจ้าหนู"

"มะมีอะไรงั้นเหรอคับ?"เก๋ง

"พอดีชั้นต้องการน้องสาวของเธอมาเป็นลูกของชั้นน่ะ เจ้าหนูเธอจะยินยอมมั้ย?"

เมื่อเก๋งได้ฟังขอเสนอที่ชายคนนั้นกล่าวมา เขาก็คิดว่ามันเป็นข้อเสนอที่ไม่เลวเพราะน้องสาวของตัวเองจะได้ไม่ต้องมาลำบากตรากตรำเหมือนกับในชาติที่แล้วเพราะไม่มีเงินมารักษา และตอนนี้พลังก็ไม่มีเลยซักนิด เขาคิดว่าขืนยังให้น้องสาวของตัวเองอยู่ในสภาพแบบนี้ต่อไป มีหวังได้เป็นเหมือนกับชาติที่แล้วแน่ 

"ผมยินยอมครับ!"เก๋ง

"งั้นก็เป็นอันตกลงแล้วกันนะ"

"เดี๋ยวหยุดก่อนค่ะ!"เรน่า

ก่อนที่ชายคนนั้นจะจุงมือเรน่าไป เธอก็ได้วิ่งเข้าไปหาและกอดพี่ชายของตัวเองพร้อมกับพูดว่า

"พี่ดูและตัวเองดีๆนะ"เรน่า

"อือ ไม่ต้องเป็นห่วง"เก๋ง

"และพอถึงอายุ16เมื่อไหร่พี่จะต้องมาเจอหนูให้ได้นะ สัญญา"เรน่า

"แน่นอนพี่สัญญา"เก๋ง

จากนั้นทั้งคู่ก็ได้เกี่ยวก้อยกันและเรน่าก็ได้เดินตามชายคนนั้นพร้อมกับขึ้นรถไป แต่ก่อนที่รถจะไปชายคนนั้นก็ได้พูดบางอย่างออกมา

"อ้อ จริงสิครับ ผมลืมบอกไปอีกอย่าง เพื่อเป็นการตอบที่เราได้ลูกมา ผมมอบเงินจะให้กับโบสถ์ประมาณ500ล้านบาร์นี่เลยครับ"(มีค่าเท่ากับเงินบาท)

"ข-ขอบพระคุณมากค่ะ"ซิสเตอร์

"แล้วเจอกันใหม่น้าทุกคน!!!"เรน่า

"คร้าบบ!!!"เด็กคนอื่นๆในโบสถ์

หลังจากที่เรน่าจากไปแล้วซิสเตอร์ที่ดูเหมือนว่าจะยิ้มดีใจเพราะได้เงินมา แต่ดูเหมือนเธอจะร้องให้ออกมา จนผมต้องเข้าไปปลอบ 

"อย่าห่วงไปเลยคับแม่ ผมกับน้องสัญญากันไว้แล้วว่าซักวันต้องได้มาเจอกันแน่คับ"เก๋ง

"ฮึก ข-ขอบใจนะเก๋งที่พูดปลอบแม่ไว้"เธอพูดออกไปพร้อมกับกอดเก๋งไปด้วย

10ปีต่อมาเก๋งได้โตขึ้นมามากกว่าแต่ก่อน แต่ถึงหยั่งงั้นเขาก็ไม่ได้เรียนหนังสือเหมือนกับคนอื่นเพราะด้วยตอนนั้นฐานะทางบ้านของเก๋งยากจนและไม่สามารถเข้าเรียนได้เนื่องจากไร้พลังเวทย์แต่เมื่อเศษรฐีผู้หนึ่งได้รับเรน่าไปเป็นลูก พวกเขาก็ให้เงินมาเป็นจำนวนมากแต่ก็ยังไม่สามารถเข้าเรียนได้จนทางรัฐได้เปลี่ยนกฎหมายเมื่อไม่นานมานี้

"เอาล่ะดูเหมือนคงมีแต่ต้องก้าวต่อไปสินะ"เก๋ง

เก๋งพูดพึมพัมอยู่ในใจพร้อมกับดูผลการสมัครของเขา และสาเหตุที่เก๋งมาเข้าโรงเรียนก็เพราะที่โรงเรียนแห่งนี้อยู่ห่างจากบ้านของเขาเพียงแค่3กิโลเมตรเท่านั้น

"การสมัครของคุณ ผลปรากฎว่าผ่าน!"

เสียงแจ้งเตือนจากอีกาเวทย์ที่คอยทำหน้าที่ส่งข่าวสารให้แก่ผู้สมัครได้บินมาส่งข่าวให้กับเก๋งก่อนจะบินจากไป

"ในที่สุดก็ผ่านแล้วโว้ย!!"เก๋ง

เก๋งดีใจจนกระโดดโลดเต้นเพราะที่ผ่านมาเขาไม่สามารถสมัครเข้าเรียนได้เลยและนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาจะได้เข้าโรงเรียนหลังจากที่มาเกิดใหม่ และแน่นอนการการเข้าโรงเรียนในครั้งนี้ของเก๋งมันจะเป็นจุดเริ่มต้นของทุกสิ่งที่จะตามมาในอนาคตอันใกล้รวมไปถึงประวัติศาสตร์ของโลกใบนี้ทั้งใบ

______________________________________

ตอนต่อไป น้องสาวที่เปลี่ยนไป