ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมื่อผมเกิดใหม่ในโลกคู่ขนาน+แฟนตาซีพร้อมกับพลังสุดโกง

    ลำดับตอนที่ #22 : การเปิดเผยอันน่าจดจำ

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 66


    "คิกๆ ในที่สุดก็เจอเธอแล้ว"

        น้ำเสียงอันนุ่มนวลชวนหลงไหลของจอมเวทย์สาวที่ในตอนนี้ เธอได้ปรากฎตัวต่อหน้าเบนโดยที่เขานั้น ยังไม่ทันได้รู้สึกตัวเลยซักนิดว่าเธอโผล่มาตอนไหน แต่ก่อนที่เบนจะทันได้รู้สึกตัว เวลารอบตัวของเขาก็กลับมาเดินอีกครั้ง

    "เอ๊ะ! เมื่อกี๊มันอะไรกัน!?"เบน

        เบนอุทานออกมาด้วยความตกใจพร้อมกับหันไปมองจอมเวทย์สาวที่ในตอนนี้เธอก็ได้กลับไปอยู่ที่ตำแหน่งเดิม

    "ระบบเมื่อกี๊มันคืออะไรกัน ทำไมชั้นถึงรู้สึกว่าเมื่อกี๊จอมเวทย์คนนั้นถึงมายืนอยู่ตรงหน้าชั้นกัน ทั้งๆยังยืนอยู่ตรงนั้น?"เบน

       เบนถามระบบอยู่ในใจแต่คำตอบที่ได้จากระบบคือ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อกี๊นี้เหมือนกัน ซึ่งแน่นอนว่ามันทำให้เบนแปลกใจอยู่ไม่น้อยก่อนจะตัดความสงสัยนี้ออกไป

        "นี่ไอ้เบน!!"

        ทันใดนั้นสมิงค์ที่อยู่ข้างๆก็เรียกเบน

    "อ-อะไรเหรอ!?"เบน

    "จอมเวทย์สาวคนนั้นโครตสวยเลยว่ะเอ็งว่ามั้ย!"สมิงค์พูดออกมาด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับเลือดกำเดาไหลออกมา

    "เอาอีกแล้วนะเอ็งไอ้นิสัยชอบติดสาวหลีสาวที่เห็นว่าสวยๆเนี่ยจนถึงขนาดเกือบบ้านแตกกับเมียตัวเองมาแล้ว มาตอนนี้เอ็งยังไม่เลิกนิสัยเดิมอีกเหรอวะ"เบน

    "เอาน่าๆ ครั้งนี้ถือว่าไม่นับก็แล้วกัน"สมิงค์

        สมิงค์พูดจบก็เดินจากเบนไปเข้าร่วมกับกลุ่มนักเรียนชายที่กำลังเชียร์จอมเวทย์สาวคนนั้นอยู่

    "เห้อช่างเถอะ ว่าแต่จอมเวทย์คนนั้นหวังว่าซักพักก็น่าจะกลับไปแล้วล่ะมั้ง
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    นะ"เบน

    "สวัสดีค่ะฉันมีชื่อว่าคิริว ไซกะ อายุ16ปีจากตระกูลทัตสึมิและเป็นนักเวทย์อันดับ1ของโลก ได้มีความตั้งใจจะมาเรียนที่นี่ แต่ตอนแรกก็แค่จะมาเยี่ยมแล้วกลับไปแต่ก็เปลี่ยนใจกระทันหันขึ้นมา หวังว่าเราจะสามารถเข้ากันได้ดีนะคะ"คิริว

    "เอ๋!?"เบน

       เบนถึงกับตกใจและพูดไม่ออก เมื่อจู่ๆจอมเวทย์สาวที่ชื่อคิริวได้แนะนำชื่อที่หน้าชั้นเรียนที่เบนเรียนอยู่พร้อมกับบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้างๆ แถมยังบอกว่าจะเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ ซึ่งแน่นอนว่าทั้งเบนแหละทุกคนในห้อง ต่างก็อึ้งจนร้องอุทานออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

    "เอ๋!!!!!!"

    ''เป็นไปได้ยังไงกัน!?"

    'นี่พวกเราหูฝาดกันใช่มั้ย!?"

         ทุกคนในห้องต่างอุทานออกมาพร้อมกันและพูดคุยกันไปต่างๆนาๆ ก่อนที่ครูประจำชั้นหญิงจะตะโกนบอกให้นักเรียนทุกคนเงียบ

    "นักเรียนทุกคนเงียบ"ครู

         นักเรียนที่ได้ยินแบบนั้นต่างก็เงียบกันอย่างพร้อมเพรียงก่อนครูประจำชั้นหญิงจะพูดออกมากับนักเรียน

    "ถึงแม้เรื่องราวมันจะกระทันหันไปหน่อยแต่ครูคิดว่านักเรียนทุกคนน่าจะสามารถเข้ากับคุณคิริวได้ดีเพราะอายุเท่ากันด้วย และที่สำคัญ......"ครู

         ครูประจำชั้นหญิงได้เงียบไปซักพักพร้อมกับอาการลุ้นระทึกของเล่านักเรียนที่กำลังรอฟังคำตอบจากครูประจำชั้น

    "โดยเฉพาะเหล่านักเรียนชาย คุณคิริวนั้นเป็นคนต่างประเทศและก็ยังเป็นถึงลูกสาวคนเดียวของตระกูลทัตสึมิที่รวยติดอันดับโลกและมีอำนาจมากที่สุดในโลกเวทย์มนต์ด้วย ฉะนั้นเวลาจะพูดหรือทำอะไรก็ระวังคำพูดคำวาไว้ให้ดีด้วยล่ะ"ครู

        ครูประจำชั้นหญิงพูดกับนักเรียนชายพร้อมกับทำใบหน้าที่น่ากลัวจนเหล่านักเรียนชายที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับหน้าซีดกันไปตามๆกัน

    "เชิญเลือกที่นั่งได้ตามสบายเลยค่ะคุณคิริว"ครู

         ครูประจำชั้นหญิงพูดเสร็จคิริวก็กวาดสายตาหาโต๊ะที่เหลืออยู่ แต่ด้วยความบังเอิญหรือยังไงก็ไม่ทราบได้ ที่นั่งตรงนั้นดันบังเอิญไปอยู่ข้างๆเบนพอดีและประจวบเหมาะพอดีกับฟรอเซ่และหลุยน์ที่นั่งข้างๆเบนด้วย ซึ่งก็แน่อนอนว่านักเรียนชายทุกคนที่เห็นแบบนั้นต่างก็อิจฉาเบนกันยกใหญ่

         ทางด้านของเบนนั้น ตัวเขารู้สึกกระอั่กกระอวนอย่างบอกไม่ถูกราวกับเจออะไรบางอย่างที่รู้สึกไม่ถูกชะตา แต่ไม่นานนักความรู้สึกนั่นก็ได้หายไปพร้อมกับเสียงทักทายของจอมเวทย์สาวนามคิริว

    "สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"

         คิริวทักทายเบนที่นั่งอยู่ข้างๆพร้อมกับยิ้มไปด้วย

    "อ-เอ่อ สวัสดี"เบน

        เบนกล่าวทักทายอีกฝ่ายและหันหน้าไปทางอื่นก่อนที่บอดี้การ์ดที่ติดตามคิริวจะพูดกับเบนด้วยความหงุดหงิด

    "หนอย! คุณหนูอุตส่าห์ทักทายแกเป็นคนแรกแต่แกกลับพูดสวัสดีห้วนๆใส่แบบนี้แก-

    "ไม่ต้อง! ชั้นไม่ถือสาหรอกที่แน่ๆพวกคุณออกไปได้แล้ว"คิริว

    "ด-ได้ครับคุณหนู"

        บอดี้การ์ดที่ได้ยินคิริวพูดแบบนั้นก็ได้เดินออกจากห้องไปด้วยสายตาที่จงเกลียดจงชังเบน 
    ส่วนทางด้านของฟรอเซ่และหลุยน์ที่เห็นแบบนั้นก็ได้พูดคุยกันไปต่างๆนานา

    "อ-องค์หญิงคะ! นี่พวกเราตาฝาดกันใช่ไหมคะ"หลุยน์ถามฟรอเซ่ด้วยความตื่นตระหนก

    "ไม่หรอกเราไม่ได้ตาฝาด ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้านั้นคือจอมเวทย์อันดับ1ของโลกจริงๆ แต่ว่าที่ฉันสงสัยก็คือทำไมเธอถึงได้ตัดสินใจมาเรียนที่โรงเรียนที่ห่างไกลแถมยังเจริญน้อยกว่าทุกๆเมืองอีก ช่างน่าสงสัยจริงๆ"

         ฟรอเซ่พูดออกมาด้วยความสงสัยอยู่ภายในใจก่อนที่ไม่นานนักทุกคนในห้องจะเข้ามาทำความรู้จักกับคิริวด้วยท่าทางที่เป็นกันเอง บ้างก็เกรงกลัวอยู่เล็กน้อยจนถึงเวลาหมดคาบเรียนในช่วงเช้า

    ณ โรงอาหาร

    "นะนี่ไอ้เบน!!!"สมิงค์ 

    "หืม? มีอะไรเหรอ?"เบน

    "นี่เอ็งกล้าตอบสวัสดีแบบห้วนๆกับคุณคิริวได้ไงวะเธออุตส่าห์ทักนายด้วยตัวเองเลยนะเว้ยแล้วดูคำที่นายตอบกลับไปสิโอยยย ตรูแทบบ้า!!!!"สมิงค์

    "เอ่อ เท่าที่เห็นมันก็ไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่อะไรเลยนิ"เบน

    "จะไม่เป็นเรื่องใหญ่ได้ไงก็คุณคิริว-

    "ไม่ทราบว่า ขอนั่งทานข้าวกับพวกคุณด้วยได้มั้ยคะ?"คิริว 

         ในระหว่างนั้นเองจู่ๆคิริวก็ได้พูดแทรกการสนทนาของทั้งสองขึ้นมาทำให้ทั้งสองต้องหยุดชะงักในทันที

    "ชะชะเชิญตามสบายเลยครับแหะๆๆ (´)"สมิงค์ 

    "งั้นก็ขอรบกวนด้วยนะคะ"คิริว

         หลังจากที่คิริวได้นั่งลงไปไม่นานก็ได้มีสายตาอาฆาตทั่วโรงอาหาร จ้องมองมาที่เบนอย่างใจจดใจจอเพราะคิริวได้นั่งใกล้กับเบนชนิดแทบจะติดกันทำให้หนุ่มโสดทั้งหลายต่างก่นด่าเบนในใจ

    "อิจฉามันโว้ยยยยย/หน้าตาก็ธรรมดามันมีอะไรดีว้าาาาา/ตรูเกลียดเมิง!!!

    /ไปตายซ้าาาาา"

         เสียงก่นด่านภายในใจของนักเรียนชายทั้งหลายแสดงออกมาทางสีหน้าพร้อมกับรังสีอาฆาตจำนวนนับไม่ถ้วนที่แผ่มายังเบน

         หลังกินข้าวเสร็จเบนและสมิงค์รวมุถึงคิริว ก็เดินออกจากโรงอาหารไปทิ้งให้ฟรอเซ่และหลุยน์ที่นั่งกินข้าวอยู่โต๊ะถัดไป งงเป็นไก่ตาแตก

    "ท-ท-ทำไมเธอคนนั้นถึงได้เข้าไปนั่งข้างๆเบนได้ล่ะหยั่งกับเป็นคนสนิทหยั่งงั้นแหละ"ฟรอเซ่พูดออกมาด้วยความตกตะลึง

    "ดิฉันก็ว่าหยั่งงั้นแหละค่ะท่านฟรอเซ่"หลุยน์

    "บ-แบบนี้มันก็ยิ่งน่าสงสัยขึ้นไปใหญ่อยู่ดีนั่นแหละ!"ฟรอเซ่

         ทางด้านของเบนและสมิงค์รวมถึงคิริวระหว่างเดินในทางเดินของตึกที่ลับตาคนอยู่นั้นเพื่อกลับไปที่ห้องเรียน จู่ๆสมิงค์ก็หยุดเดินชะงักไปชั่วขณะก่อนเบนที่เห็นสมิงค์หยุดอยู่กับที่จะถามออกไปด้วยความสงสัย

    "หืม ทำไมถึงหยุดอยู่กับที่ล่ะ-

    "อ-ไอ้เบน!"สมิงค์

    "อะไรเป็นอะไรของเอ็ง?"เบน

     "พอดีตูปวดฉี่ว่ะ"สมิงค์

    ".........เอ่อ รีบไปรีบมาละกัน เห้อตกอกตกใจหมดนึกว่าเรื่องอะไร"เบน

         จากนั้นสมิงค์ก็ได้รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที ทิ้งให้คิริวกับเบนอยู่กันตามลำพัง ส่วนเบนนั้นก็ได้ถอนหายใจออกมาและได้เดินไปต่อ จนในระหว่างนั้นเองคิริวก็ได้ทักขึ้นมา

    "นี่ นายน่ะ"คิริว

    "หืม? มีอะไรงั้นเหรอครับคุณคิริว?"

         เบนที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้หันไปถามคิริว ก่อนที่เบนจะได้พบกับคำถามหนึ่งจากคิริว ซึ่งคำถามนี้มันจะเปลี่ยนชีวิตของเขาไป[ตลอดกาล]  

    "เป็นยังไงบ้างล่ะ พลังก็อตซิลล่าจากชั้นที่นายเอาไปใช้น่ะสนุกดีใช่มั้ยล่า~~~~"คิริว

    "!!!!!!!!"เบน

         เบนที่ได้ยินแบบนั้น รอบตัวเขาก็แข็งทื่อขึ้นมาทันทีราวกับกำลังถูกอะไรบางอย่างผูกมัดเอาไว้

    ____________________________________

    ตอนต่อไป ความคับแค้นและการทวงคืน


    ภาพร่างของคิริวคร่าวๆ




    (สามารถโดเนทของขวัญเป็นค่าขนมให้ไรท์ได้น้า)





    (มีหลากหลายเยอะแยะให้เลือกเลย)





         


         




       



        

       
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×