ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทหารไทยตะลุยในต่างโลก

    ลำดับตอนที่ #21 : การตัดสินใจครั้งสุดท้ายและการปรากฎตัวของฝ่ายมนุษย์

    • อัปเดตล่าสุด 23 ส.ค. 64


    ป่าต้องห้าม ดินแดนสยาม

    ป่าต้องห้ามแห่งนี้เคยเป็นสถานที่ๆมีมนุษย์อยู่มาก่อน ก่อนที่จะถูกเผ่าพันธ์ต่างๆเข้ามาทำลายล้างจนสิ้นซาก คงเหลือไว้แค่อนุสรสถานที่ยังหลงเหลืออยู่ เพียงไม่กี่แห่งก่อนที่จะถูกคนจากต่างโลกอย่างเจมส์เข้ามาปรับปรุงที่แห่งนี้จนกลายเป็นดินแดนที่มีชื่อว่าสยาม

    (ห้องประชุม)

    ภายในห้องประชุม เต็มไปด้วยเหล่านายทหารผู้นำเหล่าต่างๆและข้าราชการระดับสูงนั่งรวมตัวกันโดยตรงกลางจะเป็นที่นั่งสำหรับผู้บัญชาการสูงสุดของที่แห่งนี้
    ไม่นานนัก ผู้บัญชาการสูงสุดซึ่งก็คือเจมส์ก็ได้เดินเข้ามาในห้อง

    "ทำความเคารพ!!"

    พรึบ!

    ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างทำท่าวันทยาหัตถ์กันอย่างพร้อมเพรียงก่อนจะนั่งลงไปพร้อมกับผู้บัญชาการสูงสุด จากนั้นในห้องก็มืดลงพร้อมกับแสงจากเครื่องฉายโปรเจค
    เตอร์ก็สว่างขึ้นมา ก่อนที่คนที่ทำหน้าที่เป็นผู้บรรยายจะพูดออกมา

    "ที่ทุกคนมาในวันนี้คงรู้สินะครับว่ามาทำไมกัน เอาล่ะผมจะไม่พูดให้มากความ ในตอนนี้พื้นที่ของเราเริ่มมีไม่เพียงพอต่อประชากรของเราแล้วและที่สำคัญตอนนี้ประเทศพันธมิตรของเรากำลังมีสงครามกับจักรวรรดิพาร์ลอวอยู่ ฉะนั้นเราจะปล่อยให้มันยืดเยื้อไม่ได้อีกต่อไปแล้วเราต้องจบสงครามครั้งนี้ให้เร็วที่สุด ไม่อย่างงั้นอัตราการขาดแขลนอาหารของเราก็จะยิ่งสูงขึ้นซึ่งมันอันตรายอย่างมาก"

    ผู้บรรยายคนนั้นอธิบายสถานการณ์ต่างๆจนเวลาได้ผ่านไป20นาทีก็มาถึงบทสรุปสำคัญ

    "อีกอย่างตอนนี้เราก็ได้แผนผังของเมืองหลวงของพวกนั้นมาแล้ว และยังรวมถึงแผนผังภายในปราสาทและที่อยู่ของผู้นำประเทศพวกนั้น-

    "ผมมีคำถามครับ"ผบ

    "ว่ามาเลยครับ"

    "แล้วจะทำยังไงกับประเทศราชหลังจากที่จัดรวรรดิพาร์ลอวแตกละครับ?"

    "อืม ถ้าจะให้พูดละก็เราไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยวอะไรเลยครับ ปล่อยให้พวกเขาตัดสินใจกันเอาเอง อีกอย่างเราต้องเพ่งเล่งไปที่จักรวรรดิพาร์ลอวเป็นอันดับแรกก่อน อย่างอื่นค่อยพิจารณาหลังจากที่จัดการกับจักรวรรดิเสร็จเรียบร้อยครับ"

    ทางด้านชายแดนอาณาจักรโทปา ห่างออกไป5กิโลเมตร มีกองทัพจำนวนมหาสารกำลังเคลื่อนที่มายังที่แห่งนี้ เนื่องจากเป็นที่ที่ไม่ค่อยอันตราย อีกทั้งยังได้รับอิทธิพลจากพลังของเทพแห่งความอุดมสมบูรณ์จึงทำให้ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยพืชผลอุดมสมบูรณ์มากมาย แต่ถึงอย่างนั่นพื้นที่แห่งนี้มันก็ยังไม่พอต่อความต้องการสำหรับพื้นที่ขนาดใหญ่ที่เป็นจักรวรรดิที่ต้องการทรัพยากรไว้หล่อเลี้ยงอาณาจักรตัวเองให้อยู่รอดไปได้

    "เดินเร็วๆหน่อย อีก5กิโลเมตรก็ใกล้จะถึงที่หมายแล้ว"

    ทหารหลากเผ่าพันธ์ต่างเดินทัพกันมาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย นั่นก็เพราะตามทางของสถานที่แห่งนี้อุดมสมบูรณ์ไปด้วยพืชผลต่างๆ ยังรวมถึงน้ำที่สะอาดไม่ทำให้เกิดโรคอีกด้วย จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้กองทัพจำนวนหลายแสนนายต่างเคลื่อนทัพได้อย่างรวดเร็ว

    "หืม นั่นมันอะไรกันน่ะ?"

    กองทัพจักรวรรดิพาร์ลอวได้เคลื่อนทัพมาจนระยะทางเหลือแค่1กิโลเมตร พวกนั้นได้สังเกตอะไรบางอย่างปรากฎอยู่ตรงหน้า ก่อนจะเคลื่อนทัพเข้าไปใกล้ๆก็พบว่ามันคือกำแพงขนาดใหญ่ที่ปิดกั้นชายแดนของทั้งสองไว้ มีเพียงแค่ประตูขนาดใหญ่ที่ยังปิดอยู่

    "น-นี่มันบ้าอะไรกัน! ทำไมถึงมีกำแพงขนาดใหญ่มาตั้งอยู่ตรงนี้ได้ ทั้งๆที่ผ่านไปไม่ถึงเดือนเลยด้วยซ้ำ"

    ผู้บัญชาการทหารจักรวรดิพาร์ลอว ตกใจกับสิ่งที่ตัวเองเห็นพร้อมกับอุทานออกมา แต่ไม่นานจากนั้นก็สงบลงไปก่อนจะสั่งให้ทัพอากาศทำการโจมตีกำแพงนั่นแต่ทว่า

    "ทัพอากาศโจมตีได้-

    ปรอด!!!!

    อ้าก!!!

    จู่เสียงรัวอย่างกับฟ้าผ่าได้ทำให้ทหารไวเวิร์นต่างล้มตายไปถึง10คนภายในเวลาไม่กี่นาที ก่อนจะลงมากับพื้น

    "อ-อะไรกัน เกิดอะไรขึ้น-

    ปรอด!!!

    ปั้งๆๆๆ

    ตู้มๆๆ

    ไม่นานจากนั้น เสียงต่างๆที่อยู่บนกำแพงก็เกิดเสียงขึ้นมา พร้อมกับร่างของทหารที่อยู่บนพื้นและอากาศต่างล้มตายกันไปตามๆกัน ก่อนจะตามมาด้วยเสียงหวอจากกำแพงนั่น

    หวอ! หวอ!

    อีกด้านของกำแพง ทหารชุดเขียวลายพรางต่างตื่นตัวกันขนานใหญ่จากเสียงเตือน จนทำให้ผู้คนของโลกนี้ต่างงุนงงกันว่าเกิดอะไรขึ้น

    "นี่ คุณครับมันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ เมื่อกี๊มีเสียงแปลกๆดังออกมาจากข้างบนนั่น"

    "ตอนนี้มีข้าศึกบุกครับ พวกเราเลยทำการตอบโต้ไป ที่แน่ๆ ขอให้พวกคุณไปหลบในที่ปลอดภัยก่อนครับ"

    ทหารชุดเขียวจำนวน500คนต่างไปประจำการจุดที่ได้รับมอบหมาย เฮลิคอปเตอร์จำนวน10ลำได้ทะยานบินขึ้นสู่ท้องฟ้า และรถถังจำนวน7คันรถหุ้มเกราะติดปืนกลจำนวน20คัน ได้มารออยู่ที่หน้าประตูที่มีความกว้างถึง30เมตร

    พั่บๆๆๆๆ

    เฮลิคอปเตอร์ได้บินผ่านกำแพงขนาดใหญ่ไปจนพบกับศัตรูที่อยู่ข้างล่างจำนวนนับไม่ถ้วน แต่พวกเขาเลือกที่จะจัดการกับพวกที่บินอยู่บนฟ้าก่อน

    ด้านของหน่วยไวเวิร์นพวกนั้นได้แต่งุนงงกับสิ่งที่เห็นบางส่วนก็ตกใจ คิดว่าเป็นมังกรสายพันธ์อื่น จึงไม่ได้ระวังตัวและทำการโจมตีโดยอาศัยจำนวนที่มากกว่า

    "บุก!!"

    ก๊าซ!!!

    มังกรไวเวิร์นจำนวนหลายร้อยตัวพุ่งทะยานไปหาเฮลิคอปเตอร์จำนวน10ลำที่บินอยู่น่านฟ้าพร้อมกับอ้าปากพร้อมพ่นไฟออกมา แต่ยังไม่ทันที่จะได้พ่นมันก็ถูกลูกกระสุนจำนวนนับไม่ถ้วนจากเฮลิคอปเตอร์พุ่งเข้าใส่จนทั้งคนและมังกรต่างมีร่างพรุนไม่ต่างจากรังผึ้งก็ไม่เชิง

    ปั้งๆๆๆๆ

    ก๊าซ!!!

    "บ้าเอ้ย นั่นมันการโจมตีแบบไหนวะ-

    ปั้งๆๆๆ

    อ้าก!!!!

    ทางด้านภาคพื้นดินพวกนั้นได้เจอกับบุคคลชุดเขียวจำนวนหนึ่งพร้อมกับรถถังจำนวน7คัน ตามมาด้วยรถหุ้มเกราะ20คัน เคลื่อนที่ออกมาจากประตู ก่อนจะหยุดอยู่กับที่

    ส่วนทหารจักรวรรดิพาร์ลอวที่เห็นแบบนั้นต่างก็ตกใจกับสิ่งที่ตัวเองเห็นไม่ว่าจะเป็นรถเหล็ก(รถถัง)ที่มีรูปร่างบึกบึน และรถแปลกๆออกมาจากประตูแห่งนี้ และที่สำคัญพวกนั้นก็ต้องตกใจขึ้นไปใหญ่เมื่อพบว่าบุคคลชุดเขียวที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็น

    "บ-บ้าน่าเป็นไปไม่ได้!! ทำไมถึงมีเผ่าพันธ์มนุษย์หลงเหลืออยู่บนโลกนี่กัน ทั้งๆที่บรรพบุรุษของเรากวาดล้างมันจนสูญพันธ์ไปตั้ง1พันปีแล้วนะ!!!"




    ______________________________________
    ตอนต่อไป ศึกสุดท้ายของจักรวรรดิ



    </
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×